H Συμμορία των 11 μηντιαρχών και τηλεπερσόνων σε εκστρατεία τρομοκράτησης του κόσμου

TOΥΣ ΠΗΡΕ ΧΑΜΠΑΡΙ Ο GUARDIAN

 

H κυβέρνηση χρησιμοποιεί τους καταχρεωμένους νταβατζήδες των ΜΜΕ και τις τηλεπερσόνες που φιγουράρουν στην λίστα Λαγκάρντ για να τρομοκρατήσει τους Ελληνες πολίτες. Τους πήρε χαμπάρι ακόμη και ο Guardian. Στο μεταξύ ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζει συνέντευξη τύπου στην διάρκεια της οποία θα δώσει ονόματα εκδοτών και δημοσιογράφων οι οποίοι έχουν ανοιχτές υποθέσεις με την Δικαιοσύνη.

Εκστρατεία τρομοκράτησης της ελληνικής κοινής γνώμης και από τα διεθνή κέντρα εξουσίας, ενόψει πολιτικών εξελίξεων, διαπιστώνει ο Guardian, τονίζοντας μάλιστα ότι πρόκειται για στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης.

Ρεπορτάζ της Helena Smith στην βρετανική εφημερίδα αναφέρεται εκτενώς στις απροκάλυπτες παρεμβάσεις ξένων παραγόντων, ενώ παραθέτει σχόλιο στενού συνεργάτη του Α. Σαμαρά, ο οποίος χαρακτηρίζει ως "win-win" για την κυβέρνηση την επιχείρηση τρομοκράτησης.

"Ακόμα κι αν χάσουμε στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας πάλι θα βγούμε κερδισμένοι επειδή οι ψηφοφόροι θα κατηγορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ για το χάος που προκλήθηκε και αυτό θα μας εξασφαλίσει τη νίκη στις εθνικές εκλογές", δηλώνει – σύμφωνα με το δημοσίευμα - ο συνεργάτης του πρωθυπουργού.

Στο κλίμα τρόμου των ψηφοφόρων που καλλιεργείται εντάσσεται, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, τόσο η επίσκεψη Μοσκοβισί στην Αθήνα δύο ημέρες πριν αρχίσου οι ψηφοφορίες για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όσο και η παρέμβαση Γιούνκερ στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας.

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στην ομιλία του Αλ. Τσίπρα, ο οποίος κατήγγειλε την ύπαρξη καμπάνιας τρόμου από την τρόικα και τους εκπροσώπους της, καθώς και από μεγάλα διεθνή ΜΜΕ, προκειμένου να φοβίσουν την κοινή γνώμη.

«Ο Αντώνης Σαμαράς θέλει να φοβίσει τους ψηφοφόρους παρά να προσπαθήσει να τους πείσει», σχολιάζει σε δημοσίευμά της η Wall Street Journal.

Όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, οι αγορές υποχώρησαν την προηγούμενη εβδομάδα καθώς η ανακοίνωση επίσπευσης της εκλογικής διαδικασίας προκάλεσε φόβους για το πώς θα είναι η διαρκής προσπάθεια μεταρρύθμισης και ανάκαμψης της Ελλάδας. «Αυτός ο πανικός για τη δημοκρατία, είναι διδακτικός».

Εκτιμά δε ότι η απόφαση του Αν. Σαμαρά να επισπεύσει την διαδικασία εκλογής ΠτΔ που απειλεί την κυβέρνησή του, φαίνεται να είναι ένα τρικ για να εξουδετερώσει την όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος υπόσχεται να ανατρέψει τις οδυνηρές μεταρρυθμίσεις και να υποχρεώσει τους πιστωτές να αναλάβουν μεγαλύτερα haircuts του ελληνικού χρέους.

«Με τις διαπραγματεύσεις για την έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα διάσωσης να παραμένουν ανοιχτές, ο Αν. Σαμαράς φαίνεται να ελπίζει ότι οι ψηφοφόροι θα επιστρέψουν την αντί-λαϊκή κυβέρνησή του στην εξουσία αντί να ρισκάρουν περαιτέρω χάος, παραδίδοντας την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ για τις συνομιλίες σχετικά με την έξοδο από το πρόγραμμα», αναφέρει η WAJ.

Αυτή η στρατηγική, εξηγεί η εφημερίδα, είναι ενδεικτική των ευρύτερων πολιτικών αποτυχιών που έχουν φέρει την Ελλάδα σε αυτό το μονοπάτι. «Από το 2010 η Αθήνα έχει μειώσει συντάξεις, τις δαπάνες για την υγεία και την απασχόληση στον δημόσιο τομέα, και ως αποτέλεσμα το κόστος δανεισμού έχει υποχωρήσει και η οικονομία εμφανίζει σημάδια ανάπτυξης ξανά. Αλλά σχεδόν κανένας Έλληνας πολιτικός, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού, έχει ασχοληθεί να προσπαθήσει να πείσει τους ψηφοφόρους για τα πλεονεκτήματα της υιοθέτησης επώδυνων μεταρρυθμίσεων σήμερα , ώστε να έρθει ταχύτερη, βιώσιμη ανάπτυξη αύριο.

Αντιθέτως, σχολιάζει η Wall Street Journal, ο Αν. Σαμαράς έχει προσπαθήσει να ανακόψει κάποιες μεταρρυθμίσεις, δήθεν για να δείξει την ανεξαρτησία του από την τρόικα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό ήταν καλό, όπως με τα σχέδια για φορολογικές περικοπές για να μετακυλήσει κάποιες από τις απερίσκεπτες αυξήσεις του ΔΝΤ. Αλλά έχει επίσης καθυστερήσει σε πολλά άλλα μέτρα, όπως την περαιτέρω μείωση του φουσκωμένου αριθμού των υπαλλήλων του δημοσίου, περιμένοντας την τρόικα να τον αναγκάσει να το κάνει και στη συνέχεια να κατηγορήσει τους ξένους όταν τα μέτρα δεν είναι δημοφιλή.

«Αυτή η προσέγγιση δεν έχει δημιουργήσει κάτι που να θυμίζει μια πολιτική συναίνεση για τις μεταρρυθμίσεις, πόσο μάλλον μια ευρύτερη κατανόηση μεταξύ των ψηφοφόρων ότι η κρίση της Ελλάδας ήταν σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας λαθών της Ελλάδας. Για αυτό δεν είναι παράξενο που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γνωρίσει τέτοια επιτυχία υποστηρίζοντας ότι οι μεταρρυθμίσεις ήταν παντελώς περιττές. Ο ίδιος ο Αν. Σαμαράς ήταν εναντίον της διάσωσης και των μεταρρυθμίσεων που τη συνόδευαν όταν ξεκίνησε το 2010, προτού τις υποστηρίξει το 2012, αφού κέρδισε τις εκλογές. Τώρα η στρατηγική του είναι να φοβίσει τους ψηφοφόρους αντί να τους πείσει».

Ο υποψήφιος του Αν. Σαμαρά μπορεί να έχει ελπίδες να κερδίσει την προεδρική εκλογή, αλλά, όπως επισημαίνει η Wall Street Journal, οι επενδυτές θα την θυμούνται ως αμφίρροπη. Προτού κανείς θρηνήσει για την αστάθεια των Ελλήνων ψηφοφόρων, ας κοιτάξει αυτό το συμβάν ως προειδοποίηση για το τι γίνεται όταν η πολιτική τάξη επιχειρεί να φορτώσει με πολιτικές τους ψηφοφόρους, χωρίς να προσπαθήσει να τους πείσει. «Θα βοηθούσε εάν, αντί να φοβούνται την δημοκρατία, οι Ευρωπαίοι ηγέτες γινόταν καλύτεροι σε αυτή».

ΝΥΤ: Η Ελλάδα είναι ακόμη βήματα μακριά από το χάος
Η Ελλάδα είναι ακόμη κάποια βήματα μακριά από το χάος, αναφέρει σε δημοσίευμά της η New York Times, φιλοξενώντας άρθρο του Hugo Dixon, αρθρογράφου του Reuters.

Στο άρθρο ο Dixon επισημαίνει ότι η Αθήνα έχει μπει σε μια περίοδο πολιτικής αστάθειας που πιθανώς θα οδηγήσει σε εκλογές, τις οποίες θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολιτικές αυτού του ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος θα μπορούσαν να οδηγήσουν την Ελλάδα σε έξοδο από το ευρώ, εάν εφαρμοστούν πλήρως, αναφέρει το δημοσίευμα. Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να επικρατήσει σειρά ατυχών συγκυριών.

Πρώτον, πρέπει η βουλή να μην εκλέξει νέο πρόεδρο. Αυτό, ομολογουμένως, είναι πιθανό. Ένας πρόεδρος χρειάζεται τη στήριξη του 60% των μελών του κοινοβουλίου και η κυβέρνηση μπορεί να στηριχτεί μόλις στο 50% της στήριξης για τον υποψήφιό της.

Ωστόσο, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα ο πρωθυπουργός Αν. Σαμαράς να πείσει αρκετά μέλη ώστε να αλλάξουν πλευρά και να ξεπεραστεί αυτό το όριο που χρειάζεται. Υπάρχει επίσης μια μικρή πιθανότητα «ο ίδιος ο συντηρητικός πρωθυπουργός να αντικατασταθεί από έναν τεχνοκράτη ως το τίμημα για να συγκεντρωθεί η πλειοψηφία και να εκλεγεί νέος πρόεδρος».

Σε κάθε περίπτωση, εκτιμά ο Dixon, η Αθήνα θα πρέπει να ξεκινήσει εκ νέου τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα για τη μελλοντική οικονομική στήριξη. Η Ελλάδα θα πρέπει να συμφωνήσει να σφίξει κάπως τον προϋπολογισμό του 2015, να συνεχίσει με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να αποδεχθεί την εποπτεία των οικονομικών της ενεργειών. Θα είναι ευκολότερο να «περάσουν» αυτά μετά από μια επιτυχημένη προεδρική εκλογή.

Ως αντάλλαγμα, η Αθήνα θα λάβει την τελευταία δόση των κεφαλαίων από το τρέχον πρόγραμμα διάσωσης και μια προληπτική πιστωτική γραμμή από το ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης. Μπορεί επίσης να της δοθεί περισσότερος χρόνος για να αποπληρώσει τα κεφάλαια που έχει δανειστεί από την ευρωζώνη. «Με όλα αυτά να υπάρχουν, η Ελλάδα θα μπορέσει να προσφύγει στις αγορές ομολόγων για να χρηματοδοτηθεί», επισημαίνει ο Dixon.

Ωστόσο, επισημαίνει το δημοσίευμα, η κυβέρνηση πιθανώς δεν θα κατορθώσει να εκλέξει νέο πρόεδρο και θα προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές. Εάν ο Αν. Σαμαράς κερδίσει αυτές τις εκλογές, που πιθανώς θα διεξαχθούν κάποια στιγμή στο τέλος Ιανουαρίου, θα μπορέσει να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Θα επιδιώξει να φοβίσει τους ψηφοφόρους για να τον υποστηρίξουν, περιγράφοντας μια εικόνα του τι θα κάνει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

«Αλλά είναι απίθανο να πετύχει ο Αν. Σαμαράς. Ο Αλέξης Τσίπρας, προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι το μεγαλύτερο κόμμα στις εκλογές. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόσει το πρόγραμμά του, οι προοπτικές για την Ελλάδα θα είναι ζοφερές. Μεταξύ των λαϊκιστικών πολιτικών του, είναι και τα σχέδια για τη διαγραφή μεγάλου μέρους του κρατικού χρέους και για αύξηση των κρατικών δαπανών. Και οι δύο ιδέες θα προκαλέσουν μια σύγκρουση με την τρόικα, που θα θέσει την Ελλάδα σε fast track προς την χρεοκοπία».

Και αυτό διότι, όπως αναφέρει, ενώ η ευρωζώνη ίσως είναι προετοιμασμένη να διαφοροποιήσει τους όρους δανεισμού της Ελλάδας, δεν θα αποδεχθεί μια διαγραφεί. Ούτε θα συμφωνήσει να αφήσει την Αθήνα να αθετήσει την δέσμευσή της για τον έλεγχο του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας. «Ο Αλ. Τσίπρας δεν θα είναι σε θέση να εκβιάσει την ευρωζώνη διότι μια ελληνική χρεοκοπία πιθανώς δεν θα οδηγήσει σε ντόμινο χρεοκοπιών αλλού».

Χωρίς συμφωνία με την τρόικα, η Αθήνα δεν θα είναι σε θέση να αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές ομολόγων και θα ξεμείνει από χρήματα. «Τότε πιθανότατα θα υπάρξει ένα bank run, και θα ακολουθήσουν έλεγχοι στην κυκλοφορία κεφαλαίων. Εάν και τότε ο Αλ. Τσίπρας δεν ευθυγραμμιστεί, το Grexit θα είναι επικείμενη. Τα καλά νέα ωστόσο, είναι πως αυτό το συγκεκριμένο σενάριο είναι απίθανο, αν και δυνατό. Ένας λόγος είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να λυγίσει όταν δει ότι η τρόικα δεν θα υποχωρήσει».

Άλλος ένας λόγος, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, είναι ότι ακόμη κι αν είναι ιδιαίτερα πιθανό ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι το μεγαλύτερο κόμμα μετά από τις γενικές εκλογές, είναι απίθανο να κερδίσει την αυτοδυναμία. Για να σχηματιστεί κυβέρνηση θα χρειαστεί τη στήριξη ενός η δύο κεντρό-αριστερών κομμάτων: του ΠΑΣΟΚ ή του κόμματος «Το Ποτάμι». Και τα δύο είναι φιλό-ευρωπαϊκά και πιθανώς δεν θα συναινέσουν σε ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει και το να οδηγηθεί προς τον γκρεμό.

Σε αυτή την περίπτωση θα υπάρξουν και δεύτερες εκλογές. Ενώ είναι δύσκολο να προβλεφθεί πώς θα εξελιχθεί αυτό, οι συντηρητικοί μπορεί να κάνουν ένα comeback, ιδιαίτερα εάν αντικαταστήσουν τον αντί-δημοφιλή Αν. Σαμαρά με κάποιον όπως τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έναν νεότερο, πιο κεντρώο ηγέτη.

«Η αντικατάσταση του Αν. Σαμαρά ίσως είναι η καλύτερη λύση. Αν και ο Αν. Σαμαράς είναι προτιμότερος από τον Αλ. Τσίπρα, υπήρξε ένας ασταθής ηγέτης. Το πιο πρόσφατο λάθος του ήταν να υποσχεθεί πρόωρα ότι η Αθήνα θα βγει από το πρόγραμμα διάσωσης. Μια κίνηση που τρόμαξε τις αγορές και που έτσι κατέστησε αδύνατο να εξασφαλίσει μια καθαρή έξοδο. Το timing ήταν ιδιαίτερα άσχημο, καθώς η Ελλάδα είχε επιτέλους στρίψει την γωνία ύστερα από μια τρομερή ύφεση».

Όπως καταλήγει το δημοσίευμα, το πολιτικό ρίσκο έχει εκτιναχθεί. Τα διάφορα σενάρια έχουν πολλαπλασιαστεί. Ένα από αυτά –μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που θα εφαρμόσει τις λαϊκίστικες τακτικές της- θα ήταν καταστροφή. Αλλά αυτή δεν είναι η πιο πιθανή έκβαση. Και άλλα σενάρια είναι πιο ήπια.



Επιμέλεια: Έφη Ευθυμίου