Τρεις προϋποθέσεις για μια «λελογισμένη αύξηση» του κατώτατου μισθού, που θα μπορούσε «να λειτουργήσει θετικά για την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα», θέτει η διοίκηση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ), αυτών που μια βδομάδα πριν ο Τσίπρας, από το βήμα του «Thessaloniki Summit», τους έπλεκε το εγκώμιο ότι εκφράζουν την αληθινή βιομηχανία... Ποιες είναι αυτές; Πρώτον, το ποσοστό αύξησης του κατώτατου μισθού «να είναι σύμφωνο με τις πραγματικές δυνατότητες ανάληψης του σχετικού κόστους από τις υφιστάμενες επιχειρήσεις». Δεύτερον, να υπάρξει «ταυτόχρονη μείωση των εργοδοτικών εισφορών και για τους εργαζόμενους και για τις επιχειρήσεις». Και τρίτον, η αύξηση να μη συμβεί «ακαριαία», αλλά τμηματικά, σε βάθος τριετίας. Διαβάζοντας την ανακοίνωση των βιομηχάνων, «βγάζουν μάτι» οι ομοιότητες με τον αντίστοιχο
σχεδιασμό της κυβέρνησης. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση εξαγγέλλει σταδιακή αύξηση του κατώτερου μισθού σε βάθος τριετίας, με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων και με ταυτόχρονη επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους νεότερους εργαζόμενους, χωρίς αυτό να είναι το μοναδικό «δωράκι» που συνοδεύει την εφαρμογή του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου. Είναι επομένως φανερό το ποιος υπαγόρευσε σ' αυτήν και στην προηγούμενη κυβέρνηση τον συγκεκριμένο μνημονιακό νόμο, όπως και ότι οι βιομήχανοι, συνολικά το κεφάλαιο, χτυπάνε «ανοιχτές πόρτες» όταν ζητάνε από την κυβέρνηση διεύρυνση των προνομίων τους, με αφορμή και τον κατώτερο μισθό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου