Η κρατική τρομοκρατία δεν δημοκρατείται...

κείμενο που κυκλοφόρησε στην πόλη της Αθήνας.

η κρατική τρομοκρατία δεν δημοκρατείται…

 

Tην ηθική των αφεντικών την αντιπάθησα όσο και την ηθική των δούλων. Μια τρίτη ηθική έβλεπα να διαμορφώνεται μέσα μου: δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται.

Μαξίμ Γκόρκι

 

Αφρίζει η ντόπια αστική τάξη,  αντιλαμβανόμενη με τρόμο ότι υπάρχουν νεολαίοι  που την αρνήθηκαν με πάθος και σήκωσαν τα όπλα ενάντια της, εναντίον της αθλιότητάς της και της «ηθικής» της, εναντίον των χρηματοκιβωτίων της και του κόσμου της. Οι μπάτσοι της, αυτοί οι «μεροκαματιάρηδες» βασανιστές κεφαλοκυνηγοί, τιμώντας τις παραδόσεις των μπουραντάδων, των ταγματασφαλιτών, των εσατζήδων προγόνων τους, βγάζουν πάνω στα φυλακισμένα σώματα των αιχμαλώτων τους όλο τους τον ρενβασισμό, όλο τους το σαδιστικό μίσος. Οι Μελίστες, οι Κορκονείς, οι Δελταίοι μπορούν να νιώθουν μέσα

στην τιποτένια ύπαρξή τους περήφανοι για τους συναδέλφους τους, αλλά δεν μπορούν να ξεχνούν ότι στην Ιστορία αυτού του τόπου υπήρξαν  βασανιστές και κρατικοί δολοφόνοι που κάποια στιγμή του τιποτένιου βίου τους συναντήθηκαν με τις συνέπειες των επιλογών τους. Οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους, αυτοί οι άξιοι συνεχιστές του μετεμφυλιακού κράτους των εθνικοφρόνων, αφού τώρα θεωρούν ότι δεν αρκεί πλέον να καλύπτουν τα εγκλήματα των μισθοφόρους τους ενάντια στους ντόπιους και μετανάστες απόκληρους και απόβλητους, ενάντια στους αντιφασίστες και τους αρνητές του καπιταλισμού, κάνουν ένα βήμα παραπάνω: το ανερυθρίαστο πέταγμα στα σκυλιά της μιντιακής αρένας των κακοποιημένων προσώπων εκείνων που τους πολεμάνε και τους φτύνουν κατάμουτρα, εκείνων που όπως ο αιχμάλωτος πολέμου Νίκος, ο κολλητός του Αλέξη, τους φωνάζουν περήφανα «Αναρχία, ρε κουφάλες»,  εκείνων που, όπως ο Γιάννης, τους υπενθυμίζουν έμπρακτα ότι δεν έχουν κανένα λόγο να κοιμούνται ήσυχοι.

Οι επαγγελματίες προπαγανδιστές της μιντιακής τρομοκρατίας έχουν κάνει στην κυριολεξία υπερωρίες τα τελευταία μερόνυχτα και έχουν επιδείξει με όλους τους τρόπους την ξετσίπωτη χαμέρπειά τους, έχουν βάλει πραγματικά τα δυνατά τους για να διασπείρουν το επαίσχυντο προειδοποιητικό μήνυμα της κρατικής βαρβαρότητας. Ίσως πλέον να μην είμαστε πολύ μακριά από την εποχή που οι εκτελέσεις των εχθρών του καθεστώτος θα μεταδίδονται live και έγχρωμα και οι υποτελείς, οι υπάκουοι υπήκοοι, οι αιώνιοι κυρ Παντελήδες, θα παρακολουθούν το σύγχρονο Κολοσσαίο για να ξεχνάνε την πείνα τους και τη δουλικότητά τους. Παρόλα αυτά, οι «κεντροαριστεροί» συγκυβερνήτες, οι θιασώτες των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και των «κοινοβουλευτικών αξιών» προσπαθούν να σώσουν τη διακορευμένη τιμή της «καλύτερης δημοκρατίας που είχαμε ποτέ» παριστάνοντας ότι πέφτουν από τα σύννεφα, ζητώντας «διερεύνηση σε βάθος», να «χυθεί άπλετο φως» και άλλα τέτοια ηχηρά και κοινότυπα και καμώνονται τους ανήξερους και τους αμέτοχους για την εγκαθίδρυση του ολοκληρωτισμού. Όποιος κάνει ακόμα ότι δεν καταλαβαίνει, έχει ήδη πάρει θέση…

Το κράτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης επελαύνει ισοπεδώνοντας, τρομοκρατώντας, φυλακίζοντας, βασανίζοντας, δολοφονώντας. Εδώ και αιώνες ο μόνος φραγμός ενάντια στη βαρβαρότητα της Εξουσίας είναι οι εξεγερμένες Συνείδησεις, η επαναστατημένη Αξιοπρέπεια, η Αντίσταση και ο Αγώνας με όλα τα μέσα ενάντια στο Κεφάλαιο, το Κράτος και τον άθλιο κόσμο τους.

 

Προλεταριακή Πρωτοβουλία.

Αθήνα, 5 Φλεβάρη 2012