Εγέρθη…τω ρε! Τώρα δεν μιλάει κανείς…

 Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης

Κάπως έτσι η χρυσή οργή μετατράπηκε σε χρυσή αυγή…

Λίγο οι αντικειμενικές συνθήκες της εξαθλίωσης και της ανέχειας, λίγο το ξεθύμασμα της μούτζας και της βρισιάς, λίγο η έλλειψη ξεκάθαρης αριστερής διεξόδου, λίγο η παραπλανητική συνθηματολογία των χρυσαυγιτών ενάντια στους τραπεζίτες, ενάντια στο ξένο κεφάλαιο, λίγο οι κοινωνικές παρενέργειες από την παρουσία των μεταναστών, λίγο η ανεργία, λίγο η άγνοια για τα πραγματικά αίτια της ανεργίας, λίγο η αναφορά σε προδότες και προσκυνημένους από αυτούς που οι ιδεολογικοί τους πρόγονοι ήταν οι πλέον προσκυνημένοι στους κατακτητές του Χίτλερ, λίγο που πολλοί δεν γνωρίζουν και άλλοι τόσοι έχουν ξεχάσει τις θηριωδίες των ιδεολογικών προγόνων της χρυσής αυγής έκαναν, έστω και προσωρινά, τους νοσταλγούς του Ναζισμού να χαίρονται με θράσος.

Θράσος που τους οδήγησε στο να εισέλθουν σε εκλογικό τμήμα της Πετρούπολης φωνάζοντας συνθήματα και απειλώντας για το τι θα ακολουθήσει τη μοναδική φωνή, και μάλιστα γυναικεία, που τους αντιστάθηκε λεκτικά χαρακτηρίζοντάς τους ως φασίστες, κάτι το οποίο αποτελεί ούτως ή άλλως τίτλος τιμής για εκείνους.

Θράσος από εκείνους αλλά και ανοχή από τους υπόλοιπους προοδευτικούς και δημοκράτες οι οποίοι το μόνο που βρήκαν να πουν για να δικαιολογήσουν την απραξία τους ήταν πως κακώς η παραπάνω γυναίκα ασχολήθηκε μαζί τους, σχολιάζοντας χαρακτηριστικά: «Τι ήθελε τώρα να δείξει και αυτή μ’ αυτό που έκανε;»

Αναμενόμενο το περιστατικό με τους δημοσιογράφους και τον γεμάτο σεβασμό προς τον αρχηγό και τους συνανθρώπους του, νεαρό ο οποίος μουγκρίζοντας «εγέρθητω!» ζήτησε με σεβασμό, σεβασμό από τους δημοσιογράφους. Προφανώς, ο νεαρός δηλώνει λάτρης του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και των αρχαίων ελληνικών επίσης!

Ίσως ο παραπάνω νεαρός με το ξυρισμένο κεφάλι, να συμφωνεί και με τα παρακάτω αποσπάσματα της ιδεολογίας του αρχηγού του αν και ο ίδιος ο αρχηγός δεν αρνείται την προφύλαξη που του παρέχουν οι σωματοφύλακές του, είναι αμφίβολο όμως αν συμφωνούν και όλοι όσοι ψήφισαν χρυσή αυγή στις εκλογές που πέρασαν.

 

Το Λαϊκό κράτος του Εθνικισμού αποδίδει την κοινωνική ισότητα των ευκαιριών που είναι στηριγμένη στην αξιοκρατία και δεν παραγνωρίζει τον νόμο της ποικιλότητας και της διαφοράς στη Φύση. Σεβόμενοι την πνευματική, εθνική και φυλετική ανισότητα των ανθρώπων μπορούμε να οικοδομήσουμε κοινωνία δικαίου και ισονομίας. Αυτή η ισονομία είναι η απόδειξη της ηθικής υπέρβασης του Εθνικισμού και δείχνει πως από τη μια δεν συμβαίνει νομική διαφοροποίηση για να προφυλάξει θεσμικά τις φυσικά υπάρχουσες ανισότητες. Επειδή αυτές αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της Φύσης και της Ζωής. Αντίθετα το Λαϊκό – Εθνικό κράτος δικαίου δίνει τα ίδια περιθώρια ανάδειξης και επισφράγισης του διαφορετικού στοιχείου της κάθε ύπαρξης…

 ...Η Πολιτεία όπου ο Λαός είναι η μόνη πραγματικότητα που δεν χρειάζεται εξουσία αλλά ηγεσία. Ο Λαός είναι ο πραγματικός άρχοντας, ηγεμονεύει τον εαυτό του μέσα απ’ τον Ηγέτη του…

 

Φυλετικές ανισότητες, καμία βοήθεια σε φυσικώς αδύνατους ανθρώπους και βέβαια ο κυρίαρχος Λαός δεν χρειάζεται να έχει εξουσία παρά μόνο Ηγέτη και ηγεσία. Πρόβατα άβουλα, κοπάδια από βόδια που απλώς θα υπακούουν στον Τσοπάνη και το Βουκόλο και θα αισθάνονται έτσι Άρχοντες.

Ενάντια δήθεν στους τραπεζίτες και το μεγάλο κεφάλαιο αλλά υπέρμαχοι της ατομικής ιδιοκτησίας , της Ευρώπης των Εθνών, και του εγκλεισμού των παράνομων λαθρομεταναστών σε ειδικούς χώρους όπου θα παράγουν έργο υπέρ του δημοσίου, σπάζοντας προφανώς πέτρες γιατί τόλμησαν να είναι μετανάστες. Και όλα τα παραπάνω δρώντας πάντα με σεβασμό απέναντι στις χριστιανικές και αρχαιοελληνικές παραδόσεις. Μέγας είσαι Θεοδόσιε και θαυμαστά τα έργα σου!

Πιστεύω πως το «εγέρθητω!» και ότι ακολούθησε είναι ικανό να αφυπνήσει συνειδήσεις, να ξυπνήσει μνήμες, να ενεργοποιήσει αντανακλαστικά και να κλείσει, τουλάχιστον, αυτή την μικρή προσωρινή παρένθεση που άνοιξε.

Ποιος δεν θέλει να τιμωρήσει πραγματικά αυτούς που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση; Δεν χρειαζόμαστε καμία χρυσή αυγή για να το κάνει για εμάς. Μπορούμε και μόνοι μας χωρίς να εκχωρήσουμε σε κανέναν Ηγέτη την εξουσία να διαχειρίζεται τα θέλω και τα πιστεύω μας ενεργώντας στο όνομά μας. Η εκχώρηση της εξουσίας και της θέλησης των ανθρώπων σε Ηγέτες, όποτε έγινε, οδήγησε σε ολοκαυτώματα.

Καλάβρυτα, Δίστομο, Κομμένο, Κάντανος, Βιάνος, Χορτιάτης, Πύργοι και πάει λέγοντας.

Ποτέ ξανά ολοκαυτώματα, ποτέ ξανά στήριξη σε όσους ονειρεύονται ολοκαυτώματα! Ναι, να τιμωρήσουμε αυτούς που μας εξαθλίωσαν χωρίς να γίνουμε άβουλοι υποστηρικτές διαφόρων Ηγετών και Ηγετίσκων αλλά διατηρώντας την ανθρώπινη αξιοπρέπειά μας και κυρίως το δικαίωμά μας να συνεχίσουμε να ζούμε και να ονειρευόμαστε. Αλλιώς δεν τιμωρούμε τους υπαίτιους αλλά τους επιβραβεύουμε!

 

 «Χρωστάμε σε όλους όσους ήρθαν, πέρασαν
θα έρθουν, θα περάσουν
κριτές θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί.»

(Κωστής Παλαμάς)