Με αφορμή μια επέτειο και τους ισχυρισμούς μιας "ανάλυσης"..

 Διάβασα σήμερα στο Σκόπελος Νιους την αναδημοσίευση του παρακάτω κειμένου του χτεσινού (15-2-2025) Ριζοσπάστη:                                http://skopelos-news.blogspot.com/2025/02/80.html?m=1 (80 χρόνια από την απαράδεκτη Συμφωνία της Βάρκιζας).                                                                           Και διαπιστώνω :                                                                  α) Είναι ολοφάνερο στο παραπάνω άρθρο του τωρινού (Παπαρηγο-κουτσουμπικού) ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, σχετικά με τη Βάρκιζα, το γεγονός ότι συνεχίζεται η από δεκαπέντε τουλάχιστον χρόνια τώρα προσπάθεια αυτής της ηγεσίας και των θεωρητικών - ιστορικών δεκανικιών της, να βγάλουν ως δήθεν σκάρτη ολάκερη τη γραμμή πάλης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, θεωρώντας τη, ούτε λίγο ούτε πολύ, αυτή υπεύθυνη για όλα τα οπορτουνιστικά πεπραγμένα των Σιάντου, Ιωαννίδη, Παρτσαλίδη, κλπ., στα χρόνια της Αντίστασης αλλά και στη Βάρκιζα, όπου η συνθηκολόγηση ήταν το αποκορύφωμα της δράσης των ντόπιων οπορτουνιστών και κάκιστης ποιότητας ηγετών μας.                                                      Αυτοί που διοικούν σήμερα το επίσημο ΚΚΕ έχουν κατασκευάσει μια θεωρία τροτσκιστικής καθαρά κοπής, τουλάχιστον από το 2010 και δώθε, με την οποία ουσιαστικά έχουν "καταδικάσει" την ίδια τη συγκρότηση των αντιφασιστικών λαϊκών μετώπων, αυτών που έδωσαν σε όλο τον κόσμο τη μάχη κατά των ναζιστών στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αντί να χτυπάνε συγκεκριμένες αδυναμίες και σφάλματα συγκεκριμένων ηγεσιών, που δεν αντιλήφθηκαν έγκαιρα τις στροφές και τις ευκαιρίες τις οποίες έδιναν στο λαϊκό κίνημα οι εξελίξεις το 1944-45, ηγεσιών που αποδείχτηκαν κατώτερες των περιστάσεων και των προσδοκιών, αυτοί οι κύριοι ηγέτες του τωρινού Περισσού πηγαίνουν να ακυρώσουν σήμερα όλη τη γραμμή του επαναστατικού ΚΚΕ και της Κομμουνιστικής Διεθνούς από το 1934-35, επειδή αυτή προφανώς και δεν συνάδει με τις τωρινές λόξες τους!            Αν στα 1941 το ΚΚΕ είχε τις δικές τους σημερινές λόξες ως καθοδηγητική του γραμμή, τότε πολύ απλά δεν θα υπήρχε ούτε ΕΑΜ ούτε ΕΛΑΣ ούτε Αντίσταση. Δεν μιλάμε καν για το τι θα είχε συμβεί διεθνώς, αν η Σοβιετική Ένωση κι ο Ιωσήφ Στάλιν το 1941 έβαζαν ως γραμμή πλεύσης τους τις λόξες της Παπαρήγα, της Μπέλλου και του Μαΐλη των αρχών και του πρώτου τέταρτου του 21ου αιώνα...                                                 β) Κάνει επίσης μεγάλη εντύπωση στον αναγνώστη ότι στο χτεσινό ιστορικό τους πόνημα για τη "Βάρκιζα" οι ιθύνοντες του σημερινού (Παπαρηγο-κουτσουμπικού) ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ προσπαθούν να βάλουν στο κάδρο των ευθυνών για την ήττα και το ξεπούλημα των αγωνιστών της Αντίστασης όχι μόνο συνολικά το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα με τη συνολική γραμμή του στις συνθήκες του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου που εξακολουθούσε να μαίνεται αμείλικτος στις αρχές του 1945, σε συνθήκες όπου ακόμη δεν έπρεπε με τίποτα και για κανένα λόγο να σπάσει η συμμαχία ΕΣΣΔ - Δυτικών (πράγμα που επεδίωκαν με μανία οι ναζιστές και οι αντιδραστικοί της Δύσης) αλλά πλέον στοχοποιούν και ονομαστικά τις πιο προβεβλημένες ηγετικές μορφές του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, όπως τον Γκεόργκι Δημητρόφ και τον ίδιο τον Ιωσήφ Στάλιν!                                                                     Για να κρύψουν οι τωρινοί κυριολεκτικά ανεκδιήγητοι από πάσης απόψεως ηγέτες τον πραγματικό ρόλο μέσα στο δικό μας κίνημα εντελώς ανάξιων ιθυνόντων- πολιτικών τους "προγόνων" στις ηγετικές καρέκλες , αυτών δηλαδή σαν το Σιάντο, σαν τον Παρτσαλίδη και σαν τον Τσιριμώκο (που είχε τότε κι εκείνος ηγετική θέση στο ΕΑΜ), αυτοί οι κύριοι ψάχνουν σήμερα, μέσα από κάποια "τηλεγραφήματα" αλλά και σε κάποιες αναφορές για πρόσωπα , που κανείς δεν ξέρει πότε ακριβώς διατυπώθηκαν και σε ποια φάση των τότε εξελίξεων, να ρίξουν την ευθύνη για το φιάσκο της Βάρκιζας στον... Δημητρόφ και στη ...."σιωπή" του Στάλιν!!                                                                            Αυτές τις ίδιες ανοησίες τις ξεφούρνιζαν το 1946 ορισμένοι ηγετίσκοι των ντόπιων τροτσκιστών στο διάλογο που άνοιξε τότε μαζί τους το ΚΚΕ, αλλά πήραν την απάντηση που τους άρμοζε...                      Κατά τη δική μου εκτίμηση, δεν είναι πλέον καθόλου μακριά η στιγμή που η τωρινή ηγεσία του ΚΚΕ και του Ριζοσπάστη θα κάνει κι αυτή το επόμενο βήμα της, το τελευταίο στη σειρά για να ολοκληρωθεί το παραμύθι, το παράφωνο τραγουδάκι της  που άρχισε εδώ και δεκαπέντε ή και περισσότερα χρόνια: θα διαλαλήσουν πλέον κι αυτοί εδώ οι ηγέτες του Περισσού επίσημα, ίσως μόνο με λίγο πιο κομψή διατύπωση, ότι για την ελληνική τραγωδία έφταιγαν η υποτιθέμενη "συμφωνία των ποσοστών", η... Γιάλτα, οι περιβόητες και μυθοποιημένες ως το έπακρο διεθνείς συμφωνίες της ΕΣΣΔ με τη Δύση και δε συμμαζεύεται.                                                                      Και κοιτάξτε να δείτε και κάτι άλλο, αγαπητοί σύντροφοι αναγνώστες: οι Παπαρηγικοί-Κουτσουμπικοί ηγέτες ήδη μάς έχουν ξεφουρνίσει στα ψευτοϊστορικά τους πονήματα της τελευταίας μόδας το ίδιο παραμύθι που διαλαλεί ο ιμπεριαλισμός εναντίον του κομμουνιστικού κινήματος: το παραμύθι που λέει ότι δήθεν οι λαϊκές δημοκρατίες στην ανατολική Ευρώπη ήταν αποκλειστικά αποτέλεσμα της δράσης του Κόκκινου Στρατού!! Λες και μιλάνε σε τίποτε ανιστόρητους και νομίζουν ότι έτσι σβήνουν απ'το χάρτη τα αντιστασιακά και επαναστατικά κινήματα και μέτωπα στην Ανατολική Ευρώπη με επικεφαλής τα ηρωικά εκείνα κομμουνιστικά τους κόμματα! Εκείνα που με τη δική τους αποφασιστική δράση, άνοιξαν το δρόμο ώστε η απελευθέρωση από το φασισμό να προχωρήσει στο θεμελίωμα της λαϊκής εξουσίας και το ξεκίνημα της οικοδόμησης του Σοσιαλισμού. Λες και δεν ξέρουμε για τους ηρωικούς αγώνες των Κομμουνιστών στη Βουλγαρία, στην Αλβανία, στη Γιουγκοσλαβία, στην Τσεχοσλοβακία κλπ.. Λες κι έχουμε μεσάνυχτα για την υπέροχη τακτική του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας την ίδια εκείνη εποχή. Των κομμάτων που ήξεραν να διαμορφώνουν και να εκμεταλλεύονται με τον καλύτερο τρόπο τις συνθήκες στο τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου.                                      Και σε αυτό το σημείο ο σημερινός Παπαρηγισμός-Κουτσουμπισμός ταυτίζεται πλέον με τον τροτσκισμό. Οι τροτσκιστές ήταν κι είναι αυτοί που διαχρονικά συκοφαντούσαν τα κομμουνιστικά κόμματα των λαϊκών δημοκρατιών και το ΚΚΣΕ.                                   γ) Τέλος προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση ότι στο δημοσίευμα αυτό για τη "Βάρκιζα", οι συγγραφείς του πονήματος του τωρινού Ριζοσπάστη, δεν κάνουν πουθενά λόγο για την άρνηση του Άρη Βελουχιώτη να αποδεχτεί την κατάπτυστη εκείνη συμφωνία του ξεπουλήματος ούτε και την προσπάθειά του να ξεκινήσει άμεσα ένα νέο αντάρτικο, ήδη από το 1945! Αυτοί οι κύριοι στο "ιστορικό αφιέρωμά" τους κάνουν απλώς ένα χρονικό άλμα στο κενό: από τη "Βάρκιζα" πηγαίνουν κατευθείαν στην ίδρυση του ΔΣΕ στα τέλη του 1946...                                                                                            Ξέρουμε βέβαια ότι το λάθος της αποκήρυξης του Άρη το συμμερίστηκε και το "λούστηκε" κυριολεκτικά, περισσότερο από κάθε άλλον ο ίδιος ο ... Νίκος Ζαχαριάδης. Κι όμως, την αποκήρυξη και τη διαγραφή του Άρη την είχαν κάνει ήδη ο Σιάντος και τα κοπέλια του της "Βάρκιζας", δύο ολόκληρους μήνες πριν να επιστρέψει στην Ελλάδα από το στρατόπεδο του Νταχάου ο Ζαχαριάδης! Σε αυτόν τον τελευταίο έτυχε ο τραγικός πραγματικά ρόλος να ρίξει τον τελευταίο λίθο του αναθέματος και να πάρει όλη την ευθύνη της τραγωδίας που παίχτηκε στη Μεσούντα πάνω στις δικές του τις πλάτες, από τότε ως σήμερα. Χωρίς να σβήνουμε τη δική του ευθύνη, εμείς, που θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, είναι αδύνατον και πάλι να λησμονήσουμε ποιοι πρώτοι έριξαν το ανάθεμα και σαμποτάρισαν με κάθε μέσο το νέο ξεκίνημα του Άρη. Τα ονόματα είναι και πάλι τα ίδια: Σιάντος, Ιωαννίδης, Παρτσαλίδης, Ρούσσος κλπ...                                                                                                                                           Πάνω στο ζήτημα της ιστορίας του ΚΚΕ εδώ και δεκαετίες παίζεται ένα πολύ βρώμικο παιχνίδι σκοπιμότητας από πολλές πλευρές, σκοπός του οποίου- βασικά- ήταν και παραμένει ο αποπροσανατολισμός του ελληνικού λαού και των κομμουνιστών της χώρας μας για τις αιτίες της ήττας της λαϊκοδημοκρατικής επανάστασης της δεκαετίας του 1940. Για να πάψει να υπάρχει ελπίδα κι εμπιστοσύνη της εργατικής τάξης και του λαού στις δυνάμεις του, για να αναθεματίζεται στο διηνεκές η ΕΣΣΔ, ο Στάλιν, το διεθνές επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα εκείνων των καιρών που θεμελίωσε ένα νέο κόσμο μετά το 1945. Στην αποπροσανατολιστική αυτή καμπάνια συμμετέχει - και δυστυχώς με τον πιο ύπουλο τρόπο- η φράξια που επικράτησε στην ηγεσία του τωρινού ΚΚΕ μετά τη δεκαετία του 1990. Απόδειξη αποτελούν οι αποφάσεις κι "αναλύσεις" που ξεφούρνισε και ξεφουρνίζει από τις αρχές σχεδόν του τωρινού αιώνα, "μέγιστον δε τεκμήριον" το διαβόητο Δοκίμιο ιστορίας που σκάρωσε η "Αγία Τριάς" αυτής της φράξιας (Παπαρήγα, Μπέλλου, Μαΐλης) από το 2018, με την οποία η ιστορία του παλιού επαναστατικού ΚΚΕ γίνεται ολότελα αγνώριστη και παρουσιάζεται πλέον με το κεφάλι κάτω και με τα ποδάρια στον αέρα. Όποιος κομμουνιστής ξέρει την ιστορία του κινήματος στην Ελλάδα και διεθνώς, έχει χρέος να μην επιτρέψει στην ομάδα αυτή των πιο ύπουλων στην ιστορία ρεβιζιονιστών - υποκριτών (αυτών που καμώνονται ότι -τάχα μου- αποκατέστησαν τον επαναστατικό χαρακτήρα του ΚΚΕ, το Ζαχαριάδη και τον Στάλιν, διαγράφοντας όμως και καταδικάζοντας όλη τη γραμμή και όλη την τακτική τους!!) να επιβάλουν σαν αλήθεια την ψευτιά και τη χείριστη διαστρέβλωση των γεγονότων, της δράσης των συγκεκριμένων προσώπων, της ανάδειξης των πραγματικών αιτιών και των συνεπειών.                           Καλό λοιπόν είναι το γεγονός ότι αναδημοσιεύονται στα δικά μας τοπικά αγωνιστικά μέσα ενημέρωσης και οι απόψεις και οι ισχυρισμοί όλων αυτών των ανθρώπων, για να ξέρουμε "πού την πηγαίνουν τη βαλίτσα", (και επειδή άλλωστε μέσα στη ζωή είναι και πρέπει να εκφράζεται ανοιχτά η όποια διαπάλη των απόψεων κι εκτιμήσεων μέσα στο λαϊκό κίνημα). Ας μη  μένουν όμως ασχολίαστοι κι αναπάντητοι οι ισχυρισμοί αυτοί, ιδίως όταν είναι εσφαλμένοι από τη ρίζα τους και βλαβεροί για το κίνημα.                                                                                                                              Ν.Π. Βόλος , 16 του Φλεβάρη 2025.