Το «καλό ξεκίνημα» για το οποίο μιλάνε οι μεγαλοξενοδόχοι και η κυβέρνηση καμιά σχέση δεν έχει με τους μισθούς και τα δικαιώματα, που πάνε από το κακό στο χειρότερο στον κλάδο
Οσο για τους εργαζόμενους του κλάδου, αυτοί μετρούν τις πληγές που έχουν αφήσει τα δύο χρόνια της πανδημίας και των μέτρων που συρρίκνωσαν το εισόδημά τους, βλέπουν τους όρους δουλειάς να χειροτερεύουν, τους μισθούς να μένουν καθηλωμένοι και να εξανεμίζονται από το κύμα ακρίβειας.
Με αφετηρία το Πάσχα, οι ξενοδοχειακές μονάδες σε μια σειρά τουριστικές περιοχές κατέγραψαν αυξημένες πληρότητες. Αντίστοιχα, ανοδική τάση έχει ήδη καταγραφεί από τους πρώτους μήνες του έτους στις αφίξεις στα αεροδρόμια της χώρας.
Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία για τον Μάρτη, η επιβατική κίνηση στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών διαμορφώθηκε σε 1,19 εκατ. άτομα, καταγράφοντας αύξηση κατά 394,6% σε σύγκριση με την περσινή χρονιά και έφτασε στο 72% του Μάρτη του 2019. Μάλιστα, η επιβατική κίνηση από το εξωτερικό (787.816 επισκέπτες) σημείωσε αύξηση κατά 556,7% σε σχέση με τον Μάρτη του 2021.
Ωστόσο, το «καλό ξεκίνημα» που διαπιστώνουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες δεν είναι καθόλου «ελπιδοφόρο» για τους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία, στα εστιατόρια, στις άλλες επισιτιστικές και τουριστικές επιχειρήσεις.
Οι εργαζόμενοι έχουν πληρώσει και συνεχίζουν να πληρώνουν ακριβά τόσο τη θεαματική ανάπτυξη όσο και την κρίση του Τουρισμού. Η περίοδος της αλματώδους ανάπτυξης, που αποτυπώνονται στα έσοδα - ρεκόρ του 2019, συνοδεύτηκε από την εξάπλωση της «ευελιξίας» στις εργασιακές σχέσεις, την εντατικοποίηση τους μήνες της σεζόν, την ανεργία χιλιάδων εποχικών μετά τη λήξη της, τους χαμηλούς μισθούς και την πάγια τακτική της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργοδοτών να καταστρατηγούν τη Συλλογική Σύμβαση στα ξενοδοχεία.
Η μεγάλη κάμψη της τουριστικής κίνησης στις συνθήκες της πανδημίας ανάγκασε την πλειοψηφία των εργαζομένων να επιβιώνουν με τα 534 ευρώ της μηνιαίας αποζημίωσης της «αναστολής» εργασίας, τους εποχικούς να προσπαθούν να βγάλουν τη χρονιά με τρεις μήνες δουλειά, στην καλύτερη περίπτωση, και άλλους τρεις μήνες επίδομα ανεργίας. Το μέτρο της μείωσης του εργάσιμου χρόνου και του μισθού μέσα από το πρόγραμμα «Συν-Εργασία» παραμένει σε ισχύ μέχρι το τέλος του Μάη, ενώ οι εργοδοτικοί φορείς έχουν ζητήσει την παράτασή του και για τον Ιούνη.
Το ίδιο διάστημα που οι εργαζόμενοι βρέθηκαν χωρίς δουλειά και εισόδημα, οι επενδύσεις, οι ανακαινίσεις, οι αγοραπωλησίες, η δημιουργία νέων ξενοδοχειακών μονάδων συνεχίστηκαν και μάλιστα με ταχείς ρυθμούς. Μέσα σε μια μόλις χρονιά, οι ξενοδοχειακές μονάδες πέντε αστέρων αυξήθηκαν από 650 σε 700, ενώ παρόμοια ήταν η πορεία των ξενοδοχείων τεσσάρων αστέρων. Αντίστοιχα, στην εστίαση είναι εμφανής η τάση συγκέντρωσης κατά τα τελευταία χρόνια: Μεγαλώνει το μερίδιο των μεγάλων πολυεθνικών και παράλληλα συμπιέζεται ο τζίρος των μικρών επιχειρήσεων.
Στην εκκίνηση της σεζόν, αίσθηση έκαναν τα «παράπονα» των μεγαλοξενοδόχων για την έλλειψη προσωπικού, με δημόσιες δηλώσεις για πάνω από 50.000 ακάλυπτες θέσεις εργασίας. Το ξενοδοχειακό δυναμικό αυξάνεται, δημιουργούνται νέες μονάδες, οι επιχειρήσεις εστίασης γιγαντώνονται και επομένως αυξάνεται η ανάγκη για εργατικό δυναμικό. Μια σειρά παράγοντες, όμως, που δεν είναι καθόλου άγνωστοι στους μεγαλοξενοδόχους και τις κυβερνήσεις τους, απωθούν τους εργαζόμενους από το να αναζητήσουν εργασία στον κλάδο.
Πρώτα απ' όλα, το εργατικό δυναμικό έχει βιώσει με τραγικό τρόπο πόσο εύκολα μπορεί να περάσει από την εντατικοποίηση και τη δουλειά χωρίς ανάσα στην ανεργία. Στη θέση που βρίσκονται κάθε χρόνο οι εποχικοί, βρέθηκαν τα δύο χρόνια της πανδημίας συνολικά οι εργαζόμενοι του κλάδου. Στις συνθήκες της παρατεταμένης ανεργίας και της μεγάλης αβεβαιότητας, πολλοί αναζήτησαν εργασία σε άλλους κλάδους και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι πρόκειται να επιστρέψουν στον Τουρισμό.
Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσει κανείς τις άθλιες συνθήκες εργασίας, αλλά και διαμονής που αντιμετωπίζει το προσωπικό που πηγαίνει να δουλέψει σεζόν σε τουριστικές περιοχές. Οι ίδιοι εργοδότες που «γκρινιάζουν» για τις ελλείψεις προσωπικού, είναι αυτοί που επιβάλλουν δεκάωρη δουλειά χωρίς ρεπό, διαμονή σε τρώγλες και σε αντίσκηνα.
Τόσο στα ξενοδοχεία όσο και στην εστίαση, οι Συλλογικές Συμβάσεις δεν εφαρμόζονται στην πλειοψηφία των εργαζομένων. Το αποτέλεσμα είναι οι μισθοί και το ωράριο να διαμορφώνονται όπως θέλουν οι επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι να στερούνται δικαιώματα όπως το ρεπό και το διάλειμμα, οι μισθολογικοί και εργασιακοί όροι που προβλέπουν οι ισχύουσες Συμβάσεις να κουρελιάζονται.
Η ακρίβεια, οι ανατιμήσεις σε βασικά είδη, η εκτίναξη των λογαριασμών του ρεύματος και του κόστους των καυσίμων έχουν διογκώσει τα προβλήματα.
Στα ξενοδοχεία, οι μισθοί που προβλέπονται κινούνται μεταξύ των 792 και των 863 ευρώ. Οι μισθοί αυτοί είναι χαμηλότεροι από τον κατώτατο μισθό των 886 ευρώ που υπήρχε στον κλάδο πριν από 10 χρόνια, παρά το γεγονός ότι ο εισερχόμενος τουρισμός έχει πολλαπλασιαστεί και το κόστος ζωής εκτιναχθεί.
Τα προηγούμενα χρόνια, δίπλα στην καθήλωση των μισθών σε πολύ χαμηλό επίπεδο και τις «αυξήσεις» - κοροϊδία της τάξης του 1%, την ώρα που τα κέρδη των επιχειρήσεων πολλαπλασιάζονταν, οι ξενοδόχοι και η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας ενσωμάτωσαν στη Σύμβαση μια σειρά αρνητικές ρυθμίσεις.
Τέτοια παραδείγματα είναι ο διαχωρισμός των εργαζομένων σε «παλιούς» και «νέους» και η πρόβλεψη χαμηλότερου μισθού για τους «νεοεισερχόμενους» στον κλάδο, η άρση της πρόβλεψης για συνεχόμενη χορήγηση των δύο εβδομαδιαίων ρεπό, η δυνατότητα των εργοδοτών να επιβάλλουν ασταμάτητη δουλειά χωρίς μέρα ξεκούρασης από 1/6 έως 30/9 και από 15/12 έως 15/2 στο όνομα της αυξημένης πληρότητας και του φόρτου εργασίας.
Οσον αφορά την εστίαση, η Σύμβαση που υπογράφεται δεν είναι υποχρεωτική, οι περισσότεροι εργαζόμενοι αμείβονται με τα κατώτερα όρια μισθών και ημερομισθίων και βιώνουν την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
Απέναντι στην προσπάθεια κυβέρνησης και εργοδοσίας να εκμεταλλευτεί το δράμα των προσφύγων ως πηγή πάμφθηνου εργατικού δυναμικού, τα σωματεία καλούνται να δυναμώσουν τη δράση τους και απαιτούν δουλειά με πλήρη δικαιώματα, τήρηση της κλαδικής Σύμβασης Εργασίας για όλους τους εργαζόμενους, κατάλληλες και ασφαλείς συνθήκες διαμονής για το προσωπικό που θα δουλέψει μακριά από τον τόπο κατοικίας του.
Σε αυτό το μέτωπο πάλης ξεχωριστή θέση έχει η δράση για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Ηδη 46 κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία από όλη τη χώρα έχουν πάρει την απόφαση να συντονίσουν τη δράση τους, δίνοντας τη μάχη για την υπογραφή κλαδικών, τοπικών και επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων.
Με προμετωπίδα τις διεκδικήσεις τους για πραγματικές αυξήσεις και βελτίωση των όρων δουλειάς, ετοιμάζονται να δώσουν το «παρών» στην απεργία και τις συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς, ενώ προγραμματίζουν τη συνέχεια, με κλαδική απεργιακή κινητοποίηση μέσα στην τουριστική σεζόν.
Στο φόντο αυτό, τα σωματεία ξεκαθαρίζουν πως η σεζόν που ξεκινά πρέπει να είναι περίοδος έντασης της αγωνιστικής δράσης. Καλούν τους εργαζόμενους να ενώσουν τη φωνή τους και για τη διεκδίκηση υπογραφής και εφαρμογής τοπικών Συλλογικών Συμβάσεων σε τουριστικές περιοχές όπου δουλεύουν χιλιάδες εργαζόμενοι, επιχειρησιακών Συμβάσεων σε μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και επισιτιστικές αλυσίδες.
Να υπερασπιστούν τον εργάσιμο χρόνο που έχουν κατακτήσει και να παλέψουν για τη μείωσή του. Να δυναμώσουν τον αγώνα για κλαδική Σύμβαση με βάση τις δικές τους ανάγκες και όχι με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου