Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Η εκτίμηση του ΚΚΕ για την αποκαλυπτική διαδικασία - κοροϊδία των διερευνητικών εντολών η οποία αποτέλεσε μέρος του γενικότερου σχεδίου για την μαζική παραπλάνηση του λαού με τα μάτια στη νέα κάλπη


Να γιατί το ΚΚΕ, όταν ρωτήθηκε προεκλογικά τι θα κάνει στην περίπτωση που θα πάρει διερευνητική εντολή, ξεκαθάρισε με ειλικρίνεια και παλικαρίσια μπροστά στο λαό (αδιαφορώντας για το όποιο κόστος σε ψήφους θα είχε), ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ. Το ΚΚΕ ξεκαθάρισε ότι δεν συμμετέχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης που αντικειμενικά συνεπάγεται αντιλαϊκή διέξοδο από την κρίση. Γνωρίζει καλά τις θέσεις και την πρακτική των άλλων κομμάτων, ότι καμία από τις προτεινόμενες κυβερνήσεις, είτε υπέρ της «διαπραγμάτευσης» είτε υπέρ της «τροποποίησης» και ενός νέου Μνημονίου, δεν πρόκειται να λύσει οξυμένα λαϊκά προβλήματα, να ακουμπήσει έστω τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό είναι το περιεχόμενο της ιστορικής ευθύνης για το οποίο μας εγκαλεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς του επιστρέφουμε το σχόλιο ότι επιδεικνύει ιστορική ανευθυνότητα απέναντι στο λαό.
Ο σεβασμός στο θεσμό των εντολών δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνονται διερευνητικές προσπάθειες από ένα ή άλλο κόμμα με υποκριτικές συζητήσεις και προτάσεις, από την στιγμή που έχει αποφασίσει, ένα ή περισσότερα κόμματα, να μη συμμετέχει, καθώς επιθυμεί το νέο εκλογικό γύρο για τους δικούς του στόχους. Γιατί λόγου χάρη ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή δεν έλεγε ότι θέλει αυτοδυναμία, πράγμα που είναι δικαίωμά του, ώστε να μη παιχθεί ένα τέτοιο άθλιο παιχνίδι που θα συνεχισθεί δυστυχώς και τις επόμενες μέρες;
Για το λόγο αυτό ζητήσαμε χθες την διενέργεια των εκλογών, όχι γιατί οι εκλογές αποτελούν - όπως συνήθως λένε - την κορυφαία λαϊκή παρέμβαση - λύση των λαϊκών προβλημάτων, αλλά για να σταματήσει η κοροϊδία. Οδηγούμαστε έτσι και αλλιώς σε εκλογές. Επομένως ο λαός πρέπει να ετοιμασθεί να παρέμβει, βγάζοντας συμπεράσματα και από αυτήν την διαδικασία εμπαιγμού. Προδιαγεγραμμένα παιχνίδια. Αλλά και αν στην τελική φάση υπάρξει κάποια κυβέρνηση της τελευταίας στιγμής, πάλι ο λαός πρέπει να είναι στο πόδι γιατί οι εκλογές θα είναι προ των πυλών.

Παλαιά και νέα εκσυγχρονισμένα διλήμματα

Εκτιμάμε ταυτόχρονα ότι το κάθε κόμμα μέσω της διαδικασίας των εντολών επιχείρησε να βάλει στο κέντρο της προσοχής του λαού νέα παραπλανητικά διλήμματα ώστε στην περίπτωση εκλογών να εγκλωβισθεί ο λαός σε παλιά και εκσυγχρονισμένα διλήμματα, να μειωθεί η αντοχή ριζοσπαστικών λαϊκών μαζών απέναντι στις πιέσεις.
Τέτοια διλήμματα είναι:
ΠΡΩΤΟ: ευρώ ή δραχμή, ενώ και με ευρώ και με δραχμή ο λαός θα είναι εξαθλιωμένος.
ΔΕΥΤΕΡΟ: ελληνική ή ευρωπαϊκή λύση, ενώ το ζήτημα κρίνεται στην ταξική πάλη και αναμέτρηση και μέσα στην Ελλάδα ως προτεραιότητα και βεβαίως σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, όχι με τις διαπραγματεύσεις αλλά ενισχύοντας το πανευρωπαϊκό εργατικό λαϊκό κίνημα στην πάλη κατά της ΕΕ, στην ρήξη μαζί της.
ΤΡΙΤΟ: λιτότητα ή ανάπτυξη, αφού ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης συνεπάγεται την λιτότητα στις συνθήκες του οξυμένου καπιταλιστικού ανταγωνισμού, ενδοϊμπεριαλιστικών οξυμένων αντιθέσεων.
ΤΕΤΑΡΤΟ: δεξιά η αριστερά, ή Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο, διλήμματα που θα πάρουν και άλλες μορφές, ανάλογα με τις εξελίξεις, με νέας μορφής δίπολο κεντροδεξιά - κεντροαριστερά. Τα παραπάνω διλήμματα με κορυφαία ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ έβαλαν στο περιθώριο και συσκότισαν τις πραγματικές αντιθέσεις μέσα στην Ελλάδα και στην ΕΕ.

Το πραγματικό ερώτημα

που αφορά στον ελληνικό λαό είναι:

ΕΛΛΑΔΑ - ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ Ή ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΕ. Η πραγματική αντίθεση εντός Ελλάδας και μέσα στην Ελλάδα και στην ΕΕ είναι ανάμεσα στους καπιταλιστές επιχειρηματίες, τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολουμένων στην πόλη και την ύπαιθρο, την αντίθεση ανάμεσα στη διακυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας και την εξουσία για την μακροημέρευση της αστικής τάξης.
Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ με τις συνεχείς μεταλλάξεις αλλά και το γενικότερό του πρόγραμμα επιχειρεί να περάσει στο λαό με αριστερό προσωπείο ότι μπορεί να συνυπάρχουν και να ευημερούν οι εργαζόμενοι και οι καπιταλιστές. Ζητά μάλιστα κοινωνική στήριξη στην κυβέρνηση της αριστεράς, θέλοντας από πριν να πείσει το λαό να είναι χειροκροτητής, ενώ ο λαός απέναντι στην κυβέρνηση οφείλει να διεκδικεί, να ελέγχει, να είναι χειραφετημένος. Θέλει από πριν να επιβάλλει μειωμένες απαιτήσεις στο λαό με το δίλημμα δεξιά - αριστερά, στην λογική του ΠΑΣΟΚ της 10ετίας του '80. Με τις σημερινές του θέσεις δεν αποτελεί βεβαίως πιστή μίμηση του ΠΑΣΟΚ, που τότε είχε προωθημένα συνθήματα όπως ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ, ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΝΑΤΟΪΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ. Το μιμείται στην τακτική του, άρα τόσο χειρότερο για το λαό.
Το καθένα από τα κόμματα που είχαν την ευθύνη της εντολής, και αυτά που πήραν μέρος στο διάλογο, αξιοποίησαν τις ωμές παρεμβάσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ για να εμπεδώσουν τα διλήμματα. Οι καταδικαστέες αυτές παρεμβάσεις δεν είναι ούτε νέες, ούτε πρωτόγνωρες. Υπήρξαν και στο απώτερο παρελθόν, υπήρξαν ωμά και εκβιαστικά στην διάρκεια των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου και θα συνεχιστούν μετεκλογικά όποια κυβέρνηση συγκροτηθεί. Εδώ αποκαλύπτεται επίσης ότι κυβέρνηση που δηλώνει ότι πάση θυσία θέλει να κρατήσει την Ελλάδα στην ΕΕ δεν μπορεί να διαπραγματευθεί ή να επαναδιαπραγματευθεί υπέρ της φιλολαϊκής εξόδου από την κρίση, υπέρ των λαϊκών δικαιωμάτων. Τελικά θα υπογράψει τις ευρωενωσιακές αποφάσεις, βάζοντας το πολύ - πολύ ένα αστερίσκο όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ τον πρώτο καιρό που αναδείχθηκε στην διακυβέρνηση.
Η μόνη πατριωτική φιλολαϊκή θέση είναι η μονομερής διαγραφή του χρέους, η πάλη για την αποδέσμευση από την ΕΕ και τους εκβιασμούς της.
Τα παραπάνω εκβιαστικά και τρομοκρατικά διλήμματα διαμορφώνουν το νέο δίπολο της δικομματικής εναλλαγής, απόλυτα ανώδυνο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, και τελικά χρήσιμο και για την ΕΕ, αφού όλοι δηλώνουν συμμετοχή άρα και συμμόρφωση. Αυτό το δίπολο δεν πρέπει ο λαός να το ενισχύσει με την ψήφο του, να το αναπαράγει, να το στηρίξει με οποιοδήποτε τρόπο.
Κάνοντας ο ένας επίθεση στον άλλο, επιδιώκουν να σταθεροποιήσουν και να βαθύνουν στην συνείδηση του λαού τον μονόδρομο ενσωμάτωσης στην ΕΕ, και κατά συνέπεια και στο ΝΑΤΟ και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όσο και αν το δεύτερο το αφήνουν στο απυρόβλητο, λες και δεν αφορά την κυβέρνηση που τελικά θα εκλεγεί. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στις μεταξύ τους προτάσεις που αντάλλαξαν και στα 5 σημεία που πρόβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ και στην κοινωνία δεν περιλαμβάνει ούτε ως άξονα και περιεχόμενο βέβαια, τι θα κάνει η κυβερνητική αντιπροσωπεία της κυβέρνησης Τσίπρα όταν πάρει μέρος στην Σύνοδο του ΝΑΤΟ, με θέμα την ιμπεριαλιστική στρατηγική της «έξυπνης άμυνας», δηλαδή με αντικείμενο μέτρα και επιλογές για να γίνει η ιμπεριαλιστική συμμαχία πιο ευέλικτη και πιο φονική. Υπενθυμίζουμε ότι η Σύνοδος του ΝΑΤΟ πραγματοποιείται 20-21 του Μάη. Εκτός αν ο ΣΥΡΙΖΑ, διεκδικώντας την αυτοδυναμία και την κυβέρνηση, θέλει να αποφύγει να δεσμευθεί τώρα, ή να γλιτώσει την συμμετοχή σε μια σύνοδο που λίγες μέρες μετά την συγκρότηση κυβέρνησης θα αποκαλύπτονταν με την υπογραφή της απόφασης της συνόδου του ΝΑΤΟ.
Ο εκλεκτικισμός και η επιλογή θεμάτων είναι το χαρακτηριστικό των 5 σημείων του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να προσεγγισθεί ειδικό ακροατήριο, λες και μια κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει εφ' όλης της ύλης προβλήματα. Παρέμβαση είχαμε από τον πρόεδρο του ΣΕΒ για την εξασφάλιση της σταθερότητας της Ελλάδας στην ΕΕ σε αντίθεση με το λαό και ως πρόληψη στην όξυνση της ταξικής πάλης.
Η ΝΔ  δουλεύει την λαϊκή συνείδηση με το παραπλανητικό επιχείρημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί την χώρα εκτός ΕΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά ότι πάση θυσία θα διασφαλίσει την παραμονή της Ελλάδας, πράγμα που είναι αλήθεια, ενώ ταυτόχρονα ψεύδεται όταν ισχυρίζεται ότι ο «ευρωμονοδρόμος» μπορεί να γίνει ανθρωπινότερος και φιλολαϊκός. Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ότι μπορεί να τα βρει με το ΣΥΡΙΖΑ αφού δηλώνει υπέρ της ΕΕ και του ευρώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ψεύδεται ότι θα ακυρώσει το μνημόνιο, τη δανειακή σύμβαση και ότι θα απαλλάξει το λαό από το χρέος. Και οι τρεις μαζί και η ΔΗΜΑΡ από διαφορετικά κανάλια οδηγούν τον λαό στον ίδιο εκβιαστικό φόβο, βάζουν φραγμό σε πραγματικά διαφορετική, ριζική εναλλακτική λύση.
Είναι διλήμματα που υπηρετούν απολύτως την αγωνιώδη προσπάθεια της άρχουσας τάξης, μπροστά στον κίνδυνο του λαϊκού ξεσηκωμού, για μια ανασύνταξη του πολιτικού προσωπικού, μέσω της διαμόρφωσης ενός ανανεωμένου δίπολου κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά, κεντροδεξιά ή αριστερά με πλήρως ενσωματωμένη την κυβερνώσα αριστερά. Η κυβερνώσα αριστερά που δεν διστάζει τάχα να αναλάβει ευθύνες είναι το όχημα της ενσωμάτωσης, της υποταγής ως το τσάκισμα του εργατικού κινήματος, της ματαίωσης της κοινωνικής συμμαχίας του με τους αυτοαπασχολουμένους της πόλης και της υπαίθρου. Με όπλο το μαστίγιο αλλά και κατά περίπτωση και το καρότο, για ένα κίνημα χειροκροτητή, εξαγορασμένο με ανώδυνες για το σύστημα και προσωρινές παροχές ψίχουλα σε συνθήκες μειωμένων απαιτήσεων λόγω της κρίσης, της εξαθλίωσης. Ξεχωριστός στόχος για να πετύχει η πιο πάνω στρατηγική επιδίωξη είναι να αδυνατίσει με κάθε μέσο, ακόμα και με καταστολή ο πρωτοποριακός ρόλος του ΚΚΕ στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στη συσπείρωση αντιμονοπωλιακών αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ή να το υποχρεώσει σε μετάλλαξη, ώστε να ενισχύσει το δίχτυ ασφαλείας του συστήματος. Οι μόνοι ικανοποιημένοι από μια τέτοια εξέλιξη θα είναι οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Καμία από τις δύο αλληλοδιαπλεκόμενες απόπειρες δεν θα ευοδωθεί.
Η εκλογική αναμέτρηση ξεκίνησε. Είναι μια ευκαιρία να κατανοηθεί από τον δοκιμαζόμενο λαό ότι είναι ορατός ο κίνδυνος, ο ριζοσπαστισμός που έδειξε, η τάση αναζήτησης εναλλακτικής λύσης να υποταχθεί στη χίμαιρα της «λύσης εδώ και τώρα», του μικρότερου κακού, «κάτι καλύτερο» και ό,τι να είναι.
Δεν ζούμε στην 10ετία του '70 ούτε του '80 με κυβέρνηση ΝΔ και μετά ΠΑΣΟΚ σε συνθήκες ευνοϊκής καπιταλιστικής συγκυρίας. Αυτή η περίοδος τέλειωσε, μια περίοδος που ευνόησε ορισμένες παραχωρήσεις και ανώδυνες για το σύστημα μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, που είχαν προ πολλού γίνει στην καπιταλιστική Ευρώπη. Ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης αναπόφευκτα οδηγεί στην οικονομική κρίση, στις σημερινές μάλιστα συνθήκες πραγματοποιήθηκε μια ιστορική ρεβάνς κατά των λαών της Ευρώπης με την κατάργηση των όποιων μεταπολεμικών και μεταπολιτευτικών για την Ελλάδα κατακτήσεων, παραχωρήσεων.
Δίνεται η ευκαιρία σε όσους θέλουν να διεκδικήσουν καλύτερη ζωή και μέσα από την τραγελαφική εικόνα της βδομάδας των εντολών, όπου το κάθε κόμμα προσπαθούσε να χαϊδέψει αυτιά, να εμφανισθεί ως αγωνιστής διαπραγματευτής, να διορθωθεί η λαϊκή ψήφος ως προς την ενίσχυση του ΚΚΕ.
Να προβληματισθεί για το περιεχόμενο της φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση και της φιλολαϊκής ανάπτυξης, τι σημαίνει λαϊκή διακυβέρνηση.
Η άλλη μέρα που έρχεται θα είναι ακόμα πιο δύσκολη και ο λαός δεν πρέπει να κρατήσει στάση αναμονής, να πιστέψει ότι το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να φέρει διόρθωση ή και ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής που έζησε και έχει όνομα, καπιταλισμός, είναι ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ με ή χωρίς Μέρκελ και Σαρκοζί.
Η μεγάλη ευκαιρία που έχει ο λαός σήμερα είναι να χρησιμοποιήσει την πείρα του, να μη την πετάξει στο καλάθι των αχρήστων στο όνομα της κρίσης, των διλημμάτων και των αυταπατών. Ο λαός και η χώρα χρειάζονται ένα ισχυρό ΚΚΕ και ένα κίνημα απολύτως χειραφετημένο από κάθε κυβερνητικό και εργοδοτικό - ευρωενωσιακό εναγκαλισμό. Επομένως η ψήφος πρέπει να υπηρετεί την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας, και γι αυτό έχει σημασία η ενίσχυση του ΚΚΕ.
Κάθε υποχώρηση από αυτήν την προοπτική θα πληρωθεί πολύ ακριβά από το λαό με νέα βάσανα και απογοητεύσεις, με χαμένο πολύτιμο χρόνο.
  Η συζήτηση με τους δημοσιογράφους
 Κυρία Παπαρήγα όταν γίνει η σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο, εσείς θα πάτε;
«Βεβαίως. Να ξεκαθαρίσω, πως όταν είπαμε ότι θα καταθέσουμε την εντολή, το είπαμε γιατί δεν είχε αντικείμενο για μας. Θα πάμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, βεβαίως, εφόσον κληθούμε. Δεν ξέρω, λένε ότι θα γίνει ανά δύο, με ατομικές συναντήσεις. Θα πάμε και μία και δύο να γίνουν, βεβαίως θα πάμε».
 Και τι πιθανότητες δίνετε να σχηματιστεί κυβέρνηση;
«Ρωτήστε τους τρεις πρώτους εντολοδόχους. Τι να σας πω τώρα εγώ; Εγώ σας είπα μπορεί. Τώρα κοιτάξτε κάνουν τα γκάλοπ, κοιτάζουν τις δημοσκοπήσεις και καθορίζουν τη στάση τους. Έχουν να αντιμετωπίσουν μια σειρά ζητήματα. Εμείς θα είμαστε σε όλη αυτή τη διαδικασία, το Κόμμα θα είναι παρόν βεβαίως. Όχι όμως για να κάνουμε εμείς απόπειρα να φτιαχτεί κυβέρνηση, να το ξεκαθαρίσουμε».
Κυρία Παπαρήγα πόσο ρεαλιστικό θεωρείτε το σενάριο που κυκλοφορεί και στο οποίο και εσείς αναφερθήκατε, να αποτελέσει ο ΣΥΡΙΖΑ τον κύριο μοχλό διαμόρφωσης ενός νέου σοσιαλδημοκρατικού κεντροαριστερού πόλου, κι αν αυτό το σενάριο υλοποιηθεί ποιες θα είναι οι συνέπειες, θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό; Θα αλλάξει η πολιτική;
«Η εκτίμησή μας αυτή δεν βασίζεται σε παραπολιτικά ή σε αυτό που πάρα πολλοί το λένε, αλλά μπορεί κανείς να πει ότι το λένε για λόγους πίεσης προς τον ΣΥΡΙΖΑ ή για λόγους αδειάσματος του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς βλέπουμε αντικειμενικά το πρόγραμμά του. Αυτά που λέει τώρα. Δεν κάνω τώρα αναλύσεις. Λέει θα καταργήσω, θα κάνω, θα φτιάξω, αλλά μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ευρώ. Δεν απαντάει καν στο ερώτημα, αν, έστω ένα στα εκατό, σε διώξουν απ' την ευρωζώνη, τι θα κάνεις; Εμείς όπως είδατε προεκλογικά απαντούσαμε σε όλα τα σενάρια, ακόμα κι αν δεν πιστεύαμε ότι αυτό το σενάριο μας αφορά. Τι πάει να κρύψει ότι θα κάνει; Δηλαδή να την φέρει στην ΕΕ; Μου θυμίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου που έλεγε θα διώξω τις βάσεις, αλλά μην το βάζετε τώρα γιατί πρέπει να τους την φέρω. Πώς θα έφευγαν οι αμερικάνικες βάσεις χωρίς να το ξέρουν οι ΗΠΑ; Ετσι μόνες τους θα φεύγανε; Σε ένα βράδυ; Λοιπόν, βλέπουμε αν θέλετε και τα ρεύματα που υποστηρίζουν, τις κοινωνικές δυνάμεις που στηρίζουν, μέρος των κοινωνικών δυνάμεων, δεν λέω όλες τις κοινωνικές δυνάμεις, που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ μαχητικά. Βλέπουμε στελέχη μέσα απ' το σύστημα που τον στηρίζουν μαχητικά. Και αυτά τα βλέπουμε και κάτω στη βάση. Και σε μηχανισμούς κ.λπ. υπάρχει μια ροή τώρα. Ροή ανθρώπων του συστήματος προς τα εκεί. Σου λέει με αυτόν μπορούμε έστω να κερδίσουμε χρόνο, αν μπορούν να ανασυνταχθούν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κ.λπ. Είναι μια θαυμάσια ευκαιρία. Είναι πολιτική εκτίμηση και δεν έχει να κάνει με συνωμοτικά σχέδια και ο ίδιος ως κυβέρνηση δεν μπορεί να μην ενσωματωθεί. Αφού δέχεσαι να είσαι κυβέρνηση μέσα στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, είναι αδύνατον να μην ενσωματωθείς. Δεν μπορεί να κάνεις παρτιζάνικο στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Σικάγο. Δεν μπορεί να λέει «έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου θα τα καταφέρω». Εδώ δεν τα κατάφεραν κυβερνήσεις που αναδείχτηκαν μέσα από λαϊκό ξεσηκωμό. Πάρτε την επανάσταση των γαρυφάλλων στην Πορτογαλία. Θα τα καταφέρει μια κυβέρνηση επειδή πήρε ας πούμε ένα υψηλό ποσοστό και ενδεχομένως παίρνει και το μπόνους και κάνει κυβέρνηση; Και παίρνει και τίποτα βουλευτές που θα φεύγουν από τα άλλα κόμματα και κάνει κυβέρνηση. Θα τα καταφέρει; Έχει προετοιμάσει τον λαό για μια τέτοια σύγκρουση; Και μόνο που δεν έχει προετοιμάσει τον λαό θα ενσωματωθεί. Κι εμάς σε μια τέτοια κυβέρνηση θα ήταν δεμένα τα χέρια μας, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Το κοκκαλάκι της νυχτερίδας έχουμε; Δεν μπαίνουμε για να είναι ελεύθερα τα χέρια μας τα δικά μας και του λαού».
 Πώς αντιμετωπίζετε το ενδεχόμενο για τη συγκρότηση ενός μετώπου από τις αντίθετες δυνάμεις, αυτές δηλαδή που αντιτίθενται στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Σας θυμίζω εδώ την προεκλογική επιστολή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
«Να σας διορθώσω και θα συμφωνήσεις με τη διόρθωση. Και εμείς έχουμε ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Είμαστε στην Ευρώπη, δεν είμαστε στη Λατινική Αμερική, ο δικός μας όμως ευρωπαϊκός προσανατολισμός είναι αυτό που λέμε συντονισμός λαϊκών κινημάτων σε αντίθεση και σε σύγκρουση με την ΕΕ. Και ο συντονισμός σήμερα πρέπει να γίνει με καθαρή θέση. Δεν υπάρχει λαϊκή ευημερία, δεν υπάρχει φιλολαϊκή ανάπτυξη εντός ΕΕ. Πάει και τέλειωσε. Επομένως δεν είμαστε κόμμα του αντιευρωπαϊκού προσανατολισμού. Αυτό που γίνεται να ταυτιστεί η Ευρώπη και οι λαοί με την ΕΕ, το απορρίπτουμε. Με συγχωρείς, είμαι βέβαιη ότι συμφωνείς με αυτή την τοποθέτηση. Τους συμφέρει να καταγραφόμαστε οι αντιευρωπαϊκές δυνάμεις. Για να μη σας πω ότι εμείς είμαστε και φιλοοικουμενική δύναμη. Είμαστε και με την αμερικανική εργατική τάξη και με όλους.
Από χρόνια, από το 1996 ακόμα, το ΚΚΕ έχει προτείνει τη συμμαχία, μπορείς να βρεις πολλές ονομασίες, μέτωπο το λες, η συμμαχία είναι πιο κατανοητό, αλλά δεν έχει σημασία, είναι θέμα φραστικό, των αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων, τις οποίες τις προσδιορίζουμε. Η πολιτική συμμαχιών του Κόμματος ξεκινά -και το γράφει το Συνέδριό μας- από τα κάτω. Ακόμα κι αν είχαμε πέντε κόμματα που συμφωνούσαν μεταξύ μας, αυτή θα ήταν η προτεραιότητα, από τα κάτω. Δηλαδή εργατική τάξη, φτωχά λαϊκά στρώματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα άρχισε να λέει προνομιούχοι - μη προνομιούχοι. Αυτό ξέρετε τι είναι; Είναι τα κάθετα μέτρα. Αυτός που έχει σύνταξη 1500 ευρώ, την έχει βγάλει μισθωτός, με τη δουλειά του, ο άλλος δούλεψε 30 χρόνια σε ένα χαλυβουργείο, μπορεί να πάρει σύνταξη 1600 ευρώ, είναι πολύ; Θα τον πούμε προνομιούχο; Η σύγχρονη εργατική τάξη, που έχουν διευρυνθεί τα όριά της πολύ και τα κατώτερα μεσαία στρώματα, τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, δηλαδή οι επαγγελματίες, έμποροι, βιοτέχνες, ελευθεροεπαγγελματίες, φτωχή αγροτιά. Αυτή τη συμμαχία θέλουμε. Και αυτή θα είναι μια συμμαχία η οποία αναμφισβήτητα στην εξέλιξή της πολιτικοποιείται και έχει και πολιτικούς στόχους. Δεν μπορεί να είναι μια συμμαχία και να ασχολείται μόνο με την επίστρωση των πεζοδρομίων. Αν δεν πετύχεις αυτή τη συμμαχία, και επομένως όσες δυνάμεις συμφωνούν μαζί μας για την αποδέσμευση πχ, πρέπει εκεί που είμαστε μέσα στα μαζικά κινήματα να δουλεύουμε σε αυτή την κατεύθυνση, μέσα στους μαζικούς χώρους.
Θέλω με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω αυτό: Πρέπει να τοποθετηθεί η κάθε δύναμη, θεωρητικά το λέω, δεν απευθύνομαι σε κάποια συγκεκριμένη, σε αυτό που λένε αριστερός χώρος και αριστερές δυνάμεις. Με την μη κυβερνώσα αριστερά τύπου ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο με την κυβερνώσα αριστερά, εμείς σχέση δεν έχουμε. Όταν λέω σχέση δεν έχουμε, εννοώ δεν μπορούμε να τις εντάσσουμε μέσα στη συμμαχία αύριο ή μεθαύριο, ή να κάνουμε συζητήσεις μαζί τους για την ενότητα της Αριστεράς. Δεν μπορείς να έχεις συνεργασία με κυβερνητικό κόμμα. Με κανένα κυβερνητικό κόμμα. Δεν θα γίνεις σαν το Μπάαθ της Συρίας -δεν το λέω για εμάς γιατί εμείς δεν κινδυνεύουμε από αυτό- που ξέρετε τι ήταν, οι συμμαχίες ήταν ιδιαίτερου τύπου, ήταν με επίκεντρο το κυβερνητικό κόμμα. Λοιπόν μερικοί πρέπει να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Γιατί τώρα συνεργασίες και μέτωπα και συμμαχίες και την ίδια ώρα συζητάμε με κόμμα που διεκδικεί κυβερνητική θέση και μάλιστα όχι συμμετοχή στην κυβέρνηση, αλλά κυβέρνηση και πρωθυπουργία και να μιλάμε για τα κινήματα, με συγχωρείτε, είναι αστεία πράγματα. Και εμείς αν μπαίναμε στην κυβέρνηση, δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για κινήματα τώρα. Έχετε δει καμιά κυβέρνηση να καλεί το λαό σε κινητοποιήσεις; Θα τον καλέσει όταν κινδυνεύει από τη ΝΔ ή από τη Χρυσή Αυγή. Όχι. Ο λαός πρέπει να είναι χειραφετημένος».
 Το ΚΚΕ είναι σταθερό στις θέσεις του και ζητά τη διόρθωση της λαϊκής ψήφου. Σ' αυτές τις εκλογές ήταν λάθος η λαϊκή ψήφος και αλάνθαστη η πολιτική του ΚΚΕ;
 «Θα υπάρξει κανένα κόμμα που θα σου πει είναι αλάνθαστη η πολιτική του; Εμείς όμως ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτά που λέμε επιβεβαιώνονται. Η λαϊκή ψήφος βεβαίως αναγνωρίζεται και με αυτή την έννοια είναι και σεβαστή και με αυτή την έννοια πρέπει να την μελετήσουμε και θα τη μελετήσουμε με συλλογικές διαδικασίες. Μπορεί να έχουμε και εμείς σαράντα αδυναμίες, όμως αυτές είναι που καθορίζουν το πώς ψηφίζει ο λαός; Διότι κοιτάξτε, όταν ο λαός ψήφιζε το 2009 το ΠΑΣΟΚ ήταν σωστή η ψήφος;
 Είναι άλλο πράγμα να μπορούμε να σκεφτούμε πώς καλύτερα είμαστε δεμένοι με το λαό, πώς δουλεύουμε. Για το ΚΚΕ πάντα πρέπει να υπάρχει το μάξιμουμ των απαιτήσεων. Αλλά οι όποιες αδυναμίες του ΚΚΕ δεν καθόρισαν την ψήφο.
 Αυτό που δεν άρεσε είναι αυτό που είπαμε θαρρετά στο λαό: Δεν μπαίνουμε σε μια τέτοια κυβέρνηση. Θέλουν να μας σύρουν σε μια τέτοια κυβέρνηση. Αν μπαίναμε; Θα ανακάλυπταν ότι η ΚΕ είναι σούπερ καθοδηγητικό όργανο, ότι το ΠΓ «κεντάει», ότι το ΚΚΕ είναι ανοιχτομάτικο, εκσυγχρονίζεται. Αυτό τους πείραξε. Ούτε η αποδέσμευση από την ΕΕ, αυτό το λέμε «διακόσια» χρόνια, ούτε για τον σοσιαλισμό. Δεν είναι αυτό που τους πείραξε. Αυτό που τους πείραξε σήμερα είναι ότι δεν μπαίνουμε σε κυβέρνηση. Και ας σκεφτεί ο λαός γιατί τους πείραξε αυτό. Από εκεί και πέρα χίλιες αδυναμίες να αναγνωρίσω. Συζητάμε και μέσα στο Κόμμα και ανοιχτά.
 Το εκλογικό αποτέλεσμα του ΚΚΕ δεν καθορίζεται κυρίως από την εκλογική περίοδο. Στους άλλους μπορεί. Αυτός που θα ψηφίσει ΚΚΕ ακόμα κι αν δεν συμφωνεί μαζί μας, ξέρει τι ψηφίζει. Αυτό που έτσουξε είναι ότι προσφέρεται η ιστορική ευκαιρία το ΚΚΕ να μαντρωθεί σε μια κυβέρνηση και το ΚΚΕ αρνείται, παρότι ξέρει ότι έχει κόστος. Αυτό για εμάς είναι το πλεονέκτημα που με βάση αυτό ζητάμε, από αυτούς που ήθελαν να ψηφίσουν το ΚΚΕ, από αυτούς που πιστεύουν ότι είμαστε εγγύηση να διορθώσουν την ψήφο τους. Το λέμε ανοιχτά. Να το επιβάλλουμε σε κανέναν δεν μπορούμε. Αλλά υπάρχει και η ατομική ευθύνη, μη την πάμε πίσω».
 Με δεδομένο ότι στην Ευρώπη τα πράγματα αλλάζουν, κάποιοι αρχίζουν να αντιδρούν και αυτοί είναι οι λαοί κυρίως της Ισπανίας και της Πορτογαλίας που είναι πάνω κάτω στη δική μας θέση, αλλά και πολιτικές και κυρίως οδηγούν προς τα άκρα.
«Ποια είναι τα άκρα;»
Μιλάμε για την άνοδο της ακροδεξιάς στη Γαλλία, μιλάμε για εδώ για την Ελλάδα...
«Τα άκρα εδώ στην Ελλάδα; Εννοείτε τη Χρυσή Αυγή».
Πιστεύετε ότι θα αλλάξει ο τρόπος που αντιμετωπίζει η ΕΕ τις χώρες του Νότου αφενός; Και αφετέρου υπάρχει η άποψη ότι δεν μπορούν ό,τι και να κάνουν να μας διώξουν έτσι εύκολα από την ΕΕ.
«Έβαλες πολλά που δεν είναι μεταξύ τους και αλληλοσυνδεόμενα.
Στην Ευρώπη από τα πάνω αλλάζει κάτι; Η συζήτηση για να αλλάξει κάτι στην Ευρώπη έχει ξεκινήσει σχετικά προ πολλού. Και άλλωστε δεν υπήρχε ποτέ ομοφωνία για το μείγμα της αντιδραστικής πολιτικής. Πάντα υπήρχαν διαφωνίες ανάλογα με τη θέση μιας χώρας και τη δύναμη που είχε μέσα στη λυκοσυμμαχία.
Δεύτερο δεν το αμφισβητούμε ότι και οι ελληνικές εκλογές παίζουν ένα ρόλο. Οι όποιες όμως αναμορφώσεις γίνονται δεν πρόκειται να ακουμπήσουν καν τις λαϊκές ανάγκες. Να πάρουμε την «καλύτερη» εκδοχή; Αυτά που λέει ο κ. Βενιζέλος και που λένε και άλλοι: Να πάρουμε μια παρατασούλα αντί να πληρώσουμε στα δύο χρόνια, να πληρώσουμε στα τρία και να μπορέσουμε τον πρώτο χρόνο να αυξήσουμε τριάντα ευρώ το μήνα το επίδομα ανεργίας. Αυτά μπορεί να γίνουν. Δεν θα γίνουν όμως αυτά έγιναν τη δεκαετία του 1970. Μπορεί να κρατικοποιήσουν και μερικές προβληματικές επιχειρήσεις. Το έχουμε ζήσει το πανηγύρι. Εμείς από τότε λέγαμε δεν είναι κοινωνικοποίηση αυτό. Μπορεί προβληματικές να τις κρατικοποιήσουν, να φύγουν από το δογματισμό «το κράτος τίποτα». Αλλά τώρα κυρίως τράπεζες, δεν θα κρατικοποιήσουν άλλους τομείς που είναι κερδοφόροι. Τέτοιες αλλαγές μπορεί να γίνουν και τις οποίες, εδώ είναι η ιστορική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, τις προτάσσει για να πει εγώ μπορώ να διαχειριστώ την τύχη του λαού. Και βεβαίως αν μας πάνε να ζούμε σαν το 1920, θα είμαστε ευχαριστημένοι αν ζήσουμε σαν το 1945. Εμείς δεν σκεφτόμαστε έτσι.
Τώρα αυτά με τη Χρυσή Αυγή, είναι εργαλείο του συστήματος. Το επικαλούνται γιατί το δεξιά - αντιδεξιά τους βολεύει. Θα το μελετήσουμε το φαινόμενο Χρυσή Αυγή. Δεν ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή γέροντες που τους πέρναγαν από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο. Για δείτε εκλογικά τμήματα που έχει ψηφιστεί. Είναι κρατικός μηχανισμός και διάφορα. Είναι και απλός κόσμος, δεν λέω ότι δεν είναι. Αλλά ξέρετε, ποιοι δημιουργούν το ρεύμα; Ένας σε ένα χωριό που δεν έχει μετανάστες, που ψήφισε Χρυσή Αυγή δεν ξέρεις από πού μπορεί να έχει επηρεαστεί αυτός, μπορεί να έχει επηρεαστεί αφανώς από κάποιους. Δεν μπορώ να φανταστώ για κάποιες τέτοιες περιοχές που δεν έχουν μετανάστες. Το καταλαβαίνω στο κέντρο της Αθήνας. Δεν είναι μόνο το κέντρο της Αθήνας που την ψήφισαν. Να παίρνει στα Καλάβρυτα 600 ψήφους; Τι, μετανάστες είχαν στα Καλάβρυτα; Για να ψαχτεί καλύτερα... Θα τα βρει ίσως και ο κ. Τσίπρας εκεί και η κυβέρνηση και το υπουργείο το σχετικό, πώς έγινε.
Πολιτικά βεβαίως μέσα στη διόρθωση της ψήφου είναι και αυτή στη Χρυσή Αυγή. Αυτοί που ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή γιατί κάποιος τους είπε και δεν είναι ναζιστές και φασίστες, πρέπει να διορθώσουν την ψήφο τους. Και αυτοί. Δεν είναι μόνο ως προς το ΚΚΕ.
Αλλά να σας πω τώρα. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων που λέει με όρους δραχμής να δούμε δάνεια. Υπάρχει και σενάριο που δεν παίρνει ως όρο τη ζώνη του ευρώ των 17. Αυτά όντως παίρνουν μια απειλητική μορφή προεκλογικά, απηχούν όμως και τάσεις. Γι' αυτό λέμε πώς γίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ να λέει και θα διαπραγματευτώ και θα κάνω, γιατί υπάρχει ωραίος αέρας στην Ευρώπη - μήπως είναι και κοπανιστός- και διαβεβαιώνει ότι δεν θα μας διώξουν.
          Το ΚΚΕ είναι υποχρεωμένο να σκεφτεί και το εξής σενάριο: Το σενάριο της εκδίωξης και τι πρέπει να κάνει ο λαός όταν μας διώξουν από την ευρωζώνη, χωρίς να είναι απόφαση του ίδιου του λαού να βγει με μονομερή διαγραφή χρέους και κοινωνικοποίηση. Γι' αυτό χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ. Ποια θα είναι η στάση του λαού τότε; Να, γιατί χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ. Μια υπεύθυνη πολιτική δύναμη η οποία θα δώσει κατεύθυνση στο κίνημα εκείνη τη στιγμή. Ποια θα είναι η κατεύθυνση; Να ζητάμε επιστροφή; Να κλαίμε τη μοίρα μας; Να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας ποιος θα χάσει τα περισσότερα; Ας θεωρείται σενάριο, που ανεύθυνα βγαίνουν και λένε δεν θα γίνει. Δεν λέω εγώ ότι θα το προκαλέσει ο Τσίπρας το σενάριο. Ο Τσίπρας δεν φεύγει από την ΕΕ με νύχια και με δόντια. Θα τα δεχτεί όλα. Αλλά το σενάριο μπορεί να'ρθει από τις ίδιες τις εξελίξεις. Μας έχουν κατατάξει στα Βαλκάνια».
 Είστε το πρώτο κόμμα που ζήτησε τη διενέργεια εκλογών και την άμεση προσφυγή στις κάλπες. Με το δεδομένο την θέση σας ότι δεν σας ενδιαφέρει η κυβερνητική προοπτική, με ποιον λοιπόν στόχο το ΚΚΕ θα κατέβει στη δεύτερη εκλογική κρίσιμη μάχη όταν αυτή γίνει;
 «Πρώτον: Ζητήσαμε τις εκλογές γιατί οι εκλογές είναι επί θύρας και θέλουμε να τελειώσει αυτό το πανηγύρι. Δεν είμαστε ένα κόμμα που μόλις βγαίνει μία κυβέρνηση την άλλη μέρα ζητάει εκλογές. Εδώ έχει γίνει θέατρο και το καταλαβαίνει ένας κόσμος. Αφήστε που δεν καταλαβαίνει που διαφωνεί ποιος με τι. Ο ένας έτσι ο άλλος αλλιώς. Δεν είναι γελοίο αυτό το πράγμα που ζούμε; Και λέμε στο λαό ετοιμαστείτε, συναγερμός, εκλογές. Τι να κάνουμε να πούμε στο λαό να περιμένει να τελειώσουν οι διαδικασίες.
Δεύτερο: Με ποιο στόχο θα πάμε στις εκλογές; Θα ετοιμάσουμε κάλεσμα στο λαό και θα βγούμε πολύ συγκεκριμένα. Δεν πρόκειται να πάμε με άλλη στρατηγική, με άλλη γραμμή, ή ας πούμε με άλλο πρόγραμμα από τις προηγούμενες εκλογές. Βεβαίως έχεις ορισμένα νέα δεδομένα και ορισμένα νέα επιχειρήματα, προπαγανδιστικές προσαρμογές πρέπει να γίνουν. Όχι με την έννοια να κλέψουμε ψήφους, αλλά υπάρχουν καινούργιες αποκαλύψεις. Τώρα έχεις και κυβερνητικά προγράμματα. Τώρα δεν μπορεί να βγαίνουν έτσι, όσοι πάνε για κυβέρνηση, ΔΗΜΑΡ, Καμμένος, ή ο οποιοσδήποτε και πούνε εγώ θα συμπράξω σε κυβέρνηση συνεργασίας θα πρέπει να βγουν με κυβερνητικό πρόγραμμα, δεν μπορούν να κοροϊδεύουν τον κόσμο. Και θα πρέπει να πουν αυτό είναι το πρόγραμμά μου και είμαι υπέρ σ' αυτά - και στην περίπτωση που θα έχει σχηματιστεί μια κυβέρνηση - και να πουν αυτές είναι οι «κόκκινες γραμμές» μου ή μέχρι εκεί μπορώ να υποχωρήσω. Όχι ψήφο κραυγών. Όποιοι διεκδικούν - εμείς αυτή τη στιγμή δεν διεκδικούμε συμμετοχή στην κυβέρνηση. Βεβαίως θα πάμε κι εμείς με θέσεις. Αλλά είναι θέσεις πάλης, μάχης. Τώρα που είδαμε τα πράγματα και είναι πιο σχηματοποιημένα και δεν νομίζω ότι θα ανατραπούν οι τάσεις ριζικά. Μπορεί να αλλάξουν και οι συσχετισμοί, να μην είναι οι ίδιοι. Ανεξάρτητα όμως απ' αυτό θα πρέπει να κατέβουν όλοι με κυβερνητικό πρόγραμμα. Όχι όμως ευρώ ή δραχμή, αριστερά ή δεξιά και τα 5 σημεία για τους συνταξιούχους ή τις τράπεζες που θα δώσουν δάνεια στους μικρομεσαίους. Σκεφτείτε τις τράπεζες να δανείζουν 800.000 επαγγελματίες της γειτονιάς; Αλλά και δάνειο να τους δώσουν δεν θα αντέξουν απέναντι στα πολυκαταστήματα. Η αγοραστική ικανότητα να τονωθεί με τη μείωση των τιμών; Τα λεφτά δεν θα μας φτάνουν ούτε με μειωμένες τιμές».
Πολλοί αντίπαλοι του ΚΚΕ το κατηγορούν ότι δεν νοιάζεται, δεν ενδιαφέρεται για τη δυστυχία των ανέργων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και λένε ότι μία αριστερή κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να δώσει άμεση λύση, αλλά θα μπορούσε να ανακουφίσει κάποια από αυτά τα προβλήματα. Τι απαντάτε;
«Τώρα αν νοιαζόμαστε ή όχι φαίνεται από το τι κάνουμε 365 μέρες το χρόνο. Και αν θέλετε και από τις θυσίες. Έχουμε απολυμένους εργάτες - μέλη του Κόμματος γιατί ήταν συνδικαλιστές, έχουμε ΚΝίτες, παιδιά απολυμένα - κι εμείς βέβαια δεν κάνουμε επικοινωνιακή πολιτική με αυτά κι αυτά δεν τα αναδεικνύουμε γιατί είμαστε και συνηθισμένοι σ' αυτά. Απολύθηκαν παιδιά που έχουν ένα χρόνο στην ΚΝΕ και όπως και να είναι καταλαβαίνετε ότι όταν είσαι ένα χρόνο στην ΚΝΕ δεν προετοιμάζεσαι και για τα πάντα και μπαίνουν μπροστά στις απεργίες και απολύονται και θα μας πουν τώρα ότι δεν νοιαζόμαστε για τα προβλήματα των εργαζομένων!
Δεν μπορούμε να συμμετάσχουμε σε μια κυβέρνηση που δεν θα ανακουφίσει το λαό, θα οξύνει και θα περιπλέξει την κατάσταση. Από τη στιγμή που βλέπουμε ότι αυτή η κυβέρνηση δεν θα λύσει θα λαϊκά προβλήματα δεν μπορούμε και να είμαστε μέσα. Πώς θα είμαστε μέσα. Και ξέρετε ο λαός θα είναι πολύ πιο αυστηρός απέναντι στο ΚΚΕ. Μας θέλει ο λαός μέσα στην κυβέρνηση γιατί σου λέει είναι εγγύηση τούτοι εδώ, είναι σταθεροί κλπ. Αλλά μετά ποιον θα μουντζώσει ο λαός; Να πάμε λοιπόν στην κάλπη, υποσχόμενοι στο λαό ότι θα μπούμε στην κυβέρνηση και δώσε μας τη δύναμη για να έχουμε πολλούς υπουργούς, δεν μπορούμε να το κάνουμε. Γιατί μετά πρέπει να μπούμε στην κυβέρνηση. Δεν θα κλέψουμε ψήφους!
Ο λαός χρειάζεται ένα ΚΚΕ μέσα του, εννοώ όχι από πάνω ή γενικά στο πλευρό του και έτσι υποστηρίζουμε και πονάμε το λαό, με αυτή μας την επιλογή και πρέπει να το καταλάβει».
 Είπατε ότι θα πάτε στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Σε μία προσπάθεια στη σύσκεψη αυτή να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού, όπου ο ειδικός αυτός σκοπός θα είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου, θα παρέχετε τη στήριξή σας;
«Αν έχει γίνει μια κυβέρνηση τέτοια και το φέρει στη Βουλή θα το ψηφίσουμε, αλίμονο. Προσέξτε όμως: Δεν πιστεύω στην κυβέρνηση του ειδικού σκοπού διότι θα κρατήσει πόσο ένα μήνα; Σας λέω, έχει τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, υπάρχουν πληρωμές, τι θα γίνει; Θα μας τραβήξουν και σε άλλα. Εδώ έγινε η κυβέρνηση Παπαδήμου και έφεραν ένα κάρο σχέδια νόμου που δεν ήταν μέσα στη συμφωνία, που μπορούσαν να αναβληθούν για μετά τις εκλογές, δεν ήταν ούτε ήταν από το Μνημόνιο, ούτε τίποτα.
Δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη ότι αυτή η κυβέρνηση θα κάνει μόνο την απλή αναλογική. Θα κάνει και άλλα που δεν τα ξέρουμε κιόλας. Βεβαίως, θα την ψηφίσουμε την απλή αναλογική. Αλλά να προτάξουμε την απλή αναλογική ως καρότο, να δεχτούμε ότι η απλή αναλογική λύνει τα προβλήματα του λαού;
Και να σας πω και κάτι: Έστω ότι γίνεται η απλή αναλογική και έρχεται μια επόμενη κυβέρνηση και την αλλάζει. Εμείς ζητάμε στην αναθεώρηση του Συντάγματος να μπει η απλή αναλογική, να είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη. Στην Ιταλία από την ενισχυμένη αναλογική πήγαν στην απλή αναλογική, μετά ξαναέκαναν την ενισχυμένη και μετά πάλι την απλή. Εμείς βεβαίως και θα την ψηφίσουμε, γιατί επειδή θα την φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος δεν θα την ψηφίσουμε; Αλλά μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση που για ένα ή δύο μήνες να ασχοληθεί μόνο με την απλή αναλογική;  Θα έρθουν κι άλλα και θα σου πουν ήρθαν. Τι θα κάνεις τότε; Θα πάρεις την ευθύνη ότι την στήριξες για μια απλή αναλογική; Ε, δεν είναι η απλή αναλογική τώρα, αποδείχθηκε το κριτήριο των εξελίξεων».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger