Στο Εμιράτο του Μπαχρέιν ένα άκρως αντιδραστικό καθεστώς, στενότατο σύμμαχο των ΗΠΑ και βάση του 5ου αμερικανικού στόλου, στρατηγικής σημασίας στον Περσικό Κόλπο, πραγματοποιούνται για πάνω από ένα μήνα διαδηλώσεις με αίτημα να υπάρξουν πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Χθες η κρατική καταστολή στην κεντρική πλατεία οδήγησε στην δολοφονία 3 διαδηλωτών και σε εκατοντάδες τραυματισμένους. Η αντιπαράθεση βεβαίως εκφράζεται ως σύγκρουση της μειοψηφίας των σουνιτών της βασιλικής κλίκας που έχει την στήριξη ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με την πλειοψηφία των σιιτών (ρευμάτων του ισλαμισμού σε μεγάλη αντιπαλότητα μεταξύ τους) ωστόσο κρύβει συμφέροντα ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές και περιφερειακές δυνάμεις της περιοχής, όπως το Ιράν. Το γεγονός ότι από προχθές εισέβαλαν στην χώρα στρατεύματα της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για να συμβάλλουν στο μακελειό αυτών που διαμαρτύρονται και να φρουρήσουν τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, το αποδεικνύει.
Το αποδεικνύει ακόμα ότι σφυρίζουν αδιάφορα για την εισβολή αυτή όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που σε άλλες περιπτώσεις είναι λαλίστατες για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για άλλη μια φορά η υποκρισία όλων των ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ και άλλων οργανισμών) σε όλο της το μεγαλείο. Η επίσημη κάλυψη είναι πίσω από την απόφαση του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου, μια μορφή ολοκλήρωσης 6 χωρών του Περσικού, που μπορούν με βάση το καταστατικό να «αλληλοβοηθιούνται». Ωστόσο αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι καταστέλλεται μια λαϊκή διαμαρτυρία.
Το παράδειγμα του Μπαχρέιν, είναι ένα τυπικό παράδειγμα όπως και άλλες χώρες της περιοχής, που δημιουργήθηκαν ως κράτη από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις την περίοδο της αποικιοκρατίας, προκειμένου να εξασφαλιστεί η πρόσβαση στα τεράστια ενεργειακά αποθέματα της ευρύτερης περιοχής. Οι εμίρηδες όλα αυτά τα χρόνια συνεργάζονται άριστα με τους ιμπεριαλιστές και τα πολυεθνικά μονοπώλια και έχουν καταφέρει να κάμψουν τις όποιες λαϊκές διεκδικήσεις. Ο ξεσηκωμός σε άλλες χώρες του αραβικού κόσμου όπως η Τυνησία, η Αίγυπτος, έδωσε το έναυσμα σε δυνάμεις μέσα στο Μπαχρέιν να διεκδικήσουν κάποιες δημοκρατικές αλλαγές. Φυσικά δεν μιλάμε για κάποιο κίνημα που να αμφισβητεί την καπιταλιστική εκμετάλλευση αφού δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για την δημιουργία ενός τέτοιου κινήματος, ενώ είναι φανερό ότι στις πλάτες του απλού λαού παίζονται παιχνίδια τόσο από δυνάμεις στο εσωτερικό όσο και από περιφερειακές δυνάμεις της περιοχής όπως το Ιράν, που θέλει επικράτηση των σιιτικών αστικών δυνάμεων ώστε να έχουν το πάνω χέρι στην διαχείριση του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι του Μπαχρέιν και οι μετανάστες.
Ανεξάρτητα από τις εκφραζόμενες οξύτατες αντιθέσεις στο Μπαχρέιν που πήραν και τη μορφή ξεσηκωμού, οι εξελίξεις με τις επεμβάσεις δείχνουν για άλλη μια φορά πως οι ενδομονοπωλιακοί ανταγωνισμοί κάνουν το κεφάλαιο αδίστακτο. Ομως είναι υπόθεση κάθε λαού να καθορίζει ο ίδιος τις τύχες του, το καθεστώς που θέλει να ζήσει, χωρίς έξωθεν επεμβάσεις. Είναι επίσης σίγουρο ότι για να μπορέσουν οι λαοί της περιοχής να γίνουν αφέντες της τύχης τους και του πλούτου που παράγουν χρειάζεται να απαλλαγούν από την εξουσία του κεφαλαίου (είτε την έχουν εμίρηδες και βασιλιάδες, είτε την έχουν αστικές κυβερνήσεις) μαζί με τους ιμπεριαλιστές «προστάτες» του, που θέλουν όλη την πλούσια σε ενεργειακά αποθέματα περιοχή, δικό τους τσιφλίκι με τους παραγωγούς του πλούτου στη γωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου