Η φορολογία αφανίζει τον κλάδο των σκαφών αναψυχής
Μηνά Τσαμόπουλου
Σε μία εποχή όπου η λέξη «ανάπτυξη» αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο για την Ελλάδα και την κυβέρνηση και όλοι οι αρμόδιοι εκφωνούν πύρινους λόγους υπέρ της αναγκαιότητας να στηριχθεί η επιχειρηματικότητα ώστε να μειωθεί η ανεργία και να αρχίσει η χώρα να παίρνει ανάσες, οι κρατούντες αφανίζουν έναν ολόκληρο κλάδο, εκείνο των σκαφών αναψυχής, που έδινε δουλειά σε χιλιάδες εργαζομένους, έκανε εξαγωγές και απέδιδε στα δημόσια ταμεία μεγάλα έσοδα από ΦΠΑ. Ο λόγος για όλους όσοι έχουν μικρά πλεούμενα, ακόμα και βάρκες, και οι οποίοι φορολογούνται σαν σκαφάτοι!
Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Πολυεστερικών και Αλλων Σκαφών, Παρελκομένων Εξαρτημάτων Εμπόρων και Υπηρεσιών (ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ) έκανε προσπάθεια να γίνει ορθολογικό το σύστημα, με αφορμή το φορολογικό νομοσχέδιο, που ήδη κατατέθηκε για ψήφιση στη Βουλή και στο οποίο γίνεται αναφορά (άρθρο 31) στις αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης, με άλλα λόγια στα περίφημα τεκμήρια. Ωστόσο, προς το παρόν «φωνή βοώντoς εν τη ερήμω».
Η φορολόγηση των μικρών σκαφών έχει πλήξει καίρια τον κλάδο, στερώντας τεράστια έσοδα από το ίδιο το κράτος. Σύμφωνα με αναλυτική υπολογιστική μελέτη του ΣΕΚΑΠΛΑΣ, που έχει υποβληθεί στο υπουργείο Οικονομικών -κατά τον πρόεδρό του, «σε ώτα μη ακουόντων»-, από τον κρατικό προϋπολογισμό χάνονται ετησίως πάνω από 55 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 45 εκατ. αφορούν στον ΦΠΑ. Ειδικότερα το 2007, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, πουλήθηκαν 11.112 σκάφη μήκους μικρότερου από 10 μέτρα. Από το έτος αυτό άρχισε η σταδιακή πτώση, η οποία πέρυσι κορυφώθηκε, αγγίζοντας το 89%. Η μείωση αυτή είχε το συνακόλουθο αποτέλεσμα να χάνει ο κρατικός προϋπολογισμός πάνω από 50 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο - μέχρι και το 2012 το ποσό αυτό ανέρχεται συνολικά σε περίπου 300 εκατ. ευρώ.
«Από το 2008 άρχισαν οι γνωστοί αφορισμοί από την Πολιτεία και τα ΜΜΕ για τους “σκαφάτους”, στους οποίους συμπεριέλαβαν και τους βαρκάρηδες», επισημαίνει στο «business stories» ο κ. Γιώργος Κρανίτης, ο οποίος πριν από δύο μήνες εξελέγη πρόεδρος του ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η επαναφορά του τεκμηρίου και για τις βάρκες (λέμβους), με συνέπεια την κάθετη πτώση των λεμβολογήσεων.
Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία από τα λιμεναρχεία αποδεικνύουν ότι ποσοστό 92% των λέμβων μήκους 5 μέτρων που λεμβολογούνται κάθε χρόνο είναι ελληνικής κατασκευής. «Δεν αποτελούν προϊόντα ενδοκοινοτικής απόκτησης ή εισαγωγής από τρίτες χώρες αλλά είναι ελληνικά», επισημαίνει ο κ. Κρανίτης και συνεχίζει: «Το σκάφος δεν είναι βιομηχανικό προϊόν και η κατασκευή του ολοκληρώνεται, από την αρχή μέχρι το τέλος, με χειρωνακτική εργασία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την απασχόληση. Το σκάφος δεν αποδίδει έσοδα στο κράτος μόνον κατά τη διάθεσή του στην αγορά και τη θέση του σε λειτουργία. Το σκάφος με τις άδειες, συγκεκριμένης χρονικής ισχύος, με τις οποίες εφοδιάζεται για την αξιοπλοΐα του και για την άσκηση της ερασιτεχνικής αλιείας, είναι μια μικρή μηχανή συνεχούς παραγωγής εσόδων για το κράτος».
ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ
Τι προτείνει ο Σύλλογος Κατασκευαστών Σκαφών για τη φορολογία
Ο ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ προτείνει να μην εφαρμόζεται η ετήσια αντικειμενική δαπάνη, τα λεγόμενα τεκμήρια, στα μηχανοκίνητα σκάφη ανοιχτού τύπου, ταχύπλοα ή μη, ολικού μήκους μέχρι και 7 μέτρων. Τώρα ισχύει ότι μέχρι 5 μέτρα η ετήσια αντικειμενική δαπάνη είναι 4.000, ενώ για κάθε μέτρο πάνω από τα 5 προστίθενται 2.000 ευρώ. Ειδικότερα ο Σύνδεσμος προτείνει την εξής διατύπωση στη σχετκή υπό ψήφιση διάταξη του άρθρου 31:
«Για μηχανοκίνητα σκάφη ανοιχτού τύπου, ταχύπλοα και μη, ολικού μήκους πάνω από 7 μέχρι και 8 μέτρα, στο ποσό των 5.000 ευρώ, ενώ για τα πάνω από 8 μέτρα το ποσό αυτό αυξάνεται κατά 2.000 ευρώ το μέτρο. Κλάσμα μέτρου στρογγυλοποιείται στην πλησιέστερη μονάδα, ενώ το 0,5 στρογγυλοποιείται στην επόμενη μονάδα».
«Είναι βεβαίως προφανές ότι ανάλογη ρύθμιση θα πρέπει να γίνει και στα μικρά σκάφη, όπως αυτά ορίζονται από τις συναφείς διατάξεις αρμοδιότητας του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, που διαθέτουν υποτυπώδεις χώρους ενδιαίτησης», επισημαίνει ο κ. Κρανίτης. Αλλη μελέτη του ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ αντικρούει τη λογιστική με την οποία φορολογούν τις… βάρκες βάσει αντικειμενικών κριτηρίων που σχετίζονται με κόστος διατήρησης ενός σκάφους, όπως τέλη ελλιμενισμού, ασφάλιστρα, καύσιμα, συντήρηση και πρακτόρευση, και ορίζεται ανάλογα με τα μέτρα ολικού μήκους του σκάφους και με τη βασική διάκριση των σκαφών σε ανοιχτού τύπου και με χώρους ενδιαίτησης. Η μελέτη όσον αφορά στα σκάφη κάτω των επτά μέτρων καταρρίπτει ένα προς ένα τα επιχειρήματα για τη φορολόγησή τους βάσει «αντικειμενικών κριτηρίων».
■ Τέλη Ελλιμενισμού: Μικρό ποσοστό σκαφών μέχρι και 7 μέτρων μήκους ελλιμενίζεται. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών έλκεται από οχήματα και εναποτίθεται στην ξηρά είτε στην αυλή, είτε στο αγρόκτημα του ιδιοκτήτη του σκάφους είτε, σε ακραία περίπτωση, σε χερσαίο χώρο εναπόθεσης σκαφών (Parking).
■ Ασφάλιστρα: Σύμφωνα με τις συνδυαστικές διατάξεις των άρθρων 8 και 9 του ν. 2743/99 (ΦΕΚ 211 Α’), υπόχρεα σε ασφάλιση είναι τα σκάφη ολικού μήκους πάνω από 7 μέτρα και τα ταχύπλοα.
■ Καύσιμα: Τα μικρού μεγέθους αυτά σκάφη, ουσιαστικά λέμβοι-βάρκες, με τους μικρής ισχύος προωστικούς κινητήρες, σε συνδυασμό με το μικρό χρονικό διάστημα, κυρίως κατά τη θερινή περίοδο, της κίνησης και κυκλοφορίας τους, είναι προφανές ότι καταναλώνουν μικρές ποσότητες καυσίμων.
■ Συντήρηση: Τα ακριβώς πιο πάνω ισχύουν και για τη συντήρηση.
■ Πρακτόρευση: Τα συγκεκριμένα μικρά αυτά σκάφη δεν είναι υπόχρεα σε πρακτόρευση σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 229/1995.
«Εν κατακλείδι», τονίζει ο κ. Κρανίτης, «κύριοι συντάκτες του σχεδίου νόμου, ασφαλώς γνωρίζετε ότι η Ελλάδα είναι, από αρχαιοτάτων χρόνων, ναυτική χώρα με 17.253,3 χιλιόμετρα μήκος ακτογραμμών, με πάνω από 8.000 μικρά και μεγάλα νησιά. Ας μην αφήσουμε τις γειτονικές χώρες να κυριαρχήσουν στον τόσο σημαντικό για την εθνική μας οικονομία χώρο του θαλάσσιου τουρισμού. Η κυριότητα βάρκας δεν είναι χλιδή και τεκμήριο πολυτελούς διαβίωσης».
Θέσεις εργασίας
Ο αριθμός του συνολικά απασχολούμενου προσωπικού από τα μέλη-εταιρείες του Συνδέσμου μέχρι πρόσφατα ξεπερνούσε τις 15.000, ενώ οι απασχολούμενοι στον κλάδο των σκαφών αναψυχής, ο οποίος αποτελεί τη μήτρα («πλωτή οικοδομή») γύρω από την οποία δραστηριοποιείται σημαντικός αριθμός δεκάδων άλλων επαγγελμάτων και συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας, προσέγγιζαν τις 100.000.
Σε μία εποχή όπου η λέξη «ανάπτυξη» αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο για την Ελλάδα και την κυβέρνηση και όλοι οι αρμόδιοι εκφωνούν πύρινους λόγους υπέρ της αναγκαιότητας να στηριχθεί η επιχειρηματικότητα ώστε να μειωθεί η ανεργία και να αρχίσει η χώρα να παίρνει ανάσες, οι κρατούντες αφανίζουν έναν ολόκληρο κλάδο, εκείνο των σκαφών αναψυχής, που έδινε δουλειά σε χιλιάδες εργαζομένους, έκανε εξαγωγές και απέδιδε στα δημόσια ταμεία μεγάλα έσοδα από ΦΠΑ. Ο λόγος για όλους όσοι έχουν μικρά πλεούμενα, ακόμα και βάρκες, και οι οποίοι φορολογούνται σαν σκαφάτοι!
Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Πολυεστερικών και Αλλων Σκαφών, Παρελκομένων Εξαρτημάτων Εμπόρων και Υπηρεσιών (ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ) έκανε προσπάθεια να γίνει ορθολογικό το σύστημα, με αφορμή το φορολογικό νομοσχέδιο, που ήδη κατατέθηκε για ψήφιση στη Βουλή και στο οποίο γίνεται αναφορά (άρθρο 31) στις αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης, με άλλα λόγια στα περίφημα τεκμήρια. Ωστόσο, προς το παρόν «φωνή βοώντoς εν τη ερήμω».
Η φορολόγηση των μικρών σκαφών έχει πλήξει καίρια τον κλάδο, στερώντας τεράστια έσοδα από το ίδιο το κράτος. Σύμφωνα με αναλυτική υπολογιστική μελέτη του ΣΕΚΑΠΛΑΣ, που έχει υποβληθεί στο υπουργείο Οικονομικών -κατά τον πρόεδρό του, «σε ώτα μη ακουόντων»-, από τον κρατικό προϋπολογισμό χάνονται ετησίως πάνω από 55 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 45 εκατ. αφορούν στον ΦΠΑ. Ειδικότερα το 2007, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, πουλήθηκαν 11.112 σκάφη μήκους μικρότερου από 10 μέτρα. Από το έτος αυτό άρχισε η σταδιακή πτώση, η οποία πέρυσι κορυφώθηκε, αγγίζοντας το 89%. Η μείωση αυτή είχε το συνακόλουθο αποτέλεσμα να χάνει ο κρατικός προϋπολογισμός πάνω από 50 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο - μέχρι και το 2012 το ποσό αυτό ανέρχεται συνολικά σε περίπου 300 εκατ. ευρώ.
«Από το 2008 άρχισαν οι γνωστοί αφορισμοί από την Πολιτεία και τα ΜΜΕ για τους “σκαφάτους”, στους οποίους συμπεριέλαβαν και τους βαρκάρηδες», επισημαίνει στο «business stories» ο κ. Γιώργος Κρανίτης, ο οποίος πριν από δύο μήνες εξελέγη πρόεδρος του ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η επαναφορά του τεκμηρίου και για τις βάρκες (λέμβους), με συνέπεια την κάθετη πτώση των λεμβολογήσεων.
Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία από τα λιμεναρχεία αποδεικνύουν ότι ποσοστό 92% των λέμβων μήκους 5 μέτρων που λεμβολογούνται κάθε χρόνο είναι ελληνικής κατασκευής. «Δεν αποτελούν προϊόντα ενδοκοινοτικής απόκτησης ή εισαγωγής από τρίτες χώρες αλλά είναι ελληνικά», επισημαίνει ο κ. Κρανίτης και συνεχίζει: «Το σκάφος δεν είναι βιομηχανικό προϊόν και η κατασκευή του ολοκληρώνεται, από την αρχή μέχρι το τέλος, με χειρωνακτική εργασία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την απασχόληση. Το σκάφος δεν αποδίδει έσοδα στο κράτος μόνον κατά τη διάθεσή του στην αγορά και τη θέση του σε λειτουργία. Το σκάφος με τις άδειες, συγκεκριμένης χρονικής ισχύος, με τις οποίες εφοδιάζεται για την αξιοπλοΐα του και για την άσκηση της ερασιτεχνικής αλιείας, είναι μια μικρή μηχανή συνεχούς παραγωγής εσόδων για το κράτος».
ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ
Τι προτείνει ο Σύλλογος Κατασκευαστών Σκαφών για τη φορολογία
Ο ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ προτείνει να μην εφαρμόζεται η ετήσια αντικειμενική δαπάνη, τα λεγόμενα τεκμήρια, στα μηχανοκίνητα σκάφη ανοιχτού τύπου, ταχύπλοα ή μη, ολικού μήκους μέχρι και 7 μέτρων. Τώρα ισχύει ότι μέχρι 5 μέτρα η ετήσια αντικειμενική δαπάνη είναι 4.000, ενώ για κάθε μέτρο πάνω από τα 5 προστίθενται 2.000 ευρώ. Ειδικότερα ο Σύνδεσμος προτείνει την εξής διατύπωση στη σχετκή υπό ψήφιση διάταξη του άρθρου 31:
«Για μηχανοκίνητα σκάφη ανοιχτού τύπου, ταχύπλοα και μη, ολικού μήκους πάνω από 7 μέχρι και 8 μέτρα, στο ποσό των 5.000 ευρώ, ενώ για τα πάνω από 8 μέτρα το ποσό αυτό αυξάνεται κατά 2.000 ευρώ το μέτρο. Κλάσμα μέτρου στρογγυλοποιείται στην πλησιέστερη μονάδα, ενώ το 0,5 στρογγυλοποιείται στην επόμενη μονάδα».
«Είναι βεβαίως προφανές ότι ανάλογη ρύθμιση θα πρέπει να γίνει και στα μικρά σκάφη, όπως αυτά ορίζονται από τις συναφείς διατάξεις αρμοδιότητας του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, που διαθέτουν υποτυπώδεις χώρους ενδιαίτησης», επισημαίνει ο κ. Κρανίτης. Αλλη μελέτη του ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ αντικρούει τη λογιστική με την οποία φορολογούν τις… βάρκες βάσει αντικειμενικών κριτηρίων που σχετίζονται με κόστος διατήρησης ενός σκάφους, όπως τέλη ελλιμενισμού, ασφάλιστρα, καύσιμα, συντήρηση και πρακτόρευση, και ορίζεται ανάλογα με τα μέτρα ολικού μήκους του σκάφους και με τη βασική διάκριση των σκαφών σε ανοιχτού τύπου και με χώρους ενδιαίτησης. Η μελέτη όσον αφορά στα σκάφη κάτω των επτά μέτρων καταρρίπτει ένα προς ένα τα επιχειρήματα για τη φορολόγησή τους βάσει «αντικειμενικών κριτηρίων».
■ Τέλη Ελλιμενισμού: Μικρό ποσοστό σκαφών μέχρι και 7 μέτρων μήκους ελλιμενίζεται. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών έλκεται από οχήματα και εναποτίθεται στην ξηρά είτε στην αυλή, είτε στο αγρόκτημα του ιδιοκτήτη του σκάφους είτε, σε ακραία περίπτωση, σε χερσαίο χώρο εναπόθεσης σκαφών (Parking).
■ Ασφάλιστρα: Σύμφωνα με τις συνδυαστικές διατάξεις των άρθρων 8 και 9 του ν. 2743/99 (ΦΕΚ 211 Α’), υπόχρεα σε ασφάλιση είναι τα σκάφη ολικού μήκους πάνω από 7 μέτρα και τα ταχύπλοα.
■ Καύσιμα: Τα μικρού μεγέθους αυτά σκάφη, ουσιαστικά λέμβοι-βάρκες, με τους μικρής ισχύος προωστικούς κινητήρες, σε συνδυασμό με το μικρό χρονικό διάστημα, κυρίως κατά τη θερινή περίοδο, της κίνησης και κυκλοφορίας τους, είναι προφανές ότι καταναλώνουν μικρές ποσότητες καυσίμων.
■ Συντήρηση: Τα ακριβώς πιο πάνω ισχύουν και για τη συντήρηση.
■ Πρακτόρευση: Τα συγκεκριμένα μικρά αυτά σκάφη δεν είναι υπόχρεα σε πρακτόρευση σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 229/1995.
«Εν κατακλείδι», τονίζει ο κ. Κρανίτης, «κύριοι συντάκτες του σχεδίου νόμου, ασφαλώς γνωρίζετε ότι η Ελλάδα είναι, από αρχαιοτάτων χρόνων, ναυτική χώρα με 17.253,3 χιλιόμετρα μήκος ακτογραμμών, με πάνω από 8.000 μικρά και μεγάλα νησιά. Ας μην αφήσουμε τις γειτονικές χώρες να κυριαρχήσουν στον τόσο σημαντικό για την εθνική μας οικονομία χώρο του θαλάσσιου τουρισμού. Η κυριότητα βάρκας δεν είναι χλιδή και τεκμήριο πολυτελούς διαβίωσης».
Θέσεις εργασίας
Ο αριθμός του συνολικά απασχολούμενου προσωπικού από τα μέλη-εταιρείες του Συνδέσμου μέχρι πρόσφατα ξεπερνούσε τις 15.000, ενώ οι απασχολούμενοι στον κλάδο των σκαφών αναψυχής, ο οποίος αποτελεί τη μήτρα («πλωτή οικοδομή») γύρω από την οποία δραστηριοποιείται σημαντικός αριθμός δεκάδων άλλων επαγγελμάτων και συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας, προσέγγιζαν τις 100.000.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου