Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Γράμμα ενός Γιωτά από το Μέτωπο

Αγαπητέ Πιτσιρίκο

Σου γράφω από το Μέτωπο της Αθήνας, και ελπίζω το γράμμα μου να σε βρει καλά εκεί στα Μετόπισθεν της επαρχίας όπου δίνεις τη σκληρή μάχη της επιβίωσης μέσα στις τάφρους των ελαιώνων και τα αμπρί των πορτοκαλεώνων. Κόντρα στους σημάντορες ανέμους που σφυρίζουν στα όρη κι έρχονται, που φυσάνε κι ανάβουνε τα πορτοκάλια (για να τα μαζεύεις μετά εσύ έτοιμα και να μας το παίζεις παλικάρι.)

Αστειεύομαι φυσικά γιατί ξέρω ότι οι αγροτικές δουλειές είναι από τις δυσκολότερες. Λεμόνια μου λέει καμιά φορά να της κόψω η μάνα μου από τη λεμονιά στον κήπο για το αυγολέμονο και μέχρι να μαζέψω πέντ’ έξι τόχω δαγκώσει απ΄το κρύο κι έχουν κατατρυπηθεί τα χέρια μου.Φαντάζομαι πώς είναι να μαζεύει κανείς πορτοκάλια όλη μέρα μέσα στο κρύο και στις λάσπες.

Εδώ η φωτιά της μάχης με τους Δανειστές μας ( που τελικά έστερξαν στα παρακάλια μας και γύρισαν) έχει φουντώσει για τα καλά σαν τα σπίτια μας που καίγονται απ΄τα μαγκάλια και τα τζάκια, κι...
οι Υπουργοί παλεύουν μαζί τους σώμα με σώμα.
Προχτές ο Πρωθυπουργός κι ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης πήγαν στα χαρακώματα του εστιατορίου στο Μουσείο της Ακρόπολης όπου σ΄ένα διάλειμμα της μάχης της Ενημέρωσης ο Δντης Ειδήσεων του Μega Κίτσος Παναγιωτόπουλος παρουσίασε το ποιητικό του πόνημα με τον τίτλο «Αποτύπωμα».

Οι Συγκυβερνήτες μας πήγαν εκεί για να ευχαριστήσουν προσωπικά τον Κίτσο τον λεβέντη τον καραμπουζουκλή που -μέσω των ειδήσεων του Mεγάλου Καναλιού δια στόματος του ήρωα Ντερμπεντέρη- κρατάει ψηλά το φρόνημα του ευρισκόμενου σε Πόλεμο Ελληνικού Λαού,αλλά και να μάθουν από πρώτο χέρι τι συμβαίνει στα Νοσοκομεία,τα Ορφανοτροφεία, τα Ψυχιατρεία,τα Ιδρύματα για αναπήρους,τις Φυλακές της Χώρας και γενικά όπου υπάρχει πόνος και φτώχεια τώρα που είμαστε εν καιρώ πολέμου, γιατί οι ίδιοι λόγω της πυρετώδους κατάστρωσης των Επιτελικών Σχεδίων για τη διάσωση της Χώρας δεν προλαβαίνουν να πάνε.

Εγώ απ την άλλη, επειδή η Πολιτεία μ΄έχει βγάλει Γιωτά και μη μάχιμο ως μακροχρόνια άνεργο, κάθομαι όλη μέρα και κωλοβαράω. Βαριέμαι όμως να κάθομαι άπρακτος και είπα, μιμούμενος τον Κίτσο, να το ρίξω στην Ποίηση .

Αλλά τα βρήκα μπαστούνια και το μόνο που κατάφερα ήταν να φτιάξω όλους κι όλους αυτούς τους δύο στίχους «‘Ολο το Σημιταριό σ΄ένα θέατρο γεμάτο φτιάχνει κόμμα για να φάει και του βαρελιού τον πάτο» κι έτσι αποφάσισα να βαδίσω στα σίγουρα.

Παράφρασα λοιπόν το Προφητικόν από το Άξιον Εστί του Μεγάλου μας Ποιητή Ελύτη και στο στέλνω να σου κρατάει συντροφιά τις παγωμένες νύχτες όταν κατάκοπος μετά από τη μάχη με τα πορτοκάλια θα θέλεις να ξεκουράσεις εκτός από τα πληγωμένα σου χέρια, και το ανήσυχο πνεύμα σου με λίγη Ποίηση.

Ελπίζω το πνεύμα του συχωρεμένου Ελύτη να συγχωρήσει αυτή την, ας πούμε, «ιερόσυλη» πράξη μου και την αναίδειά μου να «πειράξω» τους αριστουργηματικούς πραγματικά στίχους του Προφητικού.

Σκέφτηκα όμως ότι αφού δεν διαμαρτυρήθηκε ο Καβάφης που κοτζάμ Ίδρυμα Ωνάση τον πετσόκοψε σαν νεφραμιά και τον ζάλιζε περιφέροντάς τον πέρα δώθε με τα Λεωφορεία, δεν θα παρεξηγήσει ούτε ο Ελύτης κι εμένα έναν κακόμοιρο Γιωτά με πνευματικές ανησυχίες,έναν ασήμαντο άνεργο που απ’ την αφραγκία έχει κάψει φλάντζα.

«Προφητικόν» by Tassos

Χρόνους πολλούς βουτηγμένοι στην Αμαρτία που την είπανε Αρετή και την ευλόγησαν μέσα στην Εκκλησία του Δήμου

Λείψανα παλιών άστρων που είναι ακόμη Υπουργοί και αραχνιασμένες δικογραφίες σαρώνοντας η Δικαιοσύνη η Νοητή.

Και κρύβοντάς τες κάτω από το λερό χαλί της Εξουσίας.

Ταραχή υποβρύχια έχει πέσει μετά τον Άκη και το σανίδωμα το σάπιο έχει υποχωρήσει από την πίεση που δέχεται ο πρώην κραταιός Ήλιος.

Κι εσύ Εξόριστε Ποιητή στον αιώνα σου πες μας τι βλέπεις;

Βλέπω τον αλαζονικό Ύπαρχο παραδομένο στη σφήκα και το ξινόχορτο του Νεωλκείου

Βλέπω την κρυφή αλληλουχία των νοημάτων του Καίσαρα Αντώνιου προς τους Προστάτες και τους Κατακτητές

Βλέπω τους Τραπεζίτες να εισπράττουν σκύβοντας το κέρδος των δικών σας πτωμάτων.

Βλέπω τους Δικαστές να σας καίνε σαν κεριά στο Μεγάλο Τραπέζι του Μυστικού τους Δείπνου

Βλέπω τους Χωροφύλακες να προσφέρουν το αίμα σας θυσία στη σταθερότητα της Εξουσίας

Αλλά ιδού, στο θέατρο θα μαζευτούν ο Αρχιερέας και οι ακόλουθοί του μαζί μ΄αυτούς που ναρκισσεύτηκαν στα αξιώματα: Φίλιπποι και Ροβέρτοι,Κωνσταντίνοι και Νικόλαοι,Γρηγόριοι,Ελένες και Σωτηρίες φορώντας ανάποδα τους πορφυρούς τους μανδύες με στολισμένο το στήθος τους παράσημα για να δελεάσουν και πάλι τους μωρούς.

Πιστεύοντας ότι οι μωροί θα καταπλαγούν και θα στέρξουν

Για να βγει αληθινός ο λόγος ότι άτιμοι και γελοίοι έχουν παραδοθεί στις μύγες της Αγοράς.

Και των αχρείων Κυβερνητών τα έργα πληρώνοντας η Χτίσις θα φρίξει

Κι εσύ Εξόριστε Ποιητή στον αιώνα σου πες μας τι βλέπεις;

Ταραχή θα πέσει στον Άδη και το σάπιο σανίδωμα θα υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του πλήθους.

Αλλά πριν, ιδού θα στενάξουν οι νέοι και το αίμα τους αναίτια θα γεράσει. Κουρεμένοι καταθέτες θα χτυπάνε τα κεφάλια τους πάνω στα κάγκελα της Αγίας Τράπεζας. Και θα αδειάσουν όλα τα εργοστάσια και μετά πάλι με την

Επίταξη μέσω της Πείνας θα γεμίσουν για να βγάλουν όνειρα συντηρημένα σε κουτιά μυριάδες και χιλιάδων λογής εμφιαλωμένη φύση.Και θα ‘ρθούνε χρόνια χλωμά και αδύναμα κι ούτε γάζα δε θα βρίσκουν να τυλιχτούν.

Μετά την Καταιγίδα στην Υγεία που την ονομάτισαν με το αρχαίο όνομα του κάλου.

Και δεν θα έχει κανένας σας ούτε λίγα γραμμάρια ευτυχίας .Και θα είναι τα πράγματα γύρω σας και μέσα σας κιόλας ωραία ερείπια. Για να βγει αληθινός ο λόγος ότι άτιμοι και γελοίοι σας παραδώσανε στα όρνια της Αγοράς.

Και θα αγανακτήσει το κορμί της πόρνης μην έχοντας άλλο τι να ζηλέψει από τους αχρείους Κυβερνήτες σας.

Αντίο Φίλε και να προσέχεις

Τάσος

(Αγαπητέ Τάσο, είδα την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του διευθυντή ειδήσεων του Mega. Είδα και τα πρόσωπα που ήταν γύρω του. Και απελπίστηκα – εντάξει, γέλασα κιόλας. Και σκέφτηκα πως η μόνη «λύση» για την Ελλάδα είναι η απόλυτη κατάστροφή της. Εννοώ κυριολεκτικά γιατί κι αυτό που ζούμε εδώ και μερικές δεκαετίες καταστροφή είναι. Η απόδειξη πως η Ελλάδα δεν υπάρχει πια είναι πως δεν έχει μεγάλους ποιητές. Η Ελλάδα είχε πάντα μεγάλους ποιητές. Εκτός από σήμερα. Και δεν έχει μεγάλους ποιητές γιατί δεν τους χρειάζεται. Στην θέση των ποιητών είναι πια οι ξιπασμένοι. Να είσαι καλά.)

Από τον Πιτσιρίκο, μοντάζ Γρέκι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger