Της Αλέκας Ζορμπαλά
Κάτω στον Πειραιά, στο λιμάνι, μια μέρα σαν αυτή το 2002, μια τυχαία έκρηξηωρολογιακού εκρηκτικού μηχανισμού στα χέρια του Σάββα Ξηρού, οδήγησε στην «εξάρθρωση» της «17Ν», όπως περήφανα την ονόμασε το Κράτος και οι διωκτικοί μηχανισμοί, «εξάρθρωση» όμως, που οφείλεται καθαρά και αποκλειστικά σε αυτό το τυχαίο γεγονός.
Και από την ίδια αυτή μέρα ξεκίνησε, αυτό, που ονομάσθηκε το «αίσχος του Ευαγγελισμού»:
Ένας άνθρωπος πολυτραυματίας, ημιθανής, στην Εντατική, σε συνθήκες, που και οΚάφκα θα ζήλευε, για 40 περίπου μέρες υφίστατο το μαρτύριο μιας περίεργης ψυχολογικής «ανάκρισης» από τον τότε εισαγγελικόλειτουργό κ. Διώτη, που είχε απαγορεύσει την οποιαδήποτε επαφή του με δικηγόρο, με το τέχνασμα της μη απόδοσης κατηγορίας!!! Και όλα αυτά με την πλήρη ανοχή του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού...
Κάτω στον Πειραιά, στο λιμάνι, μια μέρα σαν αυτή το 2002, μια τυχαία έκρηξηωρολογιακού εκρηκτικού μηχανισμού στα χέρια του Σάββα Ξηρού, οδήγησε στην «εξάρθρωση» της «17Ν», όπως περήφανα την ονόμασε το Κράτος και οι διωκτικοί μηχανισμοί, «εξάρθρωση» όμως, που οφείλεται καθαρά και αποκλειστικά σε αυτό το τυχαίο γεγονός.
Και από την ίδια αυτή μέρα ξεκίνησε, αυτό, που ονομάσθηκε το «αίσχος του Ευαγγελισμού»:
Ένας άνθρωπος πολυτραυματίας, ημιθανής, στην Εντατική, σε συνθήκες, που και οΚάφκα θα ζήλευε, για 40 περίπου μέρες υφίστατο το μαρτύριο μιας περίεργης ψυχολογικής «ανάκρισης» από τον τότε εισαγγελικόλειτουργό κ. Διώτη, που είχε απαγορεύσει την οποιαδήποτε επαφή του με δικηγόρο, με το τέχνασμα της μη απόδοσης κατηγορίας!!! Και όλα αυτά με την πλήρη ανοχή του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού...