Στον μακρύ κατάλογο της αστυνομικής – κρατικής βίας βρίσκεται και το όνομα του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ σαν σήμερα το 1985.
Ο δολοφόνος μπάτσος, άριστα εκπαιδευμένος, και γνωρίζοντας την διαχρονική ατιμωρησία που έχει το ένστολο προσωπικό υπεράσπισης του συστήματος –κάτι που διαπιστώθηκε και στην περίπτωσή του- συνειδητά και αποφασιστικά προχώρησε σ’ αυτό το έγκλημα.
«Ήταν εν ψυχρώ δολοφονία, ο αστυνομικός Μελίστας γονάτισε και έξω από την κλούβα των ΜΑΤ και πυροβόλησε. Ήταν άριστος σκοπευτής όπως έλεγαν στο χωριό του. Πρώτο πιστόλι», όπως δήλωσε η μητέρα του δολοφονημένου μαθητή, Ζωή.
Ηταν Κυριακή 17 Νοέμβρη 1985. Όταν ολοκληρώθηκε καθιερωμένη πορεία προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία, χωρίς να υπάρξει κανένα αξιοσημείωτο επεισόδιο, οι διαδηλωτές διαλύθηκαν.
Αργότερα το βράδυ ομάδα διαδηλωτών επιτέθηκε κατά μιας κλούβας των ΜΑΤ στην οδό Στουρνάρη στα Εξάρχεια. Σ’ αυτή την φάση ο 26χρονος τότε μπάτσος Αθανάσιος Μελίστας, σημαδεύει και πυροβολεί τον μαθητή Μιχάλη Καλτεζά από απόσταση είκοσι μέτρων. Η σφαίρα του βρήκε τον 15χρονο κάτω από το αριστερό αυτί, σωριάζοντάς τον νεκρό.
Μετά απ’ αυτή την εν ψυχρώ δολοφονία νεολαίοι από τον αναρχικό και αντιεξουσιαστικό χώρο καταλαμβάνουν σε ένδειξη διαμαρτυρίας το παλιό Χημείο στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο.
Τα γεγονότα που ακολουθούν ραγδαία. Το πρωινό της 18 Νοέμβρη η Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, δίνει την άδεια να μπει η Αστυνομία στο Χημείο. Δεκάδες αφιονισμένοι Ματατζήδες κάνοντας χρήση χημικών και δακρυγόνων, μπουκάρουν στον χώρο συλλαμβάνουν και ξυλοκοπούν δεκάδες καταληψίες.
Τα επεισόδια συνεχίζονται και τις επόμενες μέρες, στα οποία υπήρξαν 58 τραυματίες και 45 συλλήψεις.
Προσπερνώντας τις ανούσιες αντιπαραθέσεις που υπήρξαν μεταξύ αστικών κομμάτων και στο εσωτερικό του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ τότε, να δούμε την δικαστική αντιμετώπιση που είχε ο δολοφόνος μπάτσος.
Ο Αθ. Μελίστας βρίσκεται κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία από πρόθεση εν βρασμώ ψυχικής ορμής και καθ’ υπέρβαση των ορίων της άμυνας.
Στις 23 Σεπτέμβρη του 1988 θα καταδικασθεί σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση, με αναστολή, σε μια δίκη παρωδία στην οποία ο πρόεδρος του δικαστηρίου ... κοιμόταν πάνω στην έδρα σε πολλές φάσεις της διαδικασίας, όπως κατήγγειλε η μητέρα του Καλτεζά.
Στο δευτεροβάθμιο (Εφετείο) δικαστήριο που ακολουθεί, στις 25/1/1990, ο μπάτσος δολοφόνος (με δικηγόρο υπεράσπισης τον Α. Λυκουρέζο) αθωώνεται και μάλιστα με ψήφους 6-1 (!!!), καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν «εν βρασμώ ψυχής». Οι δικαστές εκτίμησαν ότι υπερέβη τα όρια της άμυνας, εξαιτίας του φόβου και της ταραχήςόπως ανέφερε και στην πρότασή του ο Εισαγγελέας της έδρας του δευτεροβάθμιου Εφετείου, Παναγιώτης Ζαβολέας, οπότε μπορούσε να δολοφονήσει χωρίς καμιά επίπτωση ένα 15χρονο παιδί.
Ολοκληρώνοντας την ανάρτησή μας παραθέτουμε την προκήρυξη της 17 Νοέμβρη με την οποία αιτιολογούσε την ενέργεια της να πυροδοτήσει παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο, δίπλα σε λεωφορείο των ΜΑΤ στην Καισαριανή, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένας αστυνομικός και να τραυματιστούν 14. Σύμφωνα με την 17 Ν. αυτή η ενέργεια της ήταν "μια δυναμική απάντηση στην εν ψυχρώ δολοφονία του αθώου 15χρονου μαθητή Μ. Καλτέζα, απ' το δολοφόνο Μελίστα".
Ο δολοφόνος μπάτσος, άριστα εκπαιδευμένος, και γνωρίζοντας την διαχρονική ατιμωρησία που έχει το ένστολο προσωπικό υπεράσπισης του συστήματος –κάτι που διαπιστώθηκε και στην περίπτωσή του- συνειδητά και αποφασιστικά προχώρησε σ’ αυτό το έγκλημα.
«Ήταν εν ψυχρώ δολοφονία, ο αστυνομικός Μελίστας γονάτισε και έξω από την κλούβα των ΜΑΤ και πυροβόλησε. Ήταν άριστος σκοπευτής όπως έλεγαν στο χωριό του. Πρώτο πιστόλι», όπως δήλωσε η μητέρα του δολοφονημένου μαθητή, Ζωή.
Ηταν Κυριακή 17 Νοέμβρη 1985. Όταν ολοκληρώθηκε καθιερωμένη πορεία προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία, χωρίς να υπάρξει κανένα αξιοσημείωτο επεισόδιο, οι διαδηλωτές διαλύθηκαν.
Αργότερα το βράδυ ομάδα διαδηλωτών επιτέθηκε κατά μιας κλούβας των ΜΑΤ στην οδό Στουρνάρη στα Εξάρχεια. Σ’ αυτή την φάση ο 26χρονος τότε μπάτσος Αθανάσιος Μελίστας, σημαδεύει και πυροβολεί τον μαθητή Μιχάλη Καλτεζά από απόσταση είκοσι μέτρων. Η σφαίρα του βρήκε τον 15χρονο κάτω από το αριστερό αυτί, σωριάζοντάς τον νεκρό.
Μετά απ’ αυτή την εν ψυχρώ δολοφονία νεολαίοι από τον αναρχικό και αντιεξουσιαστικό χώρο καταλαμβάνουν σε ένδειξη διαμαρτυρίας το παλιό Χημείο στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο.
Τα γεγονότα που ακολουθούν ραγδαία. Το πρωινό της 18 Νοέμβρη η Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, δίνει την άδεια να μπει η Αστυνομία στο Χημείο. Δεκάδες αφιονισμένοι Ματατζήδες κάνοντας χρήση χημικών και δακρυγόνων, μπουκάρουν στον χώρο συλλαμβάνουν και ξυλοκοπούν δεκάδες καταληψίες.
Τα επεισόδια συνεχίζονται και τις επόμενες μέρες, στα οποία υπήρξαν 58 τραυματίες και 45 συλλήψεις.
Προσπερνώντας τις ανούσιες αντιπαραθέσεις που υπήρξαν μεταξύ αστικών κομμάτων και στο εσωτερικό του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ τότε, να δούμε την δικαστική αντιμετώπιση που είχε ο δολοφόνος μπάτσος.
Ο Αθ. Μελίστας βρίσκεται κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία από πρόθεση εν βρασμώ ψυχικής ορμής και καθ’ υπέρβαση των ορίων της άμυνας.
Στις 23 Σεπτέμβρη του 1988 θα καταδικασθεί σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση, με αναστολή, σε μια δίκη παρωδία στην οποία ο πρόεδρος του δικαστηρίου ... κοιμόταν πάνω στην έδρα σε πολλές φάσεις της διαδικασίας, όπως κατήγγειλε η μητέρα του Καλτεζά.
Στο δευτεροβάθμιο (Εφετείο) δικαστήριο που ακολουθεί, στις 25/1/1990, ο μπάτσος δολοφόνος (με δικηγόρο υπεράσπισης τον Α. Λυκουρέζο) αθωώνεται και μάλιστα με ψήφους 6-1 (!!!), καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν «εν βρασμώ ψυχής». Οι δικαστές εκτίμησαν ότι υπερέβη τα όρια της άμυνας, εξαιτίας του φόβου και της ταραχήςόπως ανέφερε και στην πρότασή του ο Εισαγγελέας της έδρας του δευτεροβάθμιου Εφετείου, Παναγιώτης Ζαβολέας, οπότε μπορούσε να δολοφονήσει χωρίς καμιά επίπτωση ένα 15χρονο παιδί.
Ολοκληρώνοντας την ανάρτησή μας παραθέτουμε την προκήρυξη της 17 Νοέμβρη με την οποία αιτιολογούσε την ενέργεια της να πυροδοτήσει παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο, δίπλα σε λεωφορείο των ΜΑΤ στην Καισαριανή, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένας αστυνομικός και να τραυματιστούν 14. Σύμφωνα με την 17 Ν. αυτή η ενέργεια της ήταν "μια δυναμική απάντηση στην εν ψυχρώ δολοφονία του αθώου 15χρονου μαθητή Μ. Καλτέζα, απ' το δολοφόνο Μελίστα".
ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΣΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ ΝΑΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΕΒ, ΤΗΣ ΕΟΚ, ΤOY ΔΝΤ ΝΑΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
Η δολοφονία του 15χρονου μαθητή Μιχάλη Καλτεζά, αποκάλυψε τη τραγική πραγματικότητα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, τη πολιτική και κοινωνική αναισθητοποίηση της.
Αποκάλυψε ότι η διάβρωση που έχει υποστεί απ' τη διαδικασία εκφασισμού που προωθεί το ΠΑΣΟΚ έχει προχωρήσει σε βάθος πολύ περισσότερο απ' ό,τι φαντάζονταν και οι πιο απαισιόδοξοι.
Έτσι παρατηρούμε το τραγικό φαινόμενο, μία κοινωνία με τα επίσημα κρατικά της όργανα να δολοφονεί ένα αθώο 15χρονο μαθητή, έγκλημα απ τα πιο βαριά που μπορεί να διαπράξει και παράλληλα όχι μόνο να μην υπάρχει άμεση, μαζική αντίδραση αλλά αντίθετα τα διάφορα καθεστωτικά όργανα και κόμματα να προωθούν διάφορους μύθους, για να δικαιολογήσουν το έγκλημα και να δημιουργήσουν συναίνεση, μύθοι που όλοι μαζί, αρθρώνονται σε μια ιδεολογία κοινωνικού φασισμού.
Λέμε κοινωνικού γιατί, σε αντιδιαστολή με το γνωστό πολιτικό ρεύμα του φασισμού, αποτελείται από ρεύματα πολιτικά που προέρχονται ή ανήκουν σε διάφορους πολιτικούς χώρους (δεξιά, κεντρώους, σοσιαλιστές ΠΑΣΟΚ, κομμουνιστές κλπ.).
Μύθος πρώτος: ο Μιχάλης Καλτεζάς ήταν αναρχικός. Αλλά ένας 15χρονος μαθητής δεν μπορεί νάναι ούτε αναρχικός, ούτε κομμουνιστής, ούτε αριστεριστής, γιατί δεν μπορεί νάχει κατασταλαγμένες απόψεις.
Ένας 15χρονος μαθητής που ακολουθεί την πορεία του Πολυτεχνείου, είναι απλά ένας προοδευτικός νέος, με δίψα για ζωή, με ανησυχίες και προβληματισμούς, με αγνά ιδανικά για μια κοινωνία χωρίς τα τραγικά αδιέξοδα της σημερινής. Είναι ένας αθώος.
Κι ένα κράτος και μια κοινωνία, που όχι μόνο δεν έχουν να προσφέρουν μια λύση στα προβλήματα του, αλλά τον δολοφονούν με τις σφαίρες τους, δεν είναι απλά μη δημοκρατικά, αλλά έχουν προχωρήσει σε βάθος την πορεία εκφασισμού τους.
Δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε γύρω μας και θα δούμε ότι οι μόνοι που πυροβολούν και δολοφονούν 15χρονους μαθητές είναι τα καθεστώτα του Πινοσέτ και του απαρτχάιτ της Ν. Αφρικής.
Μύθος δεύτερος: Ο Μιχάλης Καλτεζάς έριξε μολότωφ. Κατ' αρχή οι μαρτυρίες το διαψεύδουν και λένε ότι ο Μελίστας σημάδεψε και δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Καλτέζα.
Εκδοχή που ενισχύεται κι απ' την πληροφορία του τύπου "ότι ο Μελίστας ήταν επίλεκτος σκοπευτής, μέλος των προεθνικών ομάδων".
Ο μύθος αυτός όμως για να λειτουργήσει προϋποθέτει τη λειτουργία και αποδοχή μιας άλλης θεωρίας. Της θεωρίας ότι η αστυνομία δεν υπάρχει για να συλλαμβάνει όσους παραβαίνουν τους νόμους παραπέμποντας τους στην «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη, αλλά για να τιμωρεί πυροβολώντας τους και δολοφονώντας τους.
Είναι η ανατριχιαστική φασιστική άποψη που ακούσαμε να επαναλαμβάνουν οι διάφοροι φασιστοπασόκοι πάσης ηλικίας στα πηγαδάκια. Είναι η θεωρία με την οποία το ΠΑΣΟΚ διδάσκει και καθοδηγεί την αστυνομία που και εμπνέει και εκτρέφει την αντίστοιχη πραχτική της.
Εγκαινιάστηκε επί Ν.Δ., συνεχίστηκε και συστηματοποιήθηκε επί ΠΑΣΟΚ.
Η δολοφονία λοιπόν του 15χρονου Καλτέζα δεν είναι τυχαία. Έρχεται φυσιολογικά μετά από τη δολοφονία του Κουμή και της Κανελοπούλου το Noέμβρη του 80 στην επέτειο του Πολυτεχνείου, τους δεκάδες πυροβολισμούς των μπάτσων ενάντια σε εποχούμενους σε μηχανάκια και αυτοκίνητα, τον τραυματισμό με σφαίρες τριών νέων το Μάη του 83 σε συναυλία ροκ, επειδή ήταν χούλιγκανς, το σακάτεμα μετά από σοβαρό τραυματισμό με σφαίρα στο στομάχι 16χρονου συνεπιβάτη μοτοποδηλάτου στη Βουλιαγμένης, αφού ο οδηγός έκανε το έγκλημα να μην σταματήσει.
Τον τραυματισμό στο πόδι μετά από καταιγισμό σφαιρών 14χρονου στη Βούλα που είχε κάνει το έγκλημα να δραπετεύσει από Αναμορφωτήριο. Τον τραυματισμό με σφαίρα που πέρασε ένα πόντο κάτω απ' την καρδιά άλλου εγκληματία 17χρονου που είχε χτυπήσει φαρμακείο.
Τέλος τις πρόσφατες στυγνές δολοφονίες του «κλεφτρονιού» Σινιόρα και της αγγλίδας τουρίστριας σε έλεγχο ταυτοτήτων στη Γλυφάδα.
Αυτή είναι η πραχτική αυτών που αυτολιβανίζονται ότι αγωνίζονται με τον Άνθρωπο για τον Άνθρωπο. Προφανώς οι ανήλικοι δραπέτες, τα κλεφτρόνια, η τουρίστρια σαν ξένη, οι αναρχικοί δεν περιλαμβάνονται σ' αυτούς ή είναι άνθρωποι με μικρό άλφα.
Και η δήλωση Παπανδρέου ότι η πράξη του Μελίστα είναι αποτρόπαια, είναι ακόμη ένα παραπλανητικό παραμύθι για να αποσείσει τις ευθύνες του σαν κυβέρνηση για όλα τα παραπάνω και τη δολοφονία του Καλτέζα και να τα παρουσιάσει σαν τυχαίο γεγονός.
Γιατί αν η δολοφονία είναι μια πράξη αποτρόπαια τότε τί είναι η πραχτική που συνίσταται στο να οπλίζει το χέρι των μπάτσων, να τους βάζει το δάχτυλο στη σκανδάλη, να τους διδάσκει συστηματικά και να τους διατάζει να πυροβολούν αθώα παιδιά μόλις έχουν κάνει κάποιο μικροαδίκημα, αν δεν είναι χίλιες φορές πιο αποτρόπαια.
Και υπεύθυνος γι' αυτά είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Παπανδρέου που συστηματοποίησαν τα τελευταία χρόνια αυτή τη θεωρία και πραχτική εφαρμόζοντας μια καθαρά φασιστική πολιτική στο χώρο της αστυνομίας.
Κι όσοι δεν θα χάσουν πάλι την ευκαιρία να τρέξουν εναγωνίως να καταδικάσουν με αποτροπιασμό τη βίαια ενέργεια μας ας μας πουν τί έκαναν για να βάλουν φραγμό στη παραπάνω γνωστή και πολύ πραγματική καθεστωτική βία ενάντια στο λαό. Τίποτε απολύτως. Με αποτέλεσμα η ανοχή τους για τους χτεσινούς τραυματισμούς και δολοφονίες να οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη σημερινή δολοφονία και σε άλλες αυριανές.
Ας σταματήσουν λοιπόν το παραμύθι της καταδίκης της δικής μας βίας για να καλύψουν την ανοχή τους σ' αυτή τη βία του καθεστώτος. Και ποια μαζική απάντηση έδωσαν στη δολοφονία Καλτέζα; Καμία απολύτως.
Αλλά η δολοφονία είχε και μια άλλη συνέπεια. Λειτούργησε σαν καταλύτης, σαν αφορμή για τις κοινωνικές ταραχές της νύχτας της 18ης Νοέμβρη, τις βίαιες συγκρούσεις και οδομαχίες με τις δυνάμεις καταστολής ΜΑΤ-ΜΕΑ και τους φυσικούς τους συμμάχους, τους ΕΠΕΝίτες.
Αυτές οι κοινωνικές συγκρούσεις δεν είχαν για αιτία τη δολοφονία, αλλά σαν αφορμή, όπως άλλωστε στην Αγγλία οι εξεγέρσεις ξεκινάνε πάντα από δευτερεύουσες αφορμές (έλεγχος ταυτοτήτων από μπάτσους κλπ.).
Η βαθύτερη αιτία των βίαιων συγκρούσεων είναι οι οξυμένες ταξικές αντιθέσεις της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, η οικονομική κρίση και τα πρόσφατα οικονομικά μέτρα με τα οποία η άνεργη και προλεταριοποιημένη νεολαία ζώντας σε ζοφερές συνθήκες, χωρίς προοπτική και μέλλον, σπρώχνεται στην απόγνωση και απελπισία και στο δικαιολογημένο ξέσπασμα της 18ης Νοέμβρη.
Αυτοί οι αγανακτησμένοι άνεργοι δεν ήταν βέβαια αναρχικοί όπως μας λένε οι διάφοροι κοινωνιολόγοι της δεκάρας και των δεκάρικων, με προχωρημένη γεροντική μαλάκυνση, λες και μπορούν ή είναι σε θέση οι αναρχικοί να .δημιουργήσουν τέτοιες ταραχές όποτε γουστάρουν.
Ήταν κυρίως πολιτικά ανοργάνωτοι που βρίσκονται στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς, απ' τα επίσημα κόμματα μέχρι τους αριστεριστές και τους αναρχικούς που ήταν μικρή μόνο μειοψηφία.
Αντίθετα οι οργανωμένοι γνωστοί καραγκιόζηδες ηγετίσκοι «επαναστάτες» αριστεριστές και αναρχικοί έλαμψαν και πάλι δια της απουσίας τους απ' τους βίαιους κοινωνικούς αγώνες φλυαρώντας μέσα στο Πολυτεχνείο και αγωνιζόμενοι με απελπισία,όπως πάντα, να φρενάρουν και να σταματήσουν τους αγώνες.
Έτσι οι οδομαχίες και οι κοινωνικές ταραχές της 18ης Νοέμβρη είναι μαζί με τη γενική απεργία η σημαντικότερη κοινωνική αντίδραση της προλεταριοποιημένης νεολαίας στην οικονομική κρίση και τα πρόσφατα οικονομικά μέτρα.
Η θατσεροποίηση της οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ οδήγησε στη βρετανοποίηση του κοινωνικοπολιτικού αγώνα. Και γι' αυτό το λόγο κυρίως η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ χρησιμοποίησε με ιδιαίτερη σκληρότητα όλο το τρομοκρατικό μηχανισμό ΜΑΤ, ΜΕΑ, δακρυγόνα,ασφυξιογόνα, ειδική ομάδα, για να τρομοκρατήσουν το λαό, να κάμψουν το αγωνιστικό του φρόνημα και την αντίσταση του στα οικονομικά μέτρα.
Παρ' ότι ήξεραν καλά ότι οι καταλήψεις θα τερματίζονταν γρήγορα όπως άλλωστε έγινε με το Πολυτεχνείο απ' τους ίδιους τους καραγκιόζηδες ηγετίσκους. Ο αγώνας λοιπόν ενάντια στην οικονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ περνάει ανάμεσα στ' άλλα απ' τον αγώνα ενάντια στα ΜΑΤ-ΜΕΑ που είναι ένα απ' τα βασικά όργανα-μοχλούς για το πέρασμα της.
Συμπερασματικά, η σημερινή βομβιστική μας ενέργεια ενάντια σε λεωφορείο των εγκληματικών ΜΑΤ στην Καισαριανή: είναι μια δυναμική απάντηση στην εν ψυχρώ δολοφονία του αθώου 15χρονου μαθητή Μ. Καλτέζα, απ' το δολοφόνο Μελίστα. Μια δυναμική απάντηση στη πρόκληση που αποτελεί η παραπομπή του απ' την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη με κατηγορίες αστείες που ουσιαστικά τον αθωώνουν, και η μη κράτηση του.
Απάντηση στο γεγονός ότι οι μόνοι που αντέδρασαν υγιώς σ' αυτή τη φασιστική δολοφονία, ξυλοκοπήθηκαν άγρια στο Χημείο και κλείστηκαν στις φυλακές με βαρείες κατηγορίες. Απάντηση στις δεκάδες τραυματισμών και τις εγκληματικές επιθέσεις των ΜΑΤ-ΜΕΑ στο Χημείο και το Πολυτεχνείο.
Στο κείμενο για τη δίκαιη εκτέλεση του υπαρχηγού των ΜΑΤ Πέτρου και του σωματοφύλακα του Σταμούλη λέγαμε:«Τα ΜΑΤ (και τα ΜΕΑ) είναι το επίλεκτο σώμα, το καμάρι της αστυνομίας. Με ειδική εκπαίδευση, ειδικούς μισθούς, πριμ, επιδόματα. Το επάγγελμα τους, η νοοτροπία τους, η ζωή τους είναι εξάσκηση της ένοπλης αντιλαϊκής βίας. Δεν κάνουν τίποτε άλλο, παρά να τρομοκρατούν και να ξυλοφορτώνουν τον εργαζόμενο λαό.Παράσιτα της κοινωνίας δεν δουλεύουν και ζουν από τα χρήματα του ελλ. λαού. Δεν έχουν ούτε καν το πρόσχημα των άλλων αστυνομικών ότι ασχολούνται με τα τροχαία και τους ποινικούς. Έβγαλαν τελείως τις μάσκες και έδειξαν ολοκάθαρα το πρόσωπο τους, την πραγματική τους φύση: ένοπλη γκαγκστερική συμμορία στην υπηρεσία των Μποδοσάκηδων, των Λάτσηδων, των Σκαλιστήρηδων, των μονοπωλίου, του ιμπεριαλισμού, των αφεντικών ενάντια στον εργαζόμενο λαό.
Απαραίτητη ένοπλη δύναμη για την αναπαραγωγή των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών εκμετάλλευσης των εργαζομένων απ' το μεγάλο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό».
Αυτή την ένοπλη συμμορία θα την αντιμετωπίσουμε με τη λαϊκή βία μέχρις ότου διαλυθούν και τα ΜΑΤ και τα ΜΕΑ. Το μόνο που τους μένει αν θέλουν να τους θεωρούν μέρος του λαού είναι να παραιτηθούν.
Η σημερινή οικονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ χτυπάει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και βρίσκεται στην υπηρεσία της ντόπιας λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού. Είναι αυτή που ζήτησαν η ΕΟΚ, το ΔΝΤ, ο ΣΕΒ.
Αυτή την πολιτική προσπαθεί να την περάσει με κύριο μέσο την τρομοκρατία των εργαζομένων, όπως φάνηκε με τους ξυλοδαρμούς των απεργών της 14ης Νοέμβρη από τα ΜΑΤ και τους τραυματισμούς από τα ΜΑΤ-ΜΕΑ των διαδηλωτών της 18ης Νοέμβρη.
Έτσι η σημερινή μας ενέργεια σαν χτύπημα του ένοπλου μηχανισμού που στηρίζει αυτή τη πολιτική είναι συνάμα και δυναμική αντίσταση σ' αυτή τη θατσερική οικονομική πολιτική.
Πριν είκοσι χρόνια, το λαϊκό κίνημα είχε δώσει μια άμεση μαζική απάντηση στη δολοφονία του Πέτρουλα.
Σήμερα μετά από τόσες «λαϊκές καταχτήσεις», μία εν ψυχρώ δολοφονία περνάει όχι μόνο χωρίς καμία μαζική απάντηση από την επίσημη αριστερά, αλλά επιπλέον τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και τα ΚΚΕ θέλοντας να δικαιολογήσουν τη δολοφονία «αναρχικού που έριχνε μολότωφ» προσπαθούν να δημιουργήσουν συναίνεση με τη διαδικασία του κοινωνικού εκφασισμού.
Εγκαταλείποντας τις αρχές τους, ενστερνίζονται τα πατροπαράδοτα θέματα-λάβαρα της αντίδρασης και τα κάνουν δικά τους: Δημόσια τάξη, ρατσισμός ενάντια στη νεολαία και τους ξένους εργάτες, ταμπέλα-μύθος του αναρχικού που ρίχνεται αδιάκριτα ενάντια στην προλεταριοποιημένη και άνεργη νεολαία και έχει την ίδια λειτουργία που είχε ο όρος κομμουνιστής συνοδοιπόρος στη μεταεμφυλιοπολεμική Ελλάδα.
Δηλαδή σήμερα έχει για στόχο να δημιουργήσει και να κάνει συλλογικά αποδεκτή την έννοια του απόβλητου της κοινωνίας πούναι ο αναρχικός και του συνακόλουθου γκέτο που πρέπει να ζει. Και δεν είναι τυχαίο που με μια τέτοια πολιτική τα ΚΚΕ έχουν περιχαρακωθεί στα 9 και 1,5 τα εκατό ενώ απ' την άλλη η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει καταπροδώσει τα λαϊκά στρώματα που το εμπιστεύθηκαν.
Στην ουσία σήμερα το ΠΑΣΟΚ δουλεύει για τη δεξιά και γι' αυτό δεν ανατρέπεται από το κατεστημένο. Κάνει σήμερα, με σιωπηρούς συνενόχους τα δύο ΚΚΕ, όλες τις βρωμιές που δεν θα μπορούσε να περάσει η δεξιά.
Καλλιεργώντας την ιδεολογία του κοινωνικού φασισμού και χρησιμοποιώντας την σα βάση ενοποίησης πλατιών λαϊκών στρωμάτων.
Ετσι η σημερινή μας ενέργεια είναι επιπλέον και μια δυναμική αντίσταση σ' αυτή τη διαδικασία κοινωνικού εκφασισμού που καλλιεργεί το ΠΑΣΟΚ, διαδικασία που οδηγεί στη θριαμβευτική επάνοδο μιας σκληρής ημιφασιστικής δεξιάς.
Για τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό
Ο αγώνας συνεχίζεται.
Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη
Αθήνα 26-11-85
Η δολοφονία του 15χρονου μαθητή Μιχάλη Καλτεζά, αποκάλυψε τη τραγική πραγματικότητα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, τη πολιτική και κοινωνική αναισθητοποίηση της.
Αποκάλυψε ότι η διάβρωση που έχει υποστεί απ' τη διαδικασία εκφασισμού που προωθεί το ΠΑΣΟΚ έχει προχωρήσει σε βάθος πολύ περισσότερο απ' ό,τι φαντάζονταν και οι πιο απαισιόδοξοι.
Έτσι παρατηρούμε το τραγικό φαινόμενο, μία κοινωνία με τα επίσημα κρατικά της όργανα να δολοφονεί ένα αθώο 15χρονο μαθητή, έγκλημα απ τα πιο βαριά που μπορεί να διαπράξει και παράλληλα όχι μόνο να μην υπάρχει άμεση, μαζική αντίδραση αλλά αντίθετα τα διάφορα καθεστωτικά όργανα και κόμματα να προωθούν διάφορους μύθους, για να δικαιολογήσουν το έγκλημα και να δημιουργήσουν συναίνεση, μύθοι που όλοι μαζί, αρθρώνονται σε μια ιδεολογία κοινωνικού φασισμού.
Λέμε κοινωνικού γιατί, σε αντιδιαστολή με το γνωστό πολιτικό ρεύμα του φασισμού, αποτελείται από ρεύματα πολιτικά που προέρχονται ή ανήκουν σε διάφορους πολιτικούς χώρους (δεξιά, κεντρώους, σοσιαλιστές ΠΑΣΟΚ, κομμουνιστές κλπ.).
Μύθος πρώτος: ο Μιχάλης Καλτεζάς ήταν αναρχικός. Αλλά ένας 15χρονος μαθητής δεν μπορεί νάναι ούτε αναρχικός, ούτε κομμουνιστής, ούτε αριστεριστής, γιατί δεν μπορεί νάχει κατασταλαγμένες απόψεις.
Ένας 15χρονος μαθητής που ακολουθεί την πορεία του Πολυτεχνείου, είναι απλά ένας προοδευτικός νέος, με δίψα για ζωή, με ανησυχίες και προβληματισμούς, με αγνά ιδανικά για μια κοινωνία χωρίς τα τραγικά αδιέξοδα της σημερινής. Είναι ένας αθώος.
Κι ένα κράτος και μια κοινωνία, που όχι μόνο δεν έχουν να προσφέρουν μια λύση στα προβλήματα του, αλλά τον δολοφονούν με τις σφαίρες τους, δεν είναι απλά μη δημοκρατικά, αλλά έχουν προχωρήσει σε βάθος την πορεία εκφασισμού τους.
Δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε γύρω μας και θα δούμε ότι οι μόνοι που πυροβολούν και δολοφονούν 15χρονους μαθητές είναι τα καθεστώτα του Πινοσέτ και του απαρτχάιτ της Ν. Αφρικής.
Μύθος δεύτερος: Ο Μιχάλης Καλτεζάς έριξε μολότωφ. Κατ' αρχή οι μαρτυρίες το διαψεύδουν και λένε ότι ο Μελίστας σημάδεψε και δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Καλτέζα.
Εκδοχή που ενισχύεται κι απ' την πληροφορία του τύπου "ότι ο Μελίστας ήταν επίλεκτος σκοπευτής, μέλος των προεθνικών ομάδων".
Ο μύθος αυτός όμως για να λειτουργήσει προϋποθέτει τη λειτουργία και αποδοχή μιας άλλης θεωρίας. Της θεωρίας ότι η αστυνομία δεν υπάρχει για να συλλαμβάνει όσους παραβαίνουν τους νόμους παραπέμποντας τους στην «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη, αλλά για να τιμωρεί πυροβολώντας τους και δολοφονώντας τους.
Είναι η ανατριχιαστική φασιστική άποψη που ακούσαμε να επαναλαμβάνουν οι διάφοροι φασιστοπασόκοι πάσης ηλικίας στα πηγαδάκια. Είναι η θεωρία με την οποία το ΠΑΣΟΚ διδάσκει και καθοδηγεί την αστυνομία που και εμπνέει και εκτρέφει την αντίστοιχη πραχτική της.
Εγκαινιάστηκε επί Ν.Δ., συνεχίστηκε και συστηματοποιήθηκε επί ΠΑΣΟΚ.
Η δολοφονία λοιπόν του 15χρονου Καλτέζα δεν είναι τυχαία. Έρχεται φυσιολογικά μετά από τη δολοφονία του Κουμή και της Κανελοπούλου το Noέμβρη του 80 στην επέτειο του Πολυτεχνείου, τους δεκάδες πυροβολισμούς των μπάτσων ενάντια σε εποχούμενους σε μηχανάκια και αυτοκίνητα, τον τραυματισμό με σφαίρες τριών νέων το Μάη του 83 σε συναυλία ροκ, επειδή ήταν χούλιγκανς, το σακάτεμα μετά από σοβαρό τραυματισμό με σφαίρα στο στομάχι 16χρονου συνεπιβάτη μοτοποδηλάτου στη Βουλιαγμένης, αφού ο οδηγός έκανε το έγκλημα να μην σταματήσει.
Τον τραυματισμό στο πόδι μετά από καταιγισμό σφαιρών 14χρονου στη Βούλα που είχε κάνει το έγκλημα να δραπετεύσει από Αναμορφωτήριο. Τον τραυματισμό με σφαίρα που πέρασε ένα πόντο κάτω απ' την καρδιά άλλου εγκληματία 17χρονου που είχε χτυπήσει φαρμακείο.
Τέλος τις πρόσφατες στυγνές δολοφονίες του «κλεφτρονιού» Σινιόρα και της αγγλίδας τουρίστριας σε έλεγχο ταυτοτήτων στη Γλυφάδα.
Αυτή είναι η πραχτική αυτών που αυτολιβανίζονται ότι αγωνίζονται με τον Άνθρωπο για τον Άνθρωπο. Προφανώς οι ανήλικοι δραπέτες, τα κλεφτρόνια, η τουρίστρια σαν ξένη, οι αναρχικοί δεν περιλαμβάνονται σ' αυτούς ή είναι άνθρωποι με μικρό άλφα.
Και η δήλωση Παπανδρέου ότι η πράξη του Μελίστα είναι αποτρόπαια, είναι ακόμη ένα παραπλανητικό παραμύθι για να αποσείσει τις ευθύνες του σαν κυβέρνηση για όλα τα παραπάνω και τη δολοφονία του Καλτέζα και να τα παρουσιάσει σαν τυχαίο γεγονός.
Γιατί αν η δολοφονία είναι μια πράξη αποτρόπαια τότε τί είναι η πραχτική που συνίσταται στο να οπλίζει το χέρι των μπάτσων, να τους βάζει το δάχτυλο στη σκανδάλη, να τους διδάσκει συστηματικά και να τους διατάζει να πυροβολούν αθώα παιδιά μόλις έχουν κάνει κάποιο μικροαδίκημα, αν δεν είναι χίλιες φορές πιο αποτρόπαια.
Και υπεύθυνος γι' αυτά είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Παπανδρέου που συστηματοποίησαν τα τελευταία χρόνια αυτή τη θεωρία και πραχτική εφαρμόζοντας μια καθαρά φασιστική πολιτική στο χώρο της αστυνομίας.
Κι όσοι δεν θα χάσουν πάλι την ευκαιρία να τρέξουν εναγωνίως να καταδικάσουν με αποτροπιασμό τη βίαια ενέργεια μας ας μας πουν τί έκαναν για να βάλουν φραγμό στη παραπάνω γνωστή και πολύ πραγματική καθεστωτική βία ενάντια στο λαό. Τίποτε απολύτως. Με αποτέλεσμα η ανοχή τους για τους χτεσινούς τραυματισμούς και δολοφονίες να οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη σημερινή δολοφονία και σε άλλες αυριανές.
Ας σταματήσουν λοιπόν το παραμύθι της καταδίκης της δικής μας βίας για να καλύψουν την ανοχή τους σ' αυτή τη βία του καθεστώτος. Και ποια μαζική απάντηση έδωσαν στη δολοφονία Καλτέζα; Καμία απολύτως.
Αλλά η δολοφονία είχε και μια άλλη συνέπεια. Λειτούργησε σαν καταλύτης, σαν αφορμή για τις κοινωνικές ταραχές της νύχτας της 18ης Νοέμβρη, τις βίαιες συγκρούσεις και οδομαχίες με τις δυνάμεις καταστολής ΜΑΤ-ΜΕΑ και τους φυσικούς τους συμμάχους, τους ΕΠΕΝίτες.
Αυτές οι κοινωνικές συγκρούσεις δεν είχαν για αιτία τη δολοφονία, αλλά σαν αφορμή, όπως άλλωστε στην Αγγλία οι εξεγέρσεις ξεκινάνε πάντα από δευτερεύουσες αφορμές (έλεγχος ταυτοτήτων από μπάτσους κλπ.).
Η βαθύτερη αιτία των βίαιων συγκρούσεων είναι οι οξυμένες ταξικές αντιθέσεις της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, η οικονομική κρίση και τα πρόσφατα οικονομικά μέτρα με τα οποία η άνεργη και προλεταριοποιημένη νεολαία ζώντας σε ζοφερές συνθήκες, χωρίς προοπτική και μέλλον, σπρώχνεται στην απόγνωση και απελπισία και στο δικαιολογημένο ξέσπασμα της 18ης Νοέμβρη.
Αυτοί οι αγανακτησμένοι άνεργοι δεν ήταν βέβαια αναρχικοί όπως μας λένε οι διάφοροι κοινωνιολόγοι της δεκάρας και των δεκάρικων, με προχωρημένη γεροντική μαλάκυνση, λες και μπορούν ή είναι σε θέση οι αναρχικοί να .δημιουργήσουν τέτοιες ταραχές όποτε γουστάρουν.
Ήταν κυρίως πολιτικά ανοργάνωτοι που βρίσκονται στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς, απ' τα επίσημα κόμματα μέχρι τους αριστεριστές και τους αναρχικούς που ήταν μικρή μόνο μειοψηφία.
Αντίθετα οι οργανωμένοι γνωστοί καραγκιόζηδες ηγετίσκοι «επαναστάτες» αριστεριστές και αναρχικοί έλαμψαν και πάλι δια της απουσίας τους απ' τους βίαιους κοινωνικούς αγώνες φλυαρώντας μέσα στο Πολυτεχνείο και αγωνιζόμενοι με απελπισία,όπως πάντα, να φρενάρουν και να σταματήσουν τους αγώνες.
Έτσι οι οδομαχίες και οι κοινωνικές ταραχές της 18ης Νοέμβρη είναι μαζί με τη γενική απεργία η σημαντικότερη κοινωνική αντίδραση της προλεταριοποιημένης νεολαίας στην οικονομική κρίση και τα πρόσφατα οικονομικά μέτρα.
Η θατσεροποίηση της οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ οδήγησε στη βρετανοποίηση του κοινωνικοπολιτικού αγώνα. Και γι' αυτό το λόγο κυρίως η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ χρησιμοποίησε με ιδιαίτερη σκληρότητα όλο το τρομοκρατικό μηχανισμό ΜΑΤ, ΜΕΑ, δακρυγόνα,ασφυξιογόνα, ειδική ομάδα, για να τρομοκρατήσουν το λαό, να κάμψουν το αγωνιστικό του φρόνημα και την αντίσταση του στα οικονομικά μέτρα.
Παρ' ότι ήξεραν καλά ότι οι καταλήψεις θα τερματίζονταν γρήγορα όπως άλλωστε έγινε με το Πολυτεχνείο απ' τους ίδιους τους καραγκιόζηδες ηγετίσκους. Ο αγώνας λοιπόν ενάντια στην οικονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ περνάει ανάμεσα στ' άλλα απ' τον αγώνα ενάντια στα ΜΑΤ-ΜΕΑ που είναι ένα απ' τα βασικά όργανα-μοχλούς για το πέρασμα της.
Συμπερασματικά, η σημερινή βομβιστική μας ενέργεια ενάντια σε λεωφορείο των εγκληματικών ΜΑΤ στην Καισαριανή: είναι μια δυναμική απάντηση στην εν ψυχρώ δολοφονία του αθώου 15χρονου μαθητή Μ. Καλτέζα, απ' το δολοφόνο Μελίστα. Μια δυναμική απάντηση στη πρόκληση που αποτελεί η παραπομπή του απ' την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη με κατηγορίες αστείες που ουσιαστικά τον αθωώνουν, και η μη κράτηση του.
Απάντηση στο γεγονός ότι οι μόνοι που αντέδρασαν υγιώς σ' αυτή τη φασιστική δολοφονία, ξυλοκοπήθηκαν άγρια στο Χημείο και κλείστηκαν στις φυλακές με βαρείες κατηγορίες. Απάντηση στις δεκάδες τραυματισμών και τις εγκληματικές επιθέσεις των ΜΑΤ-ΜΕΑ στο Χημείο και το Πολυτεχνείο.
Στο κείμενο για τη δίκαιη εκτέλεση του υπαρχηγού των ΜΑΤ Πέτρου και του σωματοφύλακα του Σταμούλη λέγαμε:«Τα ΜΑΤ (και τα ΜΕΑ) είναι το επίλεκτο σώμα, το καμάρι της αστυνομίας. Με ειδική εκπαίδευση, ειδικούς μισθούς, πριμ, επιδόματα. Το επάγγελμα τους, η νοοτροπία τους, η ζωή τους είναι εξάσκηση της ένοπλης αντιλαϊκής βίας. Δεν κάνουν τίποτε άλλο, παρά να τρομοκρατούν και να ξυλοφορτώνουν τον εργαζόμενο λαό.Παράσιτα της κοινωνίας δεν δουλεύουν και ζουν από τα χρήματα του ελλ. λαού. Δεν έχουν ούτε καν το πρόσχημα των άλλων αστυνομικών ότι ασχολούνται με τα τροχαία και τους ποινικούς. Έβγαλαν τελείως τις μάσκες και έδειξαν ολοκάθαρα το πρόσωπο τους, την πραγματική τους φύση: ένοπλη γκαγκστερική συμμορία στην υπηρεσία των Μποδοσάκηδων, των Λάτσηδων, των Σκαλιστήρηδων, των μονοπωλίου, του ιμπεριαλισμού, των αφεντικών ενάντια στον εργαζόμενο λαό.
Απαραίτητη ένοπλη δύναμη για την αναπαραγωγή των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών εκμετάλλευσης των εργαζομένων απ' το μεγάλο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό».
Αυτή την ένοπλη συμμορία θα την αντιμετωπίσουμε με τη λαϊκή βία μέχρις ότου διαλυθούν και τα ΜΑΤ και τα ΜΕΑ. Το μόνο που τους μένει αν θέλουν να τους θεωρούν μέρος του λαού είναι να παραιτηθούν.
Η σημερινή οικονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ χτυπάει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και βρίσκεται στην υπηρεσία της ντόπιας λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού. Είναι αυτή που ζήτησαν η ΕΟΚ, το ΔΝΤ, ο ΣΕΒ.
Αυτή την πολιτική προσπαθεί να την περάσει με κύριο μέσο την τρομοκρατία των εργαζομένων, όπως φάνηκε με τους ξυλοδαρμούς των απεργών της 14ης Νοέμβρη από τα ΜΑΤ και τους τραυματισμούς από τα ΜΑΤ-ΜΕΑ των διαδηλωτών της 18ης Νοέμβρη.
Έτσι η σημερινή μας ενέργεια σαν χτύπημα του ένοπλου μηχανισμού που στηρίζει αυτή τη πολιτική είναι συνάμα και δυναμική αντίσταση σ' αυτή τη θατσερική οικονομική πολιτική.
Πριν είκοσι χρόνια, το λαϊκό κίνημα είχε δώσει μια άμεση μαζική απάντηση στη δολοφονία του Πέτρουλα.
Σήμερα μετά από τόσες «λαϊκές καταχτήσεις», μία εν ψυχρώ δολοφονία περνάει όχι μόνο χωρίς καμία μαζική απάντηση από την επίσημη αριστερά, αλλά επιπλέον τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και τα ΚΚΕ θέλοντας να δικαιολογήσουν τη δολοφονία «αναρχικού που έριχνε μολότωφ» προσπαθούν να δημιουργήσουν συναίνεση με τη διαδικασία του κοινωνικού εκφασισμού.
Εγκαταλείποντας τις αρχές τους, ενστερνίζονται τα πατροπαράδοτα θέματα-λάβαρα της αντίδρασης και τα κάνουν δικά τους: Δημόσια τάξη, ρατσισμός ενάντια στη νεολαία και τους ξένους εργάτες, ταμπέλα-μύθος του αναρχικού που ρίχνεται αδιάκριτα ενάντια στην προλεταριοποιημένη και άνεργη νεολαία και έχει την ίδια λειτουργία που είχε ο όρος κομμουνιστής συνοδοιπόρος στη μεταεμφυλιοπολεμική Ελλάδα.
Δηλαδή σήμερα έχει για στόχο να δημιουργήσει και να κάνει συλλογικά αποδεκτή την έννοια του απόβλητου της κοινωνίας πούναι ο αναρχικός και του συνακόλουθου γκέτο που πρέπει να ζει. Και δεν είναι τυχαίο που με μια τέτοια πολιτική τα ΚΚΕ έχουν περιχαρακωθεί στα 9 και 1,5 τα εκατό ενώ απ' την άλλη η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει καταπροδώσει τα λαϊκά στρώματα που το εμπιστεύθηκαν.
Στην ουσία σήμερα το ΠΑΣΟΚ δουλεύει για τη δεξιά και γι' αυτό δεν ανατρέπεται από το κατεστημένο. Κάνει σήμερα, με σιωπηρούς συνενόχους τα δύο ΚΚΕ, όλες τις βρωμιές που δεν θα μπορούσε να περάσει η δεξιά.
Καλλιεργώντας την ιδεολογία του κοινωνικού φασισμού και χρησιμοποιώντας την σα βάση ενοποίησης πλατιών λαϊκών στρωμάτων.
Ετσι η σημερινή μας ενέργεια είναι επιπλέον και μια δυναμική αντίσταση σ' αυτή τη διαδικασία κοινωνικού εκφασισμού που καλλιεργεί το ΠΑΣΟΚ, διαδικασία που οδηγεί στη θριαμβευτική επάνοδο μιας σκληρής ημιφασιστικής δεξιάς.
Για τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό
Ο αγώνας συνεχίζεται.
Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη
Αθήνα 26-11-85
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου