Η φετινή συγκυρία της Εργατικής Πρωτομαγιάς θέλει την παγκόσμια εργατική τάξη, την τάξη των καταπιεσμένων και των «κολασμένων όλης της γης», να υποχωρεί διαρκώς απ’ όσα με αίμα είχε κατακτήσει από την απεργία της 1ης Μάη του 1886 στο Σικάγο –που την καθιέρωσε ως μέρα μνήμης των εργατικών αγώνων– μέχρι σήμερα.Η εκμετάλλευση έχει όνομα και λέγεται καπιταλισμός. Ο αγώνας για την ανατροπή του οργανώνεται και διεξάγεται καθημερινά στους χώρους αναφοράς μας: στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις γειτονιές, τους χώρους εργασίας.
Ως εργάτες/ριες (μισθωτοί/ες, επισφαλώς εργαζόμενοι/ες, «μαύροι/ες» και άνεργοι/ες) πρέπει να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας. Μακριά από φυλετικές και έμφυλες διακρίσεις και πρακτικές κοινωνικού κανιβαλισμού, συλλογικοποιούμαστε με οριζόντιες δομές χωρίς ειδικούς και αρχηγούς, χωρίς πατερούληδες που ξέρουν τα συμφέροντά μας καλύτερα από εμάς. Κατανοούμε και διατρανώνουμε ότι για τα δεινά μας δεν φταίνε οι μετανάστες, φταίνε τα αφεντικά. Δεν πέφτουν οι μισθοί ή χάνουμε τη δουλειά μας επειδή «μας τις παίρνουν οι ξένοι», αλλά επειδή αυτό είναι που συμφέρει τους καπιταλιστές: η όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευσή μας.
Οργανωνόμαστε μέσα από σωματεία, συνελεύσεις και συλλογικότητες βάσης. Δεν αρκούμαστε στο να γκρινιάζουμε, αλλά βρίσκουμε και άλλους ανθρώπους που είναι διαθέσιμοι να παλέψουν μαζί μας και δημιουργούμε δομές αντίστασης σε κάθε χώρο δουλειάς. Δεν αφήνουμε τις λήψεις των αποφάσεων στους λίγους, στους εκλεκτούς του κάθε ΔΣ, αλλά αποφασίζουμε μέσα από συνελεύσεις όπου το κάθε μέλος είναι ισότιμο, όπου η κάθε άποψη ακούγεται, συζητιέται και, στη βάση της κατανόησης των κοινών συμφερόντων, παίρνονται οι αποφάσεις.
Δεν οικτίρουμε την κακή μας τύχη, ούτε περιμένουμε οι θεοί «να πάρουν μακριά από εμάς την κρίση». Βαδίζουμε με συνείδηση για την αντεπίθεση της τάξης μας, για την ανατροπή της συνθήκης σκλαβιάς που μας έχουν επιβάλει και ολοένα οξύνεται. Αρκεί να πιστέψουμε ότι κανείς δεν θα ψάλει τον επιτάφιο της ταξικής μας πάλης. Αρκεί να πιστέψουμε ότι η τάξη μας θα νικήσει και δεν θα υπάρχει άλλη τάξη να της αντιπαρατεθούμε, ως την κατάργηση της μισθωτής εργασίας και την αταξική κοινωνία.
(από κάλεσμα εργατικών σωματείων και συνελεύσεων βάσης)
Από την ιστορία της Εργατικής Πρωτομαγιάς
- Η προπαγάνδα μέσα από τη δράση-Η ιστορία της εργατικής πρωτομαγιάς
- Η πρώτη οργανωμένη και μαζική Πρωτομαγιά
- Ο Μάης του 1936 στη Θεσσαλονίκη
- Ο Μάιος που δεν έφτασε (Φωτογραφικό υλικό)
- Η απολογία του August Spies, ενός από τους αναρχικούς που απαγχονίστηκαν στο Σικάγο το 1887
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου