Η σημερινή ημέρα μας υπενθυμίζει ότι υπάρχει
ακόμη πολύς δρόμος που πρέπει να διανυθεί μέχρι την εξάλειψη της έμφυλης βίας
και την ουσιαστική κατοχύρωση της Ισότητας των δύο φύλων.
Η βίαιη φτωχοποίηση της κοινωνίας και η
συνεπακόλουθη αυξανόμενη ανασφάλεια είναι παράγοντες αύξησης της
ενδοοικογενειακής και δημόσιας βίας με πρώτα θύματα τις γυναίκες.
Οι γυναίκες είναι τα πρώτα θύματα των μνημονιακών
πολιτικών της λιτότητας και της καταπάτησης των δικαιωμάτων, που κουρέλιασαν το
κοινωνικό κράτος. Είναι εκείνες που πλήρωσαν ακριβότερα την κρίση, καθώς είναι
πρωταθλήτριες στην ανεργία, την ανασφάλιστη εργασία, την κακοπληρωμένη εργασία,
τη μείωση της αγοραστικής δύναμης.
Παρά τους σημαντικούς αγώνες και κατακτήσεις του
γυναικείου κινήματος, δυστυχώς η βία που ασκείται στις γυναίκες υπό πολλές
μορφές - όπως λεκτική, ψυχολογική, σωματική, σεξουαλική, σεξιστική, οικονομική
- αντί να μειώνεται με την πρόοδο των κοινωνιών, οξύνεται.
Η αποδυνάμωση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας με
περικοπές υπηρεσιών και οργανικών θέσεων δεν εγγυάται την θωράκιση της
γυναικείας θέσης. Η υποστήριξη κατά κύριο λόγο εναπόκειται σε Γυναικείες και
Φεμινιστικές Οργανώσεις, σε ατομική
εθελοντική προσφορά και ίδια χρηματοδότηση στο πλαίσιο δικτύων κοινωνικής
αλληλεγγύης.
Η κρίση δεν μπορεί να
αποτελεί δικαιολογία για κοινωνική οπισθοδρόμηση. Μόνο με τον αγώνα για την
ανατροπή των πολιτικών λιτότητας οι γυναίκες έχουν ελπίδα να δουν να ανοίγει ο
δρόμος για την αποκατάσταση της κοινωνικής ισορροπίας και την δημιουργία
κοινωνικών συνθηκών ασφάλειας, για μια γυναίκα δυνατή και χειραφετημένη όπως
αξίζει στην Ελληνίδα.
Το Γραφείο Τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου