Νιώθω το ίδιο αιχμάλωτος πολέμου όπως ο Ρωμανός, εκεί στο παράλληλο σύμπαν της μοναχικότητας του κελιού του.Νιώθω αιχμάλωτος ενός αποτρόπαιου τηλεοπτικού κανιβαλισμού.
ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ.·
Δεν ξέρω πόσο ευαισθητοποιημένα μπορεί να λειτουργήσει η εικόνα του μετά τη σωματική κακοποίηση μαζί με των άλλων συντρόφων του στη κοινωνία.
Δεν ξέρω αν η πολιτική του δήλωση μπορεί να αντιστρέψει τη δεκτική ηττοπάθεια στο κοινωνικό ιστό που ταλανίζεται ακόμα ανάμεσα στη κατάθλιψη που προκαλεί το κύμα της ανεργίας της φτώχιας και της ανέχειας από τη μια ή της λογικής των νοικοκυραίων.
Η αποδόμηση της καινοφανούς ιδεοληψίας στο ερώτημα ευρό ή δραχμή δεν φτάνει πλέον από μόνη της να αντικαταστήσει τη μεταλλαγμένη κοινωνική συνείδηση. Μιλάμε για έργο που από τη θεωρία περνάει σε πρακτικές ειδικού σκοπού.
Όχι για να εκλείψη η παραβατικότητα της ανομίας, αλλά για να συσπειρώσει την άρχουσα λογική στο πεδίο της "κρατικής" νομιμοφροσύνης.Εξάλλου ότι ζούμε είναι "νόμος του κράτους από το κοινοβούλιο".
Η παραχάραξη του κοινωνικού ιστού πρέπει να φωτοσοπάρεται ίδια και απαράλλαχτα όπως τα σημάδια που αφήνει πίσω της.Το τρικ μπορεί να μη πέρασε πάνω στα σώματα των τεσσάρων συλληφθέντων, άφησε όμως τα σημάδια του. Πρώτα σε αυτούς και μετά σε μας.Στο όνομα της "νόμιμης βίας"από τη καθεστωτική "δένδια" εξουσία.
Αγνοώντας τεχνητά που μπορεί να οδηγήσει ότι επιμελώς προσπαθούν να αποκρύψουν. Ό,τι επιμελώς προσπαθούμε εμείς οι ίδιοι να αποκρύψουμε.Τις κακοποιημένες μούρες μας δηλαδή πίσω από το δάχτυλο μας.
Αν ακόμα υπάρχει ένα υγιές οπτικό νεύρο σ αυτή τη γαμημένη κοινωνία δεν μπορεί να μη βλέπει που οδηγούμαστε εξαιτίας του ψυχαναγκασμού της "σωτηρίας" μας.
Η εγωπαθητική προσδοκία μου,στο "η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα" ,να τη χέσω αν άλλη μια φορά προσπαθεί να σώσει μόνο τη δική μου.
Αρνούμαι να συμμετέχω σε οποιαδήποτε μοναχική διαδρομή για να περισώσω το τομάρι και την αφεντιά μου.
Νιώθω το ίδιο αιχμάλωτος πολέμου όπως ο Ρωμανός, εκεί στο παράλληλο σύμπαν της μοναχικότητας του κελιού του.Νιώθω αιχμάλωτος ενός αποτρόπαιου τηλεοπτικού κανιβαλισμού.
Να με συγχωρέσει θέλω ο πιτσιρικάς που επέτρεψα με τη στάση μου όλα αυτά τα χρονιά αυτός και οι σύντροφοι του να κακοποιούνται.
Να με συγχωρέσει ο Σενεγαλέζος μικροπωλητής που άφησα τόσο κενό ανάμεσα στην αποβάθρα της ψυχής μου και στις γραμμές του τρένου που έπεσε κυνηγημένος.
Να με συγχωρέσει ο μετανάστης που τον έσφαξαν οι χρυσαυγίτες.
Δεν πρόκειται για μνημόσυνο.
Φοτοσοπάρομαι οικειοθελώς και αυτοβούλως,στη ψυχή στη σκέψη στη σιωπή μου, μόνο και μονό για να είμαι καλά.
Νοικοκυραίος του face book, επαναστάτης του κώλου.
Λυπάμαι που είμαι αιχμάλωτος του εαυτού μου.Μάλλον να στο πω καλύτερα αδελφέ,σε ευχαριστώ που με έκανες να με λυπάμαι.
Σε ευχαριστώ που μου έδειξες ότι είμαστε για λύπηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου