Από
το Τέξας, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε πως «η Ελλάδα δεν πρέπει να φύγει από
την Ευρωζώνη και δεν θα το κάνει». Από την προεκλογική δήλωση του «το
ευρώ δεν είναι φετίχ» μέχρι την χτεσινή δήλωση, ο Αλέξης Τσίπρας έχει
πει πάρα πολλά και αντιφατικά για το ίδιο θέμα.
Γενικά, ο Αλέξης Τσίπρας νομίζει ότι μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Κι εγώ αυτό νομίζω για μένα αλλά είμαι μόνο ένας μπλόγκερ• δεν σας ζητάω να με κάνετε πρωθυπουργό.
Κοιτάω το βίντεο με τον Τσίπρα από το Τέξας.
Δεν είναι μόνο το τι λέει, είναι και το πώς το λέει.
Μιλάει με ένα στιλ «εμένα δεν με ενδιαφέρουν καθόλου όλα αυτά».
Έχει ένα ύφος «να, αυτά εδώ μου δώσανε να σας πω και σας τα λέω».
Είναι σαν να μην τον αφορά το θέμα.
Ο Τσίπρας κάνει μερικές ρυτίδες στο μέτωπο, δίνει μια κινηματογραφική χροιά στη φωνή, παίρνει και μια πόζα –από πολύ κακό ηθοποιό- και λέει. Λέει ό,τι να ‘ναι.
Αν ο Σαμαράς είναι αποδεδειγμένα ψεύτης και απατεώνας, ο Τσίπρας τι ρόλο βαράει;
Κουράστηκε κιόλας; Από τι;
Ο Τσίπρας δεν θυμίζει σε τίποτα τον πολιτικό των εκλογών του Μαΐου-Ιουνίου 2012. Έχασε την φρεσκάδα του.
Σχεδόν ενάμισι χρόνο μετά τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεφουσκώσει.
Φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα στις εθνικές εκλογές αλλά αυτό –εκτός από την χρεοκοπία και το οικονομικό αδιέξοδο- οφείλεται στην άθλια ακροδεξιά ομάδα που έχει κυριαρχήσει μέσα στην Νέα Δημοκρατία και στη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, δεν οφείλεται στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμπνέει.
Φτάσαμε στο σημείο να είναι ο Μανώλης Γλέζος η φωνή της λογικής και του προβληματισμού μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης, φτάσαμε στο σημείο να είναι ο τσατσόπουλος που μοιάζει να είναι ο μοναδικός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – οι άλλοι εξαφανίστηκαν. Στο πομπώδες πλατάγιασμα της γλώσσας του τσατσόπουλου –προσέξτε το, είναι εμετικό- έχουν αφεθεί όλες οι ελπίδες του ΣΥΡΙΖΑ να γοητεύσει την κοινωνία; Τραγικό.
Φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μόνο μέσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Τα δικά του ΜΜΕ δεν τραβάνε. Καθόλου.
Τι συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ;
Εγώ υποθέτω τα εξής:
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να γίνει κίνημα. Μάλλον δεν θέλει κιόλας να γίνει κίνημα. Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να λέει πως «δεν θέλουμε ανάθεση, θέλουμε συμμετοχή των πολιτών», αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως το εννοεί. Πολλά λόγια για ευρώ και μνημόνια, κουβέντα για την Δικαιοσύνη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ –ή έστω ένα κομμάτι του- έχει υποκύψει στις «χάρες» των νταβατζήδων της διαπλοκής. Για κάποια στελέχη του δεν αμφέβαλλες καν. Δεν σε καλούν πάνω από 20 χρόνια στα κανάλια τους, αν δεν έχεις πιει ένα ποτάκι μαζί τους και αν δεν έχεις φιλήσει το χέρι τους.
Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν αρκετές δυνάμεις που διαφωνούν με την κεντρική γραμμή που κανείς δεν έχει καταλάβει ακόμα ποια ακριβώς είναι. Το κλίμα στα καμαρίνια δεν είναι καθόλου καλό κι αυτό βγαίνει στον κόσμο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εμπνέει.
Αλλά και η ελληνική κοινωνία δεν θέλει να εμπνευστεί.
Δικαιολογημένα, ίσως. Η καχυποψία για τα πολιτικά κόμματα έχει χτυπήσει στον ουρανό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποδείξει πως δεν είναι μέρος της πολιτικής απάτης.
Οι Έλληνες πρέπει να αποδείξουν πως αξίζουν κάτι καλύτερο από πολιτικούς απατεώνες.
Κι εγώ περιμένω το καλοκαίρι.
Γενικά, ο Αλέξης Τσίπρας νομίζει ότι μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Κι εγώ αυτό νομίζω για μένα αλλά είμαι μόνο ένας μπλόγκερ• δεν σας ζητάω να με κάνετε πρωθυπουργό.
Κοιτάω το βίντεο με τον Τσίπρα από το Τέξας.
Δεν είναι μόνο το τι λέει, είναι και το πώς το λέει.
Μιλάει με ένα στιλ «εμένα δεν με ενδιαφέρουν καθόλου όλα αυτά».
Έχει ένα ύφος «να, αυτά εδώ μου δώσανε να σας πω και σας τα λέω».
Είναι σαν να μην τον αφορά το θέμα.
Ο Τσίπρας κάνει μερικές ρυτίδες στο μέτωπο, δίνει μια κινηματογραφική χροιά στη φωνή, παίρνει και μια πόζα –από πολύ κακό ηθοποιό- και λέει. Λέει ό,τι να ‘ναι.
Αν ο Σαμαράς είναι αποδεδειγμένα ψεύτης και απατεώνας, ο Τσίπρας τι ρόλο βαράει;
Κουράστηκε κιόλας; Από τι;
Ο Τσίπρας δεν θυμίζει σε τίποτα τον πολιτικό των εκλογών του Μαΐου-Ιουνίου 2012. Έχασε την φρεσκάδα του.
Σχεδόν ενάμισι χρόνο μετά τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεφουσκώσει.
Φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα στις εθνικές εκλογές αλλά αυτό –εκτός από την χρεοκοπία και το οικονομικό αδιέξοδο- οφείλεται στην άθλια ακροδεξιά ομάδα που έχει κυριαρχήσει μέσα στην Νέα Δημοκρατία και στη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, δεν οφείλεται στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμπνέει.
Φτάσαμε στο σημείο να είναι ο Μανώλης Γλέζος η φωνή της λογικής και του προβληματισμού μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης, φτάσαμε στο σημείο να είναι ο τσατσόπουλος που μοιάζει να είναι ο μοναδικός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – οι άλλοι εξαφανίστηκαν. Στο πομπώδες πλατάγιασμα της γλώσσας του τσατσόπουλου –προσέξτε το, είναι εμετικό- έχουν αφεθεί όλες οι ελπίδες του ΣΥΡΙΖΑ να γοητεύσει την κοινωνία; Τραγικό.
Φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μόνο μέσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Τα δικά του ΜΜΕ δεν τραβάνε. Καθόλου.
Τι συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ;
Εγώ υποθέτω τα εξής:
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να γίνει κίνημα. Μάλλον δεν θέλει κιόλας να γίνει κίνημα. Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να λέει πως «δεν θέλουμε ανάθεση, θέλουμε συμμετοχή των πολιτών», αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως το εννοεί. Πολλά λόγια για ευρώ και μνημόνια, κουβέντα για την Δικαιοσύνη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ –ή έστω ένα κομμάτι του- έχει υποκύψει στις «χάρες» των νταβατζήδων της διαπλοκής. Για κάποια στελέχη του δεν αμφέβαλλες καν. Δεν σε καλούν πάνω από 20 χρόνια στα κανάλια τους, αν δεν έχεις πιει ένα ποτάκι μαζί τους και αν δεν έχεις φιλήσει το χέρι τους.
Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν αρκετές δυνάμεις που διαφωνούν με την κεντρική γραμμή που κανείς δεν έχει καταλάβει ακόμα ποια ακριβώς είναι. Το κλίμα στα καμαρίνια δεν είναι καθόλου καλό κι αυτό βγαίνει στον κόσμο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εμπνέει.
Αλλά και η ελληνική κοινωνία δεν θέλει να εμπνευστεί.
Δικαιολογημένα, ίσως. Η καχυποψία για τα πολιτικά κόμματα έχει χτυπήσει στον ουρανό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποδείξει πως δεν είναι μέρος της πολιτικής απάτης.
Οι Έλληνες πρέπει να αποδείξουν πως αξίζουν κάτι καλύτερο από πολιτικούς απατεώνες.
Κι εγώ περιμένω το καλοκαίρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου