ΚΑΛΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΡΕ?

Μόλις επέστρεψα από το Σύνταγμα

από ... 5:09μμ, Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

και αναρωτιέμαι ποιον τόπο και χρόνο περιγράφει αυτό το νήμα (και το προηγούμενό του)... Εν ολίγοις... Όντως κάτα τις 3 ανασυγροτήθηκε και μαζικοποιήθηκε ο κόσμος στην Αμαλίας μπροστά στη Βουλή. Συνέπεια διάσπαρτου κόσμου και μικρών μπλοκ που είχαν παραμείνει εκεί παρά την εκτεταμένη ρίψη δακρυγόνων που είχε γίνει σε όλο το σύνταγμα, και ορισμένων μικρής μαζικότητας μπλοκ που επέστρεψαν στο Σύνταγμα αφού είχαν προωθηθεί βίαια προς τα προπύλαια. Μαζικότητα... Κατάμεστη η Αμαλίας ακριβώς μπροστά από τη βουλή με σχετικά καλή πυκνότητα κόσμου. Πλατεία συντάγματος, αρχή της πανεπιστημίου, χαμηλά στην Αμαλίας - έρημα. Διάρκεια... Για τουλάχιστον μία ώρα υπήρχε σταθερή παραμονή του προαναθερθέντος πλήθους. Καταστολή... Καμία! Αναφέρομαι στο συγκεκριμένο πάντα σημείο. Αγνοώ για το κάτω μέρος της άδειας πλατείας Συντάγματος ή αλλού. Οι διμοιρίες που υπήρχαν μπροτά από τον άγνωστο στρατιώτη ήταν σε χαλαρή φάση με κάτω τις ασπίδες και τις μάσκες παρόλο που ο κόσμος ήταν στο ένα μέτρο. Προβοκάτσια... συνειδητή ή ασυνείδητη λίγη σημασία έχει... Σε κάμια φάση, κοντά στις 4, με αυτές τις συνθήκες και με αυτή τη σε διάρκεια διάθεση του κόσμου (παραμονή στη Βουλή) πραγματοποιήθηκε ντου με πέτρες σε διμοιρία στη γωνία του αγνώστου προς τη Βασ. Σοφίας που διήρκησε κάποια λεπτά. Ευτυχώς έληξε χωρίς ρίψη δακρυγόνων που θα έκανε ασύμφορη την παραμονή και αντίστοιχο ντου των μπάτσων που θα διέλυε το κόσμο. Κάποιοι κάνουν πράξη τη παραμονή έξω από τη βουλή παρά τη καταστολή που δέχτηκε η απεργιακή πορεία και κάποιοι κάνουν πράξη το μια πέτρα παραπάνω... Όσοι από εδώ μέσα καλούν τον κόσμο να κατέβει, οφείλουν να τοποθετηθούν απέναντι σε τέτοιες στάσεις. Μέχρι τις 4 που ήμουνα κάτω δε παρατήρησα να ζυμώνεται το κάλεσμα κόσμου, ίσως γιατί προέκυψε αυθόρμητα ίσως επειδή θεωρούταν αυτονότητο πως πρέπει κανείς να επιστρέψει και να παραμείνει εκεί. Πιθανόν να αγνοώ εξελίξεις ή συνενοήσεις.