Σαν να τους ακούω όλους τους κατά δήλωσή τους επαναστάτες
και ταξικούς αγωνιστές. Σαν να τους βλέπω να παραθέτουν τα περισπούδαστα
επιχειρήματά τους για τον αριστερισμό των καθαριστριών, των σχολικών φυλάκων
και των καθηγητών που πήγαν και κατέλαβαν το δημαρχείο στην Αθήνα. Σα να τους βλέπω
μπροστά μου, καθισμένους στη μπάρα κάποιου «επώνυμου» μαγαζιού με το ποτήρι
ουίσκι στο χέρι να ασκούν κριτική για τους «καθυστερημένους» πολιτικά
καταληψίες που πάνε και κάνουν του...
κεφαλιού τους με κίνδυνο να
συντηρητικοποιήσουν την κοινωνία και χάσει η Αριστερά την μεγάλη ευκαιρία να
γίνει κυβέρνηση.
Οι καταληψίες όμως τους την έφεραν. Τους «άδειασαν»
όλους κανονικά. Αυτοί έκαναν το χρέος τους. Έκαναν την προσωπική υπέρβαση και έκαναν το
αυτονόητο. Κατέλαβαν το δημαρχείο του Καμίνη προσκαλώντας και προκαλώντας τους κατά
δήλωσή τους επαναστάτες να συμπαρασταθούν στην πράξη.
Όμως, η πραγματικότητα είναι άλλη, είναι διαφορετική. Το
κίνημα βρίσκεται σε χειμερία νάρκη. Βρίσκεται σε νάρκη οιονεί κυβερνησιμότητας.
Τώρα, πως ένα κίνημα θα γίνει κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο και μάλιστα με
εκλογές είναι ένα ιστορικό ζητούμενο αλλά οι ταχυδακτυλουργοί της Αριστεράς όλα
τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν. Θα το υποσχεθούν κι αυτό. Πιθανόν σε επόμενη
φάση να υποσχεθούν και γεφύρια, και θάλασσες και ..παιδιά στις άτεκνες
οικογένειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου