Ο δημοσιογράφος Λόρεν Φέλαν ήταν φανατικός καπνιστής. Είχε λοιπόν εκτός από το επαγγελματικό ενδιαφέρον, και προσωπικό κίνητρο να ασχοληθεί με ένα εγχειρίδο αυτοβοήθειας που έχει πουλήσει πάνω από 1.000.000 αντίτυπα. Και να καταγράψει την προσωπική του εμπειρία για τη βρετανική εφημερίδα «Independent».
«Άνθρωποι σαν εμένα – μορφωμένοι, σκεπτικιστές, ακατάδεκτοι – πιστεύουν ότι τα εγχειρίδια αυτοβοήθειας χωλαίνουν και πως όσοι τα διαβάζουν είναι ηττοπαθείς.
Αν όμως με ρωτήσετε ποιο είναι το βιβλίο που συνιστώ πιο πολύ στους άλλους ή ποιο είναι αυτό που με έχει επηρεάσει περισσότερο, θα σας πω ότι είναι το ταπεινό εγχειρίδιο «The Only Way to Stop Smoking Permanently» του μακαρίτη Αλεν Καρ – μια εκτενής επανέκδοση του μπεστ σέλερ που εξέδωσε το 1985 με τίτλο «The Easy Way to Stop Smoking» και το οποίο πούλησε 11 εκατομμύρια αντίτυπα».
Ο Φέλαν παραδέχεται ότι ανακάλυψε στις σελίδες του βιβλίου μία αλήθεια που τον σοκάρισε. Ότι δηλαδή δεν απολάμβανε το κάπνισμα ούτε ήταν εξαρτημένος από αυτό στον βαθμό που πίστευε. «Απλώς» παραδέχεται «είχα πείσει τον εαυτό μου ότι ήμουν και τα δύο, για να κατευνάσω τη νοητική πάλη της λογικής μου, που έλεγε ότι το τσιγάρο σκοτώνει και κοστίζει πολύ, με τα πρωτόγονα τμήματα του εγκεφάλου μου που αδιαφορούσαν παγερά γι' αυτό και απλώς ήθελαν κι άλλο τσιγάρο».
Μέχρι να τελειώσει ο δημοσιογράφος την ανάγνωση του βιβλίου έβλεπε τη νικοτίνη σαν ένα κακόβουλο μάγο του Οζ, που χειρίζονταν μανιωδώς τα κουμπιά του νευρικού του συστήματός. «Ο Αλεν Καρ ήταν ο Τοτός που ανοίγει την κουρτίνα για να αποκαλύψει την αλήθεια – ή το μικρό αγόρι που πρώτο παρατήρησε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Η όλη εμπειρία ήταν πολύ αποκαλυπτική για εμένα, όπως ακριβώς υπήρξε για τον ίδιο τον Καρ, ο οποίος απηλλάγη με τον ίδιο τρόπο το 1983 από τα πέντε πακέτα τσιγάρα που κάπνιζε την ημέρα».
«Πολλοί άνθρωποι που χρησιμοποιούν την μέθοδο του Καρ νιώθουν μια αληθινή σύνδεση μαζί του», λέει ο Τζον Ντάισι, ένας από τους διευθυντές της εταιρείας Easyway που είχε ιδρύσει ο Καρ για να προωθήσει την θεωρία του. «Είχαμε προτείνει σε έναν αναγνώστη να τον γνωρίσει, αλλά εκείνος αρνήθηκε λέγοντας ότι δεν μπορεί να το κάνει, διότι έχει δει την ψυχή του», προσθέτει ο εκτελεστικός διευθυντής Ρόμπιν Χέιλεϊ.
Ο Καρ ήταν οξύνους όσον αφορά την ψυχολογία του καπνιστή και το κύριο συστατικό της θεραπείας του είναι η αφύπνισή του, ώστε μόνος του να αποφασίσει ότι δεν θέλει άλλο το τσιγάρο. Ταυτοχρόνως, όμως, του άρεσε να είναι αμφιλεγόμενος, γι' αυτό και λίγο πριν από το θάνατό του, στα τέλη της δεκαετίας του '90, είχε εκδώσει βιβλίο με τίτλο «The Nicotine Conspiracy» (Η συνωμοσία της νικοτίνης) στο οποίο υποστήριζε ότι κυβερνήσεις και φαρμακευτικές εταιρείες συνωμότησαν για να κυκλοφορήσουν στα νοσοκομεία αναποτελεσματικές θεραπείες υποκατάστασης νικοτίνης αντί για τη δική του μέθοδο.
«Ο Καρ πίστευε πως δεν αρέσει στον κόσμο να του λένε τι να κάνει, ούτε του αρέσει να του λένε πως κάνει λάθος. Γι' αυτό λ.χ. πολλοί καπνιστές αρνούνται πεισματικά να σβήσουν τα τσιγάρα τους όταν διοργανώνονται μέρες κατά του καπνίσματος», λέει ο κ. Χέιλεϊ.
«Προσπαθήσαμε πολλές φορές να χαρίσουμε τη μέθοδό μας στο υπουργείο Υγείας (σ.σ.: της Βρετανίας) και σε διαδοχικούς υπουργούς, αλλά όλοι αρνήθηκαν. Επιπλέον κανείς δεν μας έδινε επιχορήγηση για να εξαπλωθεί η ιδέα του βιβλίου, οπότε κατ' ανάγκην και όχι από επιλογή γίναμε εμπορικός οργανισμός», εξηγεί ο κ. Ντάισι, ο οποίος επέβλεψε την διανομή της μεθόδου Easyway μέσω κόμικς, webcast και Nintendo DS, καθώς και μέσω της Groupon και της Tesco Clubcard. «Δίχως να κάνουμε διαφήμιση, η μέθοδος έχει φτάσει σε 45 χώρες. Διαδόθηκε από στόμα με στόμα επειδή είναι αποτελεσματική».
Ωστόσο, ο δρ Ρόμπερτ Γουέστ, καθηγητής Ψυχολογίας της Υγείας στο University College του Λονδίνου, λέει πως η δυσκολία του οργανισμού Αλεν Καρ είναι ακριβώς το ότι είναι ιδιωτικός. «Οι ισχυρισμοί που κάνει πρέπει να βασίζονται σε ισχυρά στοιχεία, ειδάλλως κανένας επίσημος φορέας δεν θα τον πιστέψει», λέει. «Δυστυχώς κατά το παρελθόν παρουσίασε ανόητα στοιχεία αποτελεσματικότητας, λ.χ. το μικρό ποσοστό των αναγνωστών που ζητούσαν τα χρήματά τους πίσω». Ο οργανισμός Easyway έχει έκτοτε δημοσιεύσει σε ιατρικές επιθεωρήσεις πιο αξιόπιστα στοιχεία – δύο κλινικές μελέτες, που έδειξαν ότι η μέθοδος έχει ποσοστό επιτυχίας 50% στους 12 μήνες. Το ποσοστό αυτό είναι διπλάσιο έως τριπλάσιο σχεδόν από εκείνο που αναφέρουν οι περισσότερες υπηρεσίες διακοπής του καπνίσματος στη Βρετανία.
Αυτό που χρειάζεται, όμως, ώστε να λάβει το πράσινο φως για διάθεση στα νοσοκομεία από την αρμόδια βρετανική Αρχή, το NICE, είναι μία ανεξάρτητη συγκριτική μελέτη των ποσοστών επιτυχίας κάθε μεθόδου, λέει ο δρ Γουέστ. «Εάν δεν γίνει αυτή η μελέτη, η μέθοδος του Καρ θα μένει απέξω και θα κοιτάει μέσα», εξηγεί παραστατικά. «Ενέχει επίσης τον κίνδυνο, όπως συμβαίνει με κάθε προς διερεύνηση μέθοδο, να καταλήξουν στο συμπέρασμα πως τελικά δεν είναι αποτελεσματική. Σε κάθε περίπτωση είναι μια ξεκάθαρα θεωρητική μέθοδος η οποία μοιάζει να έχει λογική και εφόσον ο οργανισμός Easyway πιστεύει σε αυτήν, εκτιμώ ότι πρέπει να προχωρήσει στη μελέτη».
Στο μεσοδιάστημα, η μέθοδος εξακολουθεί να εξαπλώνεται στόμα με στόμα. Κι αν είστε καπνιστής, μήπως να σας συστήσω το αγαπημένο μου βιβλίο.
Εκατομμύρια άνθρωποι ισχυρίζονται ότι το βιβλίο του Αλεν Καρ «The Easy Way» υποδεικνύει την πιο αποτελεσματική μέθοδο διακοπής του καπνίσματος. Αν αυτό ισχύει, τότε γιατί δεν το έχουν αγκαλιάσει τα Εθνικά Συστήματα Υγείας;
TA NEA (Ρούλα Τσουλέα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου