Πόσο επίκαιρα είναι τα λόγια του πρώην Μητροπολίτη Χίου Ιωακείμ Στρουμπή!

Του Γ.Γ

Το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αρχιερέων είναι “πιο μαύρη από τα ράσα τους”, το βλέπουμε καθημερινά από τις δημόσιες τοποθετήσεις τους. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που μας ήρθαν στην μνήμη οι δηλώσεις ενός φωτισμένου παπά -υπήρξαν και τέτοιοι- του Μητροπολίτη Χίου Ιωακείμ Στρουμπή. (Μαζί με τον Κοζάνης Ιωακείμ και τον Ηλείας Αντώνιος ήταν οι τρεις δεσποτάδες που στάθηκαν στο πλευρό του λαού τα δύσκολα χρόνια της ναζιστικής κατοχής της χώρας μας).

Ηταν, λοιπόν το 1946, επί αρχιεπισκόπου και αντιβασιλέα Δαμασκηνού, όταν ο Μητροπολίτη Χίου Ιωακείμ βρίσκεται απέναντι σε ένα στημένο δικαστήριο, με ψευδομάρτυρες και κατασκευασμένες κατηγορίες. Ο πραγματικός λόγος ήταν η ενεργή του συμμετοχή στο στο ΕΑΜ και γι’ αυτό θεωρούταν φιλοκομμουνιστής. Σ‘ αυτή την δίκη – παρωδία τιμωρήθηκε με έκπτωση από τα αρχιερατικά του καθήκοντα για να τον διαδεχθεί ο φανατικός αντικομμουνιστής, δεσπότης Φωστείνης, ο οποίος σε συνεργασία με τις αρχές ασφαλείας, είχε αναλάβει να “ξεκαθαρίσει” κάθε “κομμουνιστική διάβρωση”, που θεωρούσε το τότε καθεστώς ότι υπήρχε στον κλήρο.

Οι δηλώσεις που έκανε μετά το τέλος της δίκης – παρωδία ο Ιωακείμ Στρουμπή και απευθυνόταν στους δεσπότες που τον δίκασαν, θα μπορούσαν να έχουν αποδέκτες, -τηρουμένων των αναλογιών-την συντριπτική πλειοψηφία της σημερινής “Ιεράς” Συνόδου:

“… Εις την δίκην αυτήν γενικώς μπορεί κανείς να παρατηρήσει ότι ουδεμία δικαστική πλάνη έλαβεν χώρα αλλά μόνο διχαστική εμπάθεια και ασυνειδησία.

Και δεν ήτο δυνατόν να αναμείνει κανείς άλλην απόφαση από τους δικαστάς οι οποίοι με εδίκασαν το πλείστον των οποίων ανήκουν εις την τάξην εκείνην των τυχάρπαστων κληρικών, οι οποίοι κατά κακήν μοίραν ανήλθον εις τα ανώτερα εκκλησιαστικά αξιώματα ουχί διότι τους διέκρινε σχετική ικανότης ή εκκλησιαστική παιδεία και συνείδησις, αλλά διότι στην προαγωγή των συνετέλεσε η ψυχική τούτων εξαχρείωση, συχνά δε και αι επικρατούσαι πολιτικαί συνθήκαι, τας οποίας ούτοι αισχρώς εξεμεταλλεύθησαν.

Αυλοκόλακες και ερπετά προ των εκμεταλλευτών του λαού, έμποροι χρησιμοποιούντες την Αγίαν Θρησκείαν ως μέσον ναρκώσεως των λαϊκών μαζών, ασεβείς και άθεοι, μη πιστεύοντες εις ουδέν ανώτερον, αλλά μόνον εις το χρήμα και εις την σάρκαν. Υποκριταί και θεομπαίχται, δοσίλογοι και εκμεταλλευταί με παθολογικάς ανηθίκους παρεκτροπάς, αδίστακτοι Φαρισαίοι διά να κρατούν τον Λαόν μέσα εις το σκότος της Θρησκοληψίας, και άσπονδοι εχθροί κάθε κοινωνικής προόδου και εξελίξεως…

Ταπεινοί δούλοι πολιτικών ηγετών, οπαδοί της παλαιοκομματικής φαυλοκρατίας. εχθροί των νεωτέρων κοινωνικών ιδεών, αυλοκόλακες και ερπετά προ των ισχυρών και εκμεταλλευτών του λαού, έμποροι της υψηλής θρησκευτικής ιδέας, χρησιμοποιούντες την αγίαν ημών θρησκεία ως μέσον υπνωτισμού και ναρκώσεως των λαϊκών μαζών, χωρίς στοιχειώδη ανωτερότητα, χωρίς χριστιανικά ιδανικά, χωρίς ανθρωπιστικούς παλμούς, ασεβείς και άθεοι, μη πιστεύοντες εις ουδέν ανώτερον αλλά μόνον εις το χρήμα και εις την σάρκαν για τα οποία ζουν και κινούνται. υποκριταί και θεομπαίχται, συνεργάται των Γερμανών και όλων των εχθρών του λαού, δοσίλογοι και εκμεταλλευταί του λαού μας, ουδεμίαν σχέσιν έχοντες με την ηθικότητα, ερείπια κοινωνικά και ηθικά με παθολογικάς ανήθικους παρεκτροπάς, έμποροι της εκκλησίας, ασυγκίνητοι προ της λαϊκής δυστυχίας, αδίστακτοι Φαρισαίοι διά να κρατούν το λαό μέσα εις το σκότος της θρησκοληψίας και άσπονδοι εχθροί κάθε κοινωνικής προόδου και εξελίξεως.

Σ’ αυτή την δίκη – παρωδία τιμωρήθηκε με έκπτωση από τα αρχιερατικά του καθήκοντα για να τον διαδεχθεί ο φανατικός αντικομμουνιστής, δεσπότης Φωστείνης, ο οποίος σε συνεργασία με τις αρχές ασφαλείας, είχε αναλάβει να “ξεκαθαρίσει” κάθε “κομμουνιστική διάβρωση”, που θεωρούσε το τότε καθεστώς ότι υπήρχε στον κλήρο.

0 Ιωακείμ Στρουμπής, μετά την καταδίκη του από το Συνοδικό Δικαστήριο, έζησε πάμπτωχος στη Χίο έως το θάνατό του, το 1950.