Σαν σήμερα το 1980 δολοφονήθηκαν από μπάτσους των ΜΑΤ η 20χρονη εργάτρια Σταματία Κανελλοπούλου και ο 26χρονος Κύπριος φοιτητής της Νομικής Ιάκωβος Κουμής.
Οι μπάτσοι δολοφόνοι δεν βρέθηκαν και δεν τιμωρήθηκαν ποτέ.
Η ΕΔΕ που διατάχτηκε, όπως συμβαίνει συνήθως σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν είχε κανένα αποτέλεσμα.
Την ίδια μέρα είχαμε δυο τουλάχιστον τραυματισμούς από αστυνομικά περίστροφα ενώ η αστυνομική βία είχε αποτέλεσμα πολλά εκατοντάδες σπασμένα κεφάλια διαδηλωτών, συλλήψεις κ.λ.π.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση τότε είχε απαγορεύσει την πορεία του Πολυτεχνείου πέρα από την πλατεία Συντάγματος.
Η απόφαση της κυβέρνησης είχε γίνει δεκτή από την πλειοψηφία της ΕΦΕΕ (ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ) ενώ η μειοψηφία της ΕΦΕΕ (ΠΠΣΠ, ΑΑΣΠΕ, ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος-Β' Πανελλαδική) έκανε κάλεσμα για πορεία μέχρι την αμερικάνικη πρεσβεία.
Ανταποκρίθηκαν χιλιάδες άτομα και τότε η νύχτα της 16 Νοέμβρη του 1980 μετατράπηκε σε νύχτα του «Αγίου Βαρθολομαίου».
Αφιονισμένοι ΜΑΤατζήδες ξεχύθηκαν χτυπώντας, σε μια τεράστια ακτίνα γύρω από το κέντρο των Αθηνώνοτιδήποτε έμψυχο έβρισκαν μπροστά τους.
Και το φινάλε από τις στήλες του «Ιου» της «Ελευθεροτυπίας»:
«Στις 22.11.1980, στη Βουλή, διεξήχθη πολύωρη συζήτηση για τις οδομαχίες, την ευθύνη και το μέλλον της Δημοκρατίας. Ο Ζίγδης πάλι ήξερε με ποιους είναι. Στην κινδυνολογία περί "εκτροπής από ύποπτα στοιχεία" που υποστήριζαν οι περισσότεροι συνάδελφοί του, ο Ζίγδης αντέτασσε τα πραγματικά περιστατικά και δεν είχε καμιά πρόθεση να συγκαλύψει τα όργανα του κράτους για το καλό της χώρας.
"Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη", έλεγε ο Γ. Ράλλης, δικαιολογώντας το έργο των ΜΑΤ.
Ο Ζίγδης δεν συγκινήθηκε: "Η βασική αιτία του κακού είναι ότι η κυβέρνηση διατηρεί ένα Σώμα που αποτελείντροπή, τα ΜΑΤ.
Δεν είναι αστυνομία αυτό, αυτό είναι Σώμα ΕΣ-ΕΣ, είναι χειρότερο από την ΕΣΑ, τα μέλη του είναι κακούργοι, όχι ότι οι άνθρωποι γεννήθηκαν κακούργοι, αλλά εκπαιδεύονται για να γίνουν κακούργοι.
Τους είδα στη Ρόδο, όπου επιτέθηκαν εναντίον ενός λαού που έκανε μια ειρηνική παρέλαση. Επιτέθηκαν με τέτοια λύσσα, που δεν έχω δει ούτε στους Ιταλούς φασίστες, όταν ήμουν παιδί στη Ρόδο (...) Ας έχουμε μια ειδική συνεδρίαση για το αν μπορεί μια Δημοκρατία να διατηρεί κρατικά όργανα , τύπου ΜΑΤ.
Αυτά είναι μόνο για τους 'Χίτλερ', μόνο για τους 'Μουσολίνι'. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν σε μια δημοκρατική Πολιτεία".
(σ.σ σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τότε που "ζωγράφιζε" τον ρόλο των ΜΑΤ ο Ζίγδης).
Στην ίδια συζήτηση, οι πιο προσγειωμένοι ηγέτες της αντιπολίτευσης, Παπανδρέου και Φλωράκης, αρκέστηκαν σε υποδείξεις περί του χώρου και του χρόνου κατά τον οποίο οι αστυνομικές δυνάμεις θα έπρεπε να ανοίξουν τα κεφάλια των διαδηλωτών.
"Θα ήταν σε θέση, πραγματικά, η Αστυνομία στο σημείο της σύγκρουσης να προχωρήσει με ελιγμό τέτοιο, ώστε να αποκοπεί, το επαναλαμβάνω, το σώμα των 2.000 εξτρεμιστών και εκεί να τους αντιμετωπίσει", έλεγε ο Ανδρέας. Ηξερε ότι για να φτάσει στην εξουσία όφειλε να κάνει ορισμένες υποχωρήσεις».
Οι μπάτσοι δολοφόνοι δεν βρέθηκαν και δεν τιμωρήθηκαν ποτέ.
Η ΕΔΕ που διατάχτηκε, όπως συμβαίνει συνήθως σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν είχε κανένα αποτέλεσμα.
Την ίδια μέρα είχαμε δυο τουλάχιστον τραυματισμούς από αστυνομικά περίστροφα ενώ η αστυνομική βία είχε αποτέλεσμα πολλά εκατοντάδες σπασμένα κεφάλια διαδηλωτών, συλλήψεις κ.λ.π.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση τότε είχε απαγορεύσει την πορεία του Πολυτεχνείου πέρα από την πλατεία Συντάγματος.
Ανταποκρίθηκαν χιλιάδες άτομα και τότε η νύχτα της 16 Νοέμβρη του 1980 μετατράπηκε σε νύχτα του «Αγίου Βαρθολομαίου».
Αφιονισμένοι ΜΑΤατζήδες ξεχύθηκαν χτυπώντας, σε μια τεράστια ακτίνα γύρω από το κέντρο των Αθηνώνοτιδήποτε έμψυχο έβρισκαν μπροστά τους.
Και το φινάλε από τις στήλες του «Ιου» της «Ελευθεροτυπίας»:
«Στις 22.11.1980, στη Βουλή, διεξήχθη πολύωρη συζήτηση για τις οδομαχίες, την ευθύνη και το μέλλον της Δημοκρατίας. Ο Ζίγδης πάλι ήξερε με ποιους είναι. Στην κινδυνολογία περί "εκτροπής από ύποπτα στοιχεία" που υποστήριζαν οι περισσότεροι συνάδελφοί του, ο Ζίγδης αντέτασσε τα πραγματικά περιστατικά και δεν είχε καμιά πρόθεση να συγκαλύψει τα όργανα του κράτους για το καλό της χώρας.
"Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη", έλεγε ο Γ. Ράλλης, δικαιολογώντας το έργο των ΜΑΤ.
Δεν είναι αστυνομία αυτό, αυτό είναι Σώμα ΕΣ-ΕΣ, είναι χειρότερο από την ΕΣΑ, τα μέλη του είναι κακούργοι, όχι ότι οι άνθρωποι γεννήθηκαν κακούργοι, αλλά εκπαιδεύονται για να γίνουν κακούργοι.
Τους είδα στη Ρόδο, όπου επιτέθηκαν εναντίον ενός λαού που έκανε μια ειρηνική παρέλαση. Επιτέθηκαν με τέτοια λύσσα, που δεν έχω δει ούτε στους Ιταλούς φασίστες, όταν ήμουν παιδί στη Ρόδο (...) Ας έχουμε μια ειδική συνεδρίαση για το αν μπορεί μια Δημοκρατία να διατηρεί κρατικά όργανα , τύπου ΜΑΤ.
Αυτά είναι μόνο για τους 'Χίτλερ', μόνο για τους 'Μουσολίνι'. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν σε μια δημοκρατική Πολιτεία".
(σ.σ σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τότε που "ζωγράφιζε" τον ρόλο των ΜΑΤ ο Ζίγδης).
Στην ίδια συζήτηση, οι πιο προσγειωμένοι ηγέτες της αντιπολίτευσης, Παπανδρέου και Φλωράκης, αρκέστηκαν σε υποδείξεις περί του χώρου και του χρόνου κατά τον οποίο οι αστυνομικές δυνάμεις θα έπρεπε να ανοίξουν τα κεφάλια των διαδηλωτών.
"Θα ήταν σε θέση, πραγματικά, η Αστυνομία στο σημείο της σύγκρουσης να προχωρήσει με ελιγμό τέτοιο, ώστε να αποκοπεί, το επαναλαμβάνω, το σώμα των 2.000 εξτρεμιστών και εκεί να τους αντιμετωπίσει", έλεγε ο Ανδρέας. Ηξερε ότι για να φτάσει στην εξουσία όφειλε να κάνει ορισμένες υποχωρήσεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου