Το σύστημα είναι σάπιο. Σάπιες είναι και οι αξίες τους, οι ιδέες τους, η προπαγάνδα τους

«Για πολλά χρόνια (δέκα, δεκαπέντε) πολλά ξενοδοχεία της Κέρκυρας, αλλά και άλλες επιχειρήσεις, έχουν μετατραπεί σε γκέτο για τους εργαζόμενους. Ο Τουρισμός αναπτύσσεται, τα κέρδη μεγαλώνουν, αλλά οι εργαζόμενοι κάθε χρόνο, για λίγα ψίχουλα επιβίωσης, ζούσαν το δικό τους Μεσαίωνα. Τους έκλεβαν ένσημα, ρεπό, υπερωρίες, χρονοεπιδόματα, τους πλήρωναν κάτω από τις συμβάσεις, χρόνο με τον χρόνο πρόσθεταν περισσότερη δουλεία σε λιγότερα άτομα. Πολλές επιχειρήσεις, με πρωτοστάτες το Ακτή Μεσογγή, προχώρησαν πιο πέρα.
Μονίμως χρωστούσαν δεδουλευμένα (2,3,4) και πλέον μηνών στους εργαζόμενους. Η θρασύτητα και εργοδοτική αυθαιρεσία δεν έχει όρια. Το μόνο που έβλεπαν είναι το μεγαλύτερο κέρδος τους. Έτσι είναι οι καπιταλιστές από ίδρυσης τους. Άπληστοι, αχόρταγοι, αδίστακτοι. Όλα αυτά τα γνωρίζουν οι πάντες στην Κέρκυρα. Οι ελεγκτικές αρχές του Ι.Κ.Α και της επιθεώρησης, δήμαρχοι, νομάρχες, βουλευτές, κόμματα και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν Δ. Τα γνωρίζουν και οι επαγγελματίες γύρω από τα ξενοδοχεία και φυσικά των Μωραΐτικων. Κανείς ποτέ δεν αντέδρασε, εκτός από το ΚΚΕ. Οι εργάτες είχαν σκυμμένο το κεφάλι, τα κέρδη πλήθαιναν,  βασίλευε η «Εργασιακή Ειρήνη»- ή σύγχρονη δουλεία. Όποιος νόμιζε ότι αυτή η κατάσταση θα κρατούσε για πάντα, ή ανόητος ήταν ή ανιστόρητος. Ας ρίξει μια ματιά στην  ιστορία της εργατικής τάξης. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 άρχισε να χαλάει η ηρεμία της αστικής τάξης της Κέρκυρας .Όλο και πιο συχνά και έντονα, άρχισαν να αναπτύσσονται αντιδράσεις και αγώνες των εργαζομένων. Αυτό συνέβη με τη συγκρότηση και ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ βοήθησε τους  εργαζομένους να πιστέψουν στην δύναμή τους και το δίκιο τους. Η αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων στο σωματείο ξενοδοχοϋπαλλήλων, με την επικράτηση των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ, έδωσε άλλον αέρα στην ανάπτυξη εργατικών αγώνων στα ξενοδοχεία και τον Τουρισμό.
Σημαντική στιγμή των αγώνων ήταν ο πολυήμερος αγώνας των εργαζόμενων στο «Ακτή Μεσογγή» τον Ιούλιο του 2009. οι σύγχρονοι «είλωτες» άρχισαν να ξυπνάνε, να αντιδρούν και να ζητούν τα δικαιώματά τους.
Tο «Ακτή Μεσογγή» είχε απλήρωτους τους εργαζομένους περίπου ένα χρόνο. Δούλευαν τσάμπα, για το «αφεντικό», για την «ψυχή της μάνας τους». Δεν είχαν να φάνε. Ήταν λοιπόν η σταγόνα που ξεχείλισε το γεμάτο για χρόνια ποτήρι της οργής τους. Το σωματείο τους, το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ, ο βουλευτής του ΚΚΕ ,τους στήριξαν στον αγώνα τους. Αυτός ο αγώνας, καθώς και άλλοι που αναπτύχθηκαν την ίδια ή προηγούμενες περιόδους, ανησύχησαν έντονα το τοπικό κεφάλαιο. Έβαζαν σε κίνδυνο την ησυχία τους, την αισιοδοξία τους, την απληστία και εκμετάλλευση των εργαζομένων. Έπρεπε να χτυπήσουν το «κακό» στην ρίζα του. Και οι ρίζες ήταν το ταξικό σωματείο ξενοδοχοϋπαλλήλων και το ΠΑΜΕ και ο φυσικός, από ιδεολογία και αρχές, υποστηρικτής των εργαζομένων, το ΚΚΕ.
Έβαλαν σε κίνηση όλους τους μηχανισμούς τους. Πολιτικό, προσωπικό από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, Μ.Μ.Ε και την πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας. Η συκοφαντία και η «λάσπη» πήγαιναν σύννεφο. Ο κος Μπούκας, Γραμματέας τότε του ΠΑΣΟΚ, χαρακτήριζε τον αγώνα των εργαζομένων στο «Ακτή Μεσογγή» : «Τυφλή Σύγκρουση». Κατ’ αυτόν, ο αγώνας για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι για την εργασία τους, από μία επιχείρηση που «έσφυζε» από πελάτες και κέρδη, ήταν παράλογος. Στο τέλος της τουριστικής περιόδου το συγκεκριμένο ξενοδοχείο έκλεισε. Προσέφυγε στον νόμο του πτωχευτικού κώδικα. Κίνηση μεθοδευμένη και από καιρό προετοιμασμένη. Χρωστούσαν παντού. Από τότε και για μήνες οι μηχανισμοί και το πολιτικό προσωπικό του τοπικού κεφαλαίου οργίαζε καθημερινά, με «μαύρη» προπαγάνδα, κατά του προέδρου του σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων, του ΠΑ.ΜΕ, του Κ.Κ.Ε και του βουλευτή του. Ο Γκαίμπελς είχε ίσως λιγότερη φαντασία. Προσπάθησαν να ρίξουν τις ευθύνες, για το κλείσιμο του ξενοδοχείου στους αγώνες των εργαζομένων και σε όσους τους υποστήριξαν. Δηλαδή, κατ’ αυτούς, τι έπρεπε να κάνουν οι εργαζόμενοι; Να δουλεύουν τσάμπα επ’ άπειρον, μήπως κλείσει το ξενοδοχείο; Όσοι το ισχυρίζονται δούλεψαν πολλές φορές τσάμπα; Ο κος Μπούκας δουλεύει μήπως τσάμπα; Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι του «Ακτή Μεσσογγή», αλλά και εκατοντάδες άλλοι, έμειναν άνεργοι το 2010. από το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου οι άνεργοι ξενοδοχοϋπάλληλοι βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, προκειμένου να τους δοθεί κάποιο βοήθημα από την κυβέρνηση. Συλλαλητήρια, καταλήψεις περιφέρειας κ.α. οι υποσχέσεις της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ πολλές, αλλά μέχρι τώρα τίποτα. Οι άνεργοι πλέον ξενοδοχοϋπάλληλοι βρίσκονται σε απόγνωση και εξαθλίωση.
Φέτος το «Ακτή Μεσσογγή» άνοιξε με νέο, κατά τα φαινόμενα, εργοδότη και νέο όνομα. Οι εργαζόμενοι στο πρώην  «Ακτή», ζητούν, όπως προβλέπουν οι αστικοί νόμοι, την επαναπρόσληψή τους. Το σωματείο τους οργανώνει συγκέντρωση (Κυριακή 15-05, ημερομηνία καταληκτική για την επαναπρόσληψή τους, όπως προβλέπει η τοπική συλλογική σύμβαση) για να απαιτήσουν την επαναπρόσληψη όλων των εργαζομένων. Την ίδια μέρα, και στον ίδιο τόπο, οργανώνεται συγκέντρωση των επαγγελματιών των Μωραΐτικων, από τους τοπικούς φορείς τους. Ποιός ήταν ο σκοπός της;
Ο κος Αλεξάκης, επαγγελματίας αλλά και στέλεχος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ, μας καταγγέλλει ότι δεν ενδιαφερόμαστε για την επίλυση του προβλήματος του «Ακτή Μεσσογγή», σε άρθρο του( στο διαδίκτυο ),προφανώς αυτός «ενδιαφέρεται». Ποιό είναι το πρόβλημα του ξενοδοχείου κύριε Αλεξάκη; Αυτό που επικαλείται ο κος Μπούκας, πρώην Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, «ανοιχτό ξενοδοχείο-εργασιακή ειρήνη», αλλά με άνεργους και απλήρωτους( λέμε εμείς ) ξενοδοχοϋπαλλήλους; . Τους συμπαρασταθήκατε ποτέ εσείς και το ΠΑΣΟΚ; Ο κος Αλεξάκης μιλάει για κλειστά καταστήματα. Ποιος τα κλείνει; Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, το σωματείο των ξενοδοχοϋπαλλήλων  ή το ΠΑΜΕ; Δεν τα κλείνει η πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της Ν Δ, με την «φορο-ληστεία», τις περαιώσεις, και τα χαράτσια; Δεν τα κλείνει η πολιτική που μείωσε δραματικά το εργατικό λαϊκό εισόδημα και τον εσωτερικό και κοινωνικό τουρισμό; Δεν τα κλείνει η ασυδοσία των μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων με τα κλειστά πακέτα; Μας εγκαλεί ο κος Αλεξάκης ότι δεν ασχολούμαστε με τα «πραγματικά» προβλήματα του τόπου, αλλά έχουμε ψηφοθηρικές επιδιώξεις.
Εμείς, κύριε Αλεξάκη, ασχολούμαστε με τα πραγματικά προβλήματα. Διαπιστώνουμε ότι τα δημιουργεί η πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων, πολιτική υπεράσπισης του μεγάλου κεφαλαίου. Διαπιστώνουμε παράλληλα όμως ότι αυτή την πολιτική υποστηρίζετε κι εσείς, ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Γι αυτό, αντί να απευθυνόσαστε στο ΚΚΕ ή το ΠΑ.ΜΕ, να απολογηθείτε στους μαγαζάτορες και συγχωριανούς σας, για την πολιτική του κόμματός σας.
Ποιά είναι τα ψέματα και η συκοφαντία, κύριε Αλεξάκη; Για ποια λουλούδια μιλάτε; Δεν μας γιουχάισαν κάποιοι από τους συγκεντρωμένους επαγγελματίες κατά την έξοδό μας από το ξενοδοχείο ενώ αποχωρούσαμε; Δεν κινήθηκαν κάποιοι απειλητικά προς το μέρος μας, χωρίς πρόκληση από εμάς; Δεν μας ΜΑΧΑΙΡΩΣΑΝ τα λάστιχα των αυτοκινήτων;;;
Ψάξτε στις ιστοσελίδες του Διαδικτύου. Ίσως βρείτε κάτι για τον Γκαίμπελς και τις μεθόδους και τακτικές του. Ίσως τότε ανακαλύψετε και δικές σας πλευρές, από την πολιτική σας συμπεριφορά, για να γνωρίζετε πού κινήστε πολιτικά-ιδεολογικά.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν με τους μικρούς επαγγελματίες. Ο αντίπαλός τους είναι ο ίδιος. Είναι το μεγάλο κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ , ΛΑΟΣ και Ε.Ε.
Οι εργαζόμενοι και τα ταξικά συνδικάτα τους δίνουν το χέρι στους μικροεπαγγελματίες   ( κάποιοι όμως τους βάζουν να το δαγκώσουν) για να καλύψουν τις ευθύνες των κομμάτων τους, του κεφαλαίου και του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν πρέπει να τα καταφέρουν! Όλη αυτή η επιχείρηση συκοφαντίας και λάσπης, κατά του σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων, του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, έχει συγκεκριμένη στόχευση: Να τους αποκόψει από τους εργαζόμενους, να απομονώσει τους τελευταίους για να είναι εύκολη λεία στο κεφάλαιο. Να τσακίσουν τους αγώνες τους. Να τους κάνουν να σκύψουν ΞΑΝΑ το κεφάλι. Δεν θα τους περάσει!! Τους αγώνες της Εργατικής Τάξης δεν τους σταμάτησε η δικτατορία του Πάγκαλου, του Ι. Μεταξά, των Μετεμφυλιακών κυβερνήσεων, η Χούντα. Όσο υπάρχει καπιταλισμός θα υπάρχουν και αγώνες
Το σύστημα είναι σάπιο. Σάπιες είναι και οι αξίες τους, οι ιδέες τους, η προπαγάνδα τους. Αυτοί έφεραν τον τόπο μας, την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στην σημερινή τους κατάσταση. Και αυτό δεν είναι πρόοδος, είναι οπισθοδρόμηση!
Η ζωή και ο κόσμος, με μπροστάρη την εργατική τάξη, θα πάνε μπροστά, παρά τις δυσκολίες, θα νικήσουν την αδικία και την εκμετάλλευση, θα ανατρέψουν τον Καπιταλισμό».