Σε όλες τις δημοσκοπήσεις, οι Έλληνες πολίτες έχουν αποφανθεί ότι θέλουν να εκλεγεί Πρόεδρος από την παρούσα Βουλή.
Το Σύνταγμά μας κάνει σαφή διαχωρισμό μεταξύ της προεδρικής εκλογής και εθνικών εκλογών, καθορίζοντας, μεταξύ άλλων, πενταετή θητεία για τον Πρόεδρο ως ρυθμιστή του πολιτεύματος, έναντι τετραετούς θητείας για την εκάστοτε εκλεγμένη Βουλή.
Οι συντάκτες του Συντάγματος του 1975 ορθώς προέβλεπαν αυξημένη πλειοψηφία για την εκλογή Προέδρου ώστε να έχει την περισσότερη δυνατή νομιμοποίηση λόγω των αυξημένων ουσιαστικών αρμοδιοτήτων, που όριζε αρχικώς το τότε Σύνταγμα, όπως λύση της Βουλής έπειτα από γνώμη του Συμβουλίου της Δημοκρατίας (απαρτιζόταν από όλους τους διατελέσαντες Προέδρους της Δημοκρατίας και Πρωθυπουργούς, Πρόεδρο της Βουλής και αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το τελευταίο καταργήθηκε κακώς από την Αναθεωρητική Βουλή το 1985).
Εξ΄ου και η προσφυγή στις κάλπες σε περίπτωση που το προτεινόμενο πρόσωπο δεν συγκέντρωνε την αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών. Υπήρχε δηλαδή συνταγματική και πολιτειακή αντιστοιχία ανάμεσα στις αυξημένες ουσιαστικές αρμοδιότητες του τότε Προέδρου με την προσφυγή σε εθνικές εκλογές, σε περίπτωση μη αυξημένης πλειοψηφίας. Καθ΄αυτόν τον τρόπο το αρχικό Σύνταγμα του 1975 διασφάλιζε μία θεσμική ισορροπία μεταξύ Προεδρίας της Δημοκρατίας, Κυβέρνησης και Κοινοβουλίου.
Η παραπάνω ισορροπία διασαλεύθηκε βάναυσα με την Αναθεώρηση του Συντάγματος το 1985, όπου εν μία νυχτί αφαίρεσαν ουσιαστικές αρμοδιότητες από τον Πρόεδρο και από πραγματικός ρυθμιστής του πολιτεύματος μετετράπη (ας μας επιτραπεί η έκφραση) σε διακοσμητικό από πολιτειακής άποψης ρόλο, αντίθετο από τον Συνταγματικό Νομοθέτη του 1975 που επανέφερε την Δημοκρατία στη Χώρα μας έπειτα από την επταετία της Δικτατορίας.
Η Αναθεωρητική Βουλή το 1985 αφού επέλεξε έναν αδύναμο πολιτειακά ρόλο για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα έπρεπε να προχωρήσει και στην αλλαγή τρόπου εκλογής Προέδρου, ώστε να μην λύεται η Βουλή μόνον γι΄αυτό το λόγο πριν από τη λήξη της θητείας της και να προκηρύσσονται εθνικές εκλογές ουσιαστικά για τη θέση ενός Προέδρου που δεν μπορεί να ασκεί ουσιαστικές πολιτειακές αρμοδιότητες.
Αποτελεί ευκαιρία με την συνταγματική Αναθεώρηση που θέλει ορθώς να προχωρήσει η Κυβέρνηση, να επανεξετασθεί και ο τρόπος εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας ώστε να αποφεύγονται πρόωρες και συχνές εθνικές εκλογές.
Γνώμη μας είναι ότι πρέπει να επανεξετασθεί και η επαναφορά των αρμοδιοτήτων στον Πρόεδρο, όπως όριζε το αρχικό Σύνταγμα του 1975, που διασφάλιζε ακόμη περισσότερο την θεσμική ισορροπία μεταξύ Κοινοβουλίου, Κυβέρνησης και Προέδρου της Δημοκρατίας.
Σε κάθε περίπτωση, ο ισχύον τρόπος εκλογής Προέδρου πρέπει να επανεξετασθεί διότι όπως και το 2009, έτσι και σήμερα, η Αξιωματική Αντιπολίτευση στην ουσία εκβιάζει την Κυβέρνηση για πρόωρες εκλογές, παρ΄όλο που δεν συνάδει με το συμφέρον της Χώρας, αλλά και δεν τις επιθυμεί η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΜΙΤΖΙΚΟΣ
Δημοτικός Σύμβουλος Βόλου
Επικεφαλής της δημοτικής
παράταξης «ΔΥΝΑΜΗ ΒΟΛΟΥ»
Το Σύνταγμά μας κάνει σαφή διαχωρισμό μεταξύ της προεδρικής εκλογής και εθνικών εκλογών, καθορίζοντας, μεταξύ άλλων, πενταετή θητεία για τον Πρόεδρο ως ρυθμιστή του πολιτεύματος, έναντι τετραετούς θητείας για την εκάστοτε εκλεγμένη Βουλή.
Οι συντάκτες του Συντάγματος του 1975 ορθώς προέβλεπαν αυξημένη πλειοψηφία για την εκλογή Προέδρου ώστε να έχει την περισσότερη δυνατή νομιμοποίηση λόγω των αυξημένων ουσιαστικών αρμοδιοτήτων, που όριζε αρχικώς το τότε Σύνταγμα, όπως λύση της Βουλής έπειτα από γνώμη του Συμβουλίου της Δημοκρατίας (απαρτιζόταν από όλους τους διατελέσαντες Προέδρους της Δημοκρατίας και Πρωθυπουργούς, Πρόεδρο της Βουλής και αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το τελευταίο καταργήθηκε κακώς από την Αναθεωρητική Βουλή το 1985).
Εξ΄ου και η προσφυγή στις κάλπες σε περίπτωση που το προτεινόμενο πρόσωπο δεν συγκέντρωνε την αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών. Υπήρχε δηλαδή συνταγματική και πολιτειακή αντιστοιχία ανάμεσα στις αυξημένες ουσιαστικές αρμοδιότητες του τότε Προέδρου με την προσφυγή σε εθνικές εκλογές, σε περίπτωση μη αυξημένης πλειοψηφίας. Καθ΄αυτόν τον τρόπο το αρχικό Σύνταγμα του 1975 διασφάλιζε μία θεσμική ισορροπία μεταξύ Προεδρίας της Δημοκρατίας, Κυβέρνησης και Κοινοβουλίου.
Η παραπάνω ισορροπία διασαλεύθηκε βάναυσα με την Αναθεώρηση του Συντάγματος το 1985, όπου εν μία νυχτί αφαίρεσαν ουσιαστικές αρμοδιότητες από τον Πρόεδρο και από πραγματικός ρυθμιστής του πολιτεύματος μετετράπη (ας μας επιτραπεί η έκφραση) σε διακοσμητικό από πολιτειακής άποψης ρόλο, αντίθετο από τον Συνταγματικό Νομοθέτη του 1975 που επανέφερε την Δημοκρατία στη Χώρα μας έπειτα από την επταετία της Δικτατορίας.
Η Αναθεωρητική Βουλή το 1985 αφού επέλεξε έναν αδύναμο πολιτειακά ρόλο για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα έπρεπε να προχωρήσει και στην αλλαγή τρόπου εκλογής Προέδρου, ώστε να μην λύεται η Βουλή μόνον γι΄αυτό το λόγο πριν από τη λήξη της θητείας της και να προκηρύσσονται εθνικές εκλογές ουσιαστικά για τη θέση ενός Προέδρου που δεν μπορεί να ασκεί ουσιαστικές πολιτειακές αρμοδιότητες.
Αποτελεί ευκαιρία με την συνταγματική Αναθεώρηση που θέλει ορθώς να προχωρήσει η Κυβέρνηση, να επανεξετασθεί και ο τρόπος εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας ώστε να αποφεύγονται πρόωρες και συχνές εθνικές εκλογές.
Γνώμη μας είναι ότι πρέπει να επανεξετασθεί και η επαναφορά των αρμοδιοτήτων στον Πρόεδρο, όπως όριζε το αρχικό Σύνταγμα του 1975, που διασφάλιζε ακόμη περισσότερο την θεσμική ισορροπία μεταξύ Κοινοβουλίου, Κυβέρνησης και Προέδρου της Δημοκρατίας.
Σε κάθε περίπτωση, ο ισχύον τρόπος εκλογής Προέδρου πρέπει να επανεξετασθεί διότι όπως και το 2009, έτσι και σήμερα, η Αξιωματική Αντιπολίτευση στην ουσία εκβιάζει την Κυβέρνηση για πρόωρες εκλογές, παρ΄όλο που δεν συνάδει με το συμφέρον της Χώρας, αλλά και δεν τις επιθυμεί η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΜΙΤΖΙΚΟΣ
Δημοτικός Σύμβουλος Βόλου
Επικεφαλής της δημοτικής
παράταξης «ΔΥΝΑΜΗ ΒΟΛΟΥ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου