Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015

Αντιλαϊκή κυβέρνηση...

Τα αστικά κόμματα μπορεί να ερίζουν για το ποιος θα πάρει τη θέση του οδηγού στον αντεργατικό οδοστρωτήρα, ένα είναι όμως βέβαιο: Είτε την κυβερνητική μηχανή την οδηγήσει ο ΣΥΡΙΖΑ είτε η ΝΔ, είτε είναι μόνοι τους είτε με συμμάχους, η αντιλαϊκή πορεία της είναι προδιαγεγραμμένη. Παρά τη ρητορική τους - «παράλληλο πρόγραμμα» υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, μέτρα φορολογικής ελάφρυνσης τάζει η ΝΔ - η αλήθεια είναι ότι και οι δύο θα εφαρμόσουν μνημόνιο. Το 3ο μνημόνιο, μαζί με τα υπόλοιπα μέτρα που προέρχονται από το 1ο και 2ο μνημόνιο, είναι το κοινό κυβερνητικό τους πρόγραμμα. Αυτό ψήφισαν μαζί τον περασμένο Αύγουστο, απ' αυτό δεσμεύονται, με στόχο την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου. Μαζί τους πορεύονται και οι άλλοι μνηστήρες της επόμενης διακυβέρνησης (Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ). Ο στόχος της καπιταλιστικής ανάπτυξης όχι μόνο δεν οδηγεί σε ανάκτηση των τεράστιων απωλειών μας την περίοδο της κρίσης, αλλά προϋποθέτει νέα κατεδάφιση στα δικαιώματα και στο εισόδημά μας. Αυτό είναι βασικό συμπέρασμα του προηγούμενου 7μήνου και αφορά όχι μόνο αυτούς που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο, αλλά και αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ 2, της ΛΑΕ, που προσπαθούν να ξαναντύσουν αυτό το στόχο με ριζοσπαστικό και φιλολαϊκό περιτύλιγμα, συνεχίζοντας το γνώριμο ρόλο τους στην καλλιέργεια αυταπατών και ψευδαισθήσεων.

Οποια, λοιπόν, κι αν είναι η κυβέρνηση που θα προκύψει από την κάλπη της 20ής Σεπτέμβρη, όποια κι αν είναι η σύνθεσή της, το σίγουρο είναι ότι θα είναι μια αντιλαϊκή κυβέρνηση. Θα είναι απέναντι στο λαό. Παρά τις προσδοκίες, τα εργατικά και λαϊκά στρώματα στις 21 Σεπτέμβρη θα βρεθούν αντιμέτωπα με τη νέα φοροκαταιγίδα ύψους 14 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα βρεθούν μπροστά σε μέτρα που θα λεηλατήσουν και πάλι τους μισθούς τους, τις συντάξεις τους, θα εκμηδενίσουν ό,τι έχει απομείνει σε παροχές Υγείας, Πρόνοιας, ενώ στην Παιδεία θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά τις σπουδές των παιδιών τους.
Απ' αυτή την άποψη, η χτεσινή παρέμβαση του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη και οι στόχοι πάλης που έθεσε για το συνδικαλιστικό κίνημα, δείχνουν το δρόμο που πρέπει ν' ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι. Αναδεικνύουν το τι πρέπει να κάνει το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, το λαϊκό κίνημα, για να ξεφύγει από το κλίμα αδράνειας και αναμονής που είχε επιβληθεί με ευθύνη των συνδικαλιστικών ηγεσιών, κυβερνητικών και εργοδοτικών, το προηγούμενο διάστημα. Είναι ο μόνος δρόμος απέναντι στην επίθεση της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Το κάλεσμά του για ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης, ταξικής αλληλεγγύης και πάλης όλων των εργαζομένων και όλων των συνδικάτων ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους, το καπιταλιστικό κέρδος και τους πολιτικούς του υπηρέτες, είναι ο δρόμος που πρέπει και αξίζει να βαδίσει η εργατική τάξη. Είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους η οργάνωση της πάλης σε κάθε τόπο δουλειάς και κατοικίας, μαζί με τα άλλα καταπιεζόμενα στρώματα της πόλης και του χωριού.
Η αποτελεσματική οργάνωση αυτής της πάλης περνάει και μέσα από την ενίσχυση του ΚΚΕ στην κάλπη. Γιατί το ΚΚΕ, τα μέλη του και τα στελέχη του δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για την ανασύνταξη του κινήματος, για τη λαϊκή συμμαχία. Υπάρχει πείρα ότι το εκλογικό αδυνάτισμα του ΚΚΕ, η επικράτηση της αυταπάτης ότι ο λαός θα λύσει τα προβλήματά του μέσω της κυβερνητικής εναλλαγής, που επικράτησε από το 2012, δεν ωφέλησε τους εργαζόμενους, το λαό, το κίνημα. Παρά το γεγονός ότι οι κομμουνιστές πρωτοστάτησαν στους μικρούς και μεγάλους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες του προηγούμενου διαστήματος.
Η συμπόρευση, λοιπόν, με το ΚΚΕ στην κάλπη είναι συμπόρευση και ενίσχυση στις ταξικές αναμετρήσεις που έρχονται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger