«Η περίοδος της εικονικής ευφορίας για την κυβέρνηση έλαβε τέλος». Η
επισήμανση ανήκει στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, στο πλαίσιο της
δήλωσής του στην απεργιακή συγκέντρωση της Τετάρτης, και δεν είναι
τυχαία, καθώς αντανακλά, εκτός από την πραγματικότητα, και τις
προσδοκίες της Κουμουνδούρου για ευρείες κοινωνικές αντιδράσεις, στις
οποίες θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να επενδύσει στην προσπάθειά του να
προκαλέσει επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων.
Ποιες είναι αυτές οι εξελίξεις; Θυμίζουμε ότι εδώ και καιρό ο Αλέξης Τσίπρας έχει ζητήσει εκλογές, αίτημα το οποίο ανανέωσε πρόσφατα, αλλά και «κούρεμα» του δημόσιου χρέους, που έχει πλέον περιέλθει στην κατοχή του επίσημου τομέα, δηλαδή των κρατών της Ε.Ε. Κάτι με το οποίο συνδέονται οι υψηλοί τόνοι για το «λάθος» που υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΝΤ έχουν παραδεχτεί δημόσια σχετικά με τον πολλαπλασιαστή της ύφεσης στο ελληνικό «πρόγραμμα διάσωσης».
Στην ίδια δήλωση χθες επισήμανε για μια ακόμη φορά ότι το «λάθος» του ΔΝΤ πρέπει «να διορθωθεί τώρα, όχι μετά τις γερμανικές εκλογές, όπως βολεύει την κυρία Μέρκελ», διότι τότε «θα είναι ήδη πολύ αργά».
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης να παρουσιάσει δημοσιονομικά πλεονάσματα, να καλλιεργήσει προσδοκίες για «επενδύσεις», καθώς και κλίμα ισχυρής πολιτικής στήριξης από την Ευρώπη, όπως π.χ. με αφορμή την επίσκεψη του Φρανουσά Ολάντ – η οποία χαρακτηρίστηκε ως «επικοινωνιακού χαρακτήρα» από τον ΣΥΡΙΖΑ –, σταδιακά «ξεδοντιάζονται» από τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν τα νοικοκυριά, οι εργαζόμενοι, οι απλοί πολίτες.
Αναζωπύρωση
Παρά την αίσθηση υποχώρησης των κοινωνικών αντιδράσεων και την απουσία ενός σαφούς πλειοψηφικού ρεύματος, τουλάχιστον με βάση τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων του τελευταίου διαστήματος, το θέμα της αναζωπύρωσης των κοινωνικών αντιδράσεων είναι ανοιχτό στην αντίληψη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ (όσο τα βάρη και τα προβλήματα θα γίνονται αφόρητα), η οποία εμφατικά κι επανειλημμένως δηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει να προχωρήσει στην ανατροπή αυτής της πολιτικής χωρίς την κοινωνία στο πλευρό του.
Είναι χαρακτηριστικό και το σχετικό απόσπασμα της δήλωσης Τσίπρα: «Σήμερα δημιουργείται μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία άνεργων, εργαζόμενων, μισθωτών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, ικανή να οδηγήσει ξανά τη χώρα στην ανάκαμψη. Μια κοινωνική συμμαχία που διεκδικεί να σταματήσει τώρα η καταστροφή»...
Από την άλλη, στην Κουμουνδούρου αντιλαμβάνονται ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τη μάχη μόνο και μόνο διότι η εξαθλίωση θα γίνεται όλο και πιο αδιαμφισβήτητη. Αντιθέτως, εκτιμά ότι θα οξύνει ακόμη περισσότερο τη «στρατηγική της έντασης» σε συνδυασμό με την προσπάθεια να νομιμοποιηθεί ένα κλίμα καταστολής έναντι μεταναστών, εργαζομένων, κινημάτων (βλ. Σκουριές Χαλκιδικής) και συκοφάντησης των διαφορετικών απόψεων.
Σε αυτό το τελευταίο, σύμφωνα με την Κουμουνδούρου, «συνηγορούν» τόσο η παρουσία «ακραίων» ή «ακροδεξιών» αντιλήψεων προσώπων στο στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού όσο και οι ενδείξεις που εντοπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και σύμφωνα με τις οποίες προωθούνται τα νέα επιχειρηματικά και μιντιακά τζάκια τα οποία θα πλαισιώσουν τον Σαμαρά.
Ισχυρό μπλοκ
Με βάση τα παραπάνω η Κουμουνδούρου δείχνει έντονη κινητικότητα το τελευταίο διάστημα, με έκδηλη την προσπάθεια να αναχαιτιστούν εξελίξεις που θα παγιώνουν ένα επιπρόσθετο ισχυρό μπλοκ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και την κοινωνία. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται κινήσεις όπως:
Η στοχοποίηση του πρωθυπουργού, μέσω της υπογράμμισης του βίου και της πολιτείας στενών συνεργατών του (όπως π.χ. οι Παπασταύρου και Βιδάλης, που εμφανίζονται στη λίστα Λαγκάρντ, ή όπως ο Φαήλος Κρανιδιώτης, ο οποίος εμφανίζεται ως συνήγορος του επιχειρηματία Μελισσανίδη), οι οποίοι χαρακτηρίζονται είτε ως «ακραίοι νεοφιλελεύθεροι» είτε ως «διαπλεκόμενοι» είτε ως «ακροδεξιοί».
• Οι συχνές πλέον αναφορές στην καραμανλική καταγωγή της Ν.Δ., η οποία εξαίρεται ως «δημοκρατική», σε αντίθεση με το πρόσημο που προσδίδει στην παράταξη ο Σαμαράς, και που άρα «αξιοποιούν» το κλίμα που έχει δημιουργηθεί εσχάτως στο γαλάζιο στρατόπεδο, με αφορμή τις δηλώσεις Στουρνάρα.
• Οι – επίσης συχνές – αναφορές στο νέο μιντιακό τοπίο και τη νέα διαπλοκή, που κατά την Κουμουνδούρου βρίσκονται στα σκαριά, με πρωτοβουλία του ίδιου του πρωθυπουργού, καθώς και η δημόσια «εκδήλωση ενδιαφέροντος», μέσω της αρθρογραφίας της «Αυγής», για τη συχνότητα του 902, υπό το σκεπτικό ότι ανήκει και πρέπει να παραμείνει στην Αριστερά και όχι να δοθεί σε αδίστακτους επιχειρηματίες της διαπλοκής.
Από την άλλη, κλιμάκωση της επίθεσης θεωρούν τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκ μέρους του πρωθυπουργού και της Ν.Δ. την αγωγή του διευθυντή της εφημερίδας «Παραπολιτικά» κατά της «Αυγής» για σχετικό δημοσίευμα – με δικηγόρο το κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. (με το γνωστό παρελθόν) και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος Μάκη Βορίδη. Εξέλιξη για την οποία η Κουμουνδούρου σχολίασε πως «δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ως μια πράξη ευθείας πολιτικής στήριξης της Ν.Δ. και προσωπικά του Σαμαρά σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα» κάνοντας λόγο για τη «γέννηση μιας δεύτερης γενιάς διαπλοκής».
Το συμπέρασμα είναι ότι οι τόνοι κατά της διαπλοκής αναμένεται να διατηρηθούν σε υψηλά ντεσιμπέλ...
Ποιες είναι αυτές οι εξελίξεις; Θυμίζουμε ότι εδώ και καιρό ο Αλέξης Τσίπρας έχει ζητήσει εκλογές, αίτημα το οποίο ανανέωσε πρόσφατα, αλλά και «κούρεμα» του δημόσιου χρέους, που έχει πλέον περιέλθει στην κατοχή του επίσημου τομέα, δηλαδή των κρατών της Ε.Ε. Κάτι με το οποίο συνδέονται οι υψηλοί τόνοι για το «λάθος» που υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΝΤ έχουν παραδεχτεί δημόσια σχετικά με τον πολλαπλασιαστή της ύφεσης στο ελληνικό «πρόγραμμα διάσωσης».
Στην ίδια δήλωση χθες επισήμανε για μια ακόμη φορά ότι το «λάθος» του ΔΝΤ πρέπει «να διορθωθεί τώρα, όχι μετά τις γερμανικές εκλογές, όπως βολεύει την κυρία Μέρκελ», διότι τότε «θα είναι ήδη πολύ αργά».
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης να παρουσιάσει δημοσιονομικά πλεονάσματα, να καλλιεργήσει προσδοκίες για «επενδύσεις», καθώς και κλίμα ισχυρής πολιτικής στήριξης από την Ευρώπη, όπως π.χ. με αφορμή την επίσκεψη του Φρανουσά Ολάντ – η οποία χαρακτηρίστηκε ως «επικοινωνιακού χαρακτήρα» από τον ΣΥΡΙΖΑ –, σταδιακά «ξεδοντιάζονται» από τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν τα νοικοκυριά, οι εργαζόμενοι, οι απλοί πολίτες.
Αναζωπύρωση
Παρά την αίσθηση υποχώρησης των κοινωνικών αντιδράσεων και την απουσία ενός σαφούς πλειοψηφικού ρεύματος, τουλάχιστον με βάση τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων του τελευταίου διαστήματος, το θέμα της αναζωπύρωσης των κοινωνικών αντιδράσεων είναι ανοιχτό στην αντίληψη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ (όσο τα βάρη και τα προβλήματα θα γίνονται αφόρητα), η οποία εμφατικά κι επανειλημμένως δηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει να προχωρήσει στην ανατροπή αυτής της πολιτικής χωρίς την κοινωνία στο πλευρό του.
Είναι χαρακτηριστικό και το σχετικό απόσπασμα της δήλωσης Τσίπρα: «Σήμερα δημιουργείται μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία άνεργων, εργαζόμενων, μισθωτών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, ικανή να οδηγήσει ξανά τη χώρα στην ανάκαμψη. Μια κοινωνική συμμαχία που διεκδικεί να σταματήσει τώρα η καταστροφή»...
Από την άλλη, στην Κουμουνδούρου αντιλαμβάνονται ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τη μάχη μόνο και μόνο διότι η εξαθλίωση θα γίνεται όλο και πιο αδιαμφισβήτητη. Αντιθέτως, εκτιμά ότι θα οξύνει ακόμη περισσότερο τη «στρατηγική της έντασης» σε συνδυασμό με την προσπάθεια να νομιμοποιηθεί ένα κλίμα καταστολής έναντι μεταναστών, εργαζομένων, κινημάτων (βλ. Σκουριές Χαλκιδικής) και συκοφάντησης των διαφορετικών απόψεων.
Σε αυτό το τελευταίο, σύμφωνα με την Κουμουνδούρου, «συνηγορούν» τόσο η παρουσία «ακραίων» ή «ακροδεξιών» αντιλήψεων προσώπων στο στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού όσο και οι ενδείξεις που εντοπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και σύμφωνα με τις οποίες προωθούνται τα νέα επιχειρηματικά και μιντιακά τζάκια τα οποία θα πλαισιώσουν τον Σαμαρά.
Ισχυρό μπλοκ
Με βάση τα παραπάνω η Κουμουνδούρου δείχνει έντονη κινητικότητα το τελευταίο διάστημα, με έκδηλη την προσπάθεια να αναχαιτιστούν εξελίξεις που θα παγιώνουν ένα επιπρόσθετο ισχυρό μπλοκ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και την κοινωνία. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται κινήσεις όπως:
Η στοχοποίηση του πρωθυπουργού, μέσω της υπογράμμισης του βίου και της πολιτείας στενών συνεργατών του (όπως π.χ. οι Παπασταύρου και Βιδάλης, που εμφανίζονται στη λίστα Λαγκάρντ, ή όπως ο Φαήλος Κρανιδιώτης, ο οποίος εμφανίζεται ως συνήγορος του επιχειρηματία Μελισσανίδη), οι οποίοι χαρακτηρίζονται είτε ως «ακραίοι νεοφιλελεύθεροι» είτε ως «διαπλεκόμενοι» είτε ως «ακροδεξιοί».
• Οι συχνές πλέον αναφορές στην καραμανλική καταγωγή της Ν.Δ., η οποία εξαίρεται ως «δημοκρατική», σε αντίθεση με το πρόσημο που προσδίδει στην παράταξη ο Σαμαράς, και που άρα «αξιοποιούν» το κλίμα που έχει δημιουργηθεί εσχάτως στο γαλάζιο στρατόπεδο, με αφορμή τις δηλώσεις Στουρνάρα.
• Οι – επίσης συχνές – αναφορές στο νέο μιντιακό τοπίο και τη νέα διαπλοκή, που κατά την Κουμουνδούρου βρίσκονται στα σκαριά, με πρωτοβουλία του ίδιου του πρωθυπουργού, καθώς και η δημόσια «εκδήλωση ενδιαφέροντος», μέσω της αρθρογραφίας της «Αυγής», για τη συχνότητα του 902, υπό το σκεπτικό ότι ανήκει και πρέπει να παραμείνει στην Αριστερά και όχι να δοθεί σε αδίστακτους επιχειρηματίες της διαπλοκής.
Από την άλλη, κλιμάκωση της επίθεσης θεωρούν τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκ μέρους του πρωθυπουργού και της Ν.Δ. την αγωγή του διευθυντή της εφημερίδας «Παραπολιτικά» κατά της «Αυγής» για σχετικό δημοσίευμα – με δικηγόρο το κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. (με το γνωστό παρελθόν) και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος Μάκη Βορίδη. Εξέλιξη για την οποία η Κουμουνδούρου σχολίασε πως «δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ως μια πράξη ευθείας πολιτικής στήριξης της Ν.Δ. και προσωπικά του Σαμαρά σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα» κάνοντας λόγο για τη «γέννηση μιας δεύτερης γενιάς διαπλοκής».
Το συμπέρασμα είναι ότι οι τόνοι κατά της διαπλοκής αναμένεται να διατηρηθούν σε υψηλά ντεσιμπέλ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου