Ασυναίσθητα, διαβάζοντας ένα δημοσίευμα που υπήρχε στον "Ριζοσπάστη" σαν σήμερα 14 Μάη 1947 η σκέψη μου ταξίδεψε στα όσα ακούσαμε πρόσφατα στην συζήτηση στην βουλή για την Ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις Βάσεις, και την εμπλοκή του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα.
Δώστε βάση. Τέτοια εποχή το 1947 είχαμε πρωθυπουργό τον Δημήτριο Μάξιμο με την κυβέρνησή του να μένει στην ιστορία ως η "Επτακέφαλος Κυβέρνησις", γιατί συγκροτήθηκε με τη συνεργασία των 7 πολιτικών αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Ενας βουλευτής από τα κόμματα αυτά (Βαμβέσος το όνομα του, ο οποίος είχε εκλεγεί με το Εθνικόν Κόμμα Ελλάδος, του Ναπολέων Ζέρβα) καταθέτει ερώτηση στην βουλή η οποία απευθύνεται στον υπουργό Εξωτερικών Κωνσταντίνο Τσαλδάρη (ήταν επικεφαλής του Λαϊκού Κόμματος). Οπως διαβάζουμε στον "Ρ" η ερώτηση ήταν: "Γιατί πηγαίνει ο ίδιος ο υπουργός στους ξένους πρεσβευτές και επιδίδει τα κυβερνητικά έγγραφα, ενώ σε όλες τις χώρες του κόσμου συμβαίνει το αντίθετο: Ο υπουργός δκλ. των Εξωτερικών καλεί τους ξένους πρεσβευτές στο υπουργείο".
Το όργανο της Κ.Ε του ΚΚΕ δεν περίμενε την σχετική κοινοβουλευτική συζήτηση για να πάρει απάντηση. Την είχε έτοιμη: "ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΟΙ".
Δεν γνώριζε τότε ο "Ρ" από πολιτική κορεκτίλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου