Άρθρο του Γιώργου Κοσμά

Μονορούφι το πικρό ποτήρι

Άρθρο του Γιώργου Κοσμά

Να διαβάζει κανείς την κλήρωση του ερασιτεχνικού πρωταθλήματος και μέσα στις ομάδες να βλέπει και την ΑΕΚ, είναι το άκρον άωτον του ποδοσφαιρικού σουρεαλισμού.
Κι όμως, για όσους δεν το είχαν καταλάβει μέχρι χθες, η ΑΕΚ αυτή τη χρονιά θα τη βγάλει παίζοντας με τον Πανναξιακό, τον ΠΑΟ Κρουσσώνα, τον Ερμή Ζωνιανών και τη Θύελλα Ραφήνας. Μοιάζει και είναι... εφιαλτικό.

Αλλά τούτο το πικρό ποτήρι η ΑΕΚ και ο κόσμος της θα πρέπει να το πιουν μέχρι τέλους. Και μάλιστα μονορούφι. Για να κρατήσει όσο γίνεται λιγότερο το μαρτύριο. Απ' αυτήν την πορεία μέσα στην κόλαση (διότι για μία ομάδα με την ιστορία και το ειδικό βάρος της ΑΕΚ η Γ' Εθνική είναι κατάδυση στη "λίμνη που καίει με φωτιά και θειάφι") η Ένωση πρέπει να βρει τον τρόπο να ξεφύγει αμέσως! Με σερί νίκες, επιβλητικές εμφανίσεις και πολλά γκολ. Μόνο έτσι θα αλαφρώσει λιγάκι η ψυχή του ΑΕΚτσή...
Γιατί δεν το χωράει ο νους, ακούγεται σαν ψέμα ότι ο Δικέφαλος θα πρέπει να πετάει πάνω από τα κακοτράχαλα βουνά της Γ' Εθνικής μέχρι και τον ερχόμενο Μάιο. Ωστόσο, η ώρα για την αντιμετώπιση της σκληρής πραγματικότητας αρχίζει να πλησιάζει...
Μέχρι τώρα, βλέπετε, αρκετοί δεν είχαν συνειδητοποιήσει πού ακριβώς βρίσκεται σήμερα η ΑΕΚ σε αγωνιστικό επίπεδο. Η έλευση του (εγγυητή) Δημήτρη Μελισσανίδη και η προοπτική κατασκευής του "βυζαντινού" παλατιού στη Νέα Φιλαδέλφεια είχαν κάνει τους ΑΕΚτσήδες να ξεχάσουν τη στενοχώρια τους τους όλο το προηγούμενο διάστημα. Η σκιά του "Τίγρη" είχε καλύψει τον εφιάλτη του υποβιβασμού, του "κανονιού" και του εξοστρακισμού στα Τάρταρα της τρίτης κατηγορίας. Και είχε δημιουργήσει στους φίλους της ΑΕΚ την εντύπωση ότι θα ξυπνήσουν ξαφνικά και όλα αυτά τα... περίεργα θα αποτελούν ένα κακό όνειρο.
Λίγο, όμως, η τηλεοπτική μετάδοση των φιλικών με την Καλαμαριά και Νίκη Βόλου (στα οποία η ΑΕΚ είχε τα χάλια της, σε αντίθεση με το ματς της Καλλιθέας) και πολύ περισσότερο το άκουσμα των ομάδων που θα έχει απέναντί της η Ένωση αυτή τη σεζόν, προσγείωσαν ανώμαλα τον ΑΕΚτσή. Και τον επανέφεραν στην "κανονική" ζωή: αυτή της Γ' Εθνικής...
Το μάτι μου έπεσε χθες στα δύο πρώτα σχόλια που έγραψαν οπαδοί στην ιστοσελίδα aek365.com κάτω από την είδηση που παρέθετε τους αντιπάλους της ΑΕΚ στον έκτο όμιλο της Γ' Εθνικής: "Κάποιος να φέρει μαντήλι να κλάψω. Δεν μπορώ να βλέπω...", ήταν το πρώτο. "Εκτυπώνω τον όμιλο, τον αρχειοθετώ μαζί με όσα με έχουν σημαδέψει αρνητικά στη ζωή μου (η απώλεια των γονιών μου, το χαρτί της απόλυσης από τη δουλειά μου κλπ.) και πάμε παρακάτω. Δεν ωφελεί να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα", ήταν το δεύτερο.
Δεν διάβασα παρακάτω. Γιατί νομίζω πως αυτοί οι δύο οπαδοί εκφράζουν το συναίσθημα της πλειονότητας του κόσμου της ΑΕΚ: τον ανείπωτο πόνο, αλλά και την αποφασιστικότητα να "προχωρήσουμε μπροστά".
Υπάρχουν, βέβαια, κι αυτοί που το παίρνουν πιο χαλαρά το πράγμα, που το ρίχνουν στην πλάκα, που πουλάνε τρέλα για τα "παϊδάκια στη Βάρη" και τις "ρακές στην Κρήτη". Ίσως για να μην τρελαθούν από το... πολιτισμικό σοκ που θα περάσουν. Είναι ένας τρόπος κι αυτός. Καλά κουράγια!
Υ.Γ.: Η "χρυσή", πράγματι, χορηγία που εμφανίζεται έτοιμος να δώσει ο ΟΠΑΠ στην ΑΕΚ είναι σύμφωνη με το πραγματικό μέγεθός της. Αυτό που έχει "χτίσει" με ιδρώτα και αίμα στα 89 χρόνια της διαδρομής της. Το επιχείρημα της "παράταιρης και υπερβολικής χρηματοδότησης για ομάδα Γ' Εθνικής" δεν έχει βάση. Διότι το εκτόπισμα και η εμπορικότητα της ΑΕΚ δεν αλλοιώνονται από μία πρόσκαιρη πτώση. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύεται τόσο από το (υψηλότατο)τηλεοπτικό συμβόλαιο που εξασφάλισε από τη NOVA όσο και από τις άλλες δυνατές χορηγίες που έχει ήδη κλείσει (όπως αυτή με την Τράπεζα Πειραιώς). Επιπλέον, τα περισσότερα από 8.000 διαρκείας που έχει διαθέσει έως τώρα, επικυρώνουν τη διατήρηση της δυναμικής της. Ανεξαρτήτως κατηγορίας. Στο κάτω - κάτω, ο Μελισσανίδης πλήρωσε και έγινε αφεντικό στον ΟΠΑΠ για να μπορεί να κάνει και κουμάντο. Το επενδυτικό σχήμα που συνέστησε με τους ξένους συνεργάτες του "σκάει" 652 εκατ. ευρώ για το 33% του οργανισμού ώστε να έχει τη δυνατότητα να παίρνει (και τέτοιες) αποφάσεις.
* Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Live Sport.