Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

ΤΟ ΚΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ*
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν συγκαταλέγεται στις πολιτικές δυνάμεις που ενισχύθηκαν κατά την ταραχώδη 4ετία του Μνημονίου. Έχοντας εδραιωθεί σημαντικά στον εκλογικό κύκλο 2004-2007, από την σταδιακή αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ, θα συμπιεστεί και πάλι στην απαρχή της κρίσης, από την αιφνιαδιαστική κατάρρευση της ΝΔ και την αναπάντεχη επανάκαμψη του Γ. Παπανδρέου στις εκλογές του 2009. Το ΚΚΕ θα υποχωρήσει από το 8,2% των βουλευτικών του 2007, στο 7,5%, με απώλεια 67.000 ψήφων.
Ωστόσο, η κοινωνική ένταση που θα προκαλέσει το Μνημόνιο, από την άνοιξη του 2010 και μετά, θα ενισχύσει την κοινωνική του απήχηση καθ’ όλη τη διάρκεια του 2011 και εντονότερα, μετά το διορισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου και την ψήφιση του ΙΙ Μνημονίου. Μέχρι την άνοιξη του 2012, το ΚΚΕ «παραμένει στο παιχνίδι», διεκδικώντας με τον τρόπο του την εκπροσώπηση των κοινωνικών δυνάμεων που κινητοποιούνται διάσπαρτα και αναποτελεσματικά. Έτσι, στις πρώτες εκλογές του Μαΐου 2012, θα κατορθώσει να διατηρήσει την εκλογική απήχηση που είχε διαμορφώσει την τελευταία 5ετία, αυξημένη μάλιστα σε σχέση με τις προηγούμενες βουλευτικές (8,5% – 536.000).

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΗΤΤΑ
Δεν θα συμβεί όμως το ίδιο και τον Ιούνιο. Μέσα στις συνθήκες της πόλωσης, που δημιουργήθηκαν μετά την κατάρρευση του ελληνικού δικομματισμού στις πρώτες εκλογές και της κάθετης ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ θα απολέσει το 27% των ψηφοφόρων του Μαΐου (περισσότερο από 1 στους 4), οι οποίοι στην επαναληπτική αναμέτρηση θα επιλέξουν να υποστηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η αντιπαράθεση για την κυριαρχία στην Αριστερά, θα αποβεί συντριπτικά εις βάρος του ΚΚΕ. Η εκλογική ήττα που υπέστη το ΚΚΕ τον Ιούνιο του 2012, είναι η χειρότερη στις τέσσερις δεκαετίες της μεταπολιτευτικής περιόδου· ήττα, ακόμη μεγαλύτερη και από εκείνη των εκλογών του 1993, που ακολούθησαν την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Με ποσοστό μόλις 4,5% κατάφερε να συγκρατήσει τώρα 277.000 ψήφους, την ίδια στιγμή που το έτος-σταθμό 1993 είχε επιβιώσει με 313.000 (ποσοστό επίσης 4,5%). Μέσα σε ένα μήνα, θα εγκαταλειφθεί συνολικά από 259.000 ψηφοφόρους του, δηλαδή το 48% της δύναμης του Μαΐου.
Ο εκλογικός χάρτης του Ιουνίου αποτυπώνει με λεπτομέρεια (στο διοικητικό επίπεδο των Καποδιστριακών Δήμων) τις παραδοσιακές περιοχές της κομμουνιστικής επιρροής, όπου κατόρθωσε να επιβιώσει εκλογικά, όπως ο νησιωτικός χώρος του Αιγαίου και του Ιονίου. Η αιτιολόγηση της ψήφου και η ιδεολογική αυτοτοποθέτηση των ψηφοφόρων του είναι ενδεικτικές, όχι μόνο για την ιδεολογική συνοχή του κομματισμού σχηματισμού, αλλά ταυτοχρόνως και για την κοινωνική του περιχαράκωση.
Μετά την ήττα του Ιουνίου και κατά τη διάρκεια του μετεκλογικού 12μήνου, το ΚΚΕ δεν έχει ουσιαστικά καταφέρει να επανακάμψει, αν και ακολουθεί για αρκετούς μήνες, μια αργή αλλά σταθερά συνεχιζόμενη ελαφρώς ανοδική πορεία, εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ως αποτέλεσμα, η εκλογική του επιρροή έχει ενισχυθεί κατά 1,5-2%, σε σχέση με τις εκλογές (6% στην τελευταία μέτρηση Ιουνίου της PI). Η ενίσχυσή του αφορά κυρίως τα αστικά κέντρα (+2,5%), τους μισθωτούς του Ιδιωτικού Τομέα (+4,5%) και τους ανέργους (+3%).
Θα πρέπει τέλος να σημειωθεί, ότι η αλλαγή ηγεσίας που πραγματοποιήθηκε, με την αποχώρηση της επί 22 χρόνια Γ.Γ. του κόμματος, Αλέκας Παπαρήγα και την ανάδειξη στη θέση της, του Δημήτρη Κουτσούμπα, δεν δείχνει μέχρι στιγμής να έχει ασκήσει ευεργετικά αποτελέσματα στην εικόνα και την κοινωνική απήχηση του κόμματος. Έτσι, στην περίπτωση του ΚΚΕ δεν φαίνεται να επαληθεύεται ο κανόνας που λέει ότι τα πολιτικά κόμματα τείνουν σε παρόμοιες περιπτώσεις να ενισχύονται.
Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger