Το Σύνταγμα κατοχυρώνει το υπάρχον κοινωνικο-οικονομικό σύστημα. - Η ανούσια αστική αντιπαράθεση περί αναθεώρησής του

Του Γ. Γ.

Ανούσιες λεκτικές κορώνες, φαινομενική προσωπική αντιπαράθεση μεταξύ Τσίπρα και Μητσοτάκη με αναφορές για μικροπολιτικά παιχνίδια σχετικά με τον τρόπο εκλογής του νέου "τελετάρχη" -του προέδρου της δημοκρατίας τους-, ήταν αυτά που χαρακτήρισαν την συζήτηση στην Ολομέλεια της βουλής για τη Συνταγματική Αναθεώρηση.

Εξαίρεση αποτέλεσε η ομιλία του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ, Θανάση Παφίλη ο οποίος μίλησε επί τους ουσίας θίγοντας θέματα για την "κορυφαία θεσμική διαδικασία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας", όπως χαρακτήρισε την αναθεώρηση του Συντάγματος ο Τσίπρας, τα οποία οι αστοί πολιτικοί τα αποφεύγουν όπως ο "διάολος το λιβάνι" που λέει και η λαϊκή ρήση.

"Το Σύνταγμα κατοχυρώνει την εξουσία της αστικής τάξης,  είναι σύνταγμα της κυρίαρχης τάξης", μας είπε ο βουλευτής του ΚΚΕ και σαν απόδειξη επικαλέστηκε ότι όσες αναθεωρήσεις έγιναν μέχρι τώρα, άφησαν άθικτα τα άρθρα του που αποτελούν «αγκωνάρια του συστήματος» και «10 εντολές του Μωυσή» για το πολιτικό σύστημα.

Θα επαναλάβουμε κάποιες πάγιες σχετικές απόψεις μας που θίγουν τον πυρήνα του θέματος.

Το Σύνταγμα δεν είναι ένας οποιοσδήποτε νόμος. Το Σύνταγμα κατοχυρώνει το πολίτευμα. Κατοχυρώνει το υπάρχον κοινωνικο-οικονομικό σύστημα. Γι' αυτό και οι θεμελιώδεις διατάξεις του προβλέπεται ότι δε μπορούν ν' αναθεωρηθούν. Κανένα πολίτευμα δεν εγγράφει στον καταστατικό του χάρτη τη δυνατότητα να καταργηθεί, έστω και με τη θέληση της πλειοψηφίας.
Και το ελληνικό Σύνταγμα, στο άρθρο 110 παράγραφος 1, προβλέπει ότι «οι διατάξεις του Συντάγματος υπόκεινται σε αναθεώρηση, εκτός από εκείνες που καθορίζουν τη βάση και τη μορφή του πολιτεύματος, ως Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας».

Η θέληση της πλειοψηφίας, λοιπόν, μπορεί ν' αλλάξει το Σύνταγμα, μόνο όταν αλλάξει το σύστημα. Δηλαδή, μόνο όταν εκφραστεί επαναστατικά και όχι μέσω της κάλπης.
Γ' αυτό και πάντοτε στην Ιστορία τα Συντάγματα κατοχυρώνουν αυτό που έχει διαμορφωθεί και όχι αυτό που πρέπει να γίνει, όπως συμβαίνει με τους κοινούς νόμους.

Ολ' αυτά τα γνωρίζουν ακόμα και οι αρχάριοι μαρξιστές. Γνωρίζουν πως η επανάσταση δεν είναι ζήτημα ψηφοφορίας, αλλά ζήτημα οργανωμένης εξέγερσης, η οποία καταλύει το καθεστώς, παίρνει την πολιτική εξουσία, ως πρώτη πράξη, και αρχίζει να οικοδομεί νέους θεσμούς.

Η κατοχύρωση της επανάστασης και οι νέοι θεσμοί που θα ξεπηδήσουν μέσα απ' αυτή θα αποτυπωθούν και σε ένα νέο Σύνταγμα, που δεν θα συνιστά μια ριζική αναθεώρηση του προηγούμενου, αλλά ένα σοσιαλιστικό Σύνταγμα, στον αντίποδα του αστικού.

***

Ενδιαφέρουσα τοποθέτηση της πρώην γ.γ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, για τον ρόλο διαχρονικά του αστικού Συντάγματος σε Πανελλαδική συγκέντρωση του ΚΚΕ στις 15 Μάη 2010.