Μνημόνιο μακράς διάρκειας και ο σώζων εαυτόν σωθήτω…

Την αποκάλυψη του σχεδίου της Γερμανίας για μιας οικονομική διακυβέρνηση της Ευρώπης που θα περνά αποκλειστικά και μόνο από το Βερολίνο, έκανε το  Spiegel και επιβεβαιώνει όσα γράφαμε τις ημέρες αυτές για Ευρωπαϊκό Μνημόνιο μακράς διάρκειας.
Είναι οι προτάσεις της Μέρκελ που μάλλον έγιναν αποδεκτές χωρίς πολλές αντιρρήσεις από τον Μπαρόζο. Η Γερμανίδα καγκελάριος προτείνει ή μάλλον διατάσσει, την υιοθέτηση κοινών φορολογικών, συνταξιοδοτικών και μισθολογικών πολιτικών σε όλες τις χώρες της ΕΕ με πρότυπο φυσικά το Βερολίνο. Θα γίνουμε όλοι Γερμανοί αλλά μην ελπίζετε και στο ύψος των μισθών. Μόνο στις περικοπές επιδομάτων και συντάξεων. Τα βασικά σημεία που θα πρέπει να υιοθετήσει και η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια (ορισμένα από αυτά και μέσα στο 2011) είναι:

1. Κοινός φορολογικός συντελεστής για όλες τις επιχειρήσεις, κάτι που δε θα αρέσει στην Ιρλανδία που έχει συντελεστή 12% και έχει προσελκύσει επενδυτές από παντού. Ετσι, όμως, στραγγαλίζονται οι μικρές χώρες αφού δεν θα μπορούν να προσελκύσουν επενδυτές. Για παράδειγμα στην Ελλάδα το αιώνιο πρόβλημα που επικαλούνται οι ξένοι είναι η υψηλή φορολόγησή τους. Μπορεί λοιπόν η Γερμανία και η Γαλλία να μην έχουν πρόβλημα να φέρουν ξένους επενδυτές, η Ελλαδίτσα όμως δε θα μπορεί και με τη βούλα να το κάνει.
2. Αντικειμενικά κριτήρια για μισθούς και συντάξεις. Δε μπορεί, λένε οι Γερμανοί να δίνεις αυξήσεις όταν θα έχει ελλείμματα, ούτε να αυξάνεις μισθούς πάνω από το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας σου. Επομένως, θα πρέπει οι Ελληνες εργαζόμενοι να δουν δραστική περικοπή των εισοδημάτων τους αφού μεγάλο μέρος των μισθών είναι επιδόματα.
3. Ενιαίο όριο εξόδου από την εργασία. Τα 67 θα είναι πλέον σίγουρα, άλλωστε και η Ισπανία το αποδέχθηκε ήδη, άρα μόνο με μάχη χαρακωμάτων θα μοιάζει αυτό που κάνουν στην Ελλάδα όσοι διαμαρτύρονται για τις συντάξεις στα 65. Δύο χρόνια μετά για όλους, χωρίς παράθυρα και άλλα… ελληνικά κόλπα. Θα καραδοκεί άλλωστε η… Μέρκελ.
4. Κι ερχόμαστε στις κυρώσεις. Αν και το σχέδιο Μέρκελ δεν κάνει αναφορές, αυτό που θεωρείται δεδομένο είναι ότι θα υπάρχουν πολλών ειδών. Κατ’ αρχάς ευρωπαϊκές, δηλαδή αφαίρεση δικαιώματος ψήφου και κατά δεύτερο συνταγματικές, όταν όλες οι αλλαγές περάσουν στο ελληνικό Σύνταγμα, όποτε κι αν αυτό μπορεί να γίνει.

Κι ενώ όλα αυτά επιβεβαιώνουν το σχέδιο που είναι έτοιμο, ο πρώτος που έσπευσε να υιοθετήσει τις μόνιμες αλλαγές ώστε να μειωθούν χρέη και ελλείμματα ήταν ο Γ. Παπακωνσταντίνου. Στη συνέντευξή του στα Νέα με έμμεσο τρόπο άφησε να εννοηθεί ότι για να υπάρξει μόνιμη δημοσιονομική πειθαρχία θα πρέπει να υπάρχουν και μόνιμοι μηχανισμοί
«Στόχος του προγράμματος είναι, με την έξοδό μας από αυτό, να έχουμε σταθεί στα πόδια μας και δημοσιονομικά και αναπτυξιακά. Και τότε θα μπορούμε να συζητάμε για μόνιμους μηχανισμούς διασφάλισης της δημοσιονομικής ισορροπίας στο εθνικό μας δίκαιο».
Τις τελευταίες ώρες, πάντως, έχουν αρχίσει να εμφανίζονται έντονες αμφισβητήσεις για το πώς θα μπορούσε να αλλάξει το Σύνταγμα αφού κάτι τέτοιο είναι αδύνατο για την επόμενη 5ετία τουλάχιστον. Αυτό φυσικά δεν αποκλείει μελλοντικές διατάξεις, άλλωστε το νέο Μνημόνιο λιτότητας θα διαρκέσει τουλάχιστον 30 χρόνια. Κι ένα σημαντικό σημείο: Πλέον, οι χώρες θα πρέπει να δεσμεύονται για ελλείμματα όχι κάτω από 3% όπως προέβλεπε μέχρι σήμερα το Σύμφωνο Σταθερότητας. Αυτό πάει, θα πρέπει να έχουν ελλείμματα κάτω κι από 0,5%. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω…
antinews