 |
Αξιοθέατα
Λίγες μόνο μέρες για να γνωρίσετε τα αξιοθέατα του νησιού δεν φτάνουν, διότι είναι πολλά!
Η διαδρομή στα στενά σοκάκια της Σκοπέλου είναι απολαυστικές, ιδιαίτερα στη Χώρα.
Επίσης στο νησί υπάρχουν βυζαντινά μνημεία και πειρατικοί τάφοι!
Στο νησί υπάρχουν ακόμη βουνά με πολλές πηγές και πεύκα και γραφικοί κόλποι.
Υπέροχες καθαρές παραλίες και γενικά πολλά μοναδικά τοπία να δείτε και να θαυμάσετε!
ΣΚΟΠΕΛΟΣ-Η Χώρα
Σε μια κλειστεί αγκαλιά είναι κλεισμένη η Χώρα της σκοπέλου, χτισμένη έτσι ώστε να προστατεύεται από τους βαρβάρους που κάποτε την απειλούσαν. Μια τοποθεσία μαγευτική που αξίζει να επισπευτείτε καθώς τα σπίτια είναι χτισμένα έτσι ώστε να περιβάλουν το κάστρο και κατεβαίνουν μέχρι κάτω στο λιμάνι.
Οι κάτοικοι της Σκοπέλου είναι αυστηρά θρησκευτικοί και αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε από τα αναρίθμητα εκκλησάκια που υπάρχουν ανάμεσα στα σπίτια.
Τη Χώρα ζώνουν στενά πλακόστρωτα ανηφορικά σοκάκια, με μεγάλα πλατύσκαλα και σκαλοπάτια, ένα θέαμα πραγματικά εκπληκτικό (ιδανικό για ατμοσφαιρικές φωτογραφίσεις).
Θα περιπλανηθείτε στα μικρά δρομάκια από το Πηγαδάκι ως το κάστρο και από κει ως το λιμάνι.. αν νομίσεις ότι έχεις χαθεί απλά κατηφόρισε σε ένα από τα δρομάκια και θα βρεθείς στο λιμάνι.
Η διαδρομή που προτείνω είναι η ανάβαση από την Παναγίτσα του Πύργου στην άκρη του λιμανιού στο Κάστρο. Θα νομίσετε πως μεταφερθήκατε σε μια άλλη εποχή.. σαν μια αναδρομή στο παρελθόν! Η θέα του Αιγαίου κατηφορίζοντας τα γραφικά δρομάκια είναι ονειρεμένη!!
ΓΛΩΣΣΑ ΣΚΟΠΕΛΟΥ
Η Σκόπελος έχει τρία χωριά, ένα από αυτά είναι η Γλώσσα, το μεγαλύτερο σε πληθυσμό. Όσοι είναι λάτρεις των αρχαιοτήτων τότε πρέπει σίγουρα να επισκεφτεί τη Γλώσσα γιατί παρουσιάζει μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Σε πολλά σημεία του χωριού υπάρχουν πύργοι, κτιριακές εγκαταστάσεις, διαφόρων εποχών της αρχαιότητας.
Η Γλώσσα διατηρεί την ιερότητα και την αρχοντιά των παλιών καιρών και της παράδοσης ακόμα κι αν υπάρχουν κάποιες επεμβάσεις ώστε να αξιοποιηθεί η περιοχή!
Το Κλήμα
Βρίσκετε κοντά στη γλώσσα, στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού. Το οποίο Χωρίζεται σε δύο συνοικίες, το επάνω και κάτω κλήμα.
Το κάτω χωρίο είναι παλιότερο από το επάνω. Ιδρύθηκε το 18 αιώνα από τους κατοίκους της Γλώσσας.
Το 1828 χτίστηκε η εκκλησία του χωριού οι Άγιοι Ανάργυροι.
Το κάτω χωριό πριν τους σεισμούς ήταν πανέμορφο και είχε και μια μεγάλη πλατεία πολύ θεαματική που από κει έβλεπε κανείς τη, γλώσσα, το Λουτράκι, το Πήλιο, τη Σκιάθο. Όμως με τους σεισμούς το χωριό άρχισε να χάνει την ομορφιά του και οι κάτοικοι αποφάσισαν να εγκατασταθούν στο πάνω χωριό ή στο Λουτράκι. Πολύ λίγοι παρέμειναν μέχρι το 1965, όταν ο άλλος σεισμός κατέστρεψε ολοσχερώς το χωριό.
Το επάνω χωριό που είναι νεότερο άρχισε να στήνεται το 1880. Η ασχολία των κατοίκων ήταν η κτηνοτροφία, η αμπελουργία, η γεωργία και η ρητινοπαραγωγή.
Όμως το 1965 το χωρίο καταστράφηκε από τους σεισμούς και οι κάτοικοι μεταφέρθηκαν στην περιοχή Έλιος. Η περιοχή αυτή είναι παραθαλάσσια και αποτελεί τουριστικό μέρος.
Ελιος
Κάτω από το βουνό Δέλφη και δίπλα στη θάλασσα βρίσκετε το χωρίο Έλιος. Αυτός ο οικισμός δημιουργήθηκε το 1981. Η περιοχή είναι γεμάτη με πεύκα από τη μία πλευρά και μια πανέμορφη αμμουδιά από την άλλη. Η παραλία εκτείνεται σε όλο το μήκος του χωριού. Στο Έλος θα βρείτε εστιατόριο και καφετέριες.
Τα μοναστήρια της Σκοπέλου
Ιερά μονή της Ευαγγελίστριας
Ο 'Άγιος Ρηγίνος
Η γυναικεία Μονή του Τιμίου Προδρόμου
Ι.Μ Σωτήρος
Η Αγία Βαρβάρα
Ιστορικά μνημεία
Η σκόπελος έχει πολλά ιστορικά μνημεία για να θαυμάσετε όμως δεν είναι εύκολη η πρόσβαση σε αυτά. Μπορείτε όμως να συνδυάσετε τους περιπάτους στα όμορφα πλακόστρωτα δρομάκια της Σκοπέλου με την αναζήτηση των χώρων αυτών.
· Οι πειρατικοί τάφοι στα Σεντούκια
· Το Ενετικό Κάστρο της Σκοπέλου
· Η Επισκοπή της ΣκοπέλουΟι πανέμορφες παραλίες της Σκοπέλου
Αν επιλέξετε για μεταφορικό μέσο σκάφος ή βάρκα θα έχετε την τύχη να κολυμπήσετε στις υπέροχες ερημικές παραλίες του νησιού, αν όμως επιλέξετε αυτοκίνητο, λεωφορείο ή μηχανάκι τότε θα βρεθείτε στην Μηλιά, τις Αντρίνες, την Καστανή, το Χόβολο, τον Στάφυλο και το βελανιό. Όλες πανέμορφες παραλίες με καθαρά γαλάζια νερά. Η κάθε μια έχει κάτι διαφορετικό να δείξει στους επισκέπτες της.
Μυθολογία
Το νησί κατοικήθηκε πιθανότατα την Νεολιθική Περίοδο. Το αρχαίο όνομα του νησιού ήταν Πεπάρηθος και αναφέρεται απο τους προ-έλληνες Μικρασιάτες που εγκαταστάθηκαν στο Αιγαίο την περίοδο (2800 - 2000 π.Χ.). Το όνομα αυτό αναφέρεται επίσης και απο τον Θουκιδίδη. Γύρω στα 1600 π.Χ. το νησί κατοικήθηκε απο Κρήτες με αρχηγό τον Μυθικό Βασιλιά Στάφυλο γιό του Θησέα και της Αριάδνης.
Ο Θησέας, γιός του Αιγαία, βασιλιά της Αθήνας, όπως η παράδοση μας θυμίζει, στάλθηκε με 7 νέα αγόρια και 7 νέα κορίτσια, στον βασιλιά της Κρήτης Μινώα, ώς φόρος με σκοπό να προσφερθούν για θυσία στον Μινώταυρο ( ένα περίεργο δημιούργημα της φύσης, μισός άντρας, μισό τέρας) που ζούσε στον λαβύρινθο του παλατιού στην Κνωσσό της Κρήτης. Στην Κρήτη, ο Θησέας γνωρίζει την Αριάδνη, κόρη του Μινώα. Η Αριάδνη τον ερωτεύεται και τον βοηθά, δίνοντας του ένα κουβάρι μαλλί, να φύγει απο τον λαβύρινθο και να σωθεί. Πράγματι ο Θησέας βρίσκει την έξοδο, απαγάγει την Αριάδνη και φεύγει απο την Κρήτη. Στο νησί της Νάξου όμως εγκαταλείπει την Αριάδνη, η οποία μέσα στην μοναξιά της ανακαλύπτει τον θεό Διόνυσο.
Ο Διόνυσος ερωτεύεται με την σειρά του την Αριάδνη και τη μεταφέρει στην Λήμνο. Στην Λήμνο η Αριάδνη και ο Διόνυσος θα αποκτήσουν τέσσερις γιούς, τον Θόαντα, τον Ινοπίονα, τον Στάφυλο και τον Πεπάρηθο. Ο Πεπάρηθος, ήταν ο πρώτος που κατοίκησε στο νησί της Σκοπέλου. Μέχρι και σήμερα το όνομα του σώζεται στον τόπο αυτό τον γεμάτο ελιές και πυκνά δάση.
Στην άκρη του όρμου του Σταφύλου υπάρχει, μία χερσόνησος. Στην άκρη της χερσονήσου έχει ανακαλυφθεί ο τάφος του βασιλιά Στάφυλου και το σπαθί του που θεωρείται ως ένα απο τα πιο σημαντικά δείγματα τέχνης στην Μυκηναική και Μινωική περίοδο. Η λαβή του καλύπτεται απο χρυσάφι, ένα πολύτιμο σπαθί ενός πολύτιμου βασιλιά, όπως ήταν ο βασιλιάς Στάφυλος.Κατά την Ρωμαική και Βυζαντινή περίοδο το νησί βρισκόταν σε παρακμή. Χρησιμοποιήθηκε ως μέρος εξορίας απο τους Βυζαντινούς. Μετά την Αλωση της Κωνσταντινούπολης απο τους Φράγκους, το νησί ήταν ενωμένο με το Δουκάτο της Νάξου και μετά πέρασε στην κυβερνεία του Γκύζη στα χρόνια του Αυτοκράτορα Μιχαήλ H' Παλαιολόγου και ήταν στην κατοχή του εως το 1453 μ.Χ. οπότε και οι κάτοικοι προσέφεραν το νησί τους στους Βενετούς προκειμένου να αποφύγουν την Τουρκική κατοχή.
Το 1538 μ.Χ. ο Αλγερινός πειρατής Μπαρμπαρόσα ήρθε στο νησί και έσφαξε τους κατοίκους. Γύρω στα 1600 μ.Χ. όσοι σώθηκαν και είχαν καταφύγει στην Ευβοια και στη Θεσσαλία γύρισαν πίσω στο νησί. Τότε η Τουρκική κατοχή ξεκίνησε, άλλα ήταν χαλαρή. Οι κάτοικοι ήταν αυτοκυβερνούμενοι και απλά υποχρεώνονταν να πληρώνουν τους φόρους τους και να παραχωρούν 30 ναύτες που υπηρετούσαν ένα χρόνο στο Τουρκικό ναυτικό. Κανένας υπήκοος Τουρκικής καταγωγής δεν εγκαταστάθηκε ποτέ στο νησί.
Απο το 1750 μ.Χ. οι πρώτοι κλέφτες και αρματολοί άρχισαν να έρχονται στο νησί απο τον Ολυμπο, την Χαλκιδική και τη Θεσσαλία. Αλλά απο το 1810 μ.Χ. υπήρχαν διαμάχες μεταξύ των ντόπιων και των αρματoλών της ηπειρωτικής Ελλάδας. Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821 οι καπετάνιοι της Σκοπέλου βοήθησαν τους αδερφούς τους όποτε χρειάστηκε η βοήθεια τους.Οταν η επανάσταση απέτυχε στην Θεσσαλία και τη Μακεδονία, 70.000 ψυχές, άντρες, γυναίκες, παιδιά, εγκαταστάθηκαν πάλι στο νησί καταβεβλημμένοι από τις επιδημίες και τη φτώχια.
Τελικά η Σκόπελος έγινε τμήμα του Ελληνικού Κράτους το 1830.
”
ΠΗΓΗ:I diadromi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου