Ο Βασίλης Σαμπράκος παίζει τα παιχνίδια της φάσης των “8” και κάνει την πρώτη εκτίμηση για τις ομάδες που έχουν περισσότερες πιθανότητες πρόκρισης στην τετράδα. Αφήσαμε πίσω την πιο ψυχαγωγική, την πιο παραγωγική, την πιο γεμάτη σε εκπλήξεις και ανατροπές, την πιο ιστορική, ή πιο απλά την καλύτερη φάση των 16 στην ιστορία του Champions League. Κι είναι αλήθεια ότι μετά από όλα αυτά που αφήσαμε πίσω ελλοχεύει ο κίνδυνος η συνέχεια της διοργάνωσης να μην αποδειχθεί αντάξια των προηγούμενων, δηλαδή να μη σταθεί στο ύψος των προσδοκιών που μας δημιούργησε η πρώτη φετινή νοκ άουτ φάση. Το αποτέλεσμα της κλήρωσης όμως μας αφήνει, κατά τουλάχιστον τα 3/4 την υπόσχεση ότι όχι απλώς δεν θα πλήξουμε αλλά θα ζήσουμε τον ερχόμενο μήνα στιγμές ποδοσφαίρου της κορυφαίας ποιότητας. Κι είναι τέτοια τα ζευγαρώματα που αφήνουν υπόσχεση και για την ημιτελική φάση αλλά και για τον τελικό.
Είναι χιλιοειπωμένο, στο ποδόσφαιρο είναι πολύ προτιμότερο και ασφαλέστερο να κάνεις εκτιμήσεις λίγη ώρα πριν από την έναρξη ενός αγώνα, όταν έχεις μπροστά σου όλα τα δεδομένα. Κι αυτό που συνέβη ανάμεσα στα δύο παιχνίδια της Λέστερ με την Σεβίλη λειτουργεί ως η καλύτερη απόδειξη. Μια ομάδα που έμοιαζε “σκοτωμένη” το βράδυ του πρώτου αγώνα είχε προλάβει να “αναστηθεί” στο διάστημα των τριών εβδομάδων μέχρι τη ρεβάνς.
Με όλα τα παραπάνω κατά νου, σήμερα βάζω σε ένα σημείωμα τις πρώτες σκέψεις που μου γεννούν τα σενάρια αγώνων ανάμεσα στις 8 ομάδες βάσει των όσων έχουμε δει από αυτές στη διοργάνωση και στα εγχώρια πρωταθλήματα. Ανοίγουμε τη συζήτηση, μέχρι το update που θα κάνουμε σε περίπου 25 ημέρες, πριν από την στιγμή των πρώτων αγώνων.
ΛΕΣΤΕΡ – ΑΤΛΕΤΙΚΟ
Ηταν το μόνο ζευγάρι που ευχήθηκα να μη συναντήσουμε, λίγα λεπτά μετά το τέλος του Λεβερκούζεν – Ατλέτικο, επειδή με πανικόβαλε η ιδέα ότι θα πρέπει να παρακολουθήσω δύο ενενηντάλεπτα με δύο ομάδες που αρνούνται το παιχνίδι κατοχής της μπάλας και ξεκινούν τα ματς με κύριο στόχο να μην δεχθούν γκολ και όχι να δημιουργήσουν ευκαιρίες. Η φετινή Ατλέτικο, που είναι η πιο τολμηρή δημιουργικά έκδοση που μας έχει παρουσιάσει ο Τσόλο Σιμεόνε, δεν ξεπερνά σε μέσο όρο κατοχής μπάλας το 50%. Η Λέστερ που άφησε στον Κρεγκ Σέξπιρ ο Κλάουντιο Ρανιέρι δεν ξεπερνά σε μέσο όρο το 44%.
Προσεγγίζοντας το γεγονός με θετική σκέψη, λέω ότι είναι καλύτερο που έπεσαν μεταξύ τους, διότι μας γλίτωσαν από ακόμη ένα ανιαρό ζευγάρι που πιθανότατα θα προέκυπτε αν είχαν πάρει άλλους αντιπάλους. Και φυσικά έχει κάποιο ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε αν η Λέστερ του Σέξπιρ μπορεί να αλλάξει λίγο την προσέγγισή της στο παιχνίδι, παρ' όλο που δεν μοιάζει πολύ πιθανό αυτό το σενάριο.
Εφόσον έχει εξασφαλίσει την παραμονή της στην Premier League η Λέστερ θα παίξει το πρώτο παιχνίδι με μεγάλο ενθουσιασμό. Και το ίδιο περιμένω από μια Ατλέτικο που έχει δημιουργηθεί φέτος μόνο για το Champions League και όχι για την LaLiga. Πάνω λοιπόν σε αυτό τον συλλογισμό μπορεί να στηρίξει κανείς μια προσμονή για ενδιαφέρουσες αναμετρήσεις, γεμάτες από ένταση στο παιχνίδι, πολύ πρέσινγκ και πολλές αντεπιθέσεις.
Σήμερα η Ατλέτικο μοιάζει φαβορί. Ενας μήνας όμως είναι μεγάλο διάστημα στο ποδόσφαιρο.
ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ – ΜΟΝΑΚΟ
Δεν χάνεται ούτε λεπτό από τις δύο αυτές αναμετρήσεις ανάμεσα στις πιο νεανικές ομάδες, των οποίων οι ποδοσφαιριστές θα παίξουν με τη συνείδηση ότι τους βλέπει η ακριβή αγορά του ποδοσφαίρου, έτοιμη να αρπάξει όποιους αποδείξουν ότι μπορούν να βγάλουν την ίδια ποιότητα και στη φάση των 8 του Champions League. Η Μονακό των ματς με τη Σίτι ήταν χάρμα οφθαλμών, η Ντόρτμουντ έχει απολαυστικά διαστήματα παιχνιδιών. Οσα έχουμε δει από τις δυο τους υπόσχονται υψηλή ένταση, μεγάλες ταχύτητες, ματς με πολύ υψηλό ρυθμό, ατομικές επινοήσεις και πολλή επιρροή των προπονητών στην εξέλιξη των ματς.
Σήμερα στο μυαλό μου η Μονακό είναι φαβορί. Δείχνει μεγαλύτερη ωριμότητα, λιγότερη αστάθεια, έχει σπανιότερα σκαμπανεβάσματα, και την ικανότητα να αμύνεται πιο αποτελεσματικά σε διάρκεια συγκριτικά με την Ντόρτμουντ. Η γερμανική ομάδα όμως έχει πολύ ταλέντο και έναν πολύ ικανό προπονητή, ο οποίος δεν είναι όσο ψημένος είναι ο αντίπαλός του και δυσκολεύεται στην πρώτη του φορά στο Champions League, και γι' αυτό δεν θα είναι έκπληξη η πρόκρισή της.
ΜΠΑΓΕΡΝ – ΡΕΑΛ
Εχει πλάκα ότι συναντιούνται ο παλιός Αντσελότι με τον νέο Αντσελότι. Οι ομάδες τους έχουν αρκετή ομοιότητα στην στάση που κρατούν στα παιχνίδια, αλλά το παιχνίδι της Μπάγερν παραμένει πιο σύνθετο συγκριτικά με το σημερινό παιχνίδι της Ρεάλ, ίσως επειδή ακόμη οι Γερμανοί κουβαλούν γνωρίσματα και αυτοματισμούς της εποχής Γκουαρδιόλα. Η Ρεάλ δεν αποδίδει ακόμη σε πολύ υψηλό στάνταρ, αλλά ο Ζινεντίν Ζιντάν έχει ήδη δημιουργήσει μια μικρή παράδοση που τον θέλει να ετοιμάζει πολύ καλά τα ματς του Champions League. Θα περιμένω το αποτέλεσμα του πρώτου παιχνιδιού για να εκτιμήσω ποια ομάδα αντιλαμβάνομαι ως φαβορί, διότι η αρετή της Ρεάλ στην ταχύτατη και αποτελεσματική αντεπίθεση έχει μεγαλώσει στην εποχή του Ζιντάν, και στο μυαλό μου μπορεί αυτή να αποδειχθεί ικανή να της δώσει ευνοϊκό αποτέλεσμα στο πρώτο παιχνίδι. Η Μπάγερν του Αντσελότι αποδίδει ακόμη σε χαμηλό τέμπο, αλλά αν συνεχίσει να δείχνει σημάδια ότι φορμάρεται πάνω στην ώρα, όπως παραδοσιακά συμβαίνει στις ομάδες που προπονεί ο Ιταλός, δεν αποκλείεται να καταφέρει να κυριαρχήσει στο πρώτο ματς και να χτίσει προβάδισμα πρόκρισης.
Κι εδώ θα επαναλάβω το ίδιο, ένας μήνας είναι μεγάλο διάστημα για να εκτιμήσεις την αγωνιστική κατάσταση στην οποία θα βρίσκονται οι ομάδες στην πρώτη συνάντησή τους, και γι' αυτό είναι νωρίς για τελικές εκτιμήσεις. Σήμερα στο μυαλό μου δεν υπάρχει φαβορί.
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ – ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ
Το πιο ενδιαφέρον από τα δύο “βαριά” ζευγάρια, στο δικό μου μυαλό. Κι αυτό επειδή το παρελθόν μας έχει δείξει ότι μπορούμε να περιμένουμε πολλή στρατηγική από την Γιουβέντους του Αλέγκρι, αλλά και πολύ καλά ειδικά αγωνιστικά πλάνα από τον Λουίς Ενρίκε για αυτές τις παρτίδες. Η εκτίμηση ότι αυτό το Champions League, που είναι το τελευταίο του Ενρίκε με την Μπάρτσα, μπορεί να είναι το τελευταίο του Αλέγκρι με την Γιούβε, κάνει αυτή την παρτίδα ακόμη πιο ενδιαφέρουσα: και οι δύο προπονητές θα παίξουν ρέστα.
Αν η Γιούβε δεν κρατούσε τόσο χαμηλές ταχύτητες σε όλη τη διάρκεια της σεζόν μέχρι σήμερα, ο παρατηρητής θα μπορούσε να εκτιμήσει ότι αυτό το ζευγάρι θα γεννήσει τις πιο ψυχαγωγικές παρτίδες της φάσης των 8. Οσα έχω δει όμως από την Γιούβε στην SerieA και όσα είδα από τον τρόπο της στα ματς με την Πόρτο με οδηγούν στην εκτίμηση ότι ο Αλέγκρι θα επιδιώξει να πάει και τα δύο παιχνίδια σε χαμηλό ρυθμό, και ότι για αρχή θα επιχειρήσει να χαλάσει τις επιθέσεις της Μπάρτσα και να κόψει την τροφοδότηση των Μέσι, Νέιμαρ, Σουάρες στο ματς του Καμπ Νόου.
Στην περίπτωση αυτού του ζευγαριού δεν περιμένω ότι θα αλλάξουν πολλά στη διάρκεια των επόμενων 25 ημερών. Αν βασίσω την εκτίμηση στην υπόθεση ότι και οι δύο θα έχουν την δυνατότητα να παρουσιάσουν στο πρώτο ματς τις καλύτερες ενδεκάδες τους, η Μπαρτσελόνα είναι στο μυαλό μου το φαβορί, αλλά η Γιουβέντους έχει δικαίωμα να πιστεύει ότι θα τα καταφέρει. Μάλιστα αν είχε έναν αποτελεσματικότερο, ανασταλτικά, κεντρικό μέσο για να βάλει μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς της, πιθανόν σήμερα να την αντιλαμβανόμουν ως φαβορί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου