<< Λίγα λόγια για την απεργία πείνας ως μέσο αγώνα>>
Η απεργία πείνας είναι ένα σημαντικό όπλο για την επίτευξη στόχων, στην πλειοψηφία τους διεκδικητικών και εντός των ευρύτερων ισορροπιών, στο οπλοστάσιο κάθε φυλακισμένου επαναστάτη.
Είναι ένα μέσο το οποίο μέσα στο πέρασμα του χρόνου έχει αφήσει πολύ σημαντικές παρακαταθήκες αγώνα. Νίκες και ήττες με σημαντική σημασία και ιστορική βαρύτητα.
Η χρήση του πρέπει να γίνεται με υπευθυνότητα και σταθμισμένα ώστε να μην κινδυνεύσει να εκφυλιστεί και να χαθεί η δυναμική του μέσου.
Χρησιμοποιώντας το σώμα σου σαν οδόφραγμα αρπάζεις το μαχαίρι κολλώντας το τόσο στο λαιμό της δημοκρατίας όσο και στον δικό σου. Μία πράξη πολέμου με χαρακτηριστικά αυτοχειρίας που προκαλεί μια ευρύτερη συνθήκη αναβρασμού οξύνοντας με αυτό τον τρόπο τον εκβιασμό προς το εχθρικό στρατόπεδο.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να πούμε πως η ανάπτυξη τέτοιων αγώνων αποκτάει πιθανότητες νίκης σε καθεστώτα που διατηρούν προσχήματα δημοκρατίας, ειδάλλως η ήττα σου με τις συνέπειες που αυτή συνεπάγεται είναι δεδομένη.
Τέτοιες στιγμές επιβάλλουν την αμφίδρομη επιθετική αλληλεγγύη, δηλαδή την οργάνωση των “έξω” αντιστάσεων και την ολική δραστηριοποίηση μας σχετικά με αυτό το ζήτημα. Σε διαφορετική περίπτωση η απομόνωση μπορεί να οδηγήσει σε μια ήττα με τραγικές συνέπειες.
Πιστεύουμε πως η πολύμορφη δράση διευρύνει τα μέτωπα αγώνα που υπάρχουν, οξύνει την σύγκρουση και ανοίγει νέες επαναστατικές προοπτικές. Μικροφωνικές αντιπληροφόρησης, εμπρησμοί, αφίσες, εκδηλώσεις, βομβιστικές επιθέσεις, με την σημαντική παρατήρηση για ισορροπημένη χρήση των μέσων μιας και καλός ή κακός πρόκειται για ένα “παιχνίδι ισορροπιών”.
Για παράδειγμα η εκτέλεση ενός καθεστωτικού πολιτικού ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της κινητοποίησης σε ένδειξη αλληλεγγύης θα μπορούσε να αποδειχτεί καταστροφική παρ' όλη την δυναμική του χτυπήματος. Με αυτό το παράδειγμα θέλουμε να αναδείξουμε την ανάγκη για εύστοχες και στοχευμένες ενέργειες.
Γνωρίζουμε πως το συγκεκριμένο μέσο έχει και τις αντιφάσεις του(αυτοκαταστροφή, εξάρτηση από τα “βίτσια” του αντιπάλου κλπ) παρόλα αυτά θεωρούμε την χρήση του ωφέλιμη και όχι ζημιογόνα. Πάντα σταθμίζοντας δεδομένα και επιλέγοντας κατάλληλες στρατηγικές ανάλογα με την εκάστοτε χρονική συγκυρία.
<<Εδώ όποιος δεν τρομοκρατεί αρρωσταίνει από τρόμο>>
Ο κοινωνικός ιστός έχει χάσει πλέον την ομαλή λειτουργία του και η κοινωνική ειρήνη αποκαθίσταται προσωρινά μέσω της βίαιης κρατικής επιβολής. Η καπιταλιστική κυριαρχία βρίσκεται σε μία παγκόσμια και πολυεπίπεδη αναδιάρθρωση με απρόβλεπτες συνέπειες ακόμα και για την μέχρι πρότινος λειτουργία της.
Σταδιακή κατάρρευση της δημοκρατίας ως πολίτευμα, ολοκληρωτισμός και απόλυτος έλεγχος μέσω των ραγδαία εξελισσόμενων νέων τεχνολογιών, κοινωνικές αναταραχές, μετατόπιση της καταστολής εκτός από το αστυνομικό και στο επιστημονικό πεδίο.
Ο πολιτισμός του μετρίου και του τίποτα προελαύνει καταστρέφοντας την φύση και την αξιοπρέπεια μας, τυλίγοντας τα πάντα γύρω του με ένα πέπλο τρομακτικής σιωπής.
Τρώμε της πλαστικές αηδίες που μας σερβίρουν, καταναλώνουμε άκριτα, ενημερωνόμαστε με κατασκευασμένες ειδήσεις, ακούμε τους μπάσταρδους τους δημοσιογράφους να προωθούν τα οικονομικοπολιτικά συμφέροντα των πολιτικών τους προϊσταμένων, γεμίζουμε τα κεφάλια μας με κωλοδιαφημίσεις.
Όλη η ζωή του σύγχρονου ανθρώπου είναι μια μηχανική κατασκευή. Ο χρόνος σαν ένας ακόμα μηχανισμός εξουσίας επιβάλλει την δική του δικτατορία, βίαια και εξαναγκαστικά.
Πότε θα ξυπνήσεις, πότε θα δουλέψεις, πότε θα κοιμηθείς, πότε θα ψευτοδιασκεδάσεις όλα έχουν τον δικό τους προκαθορισμένο χρόνο. Όλα είναι ήδη κανονισμένα και έτοιμα για εσένα, καλούπια που απλά αρκεί να κάνεις το βήμα για να μπεις μέσα τους.
Εμείς παροτρύνουμε παθιασμένα όσους αισθάνονται ότι ασφυκτιούν από τον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Ζήσε έξω από τον κόσμο τους!
Ψάξε δρομολόγια διαφυγής στο τώρα!
Αναζήτησε και ζήσε στιγμές εξέγερσης!
Ούρλιαξε και σπάσε το πέπλο της σιωπής!
ΧΤΥΠΑ και ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ τους υπεύθυνους για το πραξικόπημα πάνω στην ζωή σου.
<<Περνώντας μέσα από τους τσιμεντένιους τοίχους των φυλακών, γκρεμίζοντας τις γραμμές που μας χωρίζουν>>
Δεν σκοπεύουμε να μιλήσουμε για την φυλακή στην παρούσα συνθήκη, μέσα σε αυτά τα μπουρδέλα βρίσκονται θαμμένα τα συντρόφια μας που έχουν ξεκινήσει μία μάχη βάζοντας οδόφραγμα το ίδιο τους το σώμα. Και έχουμε πολλά να πούμε και ακόμα περισσότερα να κάνουμε σε σχέση με αυτό...
Μετά από πολλαπλές αιτήσεις αποφυλάκισης οι οποίες απορρίφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες η Στέλλα Αντωνίου ξεκινάει αποχή συσσιτίου ενώ οι σύντροφοι της Κ. Σακκάς, Α. Μητρούσιας, Γ. Καραγιαννίδης, ξεκινάνε απεργία πείνας με αιτήματα την απελευθέρωση της Στέλλας Αντωνίου λόγο σοβαρών προβλημάτων υγείας που δεν μπορεί να φροντίσει μέσα από την συνθήκη της φυλακής, καθώς και την άρση των νέων προφυλακίσεων τους σχετικά με τις 250 επιθέσεις της ε.ο Σ.Π.Φ για την οποία και αρνούνται την συμμετοχή τους. Η απεργία τους ξεκίνησε στις 6/4.
Στις 8/4 οι σύντροφοι Γ. Τσάκαλος και Π. Αργυρού ξεκινάνε απεργία πείνας απαιτώντας την οριστική μεταγωγή τους στον Κορυδαλλό. Μετά από 1,5 χρόνο στα κολαστήρια της δημοκρατίας και αντιμετωπίζοντας την “ειδική μεταχείριση” των συνεχόμενων μεταγωγών που έχει επιβάλλει το Υπουργείο Δικαιοσύνης στα μέλη της ε.ο Σ.Π.Φ, καθώς και τις απόπειρες επιβολής της προσβλητικής ξεφτίλας που ακούει στο όνομα “σωματικός έλεγχος” με μπροστάρη την καριόλα Χρήστο Κλιάρη (φυλακές Δομοκού), οι σύντροφοι διατηρώντας ακέραιη την αξιοπρέπεια τους επιλέγουν να έρθουν σε ρήξη με αυτή την συνθήκη, μαζί τους ξεκινάει απεργία πείνας σε ένδειξη αλληλεγγύης ο σύντροφος Χρήστος Τσάκαλος ενώ τα υπόλοιπα μέλη της ε.ο Σ.Π.Φ μαζί με τον σύντροφο Θεόφιλο Μαυρόπουλο θα προσχωρούν ανά δύο στην απεργία πείνας σε προκαθορισμένες ημερομηνίες, ενισχύοντας έτσι την κινητοποίηση.
Τα λόγια του Χρήστου αντικατοπτρίζουν και τις δικές μας σκέψεις <<όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον, τότε είμαστε ήδη νεκροί.>> Δύναμη και λύσσα συντρόφια.
<< Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, ας το στρέψουμε προς τους εχθρούς μας στον δρόμο για την ολική απελευθέρωση.>>
Απέναντι στους αγώνες που εκδηλώνονται πολλοί πήραν ήδη την δική τους θέση μάχης. Τα συντρόφια από την Θεσσαλονίκη, (Ράμι, Μπάμπης, Γιάννης, Δημήτρης, Σωκράτης) 130 κρατούμενοι από την Α' πτέρυγα Κορυδαλλού και ο αναρχικός Βαγγέλης Καϊλόγλου απέχουν από το συσσίτιο σε ένδειξη αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας. Επίσης επιθέσεις αλληλεγγύης έχουν πραγματοποιηθεί εκτός από την Ελλάδα, σε Ισπανία, ( εμπρησμοί κρατικών οχημάτων, πολυτελών αυτοκινήτων, ΑΤΜ, οχημάτων σεκιούριτι, βανδαλισμοί τραπεζών, σαμποτάζ σχολείων, επίθεση σε γραφείο εργασίας, βανδαλισμός εκκλησίας, σαμποτάζ συστημάτων ασφαλείας κ.α από τους Αναρχικούς Νιχιλιστές), Βολιβία ( εμπρησμός ΑΤΜ από πυρήνες της FAI) και Χιλή.
Εκτός από τις διαθέσεις σε τέτοιες καταστάσεις όπου ο αγώνας αποκτάει μια δυναμική που αντλείται και από την σωματική εξόντωση, μετριούνται και οι σιωπές και αυτές ας ελπίσουμε να μην είναι πολλές γιατί ο καθένας μας θα κριθεί από αυτές.
Σε αυτές τις στιγμές η αλληλεγγύη ξεφεύγει από μία λέξη στο χαρτί και ταξιδεύει, μέσα στα κελιά των συντρόφων μας για να τους δώσει δύναμη, δίπλα στους μηχανισμούς μας έτοιμη να πυροδοτήσει την καταστροφή της εξουσιαστικής σαπίλας, οπλίζεται μαζί με τα πιστόλια μας απλώνοντας το χέρι στους συντρόφους μας χτυπώντας το καπιταλιστικό οικοδόμημα που μας κρατάει δέσμιους στον “θαυμαστό” κόσμο των πολλαπλών πραγματικοτήτων που βιώνουμε.
Παραμένουμε πάντα σε πόλεμο με το υπάρχον και τους υποστηρικτές τους, ο καθένας ας πράξει όπως του υπαγορεύει η τιμή, το μίσος και η συνείδηση του.
<<Προλογίζοντας την συνέχεια>>
Δηλώνουμε πως η πλήρη αποσιώπηση τόσο της ενέργειας όσο και των γεγονότων από τα Μ.Μ.Ε θα απαντηθεί στο άμεσο χρονικό διάστημα χτυπώντας τους ρουφιάνους που είναι υπεύθυνοι για την κεντρική διαχείριση ορισμένων από αυτά. Δεν μας κάνει εντύπωση η συγκεκριμένη πολιτική επιλογή τους, είναι γνωστές στον καθένα εξάλλου οι πολιτικές και τα οικονομικά συμφέροντα που αυτοί οι γλύφτες πιστά υπηρετούν, όπως και τα “εργατικά ατυχήματα” που κάποιοι από αυτούς παθαίνουν.
Δεν πρόκειται για προειδοποίηση αλλά για ανακοίνωση της επόμενης πράξης πολέμου.
Να μας περιμένετε.
Στις 14/4 τα ξημερώματα τοποθετήσαμε ισχυρό εμπρηστικό μηχανισμό στο Ειρηνοδικείο του Χαλανδρίου στις οδούς Βασ.Γεωργίου 44 και Κάλβου. Διαλέξαμε να επιτεθούμε στον συγκεκριμένο στόχο λόγο του συμβολισμού του μιας και ανήκει στο δικαστικό σύμπλεγμα.
Υ.Γ 1: Αφιερώνουμε την επίθεση μας στους φυλακισμένους αντάρτες της ε.ο Σ.Π.Φ.
Οι επιθέσεις θα συνεχιστούν και θα οξυνθούν όσο εξελίσσεται η απεργία πείνας τους.
Υ.Γ 2: Στεκόμαστε δίπλα στον αγώνα του κρατούμενου Σπύρου Δραβίλα- απεργός πείνας από τις 4/4, που διεκδικεί την άδεια που δικαιούται εδώ και 2.5 χρόνια.
Όσο υφαίνετε εξουσία τόσο θα υφαίνονται κραυγές επίθεσης.
ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ
Συνυφασμένες κραυγές επίθεσης / Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1392962
Η απεργία πείνας είναι ένα σημαντικό όπλο για την επίτευξη στόχων, στην πλειοψηφία τους διεκδικητικών και εντός των ευρύτερων ισορροπιών, στο οπλοστάσιο κάθε φυλακισμένου επαναστάτη.
Είναι ένα μέσο το οποίο μέσα στο πέρασμα του χρόνου έχει αφήσει πολύ σημαντικές παρακαταθήκες αγώνα. Νίκες και ήττες με σημαντική σημασία και ιστορική βαρύτητα.
Η χρήση του πρέπει να γίνεται με υπευθυνότητα και σταθμισμένα ώστε να μην κινδυνεύσει να εκφυλιστεί και να χαθεί η δυναμική του μέσου.
Χρησιμοποιώντας το σώμα σου σαν οδόφραγμα αρπάζεις το μαχαίρι κολλώντας το τόσο στο λαιμό της δημοκρατίας όσο και στον δικό σου. Μία πράξη πολέμου με χαρακτηριστικά αυτοχειρίας που προκαλεί μια ευρύτερη συνθήκη αναβρασμού οξύνοντας με αυτό τον τρόπο τον εκβιασμό προς το εχθρικό στρατόπεδο.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να πούμε πως η ανάπτυξη τέτοιων αγώνων αποκτάει πιθανότητες νίκης σε καθεστώτα που διατηρούν προσχήματα δημοκρατίας, ειδάλλως η ήττα σου με τις συνέπειες που αυτή συνεπάγεται είναι δεδομένη.
Τέτοιες στιγμές επιβάλλουν την αμφίδρομη επιθετική αλληλεγγύη, δηλαδή την οργάνωση των “έξω” αντιστάσεων και την ολική δραστηριοποίηση μας σχετικά με αυτό το ζήτημα. Σε διαφορετική περίπτωση η απομόνωση μπορεί να οδηγήσει σε μια ήττα με τραγικές συνέπειες.
Πιστεύουμε πως η πολύμορφη δράση διευρύνει τα μέτωπα αγώνα που υπάρχουν, οξύνει την σύγκρουση και ανοίγει νέες επαναστατικές προοπτικές. Μικροφωνικές αντιπληροφόρησης, εμπρησμοί, αφίσες, εκδηλώσεις, βομβιστικές επιθέσεις, με την σημαντική παρατήρηση για ισορροπημένη χρήση των μέσων μιας και καλός ή κακός πρόκειται για ένα “παιχνίδι ισορροπιών”.
Για παράδειγμα η εκτέλεση ενός καθεστωτικού πολιτικού ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της κινητοποίησης σε ένδειξη αλληλεγγύης θα μπορούσε να αποδειχτεί καταστροφική παρ' όλη την δυναμική του χτυπήματος. Με αυτό το παράδειγμα θέλουμε να αναδείξουμε την ανάγκη για εύστοχες και στοχευμένες ενέργειες.
Γνωρίζουμε πως το συγκεκριμένο μέσο έχει και τις αντιφάσεις του(αυτοκαταστροφή, εξάρτηση από τα “βίτσια” του αντιπάλου κλπ) παρόλα αυτά θεωρούμε την χρήση του ωφέλιμη και όχι ζημιογόνα. Πάντα σταθμίζοντας δεδομένα και επιλέγοντας κατάλληλες στρατηγικές ανάλογα με την εκάστοτε χρονική συγκυρία.
<<Εδώ όποιος δεν τρομοκρατεί αρρωσταίνει από τρόμο>>
Ο κοινωνικός ιστός έχει χάσει πλέον την ομαλή λειτουργία του και η κοινωνική ειρήνη αποκαθίσταται προσωρινά μέσω της βίαιης κρατικής επιβολής. Η καπιταλιστική κυριαρχία βρίσκεται σε μία παγκόσμια και πολυεπίπεδη αναδιάρθρωση με απρόβλεπτες συνέπειες ακόμα και για την μέχρι πρότινος λειτουργία της.
Σταδιακή κατάρρευση της δημοκρατίας ως πολίτευμα, ολοκληρωτισμός και απόλυτος έλεγχος μέσω των ραγδαία εξελισσόμενων νέων τεχνολογιών, κοινωνικές αναταραχές, μετατόπιση της καταστολής εκτός από το αστυνομικό και στο επιστημονικό πεδίο.
Ο πολιτισμός του μετρίου και του τίποτα προελαύνει καταστρέφοντας την φύση και την αξιοπρέπεια μας, τυλίγοντας τα πάντα γύρω του με ένα πέπλο τρομακτικής σιωπής.
Τρώμε της πλαστικές αηδίες που μας σερβίρουν, καταναλώνουμε άκριτα, ενημερωνόμαστε με κατασκευασμένες ειδήσεις, ακούμε τους μπάσταρδους τους δημοσιογράφους να προωθούν τα οικονομικοπολιτικά συμφέροντα των πολιτικών τους προϊσταμένων, γεμίζουμε τα κεφάλια μας με κωλοδιαφημίσεις.
Όλη η ζωή του σύγχρονου ανθρώπου είναι μια μηχανική κατασκευή. Ο χρόνος σαν ένας ακόμα μηχανισμός εξουσίας επιβάλλει την δική του δικτατορία, βίαια και εξαναγκαστικά.
Πότε θα ξυπνήσεις, πότε θα δουλέψεις, πότε θα κοιμηθείς, πότε θα ψευτοδιασκεδάσεις όλα έχουν τον δικό τους προκαθορισμένο χρόνο. Όλα είναι ήδη κανονισμένα και έτοιμα για εσένα, καλούπια που απλά αρκεί να κάνεις το βήμα για να μπεις μέσα τους.
Εμείς παροτρύνουμε παθιασμένα όσους αισθάνονται ότι ασφυκτιούν από τον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Ζήσε έξω από τον κόσμο τους!
Ψάξε δρομολόγια διαφυγής στο τώρα!
Αναζήτησε και ζήσε στιγμές εξέγερσης!
Ούρλιαξε και σπάσε το πέπλο της σιωπής!
ΧΤΥΠΑ και ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ τους υπεύθυνους για το πραξικόπημα πάνω στην ζωή σου.
<<Περνώντας μέσα από τους τσιμεντένιους τοίχους των φυλακών, γκρεμίζοντας τις γραμμές που μας χωρίζουν>>
Δεν σκοπεύουμε να μιλήσουμε για την φυλακή στην παρούσα συνθήκη, μέσα σε αυτά τα μπουρδέλα βρίσκονται θαμμένα τα συντρόφια μας που έχουν ξεκινήσει μία μάχη βάζοντας οδόφραγμα το ίδιο τους το σώμα. Και έχουμε πολλά να πούμε και ακόμα περισσότερα να κάνουμε σε σχέση με αυτό...
Μετά από πολλαπλές αιτήσεις αποφυλάκισης οι οποίες απορρίφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες η Στέλλα Αντωνίου ξεκινάει αποχή συσσιτίου ενώ οι σύντροφοι της Κ. Σακκάς, Α. Μητρούσιας, Γ. Καραγιαννίδης, ξεκινάνε απεργία πείνας με αιτήματα την απελευθέρωση της Στέλλας Αντωνίου λόγο σοβαρών προβλημάτων υγείας που δεν μπορεί να φροντίσει μέσα από την συνθήκη της φυλακής, καθώς και την άρση των νέων προφυλακίσεων τους σχετικά με τις 250 επιθέσεις της ε.ο Σ.Π.Φ για την οποία και αρνούνται την συμμετοχή τους. Η απεργία τους ξεκίνησε στις 6/4.
Στις 8/4 οι σύντροφοι Γ. Τσάκαλος και Π. Αργυρού ξεκινάνε απεργία πείνας απαιτώντας την οριστική μεταγωγή τους στον Κορυδαλλό. Μετά από 1,5 χρόνο στα κολαστήρια της δημοκρατίας και αντιμετωπίζοντας την “ειδική μεταχείριση” των συνεχόμενων μεταγωγών που έχει επιβάλλει το Υπουργείο Δικαιοσύνης στα μέλη της ε.ο Σ.Π.Φ, καθώς και τις απόπειρες επιβολής της προσβλητικής ξεφτίλας που ακούει στο όνομα “σωματικός έλεγχος” με μπροστάρη την καριόλα Χρήστο Κλιάρη (φυλακές Δομοκού), οι σύντροφοι διατηρώντας ακέραιη την αξιοπρέπεια τους επιλέγουν να έρθουν σε ρήξη με αυτή την συνθήκη, μαζί τους ξεκινάει απεργία πείνας σε ένδειξη αλληλεγγύης ο σύντροφος Χρήστος Τσάκαλος ενώ τα υπόλοιπα μέλη της ε.ο Σ.Π.Φ μαζί με τον σύντροφο Θεόφιλο Μαυρόπουλο θα προσχωρούν ανά δύο στην απεργία πείνας σε προκαθορισμένες ημερομηνίες, ενισχύοντας έτσι την κινητοποίηση.
Τα λόγια του Χρήστου αντικατοπτρίζουν και τις δικές μας σκέψεις <<όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον, τότε είμαστε ήδη νεκροί.>> Δύναμη και λύσσα συντρόφια.
<< Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, ας το στρέψουμε προς τους εχθρούς μας στον δρόμο για την ολική απελευθέρωση.>>
Απέναντι στους αγώνες που εκδηλώνονται πολλοί πήραν ήδη την δική τους θέση μάχης. Τα συντρόφια από την Θεσσαλονίκη, (Ράμι, Μπάμπης, Γιάννης, Δημήτρης, Σωκράτης) 130 κρατούμενοι από την Α' πτέρυγα Κορυδαλλού και ο αναρχικός Βαγγέλης Καϊλόγλου απέχουν από το συσσίτιο σε ένδειξη αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας. Επίσης επιθέσεις αλληλεγγύης έχουν πραγματοποιηθεί εκτός από την Ελλάδα, σε Ισπανία, ( εμπρησμοί κρατικών οχημάτων, πολυτελών αυτοκινήτων, ΑΤΜ, οχημάτων σεκιούριτι, βανδαλισμοί τραπεζών, σαμποτάζ σχολείων, επίθεση σε γραφείο εργασίας, βανδαλισμός εκκλησίας, σαμποτάζ συστημάτων ασφαλείας κ.α από τους Αναρχικούς Νιχιλιστές), Βολιβία ( εμπρησμός ΑΤΜ από πυρήνες της FAI) και Χιλή.
Εκτός από τις διαθέσεις σε τέτοιες καταστάσεις όπου ο αγώνας αποκτάει μια δυναμική που αντλείται και από την σωματική εξόντωση, μετριούνται και οι σιωπές και αυτές ας ελπίσουμε να μην είναι πολλές γιατί ο καθένας μας θα κριθεί από αυτές.
Σε αυτές τις στιγμές η αλληλεγγύη ξεφεύγει από μία λέξη στο χαρτί και ταξιδεύει, μέσα στα κελιά των συντρόφων μας για να τους δώσει δύναμη, δίπλα στους μηχανισμούς μας έτοιμη να πυροδοτήσει την καταστροφή της εξουσιαστικής σαπίλας, οπλίζεται μαζί με τα πιστόλια μας απλώνοντας το χέρι στους συντρόφους μας χτυπώντας το καπιταλιστικό οικοδόμημα που μας κρατάει δέσμιους στον “θαυμαστό” κόσμο των πολλαπλών πραγματικοτήτων που βιώνουμε.
Παραμένουμε πάντα σε πόλεμο με το υπάρχον και τους υποστηρικτές τους, ο καθένας ας πράξει όπως του υπαγορεύει η τιμή, το μίσος και η συνείδηση του.
<<Προλογίζοντας την συνέχεια>>
Δηλώνουμε πως η πλήρη αποσιώπηση τόσο της ενέργειας όσο και των γεγονότων από τα Μ.Μ.Ε θα απαντηθεί στο άμεσο χρονικό διάστημα χτυπώντας τους ρουφιάνους που είναι υπεύθυνοι για την κεντρική διαχείριση ορισμένων από αυτά. Δεν μας κάνει εντύπωση η συγκεκριμένη πολιτική επιλογή τους, είναι γνωστές στον καθένα εξάλλου οι πολιτικές και τα οικονομικά συμφέροντα που αυτοί οι γλύφτες πιστά υπηρετούν, όπως και τα “εργατικά ατυχήματα” που κάποιοι από αυτούς παθαίνουν.
Δεν πρόκειται για προειδοποίηση αλλά για ανακοίνωση της επόμενης πράξης πολέμου.
Να μας περιμένετε.
Στις 14/4 τα ξημερώματα τοποθετήσαμε ισχυρό εμπρηστικό μηχανισμό στο Ειρηνοδικείο του Χαλανδρίου στις οδούς Βασ.Γεωργίου 44 και Κάλβου. Διαλέξαμε να επιτεθούμε στον συγκεκριμένο στόχο λόγο του συμβολισμού του μιας και ανήκει στο δικαστικό σύμπλεγμα.
Υ.Γ 1: Αφιερώνουμε την επίθεση μας στους φυλακισμένους αντάρτες της ε.ο Σ.Π.Φ.
Οι επιθέσεις θα συνεχιστούν και θα οξυνθούν όσο εξελίσσεται η απεργία πείνας τους.
Υ.Γ 2: Στεκόμαστε δίπλα στον αγώνα του κρατούμενου Σπύρου Δραβίλα- απεργός πείνας από τις 4/4, που διεκδικεί την άδεια που δικαιούται εδώ και 2.5 χρόνια.
Όσο υφαίνετε εξουσία τόσο θα υφαίνονται κραυγές επίθεσης.
ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ
Συνυφασμένες κραυγές επίθεσης / Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1392962
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου