Η Ελλάδα εξακολουθεί να διατηρεί το καθεστώς της «ελεύθερης από λύσσα χώρας» από το 1987. Παρά το γεγονός αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί η ενδεχόμενη είσοδος του ιού στη χώρα μας από τα γειτονικά Βαλκανικά Κράτη στα οποία ενδημεί η νόσος μέσω της άγριας πανίδας (ιδιαίτερα αλεπούδων, τσακαλιών και λύκων) που θεωρείται η πιθανότερη δεξαμενή του ιού της λύσσας στη φύση. Η λύσσα είναι νόσημα υποχρεωτικής δήλωσης (Π.Δ. 133/1992) και ο αντιλυσσικός εμβολιασμός αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του βασικού εμβολιακού – προληπτικού προγράμματος, που εφαρμόζεται στα δεσποζόμενα ζώα και καταχωρείται στο Βιβλίο διενεργούμενων προληπτικών εμβολιασμών κατά των νοσημάτων υποχρεωτικής δήλωσης (Π.Δ. 463/1978). Οι παραπάνω εμβολιασμοί είναι ακόμη πιο επιβεβλημένο να γίνονται, σε περιπτώσεις σκύλων που μπορεί να έρθουν σε επαφή με την άγρια πανίδα, όπως οι κυνηγητικοί και οι ποιμενικοί, και ιδίως όταν αυτοί πρόκειται να ταξιδέψουν στις βόρειες περιοχές της χώρας. Οι ιδιοκτήτες σκύλων υποχρεούνται να διαθέτουν βιβλιάριο υγείας του ζώου τους (Ν. 3170/2003), στο οποίο καταγράφονται οι διενεργούμενοι εμβολιασμοί και να μεριμνούν για τη σήμανση και καταγραφή του. Οι σκύλοι που αγοράζονται από καταστήματα πώλησης ζώων (pet shop) και ιδίως όσοι από αυτούς έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα, πρέπει να διαθέτουν (Υ.Α. 266541/2003) αριθμό σήμανσης, υγειονομικό πιστοποιητικό ή και διαβατήριο, όπου καταχωρείται ο αντιλυσσικός εμβολιασμός του ζώου (Απόφαση Επιτροπής 2003/803/ΕΚ). Στα αδέσποτα ζώα, τα οποία περισυλλέγονται από ειδικά συνεργεία των Δήμων, προβλέπεται επίσης πρόγραμμα εμβολιασμού κατά της λύσσας και άλλων ασθενειών, καθώς και άλλα μέτρα κτηνιατρικής περίθαλψης (Ν. 3170/2003).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου