Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 
Από εδώ το είχε, από εκεί το είχε, την βρήκε την θέση στην «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση ο κολλητός του κ. Δραγασάκη, ο κ. Μιχελής. Αρχικά δεν τα κατάφερε να τον βάλει τον φίλο του ο κ. Δραγασάκης διευθύνοντα σύμβουλο στην Εθνική γιατί τον έκοψε ο SSM. 
Δεν τα κατάφερε επίσης να τον τοποθετήσει στην Επιτροπή Παιγνίων γιατί εκεί δεν είχε τον απόλυτο έλεγχο όπως στο τραπεζικό σύστημα και έτσι προκρίθηκε ο εκλεκτός του κ. Βαρουφάκη, που είναι όμως και πολύ φίλος του φίλου του Γιάν(ν)η, του κ. Στουρνάρα. Κατάφερε όμως να τον τοποθετήσει πρόεδρο στο ΤΧΣ. Και έτσι, μετά από μικρή περιπλάνηση, ο κ. Μιχελής βρήκε και αυτός το νέο του λιμάνι.
Βεβαίως, είναι αρκετά διαφορετικό από το λιμάνι που είχε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια, αυτό της Σκοπέλου, όπου ο κ. Μιχελής ήταν δήμαρχος από το 2010 έως το 2014. Ο κ. Μιχελής βεβαίως πριν επιλέξει την ενασχόλησή του με τα κοινά στη Σκόπελο έχει περάσει από τον τραπεζικό τομέα και κυρίως από την Εμπορική, της οποίας ήταν επί σειρά ετών Γενικός Διευθυντής. Κυρίως την περίοδο Σημίτη.

Συνεργάστηκε, αν θυμάμαι καλά, και με την Εγνατία σε επιτελική θέση, ενώ η τελευταία ενασχόλησή του με τον τραπεζικό χώρο ήταν το 2009 - 2010 μέσω της συμμετοχής του στο διοικητικό συμβούλιο της First Business Βank του κ. Ρέστη. 
Ο κ. Μιχελής καλείται τώρα να... ξεσκονίσει και πάλι μετά από πέντε χρόνια απουσίας -όπου είχε την ευκαιρία να επιδείξει τις επιτελικές του αλλά και τις καλλιτεχνικές του ικανότητες στην Σκόπελο- τις τραπεζικές του μνήμες καθώς αναλαμβάνει επικεφαλής ουσιαστικά του συνόλου του τραπεζικού τομέα στην Ελλάδα. Καθώς, ο κ. Δραγασάκης ήθελε στην θέση αυτή έναν άνθρωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του. Ωστόσο, από την εποχή που ο κ. Μιχελής διατελούσε επιτελικό στέλεχος σε τράπεζα έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και έχουν μεσολαβήσει κοσμοϊστορικές αλλαγές στο τραπεζικό σύστημα. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. 
Βεβαίως από τη στιγμή που επιδίωξη της νέας κυβέρνησης είναι να ελέγξει στον μέγιστο βαθμό το Δημόσιο τον τραπεζικό χώρο, άσχετα αν αυτή η προσδοκία μπορεί να διαψευστεί πολύ εύκολα, ένας πρώην τραπεζίτης της εποχής του κρατικού παρεμβατισμού στο τραπεζικό σύστημα μπορεί με μεγάλη άνεση να υλοποιήσει την κυβερνητική γραμμή. 
Πάντως, είναι σαφές ότι το μήνυμα προς τις αγορές και τους διεθνείς μετόχους των ελληνικών τραπεζών δεν είναι και το πλέον ενθαρρυντικό. Σε ό,τι αφορά τη γενικότερη αίσθηση που δημιουργεί η τοποθέτηση ενός ενδεχομένως καθ’ όλα άξιου προσώπου, που ωστόσο έχει ήδη απορριφθεί ως πιθανός μάνατζερ από την ΕΚΤ... Καθώς το ίδιο πρόσωπο που εκρίθη ως μη κατάλληλο για τη διοίκηση μίας τράπεζας, τοποθετείται τώρα στο πόστο του επιβλέποντος το σύνολο του τραπεζικού συστήματος...
dimitris.papakonstantinou@capital.gr