Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,
με οργή και αγανάκτηση διαβάσαμε όλοι πριν από λίγες μέρες στο ΣΚΟΠΕΛΟΣ ΝΙΟΥΣ το άρθρο για το βρωμερό εκείνο αίσχος που συνέβη στην κεντρική εμπορική οδό της Σκιάθο, και μάλιστα μέσα στην φουλ τουριστική σεζόν της: να πλημμυρίσει η οδός Παπαδιαμάντη, των εστιατορίων, των σουβλατζίδικων και των κρεπερί από βοθρολύματα, των οποίων η βρωμιά έφτασε άμεσα μέχρι το Βόλο, την Αθήνα αλλά και όλο τον κόσμο, μέσω των ΜΜΕ και των "σόσιαλ μίντια" !! Πιο ....τρανταχτή και πιο ...όζουσα μπόχας "προβολή" του νησιού από δαύτην δεν θα μπορούσε πράγματι να γίνει και, όσο επιλήσμονες κι αν έγιναν σήμερα οι ..."ψεκασμένοι" δυστυχείς θνητοί. ωστόσο θα είναι πολύ δύσκολο να ξεχαστεί αυτή η ντροπή που ήδη βαραίνει ανεπανόρθωτα πάνω στους υπευθύνους διοικητικούς παράγοντες αυτού του τόπου...
Είναι βέβαια όλη αυτή η ιστορία αποτέλεσμα της εντελώς άναρχης κερδοσκοπικής και κυριολεκτικά βάρβαρης -δήθεν- "ανάπτυξης" ενός τόπου, ο οποίος έγινε συνώνυμο της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού, του εύκολου κέρδους και της αρπαχτής επί τέσσερις-πέντε μήνες το χρόνο και έπειτα ...μούγκα στη στρούγκα ως τον ερχόμενο Μάη που θα αρχίσουν να ματαέρχονται κάθε δυο μέρες τα αεροπλάνα γιομάτα με τα λεφούσια των τουριστών της μιας εβδομάδας. Και φτου από την αρχή. Η Σκιάθος κι όχι μόνο έγινε το μοντέλο της Ελλάδας των γκαρσονιών του ντουνιά, του πιο στρεβλού και παρασιτικού μοντέλου μιας εξαρτημένης καπιταλιστικής χώρας που τείνει πλέον να θυμίζει μπανανία της κακιάς ώρας. Κι αν μεν αυτό το μοντέλο αλώνισε πατόκορφα ολόκληρη την Ελλάδα και κυρίως τα νησιά της, μέσα στα τελευταία 50 χρόνια, με αποτέλεσμα όχι μόνο στη Σκιάθο, αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές να υποβαθμιστεί αφόρητα το φυσικό και το οικιστικό περιβάλλον προς χάριν των κερδοσκόπων κεφαλαιοκρατών κάθε μάρκας, με αποτέλεσμα τα σκατά να φτάνουν συχνά ίσαμε το γόνατο στην κεντρική "οδό των ...σουβλακερί εντ πιτόγκυρος", στη Σκιάθο ειδικότερα, πλάι στην κοινή αιτία του κοινού πανελλαδικού αίσχους υπάρχει ακόμη μια επιπλέον: η επικράτηση της Δεξιάς και της άκρας Δεξιάς στην πολιτική σκηνή του νησιού από τα χρόνια του δόγματος Τρούμαν, του σχεδίου Μάρσαλ και φυσικά του Παλατιού και του νεοφασιστικού ΙΔΕΑ, του οποίου ο αρχηγός καταγόταν από το παντέρμο αυτό νησί των Βορείων Σποράδων. (Υπήρξε μάλιστα εδώ κάποτε ένας μέγας και τρανός πολέμαρχος: ο "Στρατηγός Αθανάσιος Φροντιστής", με το όνομα κι όλη μαζί τη ...χάρη ενός τέτοιου φροντιστή του τόπου του!! Και το φρόντισε περίφημα ο άνθρωπος, έτσι ώστε να πάρει αυτό το νησί την πορεία που πήρε - την κατρακύλα δηλαδή που δεν έχει πάτο, όπως πάτο δεν έχουν ούτε τα ...σκατά των βόθρων της οδού Παπαδιαμάντη! Αυτά που συχνά πυκνά γίνονται ένα με τα όμβρια ύδατα και, άμα ξεχειλίσουν, κλείστε τις μύτες σας κι αφήστε τα να πάνε στο διάολο! Αξίζει τον κόπο η σημερινή γενιά να μάθει κάποια από τα πεπραγμένα του "Στρατηγού Φροντιστή" που σχετίζονται με τη διαμόρφωση της πλατείας Παπαδιαμάντη, δίπλα στην εμπορική οδό που πλημμυρίζει από τα πλούσια... ελέη της "τουριστικής ανάπτυξης". Αυτής της στρεβλής "ανάπτυξης" που μετέτρεψε το ...ποτόκι των παλιών ελαιοτριβείων της Σκιάθου σε κεντρική "εμπορική οδό". Και σήμερα, όταν πλέον χάθηκαν ολότελα οι γαλιάγριες των παραδοσιακών ελαιοτριβέων και περίσσεψαν πια τα τουριστικά καταστήματα, αυτή ακριβώς η "ανάπτυξη" διαμόρφωσε την οδό Παπαδιαμάντη σε έναν τόπο, μα τι τόπο! Τόπο όπου ...βάρδα μη φυσήξει ο σορόκος ή ο γαρμπής, γιατί ζήτω που καήκαμε! Γιατί τότε η μπόχα των βόθρων και μαζί του κεντρικού υπονόμου "ομβρίων υδάτων", που λειτουργούν όλα μαζί σαν ... συγκοινωνούντα δοχεία, διώχνει πολύ μακριά κάθε διάθεση για πιτόγυρα, για κρέπες και τα παρόμοια! Σήμα κατατεθέν αυτής ακριβώς της περιοχής από το μακρινό 1977, "κορωνίς της αναπτύξεως" που η ακροδεξιά επεφύλασσε στο νησί ήταν και παραμένει ο ...βόθρος της "οικίας Στρατηγού Φροντιστή". Στο κέντρο της πλατείας Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη... Δίπλα στο Μουσείο του κορυφαίου Νεοέλληνα Λογοτέχνη... Διαβάστε παρακάτω και θα δείτε! Και φυσικά ο αλήστου μνήμης Φροντιστής του ΙΔΕΑ δεν ήταν ούτε ο μόνος, ούτε ο πρώτος ούτε φυσικά ο τελευταίος μέσα από το μεταπολεμικό νεοφασιστικό σινάφι, που λυμαίνεται αδιάκοπα το νησί, και που του χάρισε τη σημερινή του όψη και οσμή ενίοτε... Δυστυχώς από τέτοιες νοοτροπίες και "φροντίδες" έχει πλημμυρίσει η έρμη η Σκιάθος, από το 1945 ίσαμε σήμερα... Σαραντα-τόσα χρόνια μετά τον Φροντιστή και το "έργο" στη μέση της πλατείας Παπαδιαμάντη. Παραθέτουμε στη συνέχεια τέσσερα παλιότερα αποκαλυπτικά κείμενα, που φωτίζουν περίφημα την τωρινή κατάσταση της κεντρικής εμπορικής οδού του νησιού του Παπαδιαμάντη, και της παρακείμενης πλατείας Παπαδιαμάντη, καταμεσής στην οποία έβαλε φαρδιά πλατιά τη συμβολή του, ανοίγοντας το ...βόθρο του σπιτιού του ακόμη κι ο ίδιος εκείνος ο μέγας ...Φροντιστής του τόπου, που προαναφέραμε. Η ιστορία του τόπου μας βοά και όζει. Στο νησί αυτό γενικά -κι όχι μόνο στην οδό Παπαδιαμάντη- είναι παντού αποτυπωμένη μέχρι σήμερα, ανεξίτηλα, η "ευγενής σφραγίδα" σύμπασας της ακροδεξιάς και του διαχρονικού ...ΙΔΕΑ της. ("Έτος αβόδωτον 2024", όπως θα έγραφε χαρακτηριστικά και για τους μαύρους καιρούς μας ένας άλλος αείμνηστος λογοτέχνης της Μαγνησίας, ο μοναδικός κι ανεπανάληπτος Ηλίας Λεφούσης...) Κατακαημένη Σκιάθος, κατακαημένη Ελλάδα....Τα κείμενα αυτά γράφτηκαν από το Σκιαθίτη κομμουνιστή ηγέτη, ιδρυτή και πρώτο εκλεγμένο δημοτικό σύμβουλο της Λαϊκής Συσπείρωσης Σκιάθου στο διάστημα 2010-2014, τον άνθρωπο που έδωσε μάχες με "θεούς και δαίμονες" για να αρχίσει να σώζεται ό,τι ακόμα μπορεί να σωθεί στο καθημαγμένο από την κεφαλαιοκρατική κερδοσκοπία αυτό νησί: το σύντροφο και καλό φίλο ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΡΑΣΤΑΤΗΡΑ. Είναι κείμενα που έφτασαν ως καταγγελίες της Λαϊκής Συσπείρωσης στο δημοτικό συμβούλιο και σε όλο το λαό της Σκιάθου. Έχουν δημοσιευτεί ήδη από το 2011 με διάφορες αφορμές το καθένα τους στην αγωνιστική ιστοσελίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟ BHMA ΠΟΛΙΤΩΝ-sispirosi, το οποίο λειτούργησε στη Σκιάθο κι έπειτα στο Βόλο από το 2009 ως και το 2019, γράφοντας καθαρά και σταράτα την αλήθεια, για το συμφέρον του εργαζόμενου λαού. Σας τα παραθέτουμε στη συνέχεια.
Διαβάστε τα και θα καταλάβετε πολύ καλά γιατί τα σκατά πλημμύρισαν όχι μόνο την οδό Παπαδιαμάντη αλλά την πατρίδα μας ολάκερη...
Ν.Π. 14-6-2024.
Α. Ένας βόθρος στο κέντρο(!...) της πλατείας Παπαδιαμάντη.
Σάββατο, 4 του Ιούνη 2011
Επί τη ευκαιρία του επετειακού 100ου έτους -από του θανάτου του-, της ανάδειξης του έργου και της προσωπικότητας του μεγάλου συμπατριώτη μας, αξίζει πράγματι να αναδειχθεί η συμβολική σημασία του γεγονότος της ύπαρξης ενός βόθρου ιδιώτη, καταμεσής στη πλατεία Παπαδιαμάντη, σε απόσταση αναπνοής από το διατηρητέο σπίτι του.
Όπως φαίνεται, εκτός από διατηρητέα μνημεία κάθε είδους, στην πόλη μας υπάρχει, ως …διατηρητέο μνημείο μάλλον υποθέτω, και διατηρητέος βόθρος, σε θέση που αποδεικνύει το άξιον της διατήρησής του, για τις νεώτερες γενιές, ακόμα και για τους επισκέπτες.
Το μόνο που δεν έχει γίνει μέχρι τώρα είναι η σηματοδότηση και η επεξηγηματική πινακίδα, όπως και η αντίστοιχη προσθήκη στην ιστορία που πρέπει να μαθαίνουν οι ξεναγοί, προκειμένου να εξηγούν τη σημασία του διατηρητέου αυτού «ιδιωτικού βόθρου» δίπλα ακριβώς στο μνημείο σπίτι του -παγκοσμίου κλίμακας- ακτινοβολούντος πνεύματος, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη!!
Ο βόθρος αυτός έχει συμβολική σημασία, η οποία πηγάζει μέσα από το χρονικό της κατασκευής του αλλά και από το εκπληκτικό γεγονός της διατήρησής του, μέσα και πλάι στο διατηρητέο του μεγάλου αυτού, παγκόσμιας ακτινοβολίας λαϊκού λογοτέχνη, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Καταμεσής στον πιο χαρακτηριστικό χώρο αναφοράς του νησιού αυτού το οποίο προσφέρει τη δυνατότητα πώλησης εμπορευμάτων αξίας 1,5 περίπου Δισεκ. Ευρώ στο Ευρωενωσιακό κράτος της διεθνούς αλλά και της ντόπιας πλουτοκρατίας.
Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του «βόθρου» -λόγω του συμβολικού χαρακτήρα του τον βάζουμε εντός εισαγωγικών- βρίσκονται τέσσερα περίπου βήματα απόσταση από τη βορειοανατολική πλευρά της πλατείας, η οποία συνορεύει με τον παράλληλο της οδού Παπαδιαμάντη δρόμο. Από το σημείο της εισόδου, όπως έχει διαμορφωθεί από το κτίσιμο του ορίου μεταξύ πλατείας και του δρόμου αυτού.
Μάλιστα η θέση του, για διευκόλυνση της χρήσης της εισόδου του από τον «ιδιώτη» κατασκευαστή, έχει σημαδευτεί με πλάκα ξεχωριστού μεγέθους από τις γειτονικές της!
Οι χρονικές συντεταγμένες κατασκευής βρίσκονται στο έτος 1977, δηλαδή τρία ολόκληρα χρόνια από την έναρξη της λεγόμενης μεταπολίτευσης.
Το ενδιαφέρον όμως δεν βρίσκεται στο πώς έγινε αποδεκτή η δυνατότητα κατασκευής ιδιωτικού βόθρου μέσα στην πιο χαρακτηριστική πλατεία ενός τέτοιου τουριστικού προορισμού, όπως λένε πολλοί, αλλά και πώς, αφού κατασκευάστηκε, μετά από 3 χρόνια περίπου, όταν πλακοστρώθηκε η πλατεία, μπόρεσε πάλι αυτός ο «ιδιώτης», να εξασφαλίσει τη διακριτή στο σημείο εκείνο τοποθέτηση πλάκας, σε σχέση με τη γειτονιά του ανοίγματος, ώστε να διευκολύνεται η χρήση του, για ευνόητους λόγους.
Μπόρεσε δηλαδή ο «ιδιώτης» να έχει εξασφαλισμένο το «καθεστώς ασύλου», για την ελευθερία της ατομικής του πρωτοβουλίας, σε ξεχωριστά μεγάλο βαθμό, τέτοιο ώστε να μπορεί να συγκριθεί και να παρασημοφορηθεί σε διεθνή κλίμακα, τουλάχιστον σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αυτό ακριβώς το «καθεστώς ασύλου» που είχε θεμελιωθεί στο νησί του Παπαδιαμάντη από την εποχή της εγκαθίδρυσης των συνεργατών της Ναζιστικής Κατοχής και στη Σκιάθο, αυτό αποτελεί το ακριβώς σημασιολογικά αντίστοιχο για την ιστορία του νησιού, όπως και ολόκληρης της Ελλάδας, του ιστορικού «βόθρου» καταμεσής στην εικόνα και το έργο του πολιτισμού του Ελληνικού Λαού.
Και η εποχή αυτή δεν είναι άλλη από την λίγο πριν την αναχώρηση των Ναζί κατακτητών από το νησί, έως την συμβολική ημερομηνία ίδρυσης του «Ιερού Δεσμού Ελλήνων Αξιωματικών», του γνωστού με τα αρχικά Ι.Δ.Ε.Α.
Αυτός ο Ι.Δ.Ε.Α. τυχαίνει να έχει θεμελιώδη σχέση με την κατασκευή και την διατήρηση, δυστυχώς όπως φαίνεται, του συμβολικού αυτού βόθρου.
Πρώτον, γιατί βρίσκεται κοντινότερα προς την κατοικία του ενός εκ των αρχηγών ιδρυτών του Ι.Δ.Ε.Α. στην Ελλάδα. Ενός εκ των 7 στρατηγών, του Ελληνικού στρατού δυστυχώς, που ίδρυσαν τον οργανωτικό αυτό βοθρο -σχηματισμό επεξεργασίας των Ναζιστικών αποβλήτων που υπηρετούσαν την επιχείρηση χτυπήματος της ανθρώπινης ιδιότητας των Ελλήνων.(1)
Την επιχείρηση διατήρησης των δεσμών υποταγής του Ελληνικού Λαού με τη μπότα και το βούρδουλα του ενδεδυμένου με την στολή του Έλληνα αξιωματικού, την εποχή του λεγόμενου εμφυλίου πολέμου, που αποτελούσε την μοναδική συνέχεια, στην Ευρώπη τουλάχιστον, του Β' Παγκοσμίου πολέμου.
Φυσικά -για να γυρίσουμε στις τοπικές συντεταγμένες- έγινε το αποχετευτικό αργότερα από την κατασκευή του βόθρου και ο αγωγός του θα συνάντησε κάπου τον, από τον ιδιώτη αυτόν, ήδη κατασκευασμένο αγωγό σύνδεσης με την ιδιοκτησία του.
Αν λοιπόν μέχρι τώρα, από δω και 3 δεκαετίες, δεν βρέθηκε ο τρόπος στη συνείδηση της Δημοτικής Αρχής να διορθώσει το μελανό αυτό σημείο της πολιτικής ιστορίας του όμορφου αλλά προδομένου αυτού τόπου, νομίζω πως με την αποκάλυψη αυτή από την ηλεκτρονική εφημερίδα μας, η οποία θα συνεχίσει να αναδεικνύεται και στο επίπεδο του Δημοτικού Συμβουλίου από την πλευρά της Λ.Σ., θα μπορέσει ο Σκιαθίτικος Λαός να δώσει εκείνη τη δύναμη για τη κάθαρση αυτή του σύγχρονου Αυγείου.
Η ασέλγεια αυτή κατά του χώρου αυτού από τον τόσο δυνατό αυτό ιδιώτη, μειώνει τόσο το επίπεδο ήθους της τότε Δημοτικής αρχής όπως και των τόσων που έδρασαν από τότε μέχρι σήμερα, συγχρόνως όμως σηματοδοτεί κατά πόσο ο Λαός του νησιού αυτού θα ανεχτεί να ανοίγονται «βόθροι» ιδιωτών μέσα στο χώρο των δικαιωμάτων όχι μόνον του πολιτισμού του, αλλά και της ποιότητας ζωής που του απομένει ,μετά από μια τέτοια μεταχείριση ακόμα και για ό,τι τον κάνει να νιώθει περήφανος.
Περιμένουμε την αντίδραση των πλευρών της Δημοτικής Αρχής αλλά και όσων ενδιαφέρονται για την αξία της ζωής και της φύσης αυτού του τόπου και των κατοίκων του.
Πάντως, δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε τη σχέση αυτού βόθρου, που γειτνιάζει με τον ντόπιο αρχηγό του Ι.Δ.Ε.Α., με την ιδέα της Δημοτικής Αρχής να προτείνει σαν τίτλο σε νέο-σχηματιζόμενο δημοτικό οργανισμό, υπό το βλέμμα και το γράμμα του γνωστού πια, δυστυχώς γι’ αυτόν, «Καλλικράτη», κατά την έναρξη της θητείας της πρώτης «Καλλικρατο-κρατούμενης» Δημοτικής Αρχής.
Θα θυμάται, πιθανώς, ο άναυδος αναγνώστης, τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στην οποία -μετά από αντίδραση που ξεκίνησε από το Δημοτικό Σύμβουλο του «κόκκινου γαρύφαλλου» και η οποία βρήκε, ευτυχώς, ανταπόκριση και σε ακροατές, που ευτυχώς βρίσκονταν και πήραν το θάρρος να βάλλουν το δικό τους βάρος στην αντίδραση κατά της συνειρμικής σχέσης- τέθηκε το ζήτημα του νέου οργανισμού, του προτεινόμενου από την λεγόμενη πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου και αποδεκτή από την πλειοψηφία της Καλλικρατικής αντιπολίτευσης.
Και το όνομα αυτού, του νέου οργανισμού του Δήμου Σκιάθου: «ΙΔΕΑ» !!!
-Τυχαίο;;
-Ποιος ξέρει πόσο τυχαίο μπορεί να είναι μετά τη διαπίστωση της διατήρησης του καθεστώτος ασύλου σε τέτοιου είδους ΙΔΕΕΣ;…
(1) Ο Γιώργος εννοεί τον ακροδεξιό στρατηγό, ιδρυτικό στέλεχος του νεοφασιστικού, παρακρατικού-συνωμοτικού Ι.Δ.Ε.Α., Αθανάσιο Φροντιστή, το όνομα του οποίου, δυστυχώς εξακολουθεί να φέρει τμήμα του κεντρικού δρόμου Σκιάθου-Κουκουναριών, πάνω από τη Μεγάλη Άμμο…
Β. 23η Αυγούστου, της Παναγίας της Κεχριάς: Πανευρωπαϊκή επέτειος υπέρ του ...Αντικομμουνισμού!!...
Τρίτη, 23 του Αυγούστου 2011
23η Αυγούστου, Πανευρωπαϊκή μέρα πλαστογράφησης της νεώτερης ιστορίας, μέρα καψίματος της Σκιάθου από τους Ναζί κατακτητές, τους ντόπιους και αλλοδαπούς συνεργάτες τους.
Οι εμπνευστές της ανακήρυξης της 23ης Αυγούστου σαν «μέρας κατά των ολοκληρωτικών καθεστώτων», από το Ευρωενωσιακό καθεστώς των μνημονίων της διεθνούς πλουτοκρατίας κατά των δικαιωμάτων των Ευρωπαϊκών Λαών, έχουν την ίδια ΙΔΕΑ με αυτούς που ελάχιστες μέρες πριν την αποχώρηση του κατακτητικού ναζιστικού Γερμανικού στρατού, πρόλαβαν να βάλουν τις βάσεις εξόντωσης των ανθρώπων που πολέμησαν οικειοθελώς, κατά του φασίστα κατακτητή και των συνεργατών του.
Έχουν την ίδια κοινή ΙΔΕΑ με αυτούς τους (τρεις) κουκουλοφόρους, που μαζί με τα στρατεύματα κατοχής, υπεδείκνυαν τα κατάλληλα σπίτια, σύμφωνα με το προδιαγεγραμμένο σχέδιο των Ναζί «έπρεπε να καούν», στην πόλη της Σκιάθου.
Έτσι ώστε να μπορέσουν να ενσπείρουν τον αντικομμουνισμό, που αποτέλεσε τη βάση της «λογικής» του διωγμού όλων των δημοκρατικών πατριωτικών στοιχείων από το νησί, το οποίο -με τον τρόπο αυτό- θα έμενε «ελεύθερο» για την αποβίβαση και την εγκατάσταση των τυχοδιωκτικών εκείνων στοιχείων, που θα παράδιδαν το νησί αυτό στην έσχατη κερδοσκοπική Καπιταλιστική εκμετάλλευση, καταστροφική για τη φύση του, το Λαό και τον πολιτισμό του!
Δεν μπορούσαν να συνυπάρξουν δημοκρατικές απόψεις με το σχέδιο παράδοσης του νησιού στους εκμεταλλευτές του.
Έβλεπαν αυτοί, οι φίλοι της Αστικής Τάξης, την εμπορική αξία του νησιού αυτού, πριν ακόμα ο ντόπιος πληθυσμός, που απέμεινε ειδικά μετά το διωγμό, αντιληφθεί κάτι τέτοιο.
Και οι συνεργάτες των Ναζί ήταν κατόπιν αυτοί που έφτιαξαν τον Ι.Δ.Ε.Α., από τον οποίο ξεφύτρωσε η χούντα, η οποία -εκτός των άλλων «Ιερών» καθηκόντων της- φρόντισε για την επιτυχία του σχεδίου κατοχής της Κύπρου από τον Τουρκικό στρατό, παραπλανώντας τον ίδιο το στρατό υπεράσπισης του νησιού, τον οποίο οι χουντικοί αξιωματικοί διοικούσαν. Αυτή την ίδια ΙΔΕΑ είχε και η ηγεσία του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού
«Στεκόμαστε δίπλα στο κρεβάτι του άρρωστου Καπιταλισμού όχι μόνο για να κάνουμε διάγνωση. Είμαστε υποχρεωμένοι… να γίνουμε ακριβώς ο γιατρός, που θέλει σοβαρά να θεραπεύσει τον άρρωστο και ωστόσο να διατηρήσουμε το αίσθημα ότι εμείς είμαστε οι κληρονόμοι. Είναι αυτονόητο ότι όλη η Σοσιαλδημοκρατία εργάζεται για ν’ αποτρέψει την κατάρρευση του Καπιταλισμού»
Την ίδια ΙΔΕΑ έχουν και όσοι δουλεύουν και πληρώνονται «για να βγάλουν τον μπολσεβικισμό από τη μέση», κατηγορώντας και απειλώντας, ανάλογα, κάθε δημοκρατικό πατριωτικό στοιχείο της σύγχρονης ανθρώπινης κοινωνίας.
Αλλά την ίδια ΙΔΕΑ είχε και ο -απ’ τους ιδρυτές του Ι.Δ.Ε.Α.- στρατηγός Φροντιστής, όταν τον Ιούνιο του 1977 έφτιαχνε το βόθρο του σπιτιού του καταμεσής στην πλατεία Παπαδιαμάντη, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα, με το σημάδι που του έβαλαν οι επιστάτες εργολάβοι του, μέλη της οργάνωσης του πυρήνα του ΠΑΣΟΚ τότε, για να τον βρίσκει εύκολα το βυτίο προκειμένου να τον αδειάζει.
Τόσο σεβασμό στον ανθρώπινο πολιτισμό δείχνουν αυτές οι ΙΔΕΕΣ των ταγών και υπερασπιστών του Αντικομμουνισμού, κάθε φορά στη σύγχρονη ιστορία.
Αυτή είναι και η ΙΔΕΑ του σημερινού πρωθυπουργού και των συνεργατών του, στον οποίο η Δημοτική Αρχή δώρισε και βιβλία του Παπαδιαμάντη, σαν ύψιστο καθήκον «τιμής» στον πολιτικό αρχηγό που προωθεί την εφαρμογή της ΙΔΕΑΣ αυτής στην Ελλάδα, πετώντας στη λάσπη του γλοιώδους αυτού τέρατος του Κεφαλαίου, ό,τι πιο ιερό έχει αυτός ο Λαός, τον οποίο εννοείται αντιπροσωπεύει!...
Τον ίδιο τον πολιτισμό του!...
Σαν την πιο αδιάψευστη απόδειξη, δοσμένη από τον ίδιο το Δήμαρχο του νησιού αυτού, για την υποταγή αυτού του Λαού στη δικτατορία του Κεφαλαίου.
Γ. Το χρώμα του χρήματος σε ένα κουβά σφουγγαρίσματος.
Πέμπτη, 19 του Μάη 2011
«Έπιασε βροχή στο δρόμο…»
Πέμπτη 19 Μαΐου 2011. Από το πρωί βρέχει, άλλοτε νωχελικά, άλλοτε ο καιρός ξυπνώντας από το λήθαργο ξαναμπαίνει στο δρόμο του «καθήκοντος», της συνήθειάς του τούτη την Άνοιξη, ανοίγοντας λίγο περισσότερο τις κάνουλες των ουρανών.
Τι τα μάζεψε τόσα σύννεφα; Και αρκετά κατεβασμένα από το πρωί!
Φέτος ο καιρός δίνει το απαραίτητο άλλοθι στον κόσμο των μικρών επιχειρηματιών- επαγγελματιών να δικαιολογήσουν ότι για την έλλειψη τόνου στην αγορά προς το παρόν, φταίει ο καιρός, ή τουλάχιστον -και τέλος πάντων- και ο καιρός!
Επομένως: «ας περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει»;
Αμάν πια αυτή η κρίση, που κάποιοι την λένε και Καπιταλιστική κρίση. «Άκουσον- άκουσον», που λέει και ο πρωθυπουργός! Εδώ μέχρι και ο καιρός μας λυπήθηκε και χάλασε, για να μας δώσει καιρό να υποστηρίξουμε αυτό το «περίμενε, κρίση είναι θα περάσει»!!
1 και 30΄ μ.μ. βρίσκομαι 20 μέτρα πιο κάτω από την πλατεία Παπαδιαμάντη, στον εφαπτόμενο με αυτή δρόμο και άλλα 20 μέτρα πιο πάνω από την τομή του δρόμου αυτού με την ανατολική παραλία.
Ο Κωστής τέτοια εποχή έχει έρθει από Λάρισα, όπου και ξεχειμωνιάζει κάθε χρόνο. Κάθε πρωί, αφού διερευνήσει τις προθέσεις των νεφών, βγάζει ένα –ένα τα εμπορεύματα στα στηρίγματα (ή στάντς!...) που έχει φτιάξει ο ίδιος προσαρμοσμένα στις διαστάσεις του χώρου του.
-«Γιώργο, πάλι πλημμύρισε!»
-«Έ, εντάξει ρε Κωστή, αφού δεν υπάρχει υψομετρικά κατάλληλη διέξοδος για τα επιφανειακά νερά, φυσικό είναι να λιμνάζουν. Κάθε τόσο το ίδιο δεν γίνεται;», του λέει ο περαστικός φίλος και γείτονάς του.
-«Δεν κατάλαβες! Πλημμύρισε ο βόθρος από τη βροχή!!"
Από μέσα μου τώρα: Μπα, τι λέει τώρα, τι σχέση έχει η βροχή με το πλημμύρισμα βόθρου; Τον οποίο έδειχνε ότι βρισκόταν στο εσωτερικό του διπλανού μαγαζιού.
Να σου και ο υπάλληλος του διπλανού μαγαζιού με ένα κουβά σφουγγαρίσματος γεμάτο με βοθρόνερα. Τα οποία, λόγω και του βρόχινου νερού, είχαν κάπως λιγότερο θολή εικόνα από τα γνήσια..
Ο Κωστής συνεχίζει με την εμφάνιση του υπαλλήλου,
-«Τα νερά της βροχής βρήκαν τρόπο και γύρισαν ανάποδα τη ροή των λυμάτων σου λέω!! Αντί να πηγαίνουν από το βόθρο προς την αποχέτευση, αυτά πήγαν ανάποδα και συνεπώς γέμισε ο αγωγός μέχρι μέσα στο σπίτι και τίναξε το καπάκι επάνω! Ποια νερά της βροχής; Βοθρόνερα γίνανε τα νερά της βροχής και μας πνίξανε!!»
Ο περαστικός κούνησε το κεφάλι του και τα χέρια του, σα να έλεγε: «Ό,τι και παράξενο να δεις, έχει το λόγο του∙ τόσο πολύ μας έχει ζυγώσει το κακό!»
Ε! Αυτό δεν το περίμενα.
Όλα τα άλλα τα είχα δει στη γειτονιά μου. Ρωτώντας πιο κάτω τον Γιάννη, που χρόνια λειτουργεί το εμπορικό του στο δικό του σπίτι, δίπλα στην παραλία, μου λέει, αφού του εξιστορώ το συμβάν:
«Ά! πρώτη φορά το βλέπεις αυτό; Εδώ σε μας κάθε φορά που έβρεχε λίγο παραπάνω, παλιότερα, μας έκανε τα ίδια! Γι’ αυτό και ο Γιώργος δίπλα έπιασε και κόλλησε το καπάκι∙ για να μην πετάγεται από την πίεση των αντίθετα κινουμένων λυμάτων, τα οποία μας ανάγκαζαν να καθαρίζουμε τα βοθρόνερα μέσα από τα μαγαζιά μας!»
Πάντως, είναι εντυπωσιακή η αποτελεσματικότητα αποσιώπησης, συσκότισης, και διωγμού από τα φώτα της δημοσιότητας, στο πλαίσιο της τοπικής μας κοινότητας, τέτοιων συμπτωμάτων του πολιτικού μας συστήματος. Και λέμε πολιτικού, γιατί δυστυχώς για όσους λιβανίζουν το σκότος των αιτιών, αυτές υπάρχουν, μόνο που αποτελεί αμάρτημα πρώτου μεγέθους η αποκάλυψή τους. Της γενικευμένης αιτίας δηλαδή, που κινεί τα σκατά ανάποδα και αντί να βγαίνουν από το σπίτι προς τον αγωγό αποχέτευσης, αυτά μπαίνουν -που και που- προς τα μέσα!...
Πάντως, σύμφωνα με το δόγμα περί «συναίνεσης» των Αστικών κομμάτων, κ.λπ. απολογητών του Καπιταλ-ληστρικού συστήματος μάλλον δεν πρέπει να το λέμε αυτό ούτε και μεταξύ μας, μη μας ξεφύγει καμιά φορά και το ακούσει κανένας άλλος, ή μήπως χαλάσουμε τη βιτρίνα που μας πασάρει το Διευθυντήριο της Αστικής Τάξης, ντόπιο και ξένο.
Άλλωστε τι είναι να βγάζεις από το σπίτι σου και λίγο σκατό με τη σέσουλα που και που;!
Το ζητούμενο είναι να «πουλάς» και από κει το χρήμα να πηγαίνει στους μπισακτάδες των μονοπωλούντων μεγαλοσχημόνων.
Αχ, καημένε εμποράκο, τι σού ’μελλε να πάθεις; Όχι μόνο να μαζεύεις μια ζωή το χρήμα για να το στέλνεις στα αφεντικά σου που σε προμηθεύουν τα εμπορεύματά τους, αλλά να μαζεύεις και το σκατό με το σφουγγάρι από το μαγαζί σου!
Ποιος από αυτούς να έχει δει το κινηματογραφικό έργο: «Ο θάνατος του εμποράκου»;
Μη νομίζετε ότι έγινε από κανέναν Σταλινικό, μπα! Από Αμερικάνο έχει γίνει!
Δ. Κομμάτι της ιστορίας του νησιού μας, την οποία θέλουν οι αριστοκράτες να σβήσουν.
Δευτέρα, 1 του Αυγούστου 2011 18:34
Ένα υβρίδιο Σκιαθίτικης ιστορίας, κομμάτι από τη ματωμένη ιστορία του Ελληνικού Λαού.
Η ιστορία του όμορφου νησιού μας έχει μπει πάνω στην πλατφόρμα του οχήματος της Νέας Τάξης, το οποίο δρομολογήθηκε από πριν το τέλος του Παγκοσμίου πολέμου, όταν οι δυτικοί σύμμαχοι, σταμάτησαν τον πόλεμο με το Ναζισμό και έβαλαν στο στόχαστρο έναν από τους συμμάχους τους, το μεγάλο Σοβιετικό κράτος και τις δυνάμεις που το στήριζαν, μέσα και έξω από τη Σοβιετική Ένωση.
Στην παραλία του νησιού του Παπαδιαμάντη, στο γωνιακό καφενείο της παλιάς παραλίας, μπροστά από το λαιμό στο Μπούρτζι, δύο τραπέζια πιάνονται από μια πελατεία, στην οποία -αν γινόταν εκλογές- θα ξαφνιάζονταν πολλοί με το ποσοστό που θα έπιανε το «Κου, κου, έ»!
Αφού λοιπόν η συνάντηση γέμισε με την κόκκινη πλειοψηφία της την περιοχή αυτή των τραπεζοκαθισμάτων, ξεκινά ο Κωστής να μας αφηγείται, μέσα από τα αλληλοεξαρτώμενα θέματα, μια μικρή αλλά πολύ παιδαγωγική ιστορία για το παρόν και το παρελθόν αυτού του τόπου.
Στην άκρη της παλιάς παραλίας, δίπλα στα σημερινά ψαράδικα, τις δεκαετίες του ’50, του ’60 και ’70 ακόμα, στεγαζόταν κάτω από τη φυλλωσιά των περήφανων πλατάνων και δίπλα στις βάρκες που «τραβούσαν» οι βαρκαραίοι ιδιοκτήτες ψαράδες, σε μια καλύβα από μισοκατεργασμένα ξύλα, ύψους περίπου λίγο κάτω από το 1,30 του μέτρου και επιφάνειας εσωτερικής λίγο κάτω από τα 3,5 τετραγωνικά μέτρα με σκεπή από κλαδιά και φύλλα φτέρης, στην οποία «κατοικούσε» ένα από τα μεγαλύτερα παλικάρια της νεώτερης Σκιαθίτικης ιστορίας.
Ποιος ήταν αυτός;…
Αυτός ήταν ο "Αούας"!!..
Βέβαια αυτά στα σχολεία απαγορεύεται να τα μαθαίνουν τα παιδιά, ώστε σε περίπτωση ανάλογη της αντίστασης στο φασισμό -ιμπεριαλισμό, όπως καλή ώρα και σήμερα, τα παιδιά αυτά να μην μπορούν να καταλάβουν γιατί θα πρέπει να πολεμήσουν το Φασίστα ιμπεριαλιστή, ντόπιο ή αλλοδαπό, μέλος και «πολίτη» της παγκοσμιοποιημένης Καπιταλιστικής αγοράς. Ένα άτομο που το μόνο που θέλει, είναι να πωλούνται τα πάντα σε τιμές 'ελεύθερες' από τους ιδιοκτήτες εμπόρους!
«-Τι το παράξενο να έχει και αυτή η δόλια η ιστορία και τόσο πολύ πια αυτό το καταραμένο το ΚΚΕ θέλει να τους βάζει, τους αντιπάλους του -Αντικομμουνιστές, στο τσουβάλι με τους απατεώνες ιμπεριαλιστές; Άκου ιμπεριαλισμός!!.
-Ιμπεριαλισμός!!!
-Πφφ…!
-Αμάν πια!!.
-Πότε θα το καταργήσουμε αυτό το απολίθωμα, που υποστηρίζει συνέχεια τους τεμπέληδες τους δημόσιους υπάλληλους;»
Ακούω μέσα μου να μου λέει η φωνή πολλών, δυστυχώς, από τους συνομιλητές μου. Συν-‘πολίτες’ αλλά όχι τόσο «συν», όσο «αντί».
Τι έλεγε λοιπόν ο Κωσταντής ο "Αούας" όταν πέρναγε από μπροστά από τη καλύβα του, «καμιά φουρά, πχ, του Κουστάκ του Κκέ» και γελούσε: «Χα, χα, χα», που έτυχε να τον ακούσει και ο Κωστής ο Κυρίμης τότε, -ο σύντροφος και όχι βεβαίως αντι-αγωνιστής σήμερα.
"-Άκούς Κουστή, μ’ χρουστάς ένα χέσιμου!".
Ή άλλες φορές του ‘λεγε:
"-Κουστάκι, άκου δω, μ’ χρουστάς δυο χεσίματα!!..
Τώρα το ζήτημα είναι τι σχέση έχει το "χέσιμο" με την νέα Ελληνική ιστορία και ειδικότερα και στενότερα με αυτήν του ταλαίπωρου νησιού του Παπαδιαμάντη;
Και να σκεφτείτε ότι το «χέσιμο» σαν λέξη λείπει ακόμα και από το λεξικό του υπολογιστή στον οποίο γράφω.
Ο "Αούας" είναι η χαμένη τιμή της Σκιάθου. Αυτός που έδωσε το πόδι του για την ελευθερία της πατρίδας περίμενε από το "χέσιμο" των συμβιβασμένων, φοβισμένων, ηττημένων αλλά και φανατικών συνεργατών των Ναζί κατακτητών, κατά τα άλλα συμπατριωτών του, να πάρει κανένα φράγκο για να αγοράσει ψωμί να φάει.
Η πατρίδα είχε το νου της στο πώς να τιμήσει με γαλόνια και εξουσία κάποιους σαν τον στρατηγό Φροντιστή, ο οποίος -σαν πρωταγωνιστής του Ι.Δ.Ε.Α.- φρόντισε εντελώς ανενόχλητος να φτιάξει μια μεγάλη χέστρα καταμεσής της πλατείας Παπαδιαμάντη, μήνα Ιούνιο του 1977 μάλιστα. Δηλαδή, αφού είχε αρχίσει η περίοδος της λεγόμενης «μεταπολίτευσης» για τα καλά.
Αλλά για να μην παρεξηγούμαστε, και νομίσουν μερικοί ότι ξεφύγαμε από τα νάματα του Αντικομμουνισμού που επεξεργάστηκαν με τόση λεπτομέρεια τα εργαστήρια των διαφόρων Γκαιμπελίσκων, φρόντισαν οι αρχές του νησιού με την έναρξη της λεγόμενης μεταπολίτευσης να ονοματίσουν τον κύριο δρόμο του νησιού σε «οδό Φροντιστή», όπως και να του παράσχουν τις ανάλογες ευκολίες ώστε να φτιάξει τη χέστρα του καταμεσής της πλατείας Παπαδιαμάντη, για να αποδείξουνε πως αυτοί, σαν κι αυτόν, μπορούν σύμφωνα και με το νόμο, να χέζουν εκεί που ο Λαός τιμά τον πολιτισμό του.
Ο καημένος ο "Αούας", αφού η πατρίδα δεν ήθελε να τον αφήσει να πεθάνει χωρίς να μπορέσει να μετανοήσει για το αμάρτημά του να δώσει ακόμα και κομμάτι από το σώμα του στον αγώνα ενάντια τους Νέο-Ταξίτες, του άφησε το δικαίωμα να τρώει από τα "χεσίματα" των συνανθρώπων του, από τα οποία έπαιρνε, ο καημένος, για κάθε χέσιμο μία δραχμή, αφού τον είχαν φιλοδωρήσει με το δικαίωμα-καθήκον να καθαρίζει και να φροντίζει τα ‘δημόσια ουρητήρια’ όπως τα λέγανε τότε. Για το κατούρημα υπήρχε άλλο τιμολόγιο, μπορεί να ήταν και δωρεάν σε μερικούς!
Υπενθύμιζε λοιπόν ο καημένος ο "Αούας", «στου Κωστάκι το Κκέ» (1), π.χ., ότι του χρωστάει ένα ή ακόμα και δύο "χεσίματα", δηλαδή μία ή και δύο δραχμές!! Πράγμα που σήμαινε για τον "Αούα", ένα ή και δύο κιλά ψωμί!!
Αυτή ήταν η σύνταξη που έδωσε η πατρίδα στον αντάρτη Σκιαθίτη παλικάρι, θεριό ανήμερο.
Στο χειρουργείο του ’κόψαν μάλλον χωρίς αναισθητικό το πόδι του, όταν τον έπιασαν οι γιατροί του λεγόμενου Εθνικού στρατού, ενώ θα μπορούσαν να το σώσουν.
Για να μην μπορέσει ο αντάρτης αυτός να ξαναμαρτήσει και ξανανεβεί στα βουνά, για να μην μπορέσει αυτό το παλικάρι να ξαναπερπατήσει. Αλλά αυτός άντεξε και με ένα πόδι έδινε ακόμα και παραστάσεις για να ψυχαγωγεί τους συμπατριώτες του, για την ελευθερία των οποίων είχε πάρει το δρόμο του ηθελημένα στρατιώτη.
Αυτή ήταν η "σύνταξη" του Κωσταντή του "Αούα" από το νέο Ελληνικό κράτος.
Πάντως η «επιτροπή» που έγινε από το Δημοτικό Συμβούλιο έχει ξεχάσει τι είχε ειπωθεί κατά τη συνεδρίαση που εγκρίθηκε η σύσταση της, επιτροπής, για τα "100 χρόνια Παπαδιαμάντη"!
Ίσως να καταλαβαίνουν, τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς ότι κάποιες «χέστρες» θα είναι αφημένες στο φανερό, οι οποίες όμως δεν πρέπει να πειραχθούν για να μη πειραχθούν οι «χέστηδες» που τα φτιάχνουν.
Οι πιτσικόμηδες, όπως λένε και οι ναυτικοί, δηλαδή οι τυχοδιώκτες, απατεώνες οι οποίοι βρήκαν το δρόμο με την ταμπέλα του αείμνηστου στρατηγού Φροντιστή, για να τους ενθαρρύνει στο περπάτημά τους στο ξέσκισμα της λείας που έβλεπαν μπροστά τους, στο πανέμορφο αλλά ανυπεράσπιστο νησί του Παπαδιαμάντη.
Αυτά όμως ο Λαός της Ελλάδας, όσο μικρός και αν φαίνεται μαζί με τους Λαούς που σχετίζεται πολύ ή λίγο, θα φροντίσει να είναι μέρα μεσημέρι όταν θα καταργήσει όλα αυτά τα αποπατήματα της ιστορίας βάζοντάς τα στη θέση που τους ταιριάζει.
Μετά τιμής ο επικεφαλής της Λ.Σ. του Δήμου Σκιάθου.
(1) Με τη φράση "του Κουστάκ του Κκέ", όπως την έλεγε ο αείμνηστος "Αούας" εννοούσε τον εξαιρετικό άνθρωπο κι αγαπητό σε όλους μας σύντροφο Κώστα Κυρίμη, παλαίμαχο κομμουνιστή της Σκιάθου, που διετέλεσε γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Βάσης του ΚΚΕ στο νησί για πολλά χρόνια.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΣΤΑΤΗΡΑΣ
Τα κείμενα περιέχονται στον πρώτο τόμο του βιβλίου, με τίτλο: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΣΤΑΤΗΡΑΣ, 2009-2014, Στην πρώτη γραμμή του αγώνα λόγω και έργω! Όλα τα δημοσιευμένα κείμενα του Γιώργου Καραστατήρα στην ιστοσελίδα «Ελεύθερο Βήμα Πολιτών της Σκιάθου-www.sispirosi.gr»
(Επιμέλεια κειμένων από τον Νίκο Παπακωνσταντίνου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου