Χαλυβουργία
Εργατικά ‘ατυχημάτων’ στο Βόλο
6 μήνες απεργία στον Ασπρόπυργο!
Στο τελευταίο τεύχος της Νέας Προοπτικής, στο ρεπορτάζ για την απεργία της Ελληνικής Χαλυβουργίας, επισημαίναμε στους εργάτες του εργοστασίου στη Μαγνησία, να σπάσουν την υποταγή στον Μάνεση «πριν θρηνήσουν και οι ίδιοι ανθρώπινα θύματα ανάμεσα στους συναδέλφους τους». Το παραπάνω γράφτηκε με αφορμή τον τραυματισμό του εργάτη Βασίλη Ζόλια στο εργοστάσιο του Βελεστίνου, όταν η οροφή του κτιρίου τινάχτηκε κυριολεκτικά στον αέρα. Και «πριν αλέκτωρ λαλήσει», ένα επιπλέον περιστατικό «ατυχήματος» έρχεται να ενισχύσει τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις: άλλος ένας εργάτης στο Βελεστίνο, ο Νίκος Σαρακατσάνος, τραυματίστηκε στο πρόσωπο την ώρα που εκτελούσε εργασίες καθαρισμού σε χώρο επισκευής κάδων του εργοστασίου.
Τα παραπάνω περιστατικά, δεν είναι συμπτώσεις, «ανθρώπινα λάθη», ή η «κακιά στιγμή», όπως επανειλημμένα έχουν προσπαθήσει να μας πείσουν σύσσωμοι όσοι νοιάζονται περισσότερο για τα κέρδη των αφεντικών απ’ όσο για τις ζωές των εργατών. Δηλαδή, οι ξεπουλημένοι εργοδοτικοί συνδικαλιστές, τα ΜΜΕ, και τα υποτιθέμενα «υπεύθυνα» ελεγκτικά όργανα του κράτους.
Τα εργατικά ατυχήματα οφείλονται στην πολιτική Μάνεση που προσπαθεί να μειώσει τη χασούρα από τις παραγγελίες που εδώ και 180 μέρες δεν εκτελούνται στον Ασπρόπυργο, την ίδια στιγμή που προσπαθεί με κάθε μέσο να πιέσει απεργοσπαστικά τους ηρωικούς Χαλυβουργούς του Ασπροπύργου να κάνουν πίσω στον αγώνα τους. Γι’ αυτό έχει εκτοξεύσει στα ουράνια τους ρυθμούς της δουλειάς στο Βελεστίνο, αναγκάζοντας τους εργάτες να δουλεύουν ως και 12 ώρες την ημέρα, επιβάλλοντας εντατικοποίηση της παραγωγής χωρίς προηγούμενο. Η αναπόφευκτη ανθρώπινη εξάντληση είναι το επιστέγασμα σε μια σειρά παράγοντες, όπως οι κακοσυντηρημένες εγκαταστάσεις και η παντελής έλλειψη μέτρων ασφαλείας και υγιεινής, που όλα μαζί διαμορφώνουν τις πιο ευνοϊκές συνθήκες για «ατυχήματα» τέτοιου είδους.
Οι απεργοσπαστικές λογικές του Μάνεση που οδηγούν στην εντατικοποίηση, μέχρι τώρα δεν έχουν καταφέρει να πιάσουν τόπο. Ούτε καν στο επίπεδο της συγκάλυψης των εγκλημάτων, αφού έχουν εγκαίρως καταγγελθεί τα δυο περιστατικά, κατά κύριο λόγο από το Συνδικάτο Μετάλλου Μήτσος Παπαρήγας. Δεν έχουν καταφέρει ούτε το ηθικό των απεργών να κάμψουν. Ταυτόχρονα, τα δύο αυτά απανωτά περιστατικά αποδεικνύουν γι’ άλλη μια φορά, πως ο δρόμος του αγώνα και της απεργίας διαρκείας, που επέλεξαν οι Χαλυβουργοί του Ασπροπύργου είναι ο ενδεδειγμένος για την εργατική τάξη, σε μια περίοδο που δεν υπάρχουν περιθώρια για υπαναχωρήσεις και συμβιβασμούς, ενώ ο δρόμος της υποταγής που ακολούθησε το σωματείο του Βόλου, οδηγεί σε αδιέξοδα και τραγωδίες. Καμπανάκια αφύπνισης πρέπει να χτυπήσουν στα αυτιά των εργατών του Βελεστίνου, να ξεπετάξουν την εργοδοτική συνδικαλιστική ηγεσία του σωματείου, να βάλουν φρένο στην ασυδοσία του Μάνεση δίνοντας χέρι βοήθειας στους συναδέλφους τους του Ασπροπύργου, που παραμένουν ούτως ή άλλως στις επάλξεις του αγώνα εδώ και 6 μήνες.
Γι’ αυτό και συνεχίζουν να προγραμματίζουν τη δράση τους που δεν έχει διακοπεί ούτε λεπτό με νέες κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις. Στα σχέδια του ΠΑΜΕ, επίσης, είναι να κάνει την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωσή του στην πύλη της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο. Απορίας άξιο φυσικά, το γεγονός ότι για πρώτη φορά στα χρονικά το ΚΚΕ υποβαθμίζει τόσο πολύ την Εργατική Πρωτομαγιά, ουσιαστικά «καταργώντας» την απεργιακή πορείας της…
Κ. Αποστολόπουλος
http://www.eek.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=870:—–6—-&catid=46:labor&Itemid=75
Εργατικά ‘ατυχημάτων’ στο Βόλο
6 μήνες απεργία στον Ασπρόπυργο!
Στο τελευταίο τεύχος της Νέας Προοπτικής, στο ρεπορτάζ για την απεργία της Ελληνικής Χαλυβουργίας, επισημαίναμε στους εργάτες του εργοστασίου στη Μαγνησία, να σπάσουν την υποταγή στον Μάνεση «πριν θρηνήσουν και οι ίδιοι ανθρώπινα θύματα ανάμεσα στους συναδέλφους τους». Το παραπάνω γράφτηκε με αφορμή τον τραυματισμό του εργάτη Βασίλη Ζόλια στο εργοστάσιο του Βελεστίνου, όταν η οροφή του κτιρίου τινάχτηκε κυριολεκτικά στον αέρα. Και «πριν αλέκτωρ λαλήσει», ένα επιπλέον περιστατικό «ατυχήματος» έρχεται να ενισχύσει τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις: άλλος ένας εργάτης στο Βελεστίνο, ο Νίκος Σαρακατσάνος, τραυματίστηκε στο πρόσωπο την ώρα που εκτελούσε εργασίες καθαρισμού σε χώρο επισκευής κάδων του εργοστασίου.
Τα παραπάνω περιστατικά, δεν είναι συμπτώσεις, «ανθρώπινα λάθη», ή η «κακιά στιγμή», όπως επανειλημμένα έχουν προσπαθήσει να μας πείσουν σύσσωμοι όσοι νοιάζονται περισσότερο για τα κέρδη των αφεντικών απ’ όσο για τις ζωές των εργατών. Δηλαδή, οι ξεπουλημένοι εργοδοτικοί συνδικαλιστές, τα ΜΜΕ, και τα υποτιθέμενα «υπεύθυνα» ελεγκτικά όργανα του κράτους.
Τα εργατικά ατυχήματα οφείλονται στην πολιτική Μάνεση που προσπαθεί να μειώσει τη χασούρα από τις παραγγελίες που εδώ και 180 μέρες δεν εκτελούνται στον Ασπρόπυργο, την ίδια στιγμή που προσπαθεί με κάθε μέσο να πιέσει απεργοσπαστικά τους ηρωικούς Χαλυβουργούς του Ασπροπύργου να κάνουν πίσω στον αγώνα τους. Γι’ αυτό έχει εκτοξεύσει στα ουράνια τους ρυθμούς της δουλειάς στο Βελεστίνο, αναγκάζοντας τους εργάτες να δουλεύουν ως και 12 ώρες την ημέρα, επιβάλλοντας εντατικοποίηση της παραγωγής χωρίς προηγούμενο. Η αναπόφευκτη ανθρώπινη εξάντληση είναι το επιστέγασμα σε μια σειρά παράγοντες, όπως οι κακοσυντηρημένες εγκαταστάσεις και η παντελής έλλειψη μέτρων ασφαλείας και υγιεινής, που όλα μαζί διαμορφώνουν τις πιο ευνοϊκές συνθήκες για «ατυχήματα» τέτοιου είδους.
Οι απεργοσπαστικές λογικές του Μάνεση που οδηγούν στην εντατικοποίηση, μέχρι τώρα δεν έχουν καταφέρει να πιάσουν τόπο. Ούτε καν στο επίπεδο της συγκάλυψης των εγκλημάτων, αφού έχουν εγκαίρως καταγγελθεί τα δυο περιστατικά, κατά κύριο λόγο από το Συνδικάτο Μετάλλου Μήτσος Παπαρήγας. Δεν έχουν καταφέρει ούτε το ηθικό των απεργών να κάμψουν. Ταυτόχρονα, τα δύο αυτά απανωτά περιστατικά αποδεικνύουν γι’ άλλη μια φορά, πως ο δρόμος του αγώνα και της απεργίας διαρκείας, που επέλεξαν οι Χαλυβουργοί του Ασπροπύργου είναι ο ενδεδειγμένος για την εργατική τάξη, σε μια περίοδο που δεν υπάρχουν περιθώρια για υπαναχωρήσεις και συμβιβασμούς, ενώ ο δρόμος της υποταγής που ακολούθησε το σωματείο του Βόλου, οδηγεί σε αδιέξοδα και τραγωδίες. Καμπανάκια αφύπνισης πρέπει να χτυπήσουν στα αυτιά των εργατών του Βελεστίνου, να ξεπετάξουν την εργοδοτική συνδικαλιστική ηγεσία του σωματείου, να βάλουν φρένο στην ασυδοσία του Μάνεση δίνοντας χέρι βοήθειας στους συναδέλφους τους του Ασπροπύργου, που παραμένουν ούτως ή άλλως στις επάλξεις του αγώνα εδώ και 6 μήνες.
Γι’ αυτό και συνεχίζουν να προγραμματίζουν τη δράση τους που δεν έχει διακοπεί ούτε λεπτό με νέες κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις. Στα σχέδια του ΠΑΜΕ, επίσης, είναι να κάνει την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωσή του στην πύλη της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο. Απορίας άξιο φυσικά, το γεγονός ότι για πρώτη φορά στα χρονικά το ΚΚΕ υποβαθμίζει τόσο πολύ την Εργατική Πρωτομαγιά, ουσιαστικά «καταργώντας» την απεργιακή πορείας της…
Κ. Αποστολόπουλος
http://www.eek.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=870:—–6—-&catid=46:labor&Itemid=75
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου