Μια ΑΕΚ από τα παλιά με τσαμπουκά και νεύρο!

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης έκανε το πρώτο σχεδόν επίσημο «ντου» στον Ολυμπιακό του Βαγγέλη Μαρινάκη και ο Άκης Γεωργίου γράφει για τον τσαμπουκά που επέστρεψε στον Σύλλογο.

Παρουσιάστηκε και η νέα φανέλα. Καλορίζικη. Βέβαια η όλη εκδήλωση –και ποτέ η βαριά φανέλα- πέρασε στη σκιά της είδησης της ημέρας: Της εξωτερίκευσης της προσωπικής άποψης του Δημήτρη Μελισσανίδη στην παραφιλολογία των τελευταίων ημερών και τον χαρτοπόλεμο που ξεκίνησε ο Ολυμπιακός μέσω του Τύπου.

Ο «Μελισσάν» ήταν ιδιαίτερα καυστικός απέναντι στον Μαρινάκη και η κόντρα τους περνάει σε συλλογικό επίπεδο έχοντας ξεφύγει νωρίτερα του αναμενομένου.
Με δεδομένη τη μετατροπή της ΑΕΚ των τελευταίων ετών σε σάκο του μποξ σε όλο το φάσμα του ποδοσφαιρικού παρασκηνίου, αποδυναμωμένη, προσβεβλημένη και τελευταία το «ντου» του Μελισσανίδη ήταν μία ηθική δικαίωση. Και ένα μήνυμα για κανονική επιστροφή εκεί που πρέπει.
Η ΑΕΚ είναι στη Γ' Εθνική και υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν. Κι όμως, γίνεται βασικό αντικείμενο αναφοράς στα non paper που φτάνουν σε αρκετά «ερυθρόλευκα» δημοσιογραφικά γραφεία και πρωτοσέλιδο του σημερινού πρωταθλητή που ετοιμάζεται να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ, λίγο πριν τον πρώτο της αγώνα με τον ...Μανδραϊκό.
Εκτός των υπολοίπων και της προοπτικής που δημιουργείται –λόγω της πιο πιθανής από ποτέ κατασκευής του γηπέδου της στη Νέα Φιλαδέλφεια- η ΑΕΚ βρήκε κάτι που της είχε λείψει εδώ και αρκετά χρόνια: Τον χαμένο της τσαμπουκά.
Από εκεί που έφευγε αγχωμένη από τα λόμπι των ξενοδοχείων για να μην της βάλουν χέρι για τα φεσωμένα ουίσκια, πλέον σουλατσάρει σε αυτά με χαρακτηριστική άνεση και αφού έχει παρουσιάσει τη φανέλα της στα πρότυπα των μεγάλων κλαμπ του εξωτερικού κάνει φραστικό ...μαρς σε έναν αντίπαλο ο οποίος θα την απασχολήσει –αν ο τελευταίος βρει τα ψυχικά αποθέματα- σε δύο χρόνια από σήμερα.
Ακούστηκαν αρκετές απόψεις από το μεσημέρι σχετικά με τα λόγια του Μελισσανίδη στο Ιντερκοντινένταλ. Ότι η συγκεκριμένη φρασεολογία ενδεχομένως να φέρει τη βία στα γήπεδα, να φανατίσουν τον κόσμο και να περάσουν σε άλλο επίπεδο. Προσωπικά νομίζω ότι τη βία στα γήπεδα τη φέρνουν οι Ποντίκηδες, οι Δημητρόπουλοι και οι Καλαθενοί. Όπως τη βία στην κοινωνία τη φέρνει το κλείσιμο των ματιών στην εξόφθαλμη υπόθεση Ψωμιάδη. Ας λυθούν λοιπόν τα βασικά ζητήματα και στη συνέχεια ας αναζητήσουμε για πιθανές ευθύνες αυτών που τα κράζουν ανοιχτά, χωρίς κανένα τακτ και με καθαρά ΑΕΚτζήδικη προσέγγιση.
Το ευχάριστο για την ΑΕΚ είναι ότι πλέον, πιο συστρατευμένη από ποτέ, έχει την τύχη να διαθέτει έναν Μελισσανίδη από τα παλιά. Ακόμα και τώρα που τα πάντα –για την ώρα- είναι σε θεωρητικό επίπεδο ανησυχεί τους αντιπάλους της ξεπερνάει τις λογικές του παρελθόντος και πάει –και- με τον τσαμπουκά της να απαιτήσει. Βέβαια, όλα είναι θέμα οπτικής. Τι προτιμάει ο καθένας. Μία ΑΕΚ να μπαίνει στο μάτι των άλλων επειδή επιβάλλεται να τους κερδίζει παντού, ή μία ΑΕΚ που υπάρχει για τη χαρά της συμμετοχής. Μετά την εβδομάδα από τον Πανθρακικό μέχρι τον Ατρόμητο, την τελευταία της περασμένης σεζόν, εγώ επιλέγω το πρώτο: Μια ΑΕΚ, που όχι δεν έχει το δικαίωμα να την κερδίζει ποτέ κανένας.
ΠΗΓΗ: aekvoice.gr