Κοντοσούβλι μερακλίδικο και νταβραντισμένο

Καλησπεράω και επίσημα το πόπολο από άλλον έναν σεπτό ιστότοπο . Θέλω να ευχαριστήσω τη Θεία Σοφία για τη φιλοξενία, τη μάνα μου για τα μπιρμπιλωτά μου μάτια, τον πατέρα μου για την τάση προς λαιμαργία και τον Μαρκήσιο ΝτεΣαντ (που έχουμε και μαζί γενέθλια) για τη ροπή μου προς την σεξουαλική αμετροέπεια.
Το πρώτο μου πόνημα εδώ μέσανε, είναι ένα κοντοσούβλιο που φτιάχνω με τα φιλαράκια μου όποτε μου κουβαλιούνται σπίτι και πεινάνε. Δηλαδή κάθε τρεις και λίγο τα ταίζω τα παλιομοσκάρια αλλά περνάμε καλά οπότε ουδέν κακόν και τα λοιπά.

Να προσθέσουμε εδώ πως οι αντρίκιες και πρόστυχες συνταγές που θα βγάζω εδώ μέσα, είναι δοκιμασμένες πολλάκις και από πολλούς και είναι και επίσημα εγκεκριμένες από την Εκκλησία του Μέγα Σουβλακέα -μια και εδώ προσπαθούμε να προσηλυτίσουμε πιστούς κιόλας.
Πάμε για το επικό και πολύ μπάνικο κοντοσούβλι που σας έταξα.
Προετοιμασία Κοντοσουβλίου

Άρξασθε!
Υλικά (για 4 άντρες και 4 γυναίκες – όχι απλά 8 άτομα, έχει διαφορά, ειδικά αν ο ένας άντρας είναι ο κολλητός του Humma από το σχολείο – μεγάλη καταβόθρα ο άτιμος)
4.5 κιλά χοιρινό κρέας, χονδροκομμένο δια κοντοσούβλι παρά του κρεοπώλου σας
Λίγο ελαιόλαδον
2 κρόμμυα
2 τομάτας
2 πιπεριάς φαιοπράσινας
Διάφορα πιπέρια
Πάπρικα απλή, πάπρικα καπνιστή
Θυμάριον φρέσκον, το ξεραμένο είναι ΑΙΣΧΟΝ
Άλας χονδρό, άλας ψιλό
Και αν διαθέτετε μπούκοβον ή έτερον ωραίον μπαχάριον (όπως αυτό που θα αναφέρω αργότερα), μέσα τέκνα μου.

Εικόνα 1 : Το κρέας το χοιρινό, το πρόστυχο

Το λιπάκι μην το φοβείσθε ποσώς. Το κρέας που προορίζεται για ψήσιμο εις σχάρας και σούβλας καλό είναι να έχει λιπάκι ίνα λιπαίνεται κατά τη διάρκεια του ψησίματος και να μη στεγνώνει και γίνεται ως σόλα τυφεκιοφόρου πεζικού. Τα κομμάτια καλό είναι να είναι χονδροκομμένα για την περίπτωση της σούβλας. Παρ’όλα αυτά μην είναι και σαν τα μπαλάκια του Κινγκ Κονγκ γιατί το πιθανότερο είναι ότι θα αρπάξουν απ’έξω και θα βράσουν ή θα είναι ωμά από μέσα, σκατά στα μούτρα μας δηλαδή. Κοιτάχτε χρώμα, κοιτάτε ζωντάνια (λέμε τώρα), που να μπορούσατε να καταλάβετε και την υφή και το άρωμα. Ήθελα να το γνωρίσω στη μητέρα μου μιλάμε αυτό το κρεατικό. Ήθελα να το πάω πίσω από το φράχτη και να το καταστήσω εις ενδιαφέρουσα.

Εικόνα 2 : Ζαρζαβατικά, θυμάριον, έλαιον, τσικουδιά και καπνός

Επειδή η διαδικασία πρέπει να γίνεται αργά και με μεράκι, όχι βιασύνες, ο καπνός και η τσικουδιά είναι απαραίτητα συστατικά όχι για το κοντοσούβλι, αλλά δι εσάς. Και ναι, σωστά παρατηρήσατε, ποτήρι δε φαίνεται πουθενά.

Εικόνα 3: Μπαχαρικών κυρίως πιάτο.

Το καφετί μπαχαρικό , δεν έχει όνομα και ούτε διαθέτει κάποια γνωστή μυρωδιά ούτως ώστε να αναγνωριστεί. ΔΕΝ είναι σουμάκ ή σουμάκι, ΔΕΝ είναι πιπεριά, ΔΕΝ είναι 5 spice (μάλλον).Είναι εισηγμένο εκ Κωνσταντινουπόλεως και θυμίζει ταυτόχρονα κύμινο,κάρυ,λεμόνι,σκόρδο και φρεσκοπλυμμένες φράουλες, με έντονη επίγευση από κάστανα και φρούτα του δάσους. Οκ με καταλάβατε, από το σκόρδο και μετά λέω μαλακίες. Το αλάτι το χονδρό περιέχει μέσα σίγουρα θυμάρι και ρίγανη και νομίζω λίγο δενδρολίβανο αλλά δεν είμαι και σίγουρος. Όχι πως έχει πάρει και κανα τρελλό άρωμα αλλά οκ, κάτι λέει. Ναι, δεν είναι σωστή πρακτική να αλατίζεις τα κρέατα προ του ψησίματος γιατί στεγνώνουν, αλλά πρώτον, δε βάζω πολύ και δεύτερον, θα σου πω εγώ σε λίγο που θα δεις τι ακριβώς γίνεται, αν γίνεται να στεγνώσουν.
Περνάμε όμως στο κυριώτερο σημείο της προετοιμασίας. Οι απόψεις περί τούτου διίστανται και λογικά η παρουσίασή μου θα ξενίσει κόσμο, αλλά εγγυώμαι περί του αποτελέσματος και επιπλέον έχω πάντα δίκιο.
Τις ντομάτες, τις πιπεριές και τα κρόμμυα ΔΕΝ τα βάζω ΠΟΤΕ περαστά στη σούβλα. Θέλω να δώσουν όλα τα αρώματα και τους ζωμούς τους στο κρέας οπότε τιιι κάνω;;;
Ναι ναι ναι, το κρέας μαρινάρεται τουλάχιστον 12 ώρες σε αυτά. Ψιλοκόπτουμε λοιπόν στο μιξεράκι μας όλα τα ζαρζαβατικά, ψιλοκόβουμε και τα κλωναράκια το θυμάρι και τα μπουρδάρουμε στο κρέας! ΠΡΟΣΟΧΗ : Το κρόμμυον ΔΕΝ ψιλοκόπτεται υπερβολικά, γιατί πικρίζει.

Εικόνα 4 : Πρώτα μπουρδάρουμε το θυμάρι

Εικόνα 5: Μπουρδάρισμα ζαρζαβατικών

Και τώρα, βάζουμε επιτέλους χέρι στο γκομενάκι. Ώπα μάγκα βρήκες. Και τώρα βάζουμε χέρι στο μείγμα και ανακατεύουμε. Ανακατεύουμε απαλά αλλά αποφασιστικά. Με δύναμη και τρυφερότητα. Κρατάμε το μπολ με το δεξί χέρι και με το αριστερό αναδεύουμε όλα τα υλικά δυό τρεις φορές να πάνε παντού. Μετά χώνουμε μέσα και το δεύτερο χέρι, αλλά όχι σαν 15χρονοι που ανυπομονούν να πηδήξουν και η συμμαθήτρια βιάζεται. Τα χέρια μας προφανώς έχουμε φροντίσει να είναι πιο καθαρά και από όταν πάμε να πηδήξουμε. Σχολαστικό σαπούνισμα μέχρι και πάνω από καρπούς τουλάχιστον. Οι μυγιάγγιχτοι φορέστε και γάντια. Αλλά εμείς δε φοράμε. Τέτοιο θείο παρασκεύασμα δεν μεταδίδει ασθένειες. Τα χέρια τα πλένουμε όμως ε; άειντε.

Αφού έχουμε ανακατέψει καλά τα υλικά μας, περνάμε στη φάση των μπαχαρικών. Αφού σκουπίσουμε χέρια και πάρουμε μια τζούρα τσικουδιά και μια τζούρα τσιγαρέττο.

Εικόνα 6 : Λάθος, πρώτα αλλάζουμε λεκάνη γιατί κάναμε μ** και δε χωράνε καλά όλα στη μεταλλική.

ΤΩΡΑ περνάμε στη φάση των μπαχαρικών. Η πάπρικα είναι φίλος μας. ΠΟΛΥ φίλος μας. Δώσε και μένα μπάρμπα. Όχι Μπάρμπα. «μ»πάρμπα. Εγώ βάζω και ολόκληρους φρέσκους κόκκους μαύρου πιπεριού διά το άρωμά των. Ρίχνουμε που λέτε μια καλή γύρα από τα μπαχάρια μας και ξαναμαναανακατεύουμε.

Εικόνα 7 : Πρώτη φάση μπαχαρικών

Ναι αλλά μία δόση ποτέ δεν είναι αρκετή. Αμα δε βρωμάει το σύμπαν πιπερι-πάπρικα-κύμινοτέτοια κλπ, θέλει και άλλο. Ένας καλός οδηγός για το πότε έχει αρκετά, είναι όταν το κρέας αλλάξει χρώμα και κοκκινίσει αρκετά. Μην το παραχέσετε όμως γιατί θα σας γκρινιάζουν οι γυναίκες –και δεν το θέτε αυτό. Έχουν που χουν τους πονοκεφάλους, τις αδιαθεσίες, τη γκρίνια απο τη δουλειά τους, τα «εσύ πότε θα σοβαρευτείς» , τα «πότε θα κάνουμε οικογένεια», τα «θέλω αυτό το φουστανάκι/γοβάκι/μπιχλιμπιδάκι/παντόφλες/αιλαϊνερ», μην έχετε και το «πολύ αλμυρό/πικάντικο/καυτερό/σκατά στα μούτρα σας το κάνατε το κοντοσούβλι».
Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε και : μερικές κουταλιές μουστάρδα ή ένα ποτήρι λευκό κρασί. Αυτή τη φορά δεν το έκανα. Γιατί έτσι .
Αν είσθε μόνο ανδροπαρέα και το λέει η περδικούλα σας, βάλτε 4-5 κουταλιές σούπας μπούκοβο. Θα κλάσετε πόμολα και θα έρθετε πιο κοντά στο σύμπαν όταν θα τρώτε.

Εικόνα 8 : Τέλος μπαχαρικών ,κρέας αρκετά κόκκινο. Παρατηρήστε την κουνημένη φύση της φωτογραφίας – η τσικουδιά αποδίδει.

Αφού λοιπόν τελειώσετε με τα ανακατέματα και τα μπαχάρια σας και είστε πλέον ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα,

Εικόνα 9 : Ευλογία Μαρινάδας

Ευλογείτε το παρασκεύασμα καταλλήλως , και το χώνετε στην Ιερά Σουβλοκρύπτη (=ψυγείο για τους αμύητους) για να μαριναρισθεί και να επικοινωνήσει με το Σουβλακέα κατά τη διάρκεια της νυκτός. Μην ξεχάσετε να του αφήσετε στο τραπεζάκι σας ένα σφηνάκι τσικουδιά να πιεί το κατιτίς του όταν θα έρθει. Γιατί θα έρθει.
http://www.digitalscullery.eu