Οι αντικρουόμενες θεωρίες για υγιεινή διατροφή καθώς και η τεράστια
εμπορευματοποίηση της διαιτολογίας και της διατροφής προκαλούν σύγχυση
και αμηχανία. Τι είναι, τελικά, ωφέλιμο και τι βλαβερό;
Τα τελευταία χρόνια έχουμε πια όλοι συνειδητοποιήσει ότι η υπερβολική κατανάλωση κόκκινου κρέατος βλάπτει. Η αντικατάστασή του, όμως, με ψάρια ή πουλερικά δεν αποτελεί την καρδιά της υγιεινής διατροφής, δεδομένου ότι εξακολουθούμε να παραμελούμε τα φρούτα και τα λαχανικά, για τα οποία η επιστημονική κοινότητα έχει πλέον πειστεί ότι προστατεύουν από τον καρκίνο και από καρδιακές παθήσεις.
Σύμφωνα με τη θεωρία, οι ελεύθερες ρίζες -στοιχεία οξυγόνου που δημιουργούνται κατά τον φυσιολογικό μεταβολισμό- μπορούν να καταστρέψουν τα κύτταρα, ανοίγοντας τον δρόμο και στην αρτηριοσκλήρωση και στον καρκίνο. Η καλύτερη άμυνα του οργανισμού είναι τα αντιοξειδωτικά θρεπτικά συστατικά που υπάρχουν στα λαχανικά, τα φρούτα και τα όσπρια (το σελήνιο, η βιταμίνη C και E, καθώς και η βήτα καροτίνη που μετατρέπεται σε βιταμίνη Α μέσα στον οργανισμό). Τα αντιοξειδωτικά εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες και προστατεύουν τον οργανισμό έναντι των ασθενειών, δικαιώνοντας κατ’ αρχάς τις γιαγιάδες μας, τις μανάδες μας και τα τελευταία 20 χρόνια την επίσημη επιστήμη της Διατροφής και Διαιτολογίας.
Τελικά, είμαστε ό,τι τρώμε, είτε το πιστεύουμε είτε όχι. Οι υπέρβαροι άνθρωποι κατηγορούν τους αδένες, τα γονίδιά τους, τις ορμόνες, τον αργό μεταβολισμό για τα περιττά τους κιλά. Η απλή αλήθεια, όμως, είναι ότι τρώνε πάρα πολύ. Τι τους ωθεί στην πολυφαγία, στο διαρκές τσιμπολόγημα, στις εξάρσεις διατροφής; Η απάντηση είναι: η ανάγκη τους να αισθανθούν καλύτερα, να καταπολεμήσουν τον όποιο βαθύ εσωτερικό πόνο. Τα υπερφαγικά επεισόδια γίνονται ακριβώς για τον ίδιο λόγο για τον οποίο οι αλκοολικοί πίνουν και οι τζογαδόροι στοιχηματίζουν.
Οι περισσότεροι υπέρβαροι θα πουν στον διατροφολόγο τους ότι δεν τρώνε σχεδόν τίποτα και είναι πεπεισμένοι για αυτό. Η αλήθεια είναι ότι τρώνε πολύ, μπορεί όχι δημοσία, αλλά κρυφά, ακόμη και χωρίς να το καταλαβαίνουν. Αν αθροίσουμε τις θερμίδες των καταναλισκόμενων ποσοτήτων τροφής μιας ημέρας, θα συναντήσουμε τεράστιους αριθμούς και οι περισσότεροι δεν το υποπτεύονται καν.
Από την άλλη, υγιεινή διατροφή ή δίαιτα για απώλεια βάρους δεν σημαίνει ότι το γεύμα θα πρέπει να αποτελείται από στήθος κοτόπουλου, δύο κουταλιές ρύζι και τρία φύλλα μαρούλι. Αυτό που χρειάζεται δεν είναι μια εντελώς νέα διατροφή αλλά ένας εντελώς νέος τρόπος σκέψης απέναντι στο φαγητό. Φρούτα, λαχανικά, δημητριακά και όσπρια συνιστούν πάντα σωστές επιλογές.
Το ιδανικό πιάτο είναι εκείνο στο κέντρο του οποίου βρίσκεται το ρύζι ή το ζυμαρικό ή τα φασόλια και όπου το κρέας παίρνει τη θέση της γαρνιτούρας, είναι απλώς το καρύκευμα. Το ιδανικό γεύμα είναι εκείνο που ξεκινάμε με τουλάχιστον δέκα μπουκιές λαχανικών (σαλάτα χωρίς την παγίδα του «ντρέσινγκ») και μετά εναλλάσσονται μια μπουκιά φαγητό-μια μπουκιά σαλάτα. Στη χειρότερη περίπτωση, τα γεύματα πρέπει να αποτελούνται από άπαχα κρέατα ή ψάρια.
Ένα διαιτολόγιο πρέπει να απαρτίζεται από φτωχά σε λιπαρές ουσίες τρόφιμα και να είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, που προστατεύουν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, και επίσης φτωχό σε χοληστερίνη. Έτσι, θα προσφέρει στον οργανισμό αρκετό ασβέστιο. Ένα ποτήρι γάλα και 150 γραμμάρια ψάρι με λίγο αρακά καλύπτουν τις πρωτεϊνικές ανάγκες του οργανισμού για μία ημέρα. Επιστημονικές έρευνες απέδειξαν ότι όσο περισσότερες πρωτεΐνες περιέχει το διαιτολόγιο, τόσο περισσότερο ασβέστιο αποβάλλεται από τον οργανισμό με τα ούρα. Αυτό εξηγεί γιατί χώρες με μεγάλη κατανάλωση πρωτεϊνών (Η.Π.Α.) έχουν επίσης και μεγάλα ποσοστά οστεοπόρωσης.
Τελικά, θα πρέπει να ξεχάσουμε για πάντα τις τηγανητές πατάτες, τα παγωτά και τα γλυκά; Η απάντηση είναι αναμενόμενη: αν το διαιτολόγιο είναι φτωχό σε λιπαρές ουσίες, μια μερίδα πατάτες τηγανητές ή ένα παγωτό, πού και πού, δεν βλάπτουν. Οδηγός είναι πάντα η κοινή λογική.
Το άρθρο υπογράφει ο Β. Παπουτσόπουλος
Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
Tech Edu Institute - ATEI Θεσσαλονίκης
επιστημονικος συνεργάτης του
Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών
www.andrologia.gr
Τα τελευταία χρόνια έχουμε πια όλοι συνειδητοποιήσει ότι η υπερβολική κατανάλωση κόκκινου κρέατος βλάπτει. Η αντικατάστασή του, όμως, με ψάρια ή πουλερικά δεν αποτελεί την καρδιά της υγιεινής διατροφής, δεδομένου ότι εξακολουθούμε να παραμελούμε τα φρούτα και τα λαχανικά, για τα οποία η επιστημονική κοινότητα έχει πλέον πειστεί ότι προστατεύουν από τον καρκίνο και από καρδιακές παθήσεις.
Σύμφωνα με τη θεωρία, οι ελεύθερες ρίζες -στοιχεία οξυγόνου που δημιουργούνται κατά τον φυσιολογικό μεταβολισμό- μπορούν να καταστρέψουν τα κύτταρα, ανοίγοντας τον δρόμο και στην αρτηριοσκλήρωση και στον καρκίνο. Η καλύτερη άμυνα του οργανισμού είναι τα αντιοξειδωτικά θρεπτικά συστατικά που υπάρχουν στα λαχανικά, τα φρούτα και τα όσπρια (το σελήνιο, η βιταμίνη C και E, καθώς και η βήτα καροτίνη που μετατρέπεται σε βιταμίνη Α μέσα στον οργανισμό). Τα αντιοξειδωτικά εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες και προστατεύουν τον οργανισμό έναντι των ασθενειών, δικαιώνοντας κατ’ αρχάς τις γιαγιάδες μας, τις μανάδες μας και τα τελευταία 20 χρόνια την επίσημη επιστήμη της Διατροφής και Διαιτολογίας.
Τελικά, είμαστε ό,τι τρώμε, είτε το πιστεύουμε είτε όχι. Οι υπέρβαροι άνθρωποι κατηγορούν τους αδένες, τα γονίδιά τους, τις ορμόνες, τον αργό μεταβολισμό για τα περιττά τους κιλά. Η απλή αλήθεια, όμως, είναι ότι τρώνε πάρα πολύ. Τι τους ωθεί στην πολυφαγία, στο διαρκές τσιμπολόγημα, στις εξάρσεις διατροφής; Η απάντηση είναι: η ανάγκη τους να αισθανθούν καλύτερα, να καταπολεμήσουν τον όποιο βαθύ εσωτερικό πόνο. Τα υπερφαγικά επεισόδια γίνονται ακριβώς για τον ίδιο λόγο για τον οποίο οι αλκοολικοί πίνουν και οι τζογαδόροι στοιχηματίζουν.
Οι περισσότεροι υπέρβαροι θα πουν στον διατροφολόγο τους ότι δεν τρώνε σχεδόν τίποτα και είναι πεπεισμένοι για αυτό. Η αλήθεια είναι ότι τρώνε πολύ, μπορεί όχι δημοσία, αλλά κρυφά, ακόμη και χωρίς να το καταλαβαίνουν. Αν αθροίσουμε τις θερμίδες των καταναλισκόμενων ποσοτήτων τροφής μιας ημέρας, θα συναντήσουμε τεράστιους αριθμούς και οι περισσότεροι δεν το υποπτεύονται καν.
Από την άλλη, υγιεινή διατροφή ή δίαιτα για απώλεια βάρους δεν σημαίνει ότι το γεύμα θα πρέπει να αποτελείται από στήθος κοτόπουλου, δύο κουταλιές ρύζι και τρία φύλλα μαρούλι. Αυτό που χρειάζεται δεν είναι μια εντελώς νέα διατροφή αλλά ένας εντελώς νέος τρόπος σκέψης απέναντι στο φαγητό. Φρούτα, λαχανικά, δημητριακά και όσπρια συνιστούν πάντα σωστές επιλογές.
Το ιδανικό πιάτο είναι εκείνο στο κέντρο του οποίου βρίσκεται το ρύζι ή το ζυμαρικό ή τα φασόλια και όπου το κρέας παίρνει τη θέση της γαρνιτούρας, είναι απλώς το καρύκευμα. Το ιδανικό γεύμα είναι εκείνο που ξεκινάμε με τουλάχιστον δέκα μπουκιές λαχανικών (σαλάτα χωρίς την παγίδα του «ντρέσινγκ») και μετά εναλλάσσονται μια μπουκιά φαγητό-μια μπουκιά σαλάτα. Στη χειρότερη περίπτωση, τα γεύματα πρέπει να αποτελούνται από άπαχα κρέατα ή ψάρια.
Ένα διαιτολόγιο πρέπει να απαρτίζεται από φτωχά σε λιπαρές ουσίες τρόφιμα και να είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, που προστατεύουν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, και επίσης φτωχό σε χοληστερίνη. Έτσι, θα προσφέρει στον οργανισμό αρκετό ασβέστιο. Ένα ποτήρι γάλα και 150 γραμμάρια ψάρι με λίγο αρακά καλύπτουν τις πρωτεϊνικές ανάγκες του οργανισμού για μία ημέρα. Επιστημονικές έρευνες απέδειξαν ότι όσο περισσότερες πρωτεΐνες περιέχει το διαιτολόγιο, τόσο περισσότερο ασβέστιο αποβάλλεται από τον οργανισμό με τα ούρα. Αυτό εξηγεί γιατί χώρες με μεγάλη κατανάλωση πρωτεϊνών (Η.Π.Α.) έχουν επίσης και μεγάλα ποσοστά οστεοπόρωσης.
Τελικά, θα πρέπει να ξεχάσουμε για πάντα τις τηγανητές πατάτες, τα παγωτά και τα γλυκά; Η απάντηση είναι αναμενόμενη: αν το διαιτολόγιο είναι φτωχό σε λιπαρές ουσίες, μια μερίδα πατάτες τηγανητές ή ένα παγωτό, πού και πού, δεν βλάπτουν. Οδηγός είναι πάντα η κοινή λογική.
Το άρθρο υπογράφει ο Β. Παπουτσόπουλος Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
Tech Edu Institute - ATEI Θεσσαλονίκης
επιστημονικος συνεργάτης του
Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών
www.andrologia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου