Δίκαιος ο αγώνας της αγροτιάς

Η εργατιά, τουλάχιστον ηθικά, να στηρίξει τον αγώνα της

Εδώ και μερικές μέρες, αγρότες από τη Θεσσαλία δοκίμασαν να βγουν με εκατοντάδες τρακτέρ στο εθνικό δίκτυο, στον κόμβο της Νίκαιας έξω από τη Λάρισα. Με κυβερνητική εντολή εξαναγκάστηκαν από τις δυνάμεις καταστολής να φτάσουν και να παραμείνουν στο επαρχιακό δίκτυο της Νίκαιας. Εκτός από τους θεσσαλούς αγρότες στο δρόμο βγήκαν και συνάδελφοί τους άλλων περιοχών. Συγκρίνοντας αυτή την αγροτική κινητοποίηση μ’ εκείνες προηγούμενων χρόνων και ιδιαίτερα εκείνες που έγιναν στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 δεν μπορεί να μην παραδεχτεί κανείς, ότι ο αριθμός των τρακτέρ, ο αριθμός των αγροτών, η ποιότητα του αποκλεισμού και ο αριθμός των σημείων που στρατοπέδευσαν οι αγρότες είναι υποδεέστερος.
 

Πού οφείλεται αυτή η μεγάλη μείωση; Οφείλεται μήπως στο ότι η αγροτιά συνολικά (και όχι μόνον η φτωχή) υιοθέτησε τα μέτρα για την Ατζέντα 2007-2013, με αποτέλεσμα να μη συμμετέχει στις συντελούμενες αυτή την περίοδο αγροτικές κινητοποιήσεις; Δεν οφείλεται σ’ αυτό, βέβαια, γιατί η αγροτιά συνολικά δεν ήταν δυνατόν να δεχτεί την πολιτική συρρίκνωσης της αγροτικής παραγωγής, την πολιτική του βίαιου ξεκληρίσματος της συντριπτικής πλειοψηφίας της φτωχής αγροτιάς και της παροχής ενός προνοιακού φιλοδωρήματος προκειμένου η φτωχή αγροτιά να εγκαταλείψει μαζικά την αγροτική οικονομία, αν όχι και το χωριό.
 

Τότε πού οφείλεται η μείωση; Οφείλεται στη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της περιόδου 2007-2013, μια πολιτική που χαράχτηκε από τον γαλλογερμανικό άξονα. Μια πολιτική παροχής φιλοδωρήματος, με την προϋπόθεση να μην καλλιεργεί ο φτωχός αγρότης, μια πολιτική μαζικής εισόδου στην ΕΕ αγροτικών προϊόντων σε εξευτελιστικές τιμές χωρίς να μπαίνουν δασμοί και ποσοστώσεις εισαγωγής. Παρενθετικά μιλώντας, το γαλλογερμανικό κεφάλαιο επέβαλε αυτή την πολιτική, προκειμένου να ξεπεράσει τους ανταγωνιστές του (π.χ. το αμερικάνικο κεφάλαιο) στο κυνηγητό των αγορών του λεγόμενου τρίτου κόσμου.
 

Από την πρώτη στιγμή της εξαγγελίας αυτής της πολιτικής από την Κομισιόν, είχαμε προβλέψει και συστηματικά αποκαλύψει στην αγροτιά και όχι μόνο, ότι όσο θα περνούν τα χρόνια σημαντικά τμήματα της φτωχής αγροτιάς θα εγκαταλείπουν την αγροτική παραγωγή και το χωριό και έτσι θα αραιώνουν οι γραμμές της αγωνιζόμενης αγροτιάς που θα πασχίζει να επιβιώσει, εξασφαλίζοντας ένα άθλιο επίπεδο ζωής. Ηταν επόμενο από τις χιλιάδες τρακτέρ που κατέβαζαν παλαιότερα οι αγρότες μόνο από την Καρδίτσα, στον κόμβο της Βιοκαρπέτ, να φτάσουμε φέτος σε μερικές εκατοντάδες τρακτέρ στον κόμβο της Νίκαιας.
 

Αυτό, φυσικά, δεν το επισημαίνουμε από χαιρεκακία, ούτε γιατί θέλουμε να δείξουμε ότι εδώ και χρόνια είχαμε προβλέψει ότι τα πράγματα θα οδηγηθούν εδώ που οδηγήθηκαν, λόγω της πολιτικής που άσκησαν οι αγροτο-συνδικαλιστές του ψευτοΚΚΕ και των δύο μεγάλων αστικών κομμάτων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που ανέλαβαν κατά περιόδους τη διαχείριση της αστικής εξουσίας.
 

Η τρικομματική κυβέρνηση δεν ικανοποιήθηκε από το γεγονός ότι ήδη με την ασκούμενη αντιαγροτική ΚΑΠ της περιόδου 2007-2013 έχει καταστεί ασύμφορη η αγροτική πολιτική στην Ελλάδα και σ’ όλη την ΕΕ για τη φτωχή αγροτιά. Αύξησε τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος και μείωσε την επιστροφή ΦΠΑ κ.ά., γιατί η κυβέρνηση Σαμαρά θέλει να ξωπετάξει από την αγροτική παραγωγή ό,τι απέμεινε από τη φτωχή αγροτιά. Μόλις δε εκδηλώθηκε η παρούσα αγροτική αντίδραση, η συγκυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη έβαλε μπροστά τα ΜΑΤ, στέλνοντας το μήνυμα ότι θέλει να περάσει με κάθε μέσο την πολιτική του πλήρους και γρήγορου ξεπατώματος της φτωχής αγροτιάς στην Ελλάδα.
 

Στεκόμαστε στο πλευρό της αγωνιζόμενης αγροτιάς, παρά τις αδυναμίες και τα λάθη της στην προβολή των αιτημάτων και στη διεξαγωγή του αγώνα της, γιατί αυτός είναι ένας αγώνας επιβίωσης, όχι μόνο γι’ αυτή, αλλά και για τους εργαζόμενους στις πόλεις. Οι εργάτες στις πόλεις, έστω και ηθικά, πρέπει να σταθούν στο πλευρό της αγροτιάς, αφού σ’ αυτή τη φάση δεν μπορούν, για μια σειρά λόγους, να τη στηρίξουν αγωνιστικά.

ΚΟΝΤΡΑ - ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 2/2/2013