Οι βεβαιότητες ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ μόνιμη αβεβαιότητα για τον λαό

Eurokinissi

«

Αβεβαιότητες» και «αστάθεια» καραδοκούν στη γωνία, σύμφωνα με όσα λένε τις μέρες αυτές η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, καλώντας τον λαό να ψηφίσει για σταθερή και «βέβαιη πορεία» πάνω στις ράγες της κοινής αντιλαϊκής πολιτικής τους. Γιατί σε ό,τι αφορά αυτήν την πορεία, καμία αβεβαιότητα δεν υπάρχει, αντίθετα είναι όλα γραμμένα χαρτί και καλαμάρι: Στο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Σταθερότητας της επόμενης τετραετίας, το οποίο καταθέτει σε λίγες μέρες η κυβέρνηση. Στα «προαπαιτούμενα» του Ταμείου Ανάκαμψης, που έχουν όλοι κορόνα στο κεφάλι τους, αλλά και σε αυτά για την «ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας», που αποτελεί κοινό τους «εθνικό στόχο». Στις «αξιολογήσεις» και συστάσεις των Ευρωπαϊκών Εξαμήνων, δηλαδή των μόνιμων μνημονίων της ΕΕ.

Βέβαιο λοιπόν γι' αυτούς είναι:

Οτι τα χρεωμένα νοικοκυριά θα συνεχίσουν να ζουν με το μαχαίρι στον λαιμό, πληρώνοντας δύο και τρεις δόσεις παραπάνω τον χρόνο για τα στεγαστικά τους δάνεια, ως αποτέλεσμα της εκτόξευσης των επιτοκίων από την ΕΚΤ, ενώ θα ενταθούν οι πλειστηριασμοί και οι εκβιασμοί στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, που θα πολλαπλασιάζονται. Βέβαιο και ότι 700 χιλιάδες σπίτια θα βρεθούν κάτω από τους εκβιασμούς αυτούς. Παράλληλα, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να βλέπουν τα ενοίκια να καταπίνουν έναν μισθό, με άλλο ένα άλμα 7%, μετά από αντίστοιχη άνοδο πέρυσι.

«Οι δανειολήπτες δυσκολεύονται, αλλά η άλλη όψη του νομίσματος είναι οι ισχυρές τράπεζες», λέει κυνικά ο πρωθυπουργός, και ο αντιπρόεδρος της ΝΔ προσθέτει ότι «δεν μπορεί να έχεις οικονομική επιτυχία και να μην ανεβαίνουν οι τιμές, είναι παράλογο». Διαβεβαιώνει δε ότι υπάρχει κι άλλος χώρος για επενδύσεις, γιατί «ακόμα και σήμερα, μετά από τέσσερα καλά χρόνια, η μέση αξία ακινήτου στην Ελλάδα είναι πολύ χαμηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και απ' αυτό που θα έπρεπε να είναι».

Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, οι αποστροφές του προέδρου του ότι «σε καμία ευνομούμενη πολιτεία δεν απαγορεύονται οι πλειστηριασμοί» και ότι οι 25 χιλιάδες πλειστηριασμοί που έγιναν επί ημερών του «δεν είναι πολλοί», τα λένε όλα.

Αρα, ή αυτοί «δυνατοί και σταθεροί», οι «επενδυτές» και οι τράπεζες χορτάτοι και ο λαός ξεσπιτωμένος και «νοικάρης στο σπίτι του», μόνιμα εκβιαζόμενος, ή δυνατό το ΚΚΕ, για ισχυρό εργατικό - λαϊκό κίνημα, που σε δεκάδες πόλεις σε όλη την Ελλάδα κάνει πράξη το σύνθημα «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».

«

Σταθερότητα» γι' αυτούς σημαίνει ο λαός να συνεχίσει να ματώνει από τη φοροληστεία, πάνω και από τα 56 δισ. ευρώ που δίνει μέχρι τώρα κάθε χρόνο, και με νέα «υπερπλεονάσματα» από τη νέα χρονιά. Γιατί, αφού πρώτα μάτωσε για να δίνεται «φτηνό χρήμα» στους ομίλους, τώρα θα πληρώσει και για τα μέτρα που υποτίθεται ότι θα «αντιμετωπίσουν» την αύξηση του πληθωρισμού. Την οποία, μεταξύ άλλων, προκάλεσε και η πολιτική ενίσχυσης των ομίλων με «ζεστό» κρατικό χρήμα.

Η κυβέρνηση παζαρεύει ήδη ένα ποσό γύρω στα 3 δισ. ευρώ επιπλέον φοροληστεία στον λαό, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι οι όποιες περικοπές δαπανών δεν θα πειράξουν ούτε σεντ από τις επενδύσεις των «πράσινων» ομίλων και τις ΝΑΤΟικές δαπάνες, οι οποίες φέτος ξεπέρασαν τα 7 δισ., με τον λογαριασμό να πηγαίνει στον λαό. Για να αποδείξει μάλιστα την «αξιοπιστία» της, παρουσιάζει στους «εταίρους» της τους φόρους που συνεχίζουν να «υπεραποδίδουν», τσακίζοντας τον λαό, με τα φορολογικά έσοδα το πρώτο δίμηνο να είναι 1,2 δισ. πάνω από τον προϋπολογισμό.

Την ίδια ώρα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε μεσοβδόμαδα ότι «όποια κι αν είναι η επόμενη κυβέρνηση, θα αντιμετωπίσει επιστροφή σε συνθήκες δημοσιονομικής εξισορρόπησης» και ο οικονομικός του σύμβουλος, Γ. Χουλιαράκης, πρόσθετε πως «η τήρηση του υπό διαμόρφωση πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η επιστροφή σε πρωτογενές πλεόνασμα (...) θα συμβάλουν στην ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας».

Αρα, ή αυτοί δυνατοί και σταθερή η αντιλαϊκή επίθεση, ή δυνατός ο λαός, με ΚΚΕ δυνατό, που αμφισβητεί τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, τους «εθνικούς» στόχους του κεφαλαίου και παλεύει για την κατάργηση των αντιλαϊκών έμμεσων και άμεσων φόρων, για να πληρώσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι ο λαός.

Βέβαιο γι' αυτούς είναι ότι η ακρίβεια θα συνεχίσει να «καταπίνει» πάνω από δύο μισθούς τον χρόνο, ότι ο λαός θα συνεχίσει να ζει με τον μισθό να τελειώνει στις 15 του μήνα, βλέποντας την «ψαλίδα» ανάμεσα στις ανάγκες του και στα όσα ζει να μεγαλώνει συνεχώς.

Τα στοιχεία μιλάνε: Το 80% του εισοδήματος φεύγει σε διατροφή και ενοίκιο! Πάνω από 1,5 δισ. «έκαναν φτερά» το πρώτο δίμηνο από τις καταθέσεις των λαϊκών οικογενειών, την ίδια ώρα που οι εργαζόμενοι μείωσαν την αγορά τροφίμων κατά 55%, τα υπόλοιπα είδη πρώτης ανάγκης 65% και 6 στους 10 αδυνατούν να κάνουν ακόμα και μια βδομάδα διακοπές τον χρόνο.

Βέβαιο για τη ΝΔ είναι ότι η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί, ότι όλο το 2023 - όπως έλεγε ο Σταϊκούρας προ ημερών - «δεν θα έχουμε μείωση των τιμών, ούτε καν σταθεροποίηση. Θα έχουμε νέες αυξήσεις» ...με μειωμένο ρυθμό, ενώ ήδη μαζεύει ακόμα κι αυτά τα «pass» της κοροϊδίας που δόθηκαν τους προηγούμενους μήνες και θα κοπούν οριστικά τους επόμενους, σύμφωνα με τις ρητές οδηγίες της ΕΕ.

Και για τον ΣΥΡΙΖΑ η έγνοια είναι «με ποιον τρόπο θα υποστηριχθεί ένας εύρωστος και βιώσιμος ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης όταν ανασταλεί πλήρως η δημοσιονομική στήριξη των νοικοκυριών, που μέχρι τώρα υποστηρίζει την ιδιωτική κατανάλωση». Πώς θα εξασφαλιστεί δηλαδή ο τζίρος των σουπερμαρκετάδων και των λοιπών, που μόνο το πρώτο δίμηνο του χρόνου έφτασε στα 652 εκατ. ευρώ!

Επομένως, ή αυτοί δυνατοί και ο λαός στο «καναβάτσο» της ακρίβειας, με συνεχείς θυσίες για τα κέρδη των ομίλων, ζώντας με κουπόνια, ή δυνατό το ΚΚΕ, για δυνατό εργατικό - λαϊκό κίνημα που θα παλεύει πιο αποτελεσματικά για μέτρα ανακούφισης, κατάργηση του ΦΠΑ και των άλλων αντιλαϊκών φόρων, για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, συνολικά για τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού, αμφισβητώντας τα «ιερά και όσια» της «ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου.

«

Σταθερότητα» για όλους αυτούς είναι ο λαός να συνεχίσει να «ματώνει» για τις «πράσινες» μπίζνες, σύμφωνα με όσα γράφονται χαρτί και καλαμάρι στο Ταμείο Ανάκαμψης που από κοινού ψήφισαν, και την πολιτική της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας που από κοινού υλοποίησαν τα προηγούμενα χρόνια.

«Κανονικότητα» σ' αυτό το πλαίσιο είναι οι 400 χιλιάδες εντολές διακοπής ρεύματος μόνο πέρυσι, με 100 χιλιάδες από αυτές να υλοποιούνται, το 65% να κόβει από άλλες βασικές ανάγκες για να αποπληρώσει τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, 86% να δηλώνουν ότι περιόρισαν τη θέρμανση σε σημαντικό βαθμό. Κανονικότητα και οι κάθε λογής «πράσινοι φόροι», που θα κάνουν ακόμα πιο ακριβά τα πάντα για τον λαό, από την Ενέργεια και τη θέρμανση μέχρι την κατοικία και την μετακίνηση.

«Κανονικότητα» και η «ρήτρα αναπροσαρμογής», σύμφωνα και με την προκλητική όσο και αποκαλυπτική απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών μέσα στη βδομάδα, που λέει ότι «η ρήτρα όχι μόνο δεν είναι αδόκιμη, αλλά συνιστά μία συναλλακτικώς αποδεκτή πρακτική στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας (...) με βάση τις Οδηγίες και τους Κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ηλεκτρική ενέργεια, την εναρμόνιση της χώρας μας με το κοινοτικό Δίκαιο, για τη σταδιακή απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας», και το γεγονός ότι «η αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας έχει πλέον αναχθεί σε χρηματιστηριακό προϊόν και διαμορφώνεται από το Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας» (νόμος του ΣΥΡΙΖΑ του 2018).

Για ποιον οι θυσίες; Το είπε ξανά την Πέμπτη ο Θ. Σκυλακάκης, υποβάλλοντας αίτημα για επιπλέον 5 δισ. από το Ταμείο Ανάκαμψης, που θα φορτωθούν κι αυτά στις πλάτες του λαού: «Το δανειακό σκέλος του "Ελλάδα 2.0", ύψους 12,7 δισ. ευρώ, στοχεύει, πρωτίστως, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων της χώρας, συμβάλλοντας οικονομικά στην υλοποίηση των επενδυτικών τους σχεδίων».

Την ίδια μέρα ο Αλ. Τσίπρας μιλούσε για την «αξιοποίηση της μεγάλης ευκαιρίας που έχει η χώρα τα επόμενα χρόνια, που είναι το Ταμείο Ανάκαμψης», ισχυριζόμενος ότι θα κάνει άλλη «μοιρασιά» για τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Αρα, ή αυτοί «σταθεροί» στην πορεία της «απελευθέρωσης» και των «πράσινων» μπίζνες, ή ο λαός, με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που αποκάλυψε από την πρώτη στιγμή τούς πραγματικούς στόχους της «απελευθέρωσης» και τις συνέπειές της, μπήκε μπροστά για να οργανωθεί ο αγώνας ενάντια στην κοινή τους στρατηγική.

«

Σταθερά» εδώ την επόμενη μέρα θα βρίσκονται τα αντεργατικά μέτρα όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και τα νέα, που αποτελούν «αγκωνάρι» για την «ανταγωνιστικότητα» και κερδοφορία του κεφαλαίου, για την προσέλκυση επενδύσεων.

Κανονικότητα με βάση αυτά είναι ένας στους δύο να προσλαμβάνονται με μερική απασχόληση, και από τους υπόλοιπους ένα σημαντικό μέρος να είναι «ορισμένου χρόνου». «Κανονικότητα» οι απολύσεις να ξεπερνάνε τα 2 εκατομμύρια σε έναν χρόνο. Ο μέσος μισθός να είναι στα 800 ευρώ, λιγότερος απ' ό,τι πριν μια δεκαετία. Οι πραγματικοί μισθοί να μειώνονται σε έναν χρόνο πάνω από 10% και την ίδια περίοδο τα εταιρικά κέρδη να έχουν αυξηθεί πάνω από 6,5%!

Η όποια επόμενη κυβέρνηση όχι μόνο δεν θα πειράξει «τρίχα» από την πραγματικότητα αυτή και το αντεργατικό οπλοστάσιο που τη στηρίζει, αλλά αντίθετα θα προσθέσει και νέα αντεργατικά μέτρα για να θωρακίσει την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων από τις «αναταράξεις» που βρίσκονται μπροστά.

Γι' αυτό, βασικό στοιχείο στο Μεσοπρόθεσμο είναι η «κωδικοποίηση της εργατικής νομοθεσίας», δηλαδή η «βούλα» σε όλη την αντεργατική νομοθεσία, π.χ. των νόμων Βρούτση - Αχτσιόγλου για την καθήλωση των μισθών με Υπουργικές Αποφάσεις, των νόμων Κατρούγκαλου και των νόμων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για τον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, του νόμου Χατζηδάκη για δουλειά - λάστιχο, όποτε και όπως θέλουν οι καπιταλιστές, που ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε τα μισά του άρθρα και το ΠΑΣΟΚ το 70%.

Αρα, ή αυτοί «σταθεροί», «αυτοδύναμοι» και «συνεργαζόμενοι», ή δυνατοί οι εργαζόμενοι, με δυνατό ΚΚΕ για δυνατό εργατικό κίνημα που θα παλεύει για ΣΣΕ παντού, μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία και τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Βάζοντας στο στόχαστρο τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ. Ενισχύοντας τον αγώνα για την προοπτική να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του.