Ακούς, ακούς;

Ζυγώνουν οι ζητιάνοι της χαράς και της αγάπης, οι καταφρονεμένοι, με τα χοντρά ροζιασμένα δάχτυλα και την αδέξια περπατησιά, για να σου στρίψουν το άσπρο σου λαιμάκι - και για να σ' αφανίσουν, μια για πάντα, μεταξωτή μυγιάγγιχτη κουκλίτσα, με τη σάπια την ψυχή!...