Φτιάχνω φράχτη με λέιλαντ

Ο φράχτης αποτελεί ένα από τα κύρια και ίσως απαραίτητα στοιχεία ενός κήπου, καθώς έχει πολλές χρήσεις. Ο πράσινος φράχτης σε έναν κήπο μικρό ή μεγάλο, προστατεύει από τα αδιάκριτα βλέμματα, φροντίζει να μειώνεται αισθητά η ένταση του αέρα, οριοθετεί τον κήπο ή το οικόπεδο και φυσικά είναι πολύ καλύτερος αισθητικά από έναν τσιμεντένιο ή γυμνό σιδερένιο φράχτη.
Αυτή η εποχή είναι κατάλληλη για να φτιάξει κάποιος έναν φράχτη με κωνοφόρα, καθώς τα κωνοφόρα καλό είναι να φυτεύονται χειμερινούς μήνες. Ένα από τα πολύ συνηθισμένα κωνοφόρα που χρησιμοποιείται στην κηποτεχνία για κατασκευή φυσικού φράχτη είναι το λέιλαντ (Cupressocyparis leilandii).
Το λέιλαντ είναι ένα αειθαλές κωνοφόρο δέντρο, πράσινο όλο το χρόνο. Έχει αρκετά γρήγορη ανάπτυξη και μετά από λίγα χρόνια δημιουργεί συμπαγή, αφράτο και καταπράσινο φράχτη.
Αφού σαν κωνοφόρο είναι αειθαλές,  έχει το πλεονέκτημα ότι δε λερώνει με πεσμένα φύλλα τον κήπο σου. Ο φράχτης με λέιλαντ δε θα σε ταλαιπωρήσει με ιδιαίτερες απαιτήσεις για φροντίδα.
Το πολύ όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα που θα σου δώσει σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα δικαιολογεί το λίγο αυξημένο κόστος του.
Το κάθε φυτό θα το φυτεύσεις το ένα δίπλα στο άλλο σε απόσταση 0,70 εκ. - 1μ. Σε μεγαλύτερη απόσταση θα αργήσει πολύ να φτιάξει φράχτη. Σε μικρότερη απόσταση θα μπλεχτούν από νωρίς τα κλαδιά μεταξύ τους, πράγμα που θα δυσκολεύει την ανάπτυξή τους και θα δημιουργήσει ενδιάμεσα πολλά ξερά κλαδιά.
Καλό είναι να γίνει η φύτευση από Οκτώβριο μέχρι Απρίλιο το πολύ. Αν τα φρεσκοφυτεμένα δενδρύλια δεν προστατεύονται από τσιμεντένιο τοίχο και ταλαιπωρούνται από τον άνεμο, πρέπει το κάθε ένα να στηριχτεί με πασσάλους μέχρι να μεγαλώσει και να κάνει δυνατό κορμό.
Κατά την φύτευση θα πρέπει να εμπλουτιστούν οι λάκκοι με φυτόχωμα. Ρίξε τυρφόχωμα μέσα στον κάθε λάκκο και διαμόρφωσε λάκκους γύρω από τον κάθε κορμό για να κρατάει νερό και να κάνεις οικονομία στο νερό το καλοκαίρι.
Η πιο συνηθισμένη ασθένεια που μπορεί να ταλαιπωρήσει τον φράχτη αυτό είναι η φυτόφθορα. Θα το καταλάβεις εύκολα, γιατί θα αρχίσει να ξεραίνεται το φυτό από τον κορμό προς τα έξω.
Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με μυκητοκτόνο.
Πιθανός εχθρός η βαμβακάδα (άσπρη κολλώδης ουσία σα βαμβάκι πάνω στο φυτό) και αντιμετωπίζεται με εντομοκτόνο.
Αιμιλία Ροδοπούλου, MSc. Δασολόγος - Περιβαλλοντολόγος

Επιμέλεια: Εύα Χατζηαργυροπούλου