Δήλωση Μεϊκόπουλου για δίκες διοδίων

Για τις δίκες αγωνιστών ενάντια στα διόδια

Τις επόμενες μέρες 17 αγωνιστές, κάτοικοι Βόλου και Λάρισας και μέλη του κινήματος ενάντια στα διόδια διώκονται ποινικά για τη συμμετοχή τους σε πανελλαδική κινητοποίηση στις 13 Φεβρουαρίου 2011. Ανάμεσα τις υπόλοιπες αντιμετωπίζουν την κατηγορία της αυτουργίας, η οποία διώκεται από μετεμφυλιακό νόμο του 1951 και το άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικά.

Για την αντισυνταγματική αυτή δίωξη ομάδα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, μεταξύ των οποίων και ο βουλευτής Μαγνησίας, Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος, κατέθεσαν ερώτηση προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης και τον Υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στις 12 Δεκεμβρίου 2012. Σήμερα κοινοποιήθηκε η απάντηση μόνο από τον Υπουργό Ανάπτυξης.

Ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος έκανε την παρακάτω δήλωση για την απάντηση από μεριάς του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων:

«Η απάντηση που δίνει το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να καλύψει το ερώτημα που έθεσε η ομάδα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ. Η απάντηση του συγκεκριμένου Υπουργείου αρκείται στην αναφορά ότι η είσπραξη διοδίων προβλέπεται από τις συμβάσεις παραχώρησης.

Καμία απάντηση δε δίνει στο σημαντικότατο ερώτημα αν αποτελεί παραβίαση ή όχι συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων η εφαρμογή του μετεμφυλιακού άρθρου 184 του Ποινικού Κώδικα απέναντι σε κινήματα πολιτών. Ένα άρθρο το οποίο κατηγορεί τους συμμετέχοντες στο μαζικό και πολιτικό κίνημα ενάντια στα διόδια για ηθική αυτουργία.

Δε σχολιάζει το γεγονός ότι η είσπραξη διοδίων έρχεται σε αντίθεση με τα άρθρα 4 και 5 του Συντάγματος που προβλέπουν την ελεύθερη μετακίνηση πολιτών και μάλιστα σε αυτοκινητόδρομους οι οποίοι είναι ημιτελείς και επικίνδυνοι για τους οδηγούς.

Τέλος, το Υπουργείο υποπίπτει σε ένα σημαντικό λάθος ή κάνει μία μεγάλη παράληψη. Αναφέρει ότι η κατάληψη σταθμών διοδίων διώκεται από το άρθρο 292 του Ποινικού Κώδικα. Φαίνεται να ξεχνούν οι επιτελείς του συγκεκριμένου Υπουργείου ότι οι συγκεκριμένοι πολίτες δε διώκονται με βάση αυτό το άρθρο. Άλλωστε η κινητοποίηση της 13^ης Φλεβάρη 2011 προηγήθηκε και μάλιστα εναντιωνόταν στο νόμο Ρέππα (υπογράφτηκε 28/02/2011), ο οποίος άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για την ποινικοποίηση του κινήματος ενάντια στα διόδια, πρακτική που συνέχισε και ολοκλήρωσε ο νόμος Βορίδη (4070/2012)ένα χρόνο αργότερα και μπορούσε να ασκήσει δίωξη σε περίπτωση κατάληψης και ανοίγματος των σταθμών διοδίων με το άρθρο 292.

Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι η βιομηχανία διώξεων πολιτών που συμμετείχαν στο κίνημα ενάντια στα διόδια έχει σχέση με την προσπάθεια επανέναρξης των εργασιών στους αυτοκινητόδρομους και ολοκλήρωσης των εθνικά επιζήμιων συμβάσεων. Επίσης προσπαθεί να κάμψει το φρόνημα των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που η συντριπτική της πλειοψηφία εξοντώνεται από τη μνημονιακή πολιτική.

Δε θα τα καταφέρουν όμως. Δε θα κάμψουν το φρόνημα του ελληνικού λαού ο οποίος θα γκρεμίσει αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και θα οδηγήσει τη χώρα και την κοινωνία σε μια διέξοδο σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο».

Το Γραφείο Τύπου