Σοβαρές καταγγελίες και παράπονα του Συλλόγου Γονέων ΑμεΑ Βόλου

«Τα προβλήματα σπρώχνονται κάτω από το χαλί ή αγνοούνται επιδεκτικά» τονίζουν…

---

Σε σοβαρές καταγγελίες για «προβλήματα που σπρώχνονται κάτω από το χαλί ή αγνοούνται επιδεκτικά» προχωρά για μία ακόμη φορά ο Σύλλογος Γονέων ΑμεΑ Βόλου. Γίνεται λόγος για παιδιά που έμειναν εκτός δομών, για άρνηση της ΚΕΚΠΑ στη μεταφορά παιδιού με βαριάς μορφής αναπηρία, αλλά και αδιαφορία της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, «για μια ακόμα φορά ο Σύλλογος Γονέων Α.μεΑ. Βόλου αναγκάζεται να βγει με δελτίο τύπου ως το τελευταίο μέσον προκειμένου να επικοινωνήσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Α.μεΑ. εν μέσω κρίσης. Μη έχοντας άλλο τρόπο θέτει στους αρμόδιους φορείς τα παρακάτω θέματα που οι γονείς και τα παιδιά αντιμετωπίζουν και δυσκολεύουν αφάνταστα την καθημερινότητά τους.

Το θέμα των παιδιών που έχουν μείνει εκτός δομών είναι τεράστιο. Τα παιδιά μένουν στο σπίτι, δεν έχουν διέξοδο και τα όποια βήματα κοινωνικοποίησης τους πάνε προς τα πίσω με ότι αυτό συνεπάγεται.
Επιπλέον υπάρχει ένας αριθμός παιδιών που για τους γονείς τους το πόσον των 135 € μηνιαίως που τους επιβλήθηκε να πληρώσουν είναι δυσβάστακτο με αποτέλεσμα και αυτά τα παιδιά να παραμένουν στο σπίτι.
Ποια είναι η ασκούμενη κοινωνική πολιτική; Μας υποσχέθηκαν καινούργια αίθουσα για τη στέγασή τους, είναι Χριστούγεννα και η υπόσχεση μένει μετέωρη. Ίσως είναι πιο πραγματιστικό να ελπίζουμε σε ένα δώρο το Αι Βασίλη.
Άλλο θέμα είναι η μεταφορά συγκεκριμένου παιδιού με βαριάς μορφής αναπηρία. Η ΚΕΚΠΑ ΔΙΕΚ αρνείται την εξειδικευμένη μεταφορά που απαιτείται για το συγκεκριμένο παιδί. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη σύμβαση που έχει υπογράψει με την Περιφέρεια.
Όλα τα προβλήματα που ανακύπτουν και έχουν σχέση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ή σπρώχνονται κάτω από το χαλί ή αγνοούνται επιδεκτικά Αν οι αρμόδιοι που στελεχώνουν τους φορείς της κοινωνικής πολιτικής του Δήμου έχουν απόψεις όπως «Δεν βαριέσαι Δελτίο Τύπου είναι θα περάσει αν δεν του δώσουμε σημασία» ή το τραγικότερο «Δεν τα ακουμπάμε δεν τα αγαπάμε αυτά τα παιδιά» να γνωρίζουν ότι αυτή η στάση τους δεν θα τους βγάλει πουθενά διότι εμείς έχουμε εκπαιδευτεί να αγωνιζόμαστε. Και δεν ήμαστε μόνοι. Έχουμε πίσω μας Περιφερειακές Ομοσπονδίες, Πανελλήνιες Ομοσπονδίες, και Συνομοσπονδίες που ξέρουν να διεκδικούν και να πετυχαίνουν στόχους».