Οι εκτιμήσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος των Εργατών της Γαλλίας για τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των γαλλικών βουλευτικών εκλογών

 

    Αγαπητοί φίλοι.                                                                                                                                                                           Απ' αφορμή τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των γαλλικών βουλευτικών εκλογών, λέγονται και γράφονται οι πιο διαφορετικές αναλύσεις κι εκτιμήσεις στον ελληνικό Τύπο. Το ίδιο συμβαίνει και με όσα λένε για τις εκλογές αυτές τα ελληνικά κόμματα κι οργανώσεις που ανήκουν ή που λένε ότι ανήκουν στον αριστερό χώρο. Ακόμη περισσότερο, δεν υπάρχει συμφωνία σχετικά με αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα ούτε μεταξύ των οργανώσεων που αναφέρονται στο Κομμουνιστικό Κίνημα, οιουδήποτε ρεύματος. Κάθε οργάνωση και κάθε αναλυτής στην Ελλάδα , που δηλώνει κομμουνιστής, λέει τη δική του άποψη για τα συμβάντα στη Γαλλία, με βάση αποκλειστικά τη στρατηγική και τακτική της δικής του οργάνωσης, με βάση το το αν αυτή η οργάνωση δέχεται την πολιτική των συμμαχιών με άλλους, το αν δέχεται ή όχι και με ποια μορφή το Αντιφασιστικό Λαϊκό Μέτωπο κλπ. Από τον Κασσελάκη και τον Τσίπρα της "ροζ αριστεράς" ως τον Κουτσούμπα του επίσημου ΚΚΕ, το ΝΑΡ, το ΣΕΚ και τις διαφορές μ-λ οργανώσεις,  κάθε αριστερός ή "αριστερός" στη χώρα μας διαβάζει τις εξελίξεις στη Γαλλία μέσα από το πρίσμα των απόψεων της δικής του αποκλειστικά οργάνωσης, γυρεύοντας να δικαιώσει τη δική του γραμμή και να καταδικάσει τη γραμμή όλων των άλλων. Φυσικά δεν περιμέναμε τίποτε περισσότερο από όλο αυτό το πράγμα που εμφανίζεται σήμερα ως το ... "αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα", μέσα στην κατάσταση που αυτό βρίσκεται και με την αμετακίνητη νοοτροπία του για διεξαγωγή πολέμου κατά παντός άλλου ... αριστερού που συνολικά το διακρίνει. Προτείνω λοιπόν σήμερα, να αφήσουμε στην άκρη για λίγο τις εκτιμήσεις και τα πιστεύω των "δικών μας", και να δούμε με λίγη περισσότερη προσοχή και κατανόηση την άποψη των κομμουνιστών μαρξιστών- λενινιστών της ίδιας της Γαλλίας. Η γνώμη τους έχει οπωσδήποτε τη δική της πολύ σημαντική αξία σχετικά με το ζήτημα που συζητάμε, επειδή οι Γάλλοι κομμουνιστές μαρξιστές- λενινιστές βιώνουν από πρώτο χέρι την πολιτική και κοινωνική κατάσταση, της εξελίξεις και τα διακυβεύματα της χώρας τους. Σίγουρα κάτι περισσότερο μπορεί να ξέρουν από όλους εμάς εδώ- και έτσι κάτι το θετικό να αποκομίσουμε κι εμείς από τη γνωριμία με τις δικές τους τις απόψεις κι αναλύσεις. Παραθέτω λοιπόν παρακάτω ένα κείμενο που προέρχεται από την ιστοσελίδα του Κομμουνιστικού  Κόμματος των Εργατών της Γαλλίας. Το κόμμα αυτό ανήκει στο χώρο των μαρξιστών - λενινιστών και μάλιστα σε αντίθεση με μάς, τους εδώ "Μ-Λ", δεν έχει θετική άποψη για τον "μαοϊσμό", αφού ακολουθεί στο ζήτημα αυτό τις απόψεις του παλιού αλβανικού Κόμματος Εργασίας. Αυτή η διαφορετική τοποθέτηση του στα ιδεολογικά αυτά ζητήματα δεν καθιστά ωστόσο καθόλου υποδεέστερη την ανάλυσή του για τις πολιτικές εξελίξεις μέσα στην ίδια τη Γαλλία. Αξίζει λοιπόν τον κόπο οι αναγνώστες του "Σκόπελος Νιους" να γνωριστούν και με τις απόψεις αυτές, έτσι ώστε να μπορούν να βγάλουν πιο αντικειμενικά συμπεράσματα σχετικά με τις εξελίξεις στη Γαλλία και τις πολιτικές δυνάμεις που εμπλέκονται σε αυτές.                                                                              Γράφει λοιπόν η ιστοσελίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος των Εργατών της Γαλλίας:                                                                                                                                 «Δεν θέλουμε την RN (=την ακροδεξιά "Εθνική Αναγέννηση" της Λεπέν)».                                   Προτεραιότητα στα εργατικά και λαϊκά αιτήματα 

                                                                                       Η πρώτη και αδιαμφισβήτητη νίκη αυτού του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών είναι η διπλή ήττα της RN  : χωρίς απόλυτη πλειοψηφία και στην  3η θέση  , πίσω από το NFP(=Νέο Λαϊκό Μέτωπο)και το Ensemble(=το κόμμα "Μαζί " του Μακρόν).                                    Το μήνυμα είναι  «όχι η RN στην εξουσία» και αυτό είναι ένα «όχι» της μεγάλης πλειοψηφίας 

Οι εκκλήσεις για «μπλοκάρισμα στην RN» ακούστηκαν ευρέως και ακολουθήθηκαν.

Οι κινητοποιήσεις με θέμα τον αγώνα εναντίον της RN υπήρξαν ουσιαστικές.

Οι διαδηλώσεις που οργανώθηκαν από όλες σχεδόν τις συνδικαλιστικές ενώσεις και η δουλειά που έκαναν οι ακτιβιστές σε εργασιακούς χώρους, οι συγκεντρώσεις παντού, συμπεριλαμβανομένων των μικρών πόλεων, συγκεντρώσεις που φέρνουν κοντά τους συνδικαλιστές, τους νέους, τους πολιτικούς ακτιβιστές κ.λπ., όπως την εποχή των κινητοποιήσεων κατά της "μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος", συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό σε αυτό το αποτέλεσμα.

Ήταν το αποτέλεσμα  της κινητοποίησης των δημοκρατικών ενώσεων, των οργανώσεων που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των γυναικών, εκείνων που αγωνίζονται κατά των διακρίσεων, των καλλιτεχνικών κύκλων, των πολιτιστικών κύκλων, των ερευνητών, των εργαζομένων στη δημόσια ραδιοτηλεόραση, για να αποκαλυφθούν τα ψέματα της RN και το κοινωνικό της σχεδίου, το οποίο εδράζεται στον ρατσισμό, στις διακρίσεις, στους κοινωνικούς αποκλεισμούς. Αυτοί που αγωνίζονται κατά της αστυνομικής βίας, όσοι  εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού και όσοι υποστηρίζουν τον αγώνα του λαού των Κανάκ( =του εξεγερμένου ενάντια στη γαλλική αποικιοκρατία λαού της Νέας Καληδονίας) έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο.

Σε αυτούς τους παράγοντες προστέθηκαν οι υποχωρήσεις των Bardella  και συντροφίας( = της ηγεσίας των ίδιων των ακροδεξιών) στα κοινωνικά ζητήματα και οι δεσμεύσεις που δόθηκαν από αυτούς στους καπιταλιστές εργοδότες, με πολλή βιασύνη, υποχωρήσεις που βοήθησαν στο να ανοίξουν τα μάτια ορισμένων από τους πιθανούς ψηφοφόρους της ακροδεξιάς. Για να μην αναφέρουμε τα ανοιχτά ρατσιστικά, ξενοφοβικά σχόλια των υποψηφίων της RN, που δείχνουν ότι η RN διόλου δεν είχε «αλλάξει».

Αυτό σημαίνει ότι αυτή η νίκη εναντίον της ακροδεξιάς ανήκει σε όλους αυτούς τους  κοινωνικούς παράγοντες (που προαναφέρθηκαν).

Ότι το βάρος που κρεμόταν πάνω από τα κεφάλια μας εδώ και εβδομάδες, σχετικά με  μια νίκη της RN, που παρουσιαζόταν ως "αναπόφευκτη" , έχει πλέον φύγει.

Αυτή η νίκη είναι και του Νέου Λαϊκού Μετώπου (NFP), που συμμετείχε σε αυτές τις κινητοποιήσεις, που τις υποκίνησε συχνά, που έθεσε στο πρόγραμμά του ένα μεγάλο μέρος των κοινωνικών και πολιτικών διεκδικήσεων του εργατικού και λαϊκού κινήματος και που καλούσε το λαό να μπλοκάρει την RN. Είναι ο σημαντικότερος πολιτικός πόλος στο κοινοβούλιο.

Είναι επίσης νίκη από όλων εκείνων των οργανώσεων, όπως το κόμμα μας, που κάλεσαν τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν το NFP, και στους δύο γύρους, να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο αριθμός των βουλευτών της RN.

Πρέπει να τονίσουμε ότι  η RN έλαβε περισσότερες από 10 εκατομμύρια ψήφους, πράγμα που σημαίνει ότι αν κι έχει απορριφθεί ως κυβερνητικό κόμμα, διατηρεί ωστόσο σοβαρή αρνητική επιρροή σε εθνικό επίπεδο. Και ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην επικίνδυνη επιρροή της, ενάντια στη δημαγωγία της, ενάντια στον ρατσισμό της και ενάντια στην πολιτική διχασμού (του λαού) που αυτή ακολουθεί.

Ο Μακρόν βγαίνει ακόμα πιο αποδυναμωμένος από αυτές τις εκλογές . Αυτός που ισχυρίστηκε ότι «ξεκαθάρισε την κατάσταση» αποφασίζοντας να διαλύσει τη Εθνοσυνέλευση, παίρνοντας το ρίσκο να ανοίξει δρόμο στην RN για να έρθει αυτή στην κυβέρνηση, βρίσκεται τώρα με ένα κόμμα μειωμένο κατά 90 βουλευτές, το οποίο οφείλει τα αποτελέσματα του εν μέρει στην «ψήφο υπέρ του των Ρεπουμπλικάνων»,  των αριστερών ψηφοφόρων .

Στην εικόνα του προέδρου των πλουσίων, των αφεντικών, των εμπόρων όπλων, προστίθεται αυτή ενός προέδρου που έπαιξε τυχοδιωκτικά παιχνίδια με την άνοδο στην εξουσία της RN και ο οποίος έσπειρε το χάος.

Οι ηγέτες του Ensemble απομακρύνθηκαν δημόσια από αυτόν, ο ένας μετά τον άλλον. Το Ensemble έρχεται στη δεύτερη θέση (με 168 έδρες), πίσω από το NFP (182 έδρες) και μπροστά από την RN (143 έδρες): οι διαπραγματεύσεις για την επίτευξη πλειοψηφίας για τον κυβερνητικό συνασπισμό μόλις ξεκίνησαν.

Στο μεταξύ, η ατμόσφαιρα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα έχει αλλάξει, τόσο επειδή η επικείμενη απειλή της RN έχει υποχωρήσει, όσο και επειδή οι πολιτικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές διεκδικήσεις είναι μέρος της εκλογικής κινητοποίησης που την κατέστησε δυνατή.

Οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν κάνουν λάθος: είναι εξαγριωμένες, βλέποντας  ότι η άρνηση της "μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος" επιστρέφει στο τραπέζι, ότι τίθεται το αίτημα για απόσυρση –και όχι απλώς αναστολή– της "μεταρρύθμισης του συστήματος ασφάλισης από την ανεργία". Είναι ζητούμενο να αποκτήσει δύναμη το αίτημα της αύξησης των μισθών και συγκεκριμένα αυτής του κατώτατου μισθού.

Κανείς δεν πιστεύει ότι είναι δυνατόν να επιβληθούν αυτά τα αιτήματα και όλα τα άλλα, χωρίς αγώνα, χωρίς κινητοποίηση και χωρίς ανάλογη οργάνωση.

Παρίσι, 8 Ιουλίου 2024

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών της Γαλλίας.                 https://www.pcof.net/la-forge-de-juillet-aout-est-en-vente-4/                                                                                                                                                                                            (Για την αντιγραφή : Ν.Π., Βόλος, 10-7-2024.                    Με πολλούς χαιρετισμούς σ' όλους τους φίλους αναγνώστες του ΣΚΟΠΕΛΟΣ ΝΙΟΥΣ).