ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «Διπλωματία των σεισμών» με Τουρκία - στήριξη «αλά καρτ» στη Συρία

Τη «διπλωματία των σεισμών» επαναφέρει η κυβέρνηση, προς επιτάχυνση διευθετήσεων στα Ελληνοτουρκικά.

Χαρακτηριστικά, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, ερωτηθείς χτες αν το «κύμα αλληλεγγύης» που δημιουργήθηκε μετά την τραγωδία στην Τουρκία μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις για τη βελτίωση του

κλίματος στα Ελληνοτουρκικά, απάντησε ότι το κύμα αυτό «σημαίνει κάτι πολύ βασικό: Οτι οι δύο κοινωνίες, η ελληνική και η τουρκική κοινωνία, είναι πολύ κοντά, ψυχολογικά πολύ κοντά. Είμαστε γείτονες, έχουμε παρελθόν, θα έχουμε και μέλλον. Νομίζω, λοιπόν, ότι αυτό που αναδεικνύεται είναι ότι τα αισθήματα μεταξύ των ανθρώπων πολλές φορές είναι διαφορετικά από αυτά τα οποία διατυπώνουν οι ηγεσίες τους». Είπε ακόμα ότι «έχουμε προσφέρει όποια βοήθεια μπορούμε και θα συνεχίσουμε να την προσφέρουμε».

Την ίδια ώρα επιβεβαίωσε την παροχή στήριξης «αλά καρτ» από την κυβέρνηση, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, με κριτήριο τους ανταγωνισμούς και τις συμμαχίες στη σκακιέρα των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, στην αντίπερα όχθη της γνήσιας και «άνευ όρων» ταξικής αλληλεγγύης που εκφράζουν με κάθε τρόπο εκατομμύρια λαού στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.

Χαρακτηριστικά, στην προσπάθεια της κυβέρνησης να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, μετά τις προχτεσινές δηλώσεις Μητσοτάκη ότι δεν έχουν στείλει βοήθεια στην εξίσου δοκιμαζόμενη Συρία επειδή εκεί «δεν υπάρχει επίσημος συνομιλητής», ο Δένδιας είπε χτες ότι «ανεξάρτητα από την πολιτική των κυρώσεων κατά του συριακού καθεστώτος, εμείς από την αρχή προσπαθούμε να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Εχουμε έρθει σε επαφή με το Πατριαρχείο Αντιοχείας, έχουμε έρθει σε επαφή με τα Ηνωμένα Εθνη. Ο ανθρώπινος πόνος δεν έχει σύνορα, δεν αντιμετωπίζει κυρώσεις. Η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει όπου μπορεί, βεβαίως, και στη Συρία».

Βέβαια, αφήνουν αναπάντητα βασικά ερωτήματα: Αφού «ο ανθρώπινος πόνος δεν έχει σύνορα, δεν αντιμετωπίζει κυρώσεις», τότε γιατί η κυβέρνηση δεν συζητά με την εκλεγμένη κυβέρνηση του Προέδρου Μπ. Ασαντ για την αποστολή βοήθειας, όπως στην Τουρκία; Και αφού «η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει», τότε γιατί δεν παρακάμπτει τις ευρωατλαντικές κυρώσεις σε βάρος της Συρίας, για να βοηθήσει στη διάσωση και στη στήριξη των σεισμόπληκτων;