Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

"Στα όπλα,πολίτες!

Μια σύντομη εκτίμηση για την κατάσταση του εχθρού και τη δικιά μας.
  Ο εχθρός απο τη φύση του(κυρίαρχος)είναι σε θέση άμυνας.Πολιτικός του στόχος είναι η συντήρηση της εξουσίας του. Εμείς πάλι, αναγκαστικά πρέπει να επιτεθούμε για να κατακτήσουμε την ελευθερία μας και να καταστρέψουμε την κυριαρχία του.Αυτό που μοιάζει άμυνα είναι επίθεση και το αντίστροφο.Σε όλα τα ζητήματα που κάθε φορά είναι στην ημερήσια διάταξη του κοινωνικού πολέμου(Σακκας,Σκουριές,ερτ,..) ο εχθρός αμύνεται και εμείς επιτιθόμαστε.Γιαυτό αυτός αντέχει και εμείς εξασθενούμε μετά απο κάθε προσπάθεια.Η επίθεση δεν μπορεί να διεξάγεται συνεχώς,η άμυνα μπορεί.Η επίθεση έχει συγκεκριμένο πολιτικό στόχο και διάρκεια.Η επίθεση δεν είναι αυτοσκοπός.Η άμυνα αντίθετα έχει ένα και μοναδικό πολιτικό στόχο,την άμυνα και απεριόριστο χρόνο.Η επίθεση
πρέπει αργά ή γρήγορα να καταλήξει σε ένα αποτέλεσμα.Το αποτέλεσμα της άμυνας είναι η συνέχιση της.Σε θέση άμυνας μπορεί να ζήσεις,σε κατάσταση επίθεσης όχι. Ο πολιτικός στόχος και ο χρόνος που χρειάζεται για την επίτευξη του είναι το αποφασιστικό σημείο που κρίνει την έκβαση μιας μάχης.Άν ο χρόνος που απαιτείται για την επίτευξη του πολιτικού στόχου υπερβαίνει ή στην πράξη αποδειχθεί οτι υπερβαίνει τις αντοχές σου,τότε η ήττα είναι σίγουρη.Στην ζήτημα του συντρόφου Σακκά,η στενή συνάφεια στόχου(αποφυλάκιση) και χρόνου(απεργία πείνας),που ορίστηκε κατά απόλυτο τρόπο απο τον ίδιο,έδωσε την νίκη.Η αλληλεγγύη ήρθε ως απειλή γενίκευσης της επίθεσης,γενίκευση την οποία ο εχθρός φοβάται όπως ο διάολος το λιβάνη.Μη γελιόμαστε,ο εχθρος αναγκάστηκε σε υποχώριση όχι απο το δίκαιο του πράγματος-το δίκαιο ήταν εκεί απο την αρχή-αλλά απο την δικιά μας επίθεση την οποία οριοθέτησε με την ίδια του την ζωή ο σύντροφος Κώστας Σακκάς.Πρόκειται για μιά νίκη  απο τις πολλές που πρέπει να κατακτήσουμε πρίν κερδίσουμε τον κοινωνικό πόλεμο που είναι σε εξέλιξη έτσι κι' αλλιώς .

 ΥΓ.Ο εχθρός,κράτος και κεφάλαιο,μπορεί ακόμα να αμύνεται εκ του ασφαλούς υποχωρώντας στην τεράστια ενδοχώρα της καθημερινότητας η οποία είναι στα χέρια του απο την εποχή του θεαματικού καπιταλισμού και μετά.Αυτή ,η καθημερινότητα,είναι το ύψωμα,η κατάληψη του οποίου θα μας δώσει την τελική νίκη.

Ο εχθρός μπορεί να αμύνεται.                                                                                              Εμείς δεν πρέπει να τον αφήσουμε να πάρει ανάσα.

"Στα όπλα,πολίτες!
Στον κοινωνικό πόλεμο,οι μάζες είναι το πεζικό και το ιππικό,δηλαδή,αυτοί απ'τους οποίους εξαρτάται πάντα η έκβαση της μάχης.Η θεωρία είναι το πυροβολικό,δηλαδη,αυτό που πάντα είναι λειψό (κανείς δεν μπορεί να είναι αρκετά χυδαίος με του χυδαίους).Μετά τη σύγχυση που ακολούθησε την μεγάλη μάχη του 1968,η επαφή με τον εχθρό αποκαταστάθηκε.Βρίσκεται ξανά κάτω απο τα πυρά των κανονιών μας.Δεν πρόκειται να του δώσουμε την άνεση να διακόψει αυτή την επαφή.Τώρα που η χοντρή Μπέρθα της θεωρίας ξαναβρήκε τη φωνή της,δεν πρέπει πια να σταματήσει να βροντάει.Δεν πρέπει να παραχωρήσουμε στον εχθρό καμμιά ανακωχή.Πρέπει να λογοκρίνουμε  την ανόητη φλυαρία του με τον θόρυβο των κανονιων μας.Πυροβολητές,στα κανόνια σας!

Εν όψει του εχθρού, 11 Ιούλη 2013, ώρα 5 το απόγευμα.

Oberdada, Hegelstϋrmfuhrer Voyer"
Από το ντοκουμέντο Έρευνα πάνω στη φύση και τις αιτίες της μιζέριας των ανθρώπων του Ζαν-Πιερ Βουαγιε.



http://imerisiadiataxi.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger