Οι θέσεις του Μ-Λ ΚΚΕ για τον ιμπεριαλισμό, όπως έχουν διατυπωθεί δημόσια τις τελευταίες δεκαετίες και πρόσφατα στο 7ο Συνέδριο και στην εισήγηση του συντρόφου Αντώνη Παπαδόπουλου εκ μέρους της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ, είναι σαφείς και ξεκάθαρες, ιδιαίτερα για το ζήτημα "ποιες χώρες πρέπει να χαρακτηρίζονται ιμπεριαλιστικές στο σημερινό κόσμο",
Εκεί αναφέρεται:
" Σε ποιες θεωρητικές βάσεις στηριζόμαστε για να αναλύσουμε την παγκόσμια κατάσταση και να χαράξουμε τον προσανατολισμό και τα καθήκοντά μας, τη στιγμή που ο πλανήτης βρίσκεται στην πιο επικίνδυνη τροχιά του εδώ και δεκαετίες;
Πολλές θεωρίες αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα και άλλες πλασάρονται και σήμερα που διαστρεβλώνουν και συσκοτίζουν τη διεθνή πραγματικότητα, αμβλύνουν και συγκαλύπτουν τις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, καλλιεργώντας μεγάλη σύγχυση στο αριστερό και κομμουνιστικό
κίνημα.. Οι προπαγανδιστές του ιμπεριαλισμού έκαναν σημαία τους την περιβόητη παγκοσμιοποίηση, που αρκετές δυνάμεις στο χώρο της αριστεράς άκριτα υιοθέτησαν, την ιδέα δηλαδή πως το μονοπωλιακό κεφάλαιο, ισοπεδώνοντας εθνικά σύνορα, μπορεί διαρκώς να αναπτύσσεται και να επεκτείνει ενιαία,
καθολικά και αδιατάρακτα σε παγκόσμιο επίπεδο τη σφαίρα και τους όρους δράσης του εξασφαλίζοντας μια παγκόσμια ειρηνική οικονομική ανάπτυξη χωρίς συγκρούσεις και πολέμους. Βάφτισαν παγκοσμιοποίηση τη δυνατότητα που είχε πριν 2-3 δεκαετίες το δυτικό ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, με βάση τους παγκόσμιους συσχετισμούς δυνάμεων που είχαν τότε διαμορφωθεί, να επιβάλλει στην εργατική τάξη, στα καταπιεζόμενα έθνη και λαούς τους πιο επαχθείς όρους εκμετάλλευσης και κυριαρχίας. Όταν άλλαξαν οι παγκόσμιοι συσχετισμοί δυνάμεων τα τελευταία χρόνια σε βάρος των ΗΠΑ και της ΕΕ και η περιβόητη παγκοσμιοποίηση έγινε μπούμερανγκ για αυτούς και μοχλός κυριαρχίας για τους ανταγωνιστές τους, τότε η θεωρία της παγκοσμιοποίησης εγκαταλείφθηκε, χρεοκόπησε και μας τελείωσε.
Υπάρχει επίσης η θεωρία του ΚΚΕ, αυτή της «ιμπεριαλιστικής πυραμίδας» που διακηρύσσει ότι ο πλανήτης έχει κατακλυστεί από ιμπεριαλιστικά κράτη, μεγάλα, μεσαία και μικρά, «αλληλοεξαρτώμενα», σε μια ενοποιημένη παγκόσμια οικονομία, όπου συντελείται μια διαδικασία σύγκλισης των οικονομιών αυτών των αναρίθμητων ιμπεριαλιστικών κρατών. Μια θεωρία που αρνείται να δει την πραγματικότητα, αυτή που βλέπουν οι πάντες, ότι διευρύνεται δηλαδή και γίνεται αβυσσαλέο το χάσμα ανάμεσα στα ελάχιστα ιμπεριαλιστικά κράτη που κυριαρχούν και στην τεράστια πλειοψηφία των εθνών και των χωρών που βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο, την εξάρτηση και την κυριαρχία τους. Τσουβαλιάζοντας και εξισώνοντας τους πάντες στην ιμπεριαλιστική του πυραμίδα, το ΚΚΕ στην πραγματικότητα εξωραΐζει και συγκαλύπτει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τις πραγματικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αυτές δηλαδή που μοιράζουν τον κόσμο με βάση την τεράστια δύναμη που διαθέτουν. Στην πραγματικότητα, η συντριπτική πλειοψηφία
αυτών που το ΚΚΕ βαπτίζει ιμπεριαλιστικές χώρες, όπως και η δική μας χώρα, είναι εξαρτημένες και υποτελείς στις 5-6 μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που κυριαρχούν στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και κατευθύνουν τις τύχες του πλανήτη. Υπάρχει τέλος και μια άλλη παραπλήσια με την «ιμπεριαλιστική πυραμίδα» θεωρία, αυτή του «διεθνούς ιμπεριαλιστικού πλέγματος» ή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, που αδυνατεί εξίσου να ερμηνεύσει τις παγκόσμιες εξελίξεις και αναπαράγει τα ίδια αδιέξοδα για τους υποστηρικτές της.
Το Μ-Λ ΚΚΕ, πολλά χρόνια τώρα, έχει ανοιχτό μέτωπο αντιπαράθεσης με όλες αυτές τις θεωρίες και τον προσανατολισμό που χαράζουν στο κίνημα, στηριγμένο στα ακλόνητα βάθρα του λενινισμού και στο αθάνατο έργο «ο ιμπεριαλισμός ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού». Και παρότι έχει περάσει πάνω από ένας αιώνας από τότε που γράφτηκε, το έργο αυτό εξακολουθεί να αποτελεί τη μόνη σίγουρη βάση για να διατηρούμε ζωντανή επαφή με τη
συνεχώς μεταβαλλόμενη διεθνή πραγματικότητα της ταξικής πάλης, να αναλύουμε το ταξικό περιεχόμενο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής και των
μορφών που εκδηλώνεται σε περιόδους ειρήνης ή πολέμου και να χαράζουμε τον προσανατολισμό μας στο λαϊκό κίνημα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου